Παρασκευή 2 Μαίου 2025 στις 19.00
Μικροφωνική συγκέντρωση υπεράσπισης της κατάληψης Ματσάγγου
ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2/5 19.00, ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΛΗΞΕ - 22 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΜΑΤΣΑΓΓΟΥ
Η κατάληψη Ματσάγγου διανύει 22 χρόνια ύπαρξης, εντός των οποίων έχει βρεθεί πολλές φορές στο στόχαστρο δημοτικών και πανεπιστημιακών αρχών καθώς και πουλημένων δημοσιογραφίσκων.Ζούμε σε μια πόλη στην οποία ο δημόσιος χώρος εμπορευματοποιείται με την πρώτη ευκαιρία μέσω πλάνων ανάπλασης και ξεπουλήματος των γειτονιών με μοναδική στόχευση την τουριστικοποίηση για την αύξηση κέρδους και την εγκαθίδρυση ενός αποστειρωμένου αστικού περιβάλλοντος. Η προσβασιμότητα σχεδόν απουσιάζει παντελώς απ' την ατζέντα, την ίδια στιγμή που η μόλυνση απ' τους ρύπους βιομηχανιών αλλά και τα κρούσματα καρκίνων οργιάζουν.[Έρευνα του ίδιου του Π.Θ τον Μάιο του 2021 εντόπισε τριπλάσια ποσοστά εμφάνισης καρκίνου του ήπατος σε Βόλο και Μαγνησία, ενώ και τα εγκεφαλικά επεισόδια είναι 4 φορές πάνω απ' το μέσο όρο, σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα]. Σε μια τέτοια πόλη λοιπόν δρούμε, οργανωνόμαστε και αντιστεκόμαστε σε ζητήματα που αφορούν όλους και όλες, αλλά κινητοποιούν ελάχιστους.
Η κατάληψη Ματσάγγου, ως ελεύθερος χώρος αντίστασης, αποτελεί έναν τόπο συνάντησης και συλλογικοποίησης μέσα από πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές δράσεις με κύρια χαρακτηριστικά την ισότητα, την αλληλεγγύη και την αντίσταση. Σε αυτή τη μακροχρόνια πορεία των 22 χρόνων το κατειλημμένο εργοστάσιο έπαιρνε και συνεχίζει να παίρνει ζωή μέσα από πολιτικά εγχειρήματα, συλλογικές διαδικασίες, και δομές δημιουργίας, όπως αυτή της του studio, του skatepark, του γυμναστηρίου,των αυτό-οργανωμένων μουσικών ομάδων ενάντια στην εμπορευματοποιημένη μουσική βιομηχανία όπως το Volos Hardcore Shows, το μουσικό εργαστήρι Ε.Ρ.Μ.Α και το Riot Squat, της κουζίνας και άλλες. Αντιτίθεται έμπρακτα, λοιπόν, στην κερδοσκοπία και στους ταξικούς φραγμούς που επιτρέπουν την πρόσβαση σε δομές μόνο για όσους/ες διαθέτουν κριτήρια αυξημένου εισοδήματος.
Ενδεικτικά τα τελευταία μόνο χρόνια, κατά τη διάρκεια των κρίσεων με όποια μορφή και αν εκδηλώνονταν -COVID, πυρκαγιές, πλημμύρες- ανοίξαμε τις πόρτες μας, οργανωθήκαμε και δράσαμε. Ενσαρκώνοντας ένα μοντέλο αλληλεγγύης που οι θεσμοί πολλές φορές αδυνατούν να καταλάβουν, πόσο μάλλον να προσφέρουν, αφού βασίζεται στην ανθρώπινη ισοτιμία και αλληλοβοήθεια, συγκεντρώσαμε και διανείμαμε αγαθά σε όσους τα είχαν ανάγκη ενώ σταθήκαμε και έμπρακτα στο πλευρό πληγέντων ξελασπώνοντας σπίτια.
Η προσβασιμότητα και η συμπερίληψη των "παρείσακτων" αυτής της κοινωνίας ήταν επίσης ζητήματα που ανέδειξε η κατάληψη πριν γίνουν θέμα δημοσίων σχέσεων για τους θεσμούς. Τον Νοέμβρη του 2018 πραγματοποιήσαμε διήμερο συζητήσεων και workshop για την προσβασιμότητα με παράλληλη απόδοση στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα, ενώ στα πλαίσια των εκδηλώσεων φτιάξαμε και τοποθετήσαμε ράμπα στην είσοδο της στοάς διασφαλίζοντας αξιοπρεπή πρόσβαση σε άτομα με αναπηρικά αμαξίδια.
Η υποκρισία λοιπόν που αντιμετωπίζουμε είναι εξόφθαλμη, ειδικά όταν καταφέρονται ενάντια μας φερέφωνα όπως γειτονικό ειδησεογραφικό παραμάγαζο που ενοχλείται από γκράφιτι τόσο πολύ, αλλά μένει ανεπηρέαστο από τους κλειστούς από τραπέζια και καρέκλες δρόμους, δίπλα ακριβώς από τα γραφεία του. Φυσικά, δεν χρειάζεται να γίνει καν λόγος για τα κλεισμένα απ' τα μηχανάκια των θαμώνων πεζοδρόμια αλλά ούτε και για τις μπλοκαρισμένες λωρίδες για τυφλούς. Αυτά μαζί με πολλά ακόμα, προσεκτικά και επιλεκτικά διαλεγμένα, περνάνε στα ψιλά γράμματα.
