Πέμπτη 1 Μαίου 2025 στις 10.30 πμ
Διαδήλωση για την Πρωτομαγιά
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ, ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
139 χρόνια έχουν περάσει από τις άγριες ταξικές-απεργιακές συγκρούσεις στο Σικάγο και άλλες πόλεις των ΗΠΑ, που αποτέλεσαν τη βάση για την κατάκτηση του 8ώρου από την εργατική τάξη. Όπως συχνά συμβαίνει, η νίκη δεν ήρθε χωρίς κόστος για τους ανθρώπους της τάξης μας: 7 αναρχικοί καταδικάστηκαν με τους 6 να οδηγούνται τελικά στην κρεμάλα και τον έναν να δίνει τέλος στη ζωή του μέσα στη φυλακή. Έκτοτε ό,τι έχει κερδίσει η εργατική τάξη σε επίπεδο δικαιωμάτων, το κατάφερε μέσω μαζικών και συγκρουσιακών αγώνων, μετρώντας παράλληλα σημαντικές απώλειες. Τίποτα δεν δίνεται στην τάξη μας από τους καπιταλιστές - όλα κερδίζονται με τόλμη, επιμονή και αγώνα.
Κανένας αγώνας ενάντια στο κυρίαρχο καθεστώς καταπίεσης και εκμετάλλευσης δεν είναι χαμένος και μάταιος. Αντιθέτως, κάθε μικρός ή μεγάλος αγώνας είναι επιβεβλημένος εξαιτίας της βαρβαρότητας και της αδικίας αυτού του συστήματος. Ένα σύστημα που έχει βυθίσει τον πλανήτη στην φτώχια, την εξαθλίωση, την οικολογική καταστροφή και τον πόλεμο. Ένα σύστημα που ένα 1% συγκεντρώνει πλούτο που δεν θα μπορούσε να φάει ούτε σε 100 ζωές και το 99% παλεύει για να πληρώσει το νοίκι του και τις βασικές του ανάγκες. Κάθε μικρή νίκη έστω και σε ένα χώρο εργασίας είναι σημαντική. Κάθε μάχη για καλυτέρευση των συνθηκών ζωής μας πρέπει να δίνεται. Οι αγώνες της εργατικής τάξης είναι ζωτικής σημασίας για κάθε άνθρωπο που βρίσκεται στη βάση της κοινωνικής και οικονομικής πυραμίδας, διότι σχετίζονται άμεσα με την καθημερινή επιβίωσή του. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ωστόσο, ότι οι κατακτήσεις της εργατικής τάξης μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος είναι μερικές, προσωρινές και αποσπασματικές. Παραχωρούνται από την αστική πίεση υπό την πίεση των ταξικών αντιστάσεων, των κοινωνικών εξεγέρσεων και της δυνατότητας επαναστατικής ανατροπής της καθεστηκυίας τάξης, που αποτελεί τον μεγαλύτερο φόβο της άρχουσας τάξης. Οι παραχωρήσεις των καπιταλιστών στην κοινωνική βάση είναι αναγκαία συνθήκη για τη διαιώνιση του καπιταλιστικού συστήματος, σε συνθήκες που η αστική τάξη αναγκάζεται να οπισθοχωρήσει μπροστά στην άνοδο των ταξικών αντιστάσεων και της επαναστατικής οργάνωσης των καταπιεσμένων. Και αντιστρόφως, σε περιόδους ύφεσης των αντιστάσεων της κοινωνικής βάσης -όπως αυτή που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια- όσα κατακτήθηκαν με σκληρούς και αιματηρούς αγώνες ανακαλούνται από την αστική τάξη. Πρόκειται δηλαδή για έναν ακήρυχτο κοινωνικό πόλεμο που εδράζεται σε αντιτιθέμενα ταξικά συμφέροντα και υπάγεται σε συγκεκριμένους κάθε φορά συσχετισμούς ισχύος που έχουν άμεση αντανάκλαση σε υλικό επίπεδο.
Αν θέλουμε πραγματικά μία καλύτερη ζωή για τους ανθρώπους της τάξης μας το υπάρχων σύστημα πρέπει να ανατραπεί. Πρέπει να γυρίσουμε την πλάτη στον καπιταλισμό, που μας πλασάρεται ως μονόδρομος ενώ είναι το πιο παράλογο και καταστροφικό σύστημα που δημιουργήθηκε ποτέ, και να κινηθούμε στην κατεύθυνση της πιο πλήρους και ουσιαστικής έκφρασης της πολιτικής ελευθερίας, της οικονομικής ισότητας και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Και αυτό μόνο μέσω της παγκόσμιας κοινωνικής επανάστασης που θα καταστρέψει το κράτος, το κεφάλαιο, την εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας και της φύσης, αλλά και κάθε εξουσιαστική σχέση που δηλητηριάζει τις ανθρώπινες κοινωνίες.
Οι φετινές απεργιακές κινητοποιήσεις της Εργατικής Πρωτομαγιάς έρχονται σε μια περίοδο κατά την οποία η κοινωνική βάση ταλανίζεται από την ακρίβεια και τον πληθωρισμό που στην πράξη μειώνουν το εισόδημα μας και περιορίζουν την κάλυψη των βασικών μας αναγκών, την πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων που επήλθε από την κρίση και μετά, την ποινικοποίηση της απεργίας και τα εργατικά ατυχήματα-εργοδοτικές δολοφονίες, την υπονόμευση της δημόσιας υγείας, της παιδείας και των συγκοινωνιών (με αποκορύφωμα το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών), την επίθεση στην πρώτη κατοικία μέσω των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, την εκτόξευση των ενοικίων, την περιθωριοποίηση και τον ρατσισμό των αντιμεταναστευτικών πολιτικών, τη διάχυτη έμφυλη καταπίεση, τον σεξισμό και τις γυναικοκτονίες, τη γενικευμένη αστυνομική καταστολή, αλλά και την απειλή ενός καταστροφικού ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Η στήριξη και η συμμετοχή στις φετινές απεργιακές διαδηλώσεις της Εργατικής Πρωτομαγιάς είναι κομβικής σημασίας για τους αγώνες της εργατικής τάξης. Οφείλουμε να δώσουμε ένα μήνυμα αντίστασης απέναντι στο κράτος και το κεφάλαιο, απέναντι στα αφεντικά και το πολιτικό τους προσωπικό: τους υπεύθυνους για την καθημερινή καταπίεση, εκμετάλλευση και εξαθλίωση που βιώνουμε. Βασιζόμενοι/ες στην αυτοοργάνωση, την ταξική αλληλεγγύη και την πίστη στην απελευθερωτική υπόθεση της κοινωνικής επανάστασης να έρθουμε σε ρήξη με τα αστικά κόμματα, την ψευδαίσθηση της αστικής «δημοκρατίας» και τον αστικοποιημένο/γραφειοκρατικό συνδικαλισμό, που αποτελούν ταφόπλακα για τους αγώνες μας. Επιτακτικό καθήκον της εποχής μας είναι η συγκρότηση ενός ακηδεμόνευτου, ταξικού, αντιπολεμικού, διεθνιστικού κινήματος που θα μπορέσει αφενός να πετύχει σημαντικές νίκες, μερικού χαρακτήρα, στην κατεύθυνση της ικανοποίησης των εργατικών συμφερόντων και των κοινωνικών αναγκών, στο σήμερα, αφετέρου να θέσει τους κατάλληλους όρους σύγκρουσης και επαναστατικής ανατροπής του κράτους και του κεφαλαίου, για τη συλλογική οικοδόμηση της κοινωνίας του ελευθεριακού κομμουνισμού.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΔΙΟ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ - ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ:
ΠΕΜΠΤΗ 1/5, 10.30, ΚΑΜΑΡΑ
*Στηρίζουμε τα μπλοκ των σωματείων και εργατικών σχημάτων βάσης.
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
e-mail επικοινωνίας: lib_thess@hotmail.com
blog: libertasalonica.wordpress.com
