Δευτέρα 12 Μαίου 2025 στις 17.00
Ανοιχτή συνέλευση υπεράσπισης Στεκιού Φυσικού
ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΜΠΟΥΣ ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΜΑΦΙΑ
Στις 22/4 μπάτσοι εισβάλλουν ξανά στο ΑΠΘ και σε συνεργασία με εργαζομένους της δούλεψης των πρυτανικών αρχών εκκενώνουν το στέκι του Φυσικού. Συγκεκριμένα, άδειασαν τον χώρο, τοποθέτησαν πόρτα ασφαλείας και έβαλαν μια ταμπέλα με την επιγραφή «Κέντρο φιλοξενίας ΑΜΕΑ και συνοδών». Η συνθήκη που έγινε η εκκένωση του στεκιού ακολούθησε την πάγια τακτική της δράσης στα μουλωχτά. Συγκεκριμένα, συνέβη τα ξημερώματα και κατά τη διάρκεια των διακοπών του Πάσχα, που αρκετός κόσμος λείπει από τα αστικά κέντρα, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι αναμενόμενες αντιδράσεις από τον κόσμο του αγώνα. Λίγες μέρες μετά στις 30/4, πραγματοποιήθηκε ανακατάληψη του στεκιού από κόσμο της ανοιχτής συνέλευσης και αλληλέγγυο κόσμο. Ωστόσο,δεν διήρκεσε πολύ, καθώς οργανώθηκε άμεση επιχείρηση απο τα τσιράκια του κράτους και εκ νέου εκκένωση του στεκιού με ταυτόχρονη εισβολή και στρατοπέδευση των μπάτσων εντός του ασύλου. Με διαταγή της ΕΛ.ΑΣ. εκκενώθηκε η ΣΘΕ,καθώς κι άλλες σχολές, προκειμενου να αποσιωποιηθεί σαν γεγονός και να μην υπάρξουν κωλύματα στο φιλάνθρωπο εργο τους, που ήταν να γκρεμίσουν την πρόσοψη του στεκιού. Αντανακλαστικά τούς επιστράφηκε ενα μικρό μερίδιο βίας απο τον κόσμο που ήταν συγκεντρωμένος, καθώς ξέσπασαν συγκρούσεις στη χημείου που προεκταθηκαν μετά και σε άλλα σημεία του ασύλου.
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μια ακατάπαυστη προσπάθεια νέκρωσης των πανεπιστημίων και τη μετατροπή τους από χώρους διαμοιρασμού ιδεών, πολιτικοποίησης και ελεύθερης έκφρασης σε κέντρα εργασιακής αποκατάστασης, καριερισμού και εξυπηρέτησης των συμφερόντων πολεμοκάπηλων αφεντικών (πχ συνεργασίες με lockheed martin). Αυτό γίνεται πασιφανές με τη θέσπιση νόμων όπως η κατάργηση του ασύλου το '19, τα πειθαρχικά και τις διαγραφές που πέρασαν το '21, μέχρι τη ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστημια ,τα συνεχή κλειδώματα και τους μπάτσους κάθε μορφής να γυροφέρνουν στους πανεπιστημιακούς χώρους και με αποκορύφωμα τις εκκενώσεις καταλήψεων, στεκιών και σχολών. Όσος κόσμος της φοιτητικής και μη κοινότητας έρχεται να αντισταθεί σε αυτή τη συνεχή υποτίμηση των ζωών μας καταστέλεται και τιμωρείται με πειθαρχικά, συλλήψεις, εξοντωτικά δικαστήρια και ωμή αστυνομική βία.
Γι'αυτό κι αυτή η εκκένωση καθόλου τυχαία δεν είναι. Το στέκι του φυσικού κι ο κόσμος του, μετράει πίσω του πολλά χρόνια πολύμορφης δράσης, αυτοοργανωμένης πάλης εντός και εκτός των χώρων των πανεπιστημίων, ενέργειες για την επανοικειοποίηση των χώρων αυτών. Έχει φιλοξενήσει εντός του, συζητήσεις, συνελεύσεις, ιδέες. Είναι η αυταπόδειξη ότι μια άλλη μορφή ζωής και δράσης μέσα στα πανεπιστήμια που τόσο θέλουν να αποστειρώσουν είναι εφικτή. Αποτελεί, συνοπτικά, ζωτικό και οργανικό μέρος του συνόλου των αδιαμεσολάβητων και χειραφετικών αγώνων στην πόλη.
Το πλάνο αυτής και κάθε εκκένωσης δεν οφείλεται μόνο στην ΕΛΑΣ. Η αγαστή συνεργασία πρυτάνεων, αστυνομίας και ρουφιανοκάναλων είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρη. Η προπαγάνδιση του κρατικού λόγου μέσω διπόλων του υποτιθέμενου φροντιστικού κράτους προς τους τίμιους φοιτητές ενάντια στους δόλιους αντιεξουσιαστές που σπάζουν και ρημάζουν ενστικτωδώς ό,τι βρουν μπροστά τους έρχεται να παγιωθεί με τη δημιουργία του «χώρου φιλοξενίας ΑΜΕΑ» στο στέκι του φυσικού (ενός χώρου καμαρούλας μια σταλιά με απότομες σκάλες). Η εργαλειοποίηση της αναπηρίας από το κράτος γίνεται φανερή όσον αφορά τους πανεπιστημιακούς χώρους με τα ασανσέρ που κάνουν ελεύθερη πτώση στις εστίες της πόλης μας και στο ΠΑΜΑΚ με μια ανάλογη πρυτανική ενέργεια με τη μετατροπή του χώρου του φοιτητικού συλλόγου σε ανάλογη «δομή» την ίδια στιγμή που οι περισσότερες αίθουσες είναι σχεδιαμένες αμφιθεατρικά, με σκαλιά κι άρα μη προσβάσιμες. Ενώ ταυτόχρονα, για να καταφέρουν να φτάσουν στα ίδια τα πανεπιστήμια πρέπει να διασχίσουν την απροσπέλαστη για τα ανάπηρα άτομα, Θεσσαλονίκη.
Οι καταλήψεις αποτελούν κέντρα αγώνα, σημεία ανάσας σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο ζωής που μας επιβάλλεται, σημεία συνάντησης, ζύμωσης κι αντίστασης στη "κανονικότητά" τους και διαρρηγνύουν με τον πιο απτό τρόπο ό,τι μας καταπιέζει καθώς σε αυτές καλούμαστε να δημιουργήσουμε, να πράξουμε και να υπάρξουμε με τους δικούς μας όρους, πέραν των λογικών που ορίζονται από κράτος, αφεντικά και τη κοινωνία. Οι καταλήψεις λοιπόν, είναι οι άνθρωποί τους, οι συζητήσεις τους, οι συνελεύσεις, οι δράσεις, η συντροφικότητα και η αλληλεγγύη τους, οι καταλήψεις είναι όλα εμείς.
Σινιάλα αλληλεγγύης στις εκκενωμένες καταλήψεις Ρασπράβα και Εξωστρεφή, σε όλα τα εκκενωμένα και επανακατηλλειμένα στέκια.
Επόμενη ανοιχτή συνέλευση Δευτέρα 12/5 στις 17:00 στο Αίθριο του Πολυτεχνείου
ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΟΛΑ ΠΙΣΩ
ΑΣΥΛΟ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΠΡΥΤΑΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΙΕΙΩΝ
10,100,1000ΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕΝ ΕΚΚΕΝΩΝΟΝΤΑΙ
Ανοιχτή Συνέλευση Υπεράσπισης του Στεκιού Φυσικού
πηγή : email που λάβαμε στις 6 Μαΐου 17h