Όσoν αφορά το πανεπιστήμιο και συγκεκριμένα τον πρύτανη, αναμένουμε ακόμα την αξιοποίηση του χώρου της κατάληψης Τερμίτα που εκκενώθηκε αρχές του 2018. Επίσης, επειδή άτομα της συνέλευσης μας είναι και φοιτητές/τριες που πληρώνουν υπέρογκα ποσά για ενοίκια, ενώ ορισμένα έχουν μείνει και στα δωμάτια της κατάληψης λόγω ακριβώς της αδυναμίας τους να ανταποκριθούν στα υπάρχοντα κόστη, θα θέλαμε να ρωτήσουμε πως γίνεται η 6η μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας με πολυτεχνικές, εκπαιδευτικές, γεωπονικές και άλλες σχολές να μην διαθέτει τέτοιες υποδομές εστιών. Τα έργα εκατομμυρίων που έχουν αναγγελθεί για δημιουργία εστιών στην παλιά βαμβακουργία δεν έχουν καν ξεκινήσει ενώ όπως προείπαμε ο πρώην χώρος της Τερμίτα "αξιοποιείται" τα τελευταία 7 χρόνια. Παράλληλα, το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, και συγκεκριμένα το τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, αναλαμβάνει να κατασκευάσει πολεμικό εξοπλισμό drone «Αρχύτας» με χρηματοδότηση από το Υπουργείο Οικονομικών και την διάθεσή του σε στρατιωτική μονάδα. Αποτέλεσμα του οποίου είναι η ενίσχυση της πολεμικής βιομηχανίας και η εμπλοκή των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στις γεωπολιτικές διαμάχες. Είναι φανερό, λοιπόν, πως η «αξιοποίηση» που επιδιώκει το Π.Θ. είναι επιλεκτική και δεν φτάνει για όλα, παρά μόνο για ό,τι μπορεί να επιφέρει κέρδος με οποιοδήποτε «κόστος».
Σε συνέχεια των παραπάνω, η πρυτανική αρχή απειλεί με την λήξη της κατάληψης Ματσάγγου εντός των επόμενων μηνών, γεγονός που έχει επαναληφθεί στο παρελθόν αρκετές φορές ανά τα χρόνια , με πρόφαση άλλη μία «αξιοποίηση». Ως αρχικό στόχο θέτει την επιδιόρθωση του κατειλημμένου κτηρίου και τοποθετεί σκαλωσιές πέριξ, για την αποκατάσταση των οικοδομικών υλικών που ρίπτονται λόγω της παλαιότητας. Κάποιους μήνες πριν, η δημοτική αρχή είχε επιδιώξει με την αξιολόγηση του κτηρίου ως «επικίνδυνο» και την τοποθέτηση «προστατευτικών ταινιών» και πινακίδων, να προετοιμάσει το έδαφος για τον ερχομό της υποτιθέμενης αξιοποίησης και εν γένει εκκένωσης, ώστε να επηρεάσει την κοινή γνώμη για τον ρόλο και την δράση της κατάληψης. Για ακόμη μία φορά μας γνωστοποιείται η αγαστή συνεργασία μεταξύ πρυτανικής και δημοτικής αρχής, όπως έχει γίνει φανερό κι άλλες φορές με την κοινή τους παρουσία σε εκδηλώσεις με κυβερνητικά στελέχη.
Δεν έχουμε αυταπάτες, γνωρίζουμε πως οι παραπάνω τακτικές αποτελούν κομμάτι της προσπάθειας καταστολής και φίμωσης κάθε αντιστεκόμενης φωνής και επίθεσης στους χώρους του αγώνα. Είναι η συνέχεια του τελεσίγραφου του Χρυσοχοϊδη (2019) για την πάταξη όλων των «εστιών ανομίας» και σηματοδοτεί την αρχή του εξευγενισμού των γειτονιών μας παραδίδοντάς τες σε χέρια επενδυτών και επιχειρηματιών με μόνη βλέψη την εμπορευματοποίηση από κάθε τι που μπορεί να παρέχεται ελεύθερα και δημόσια (πχ πάρκα, πλατείες, ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι). Άλλωστε, αυτές οι τακτικές δεν είναι πρωτοφανείς, απλώς μία επιβεβαίωση για τις πολιτικές που ακολουθεί το κράτος και ειδικότερα η κυβέρνηση της ΝΔ με κεντρικό άξονα την υπερίσχυση του κέρδους των λίγων έναντι της ζωής των πολλών. Αυτό έχει επαληθευτεί πολλάκις και πρόσφατα παραδείγματα αποτελούν οι κρατικές διαχειρίσεις πλημμυρών, πυρκαγιών αλλά και η συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών. Φυσικά, αν υπάρξει αντίδραση από την πλευρά των καταπιεσμένων το κράτος συνεχίζει το μονοπώλιο της βίας του με βασανισμούς, χημικά και συλλήψεις.
Σε πείσμα των καιρών, των αρχών και των μηχανισμών που επιθυμούν να εξαφανίσουν κάθε μορφή αυτοοργάνωσης και αντίστασης, η κατάληψη Ματσάγγου θα συνεχίσει να υπάρχει ως χώρος αντίστασης, συντροφικότητας και δημιουργίας. Όχι γιατί νοσταλγούμε το παρελθόν, αλλά γιατί χτίζουμε το μέλλον με τους δικούς μας όρους. Σε μια πόλη που καταπίνει το δημόσιο για να θρέψει το ιδιωτικό, σε μια κοινωνία που αποθεώνει την κανονικότητα αποκλείοντας τους "άλλους", εμείς στεκόμαστε απέναντι. Και όσο υπάρχουν ανάγκες, όσο υπάρχουν αποκλεισμένοι, όσο υπάρχει αδικία, εμείς θα επιμένουμε να υπάρχουμε - ενοχλητικά, συλλογικά, ελεύθερα.
Ανοιχτή συνέλευση για την υπεράσπιση της κατάληψης Ματσάγγου
Εικόνες:
