Σάββατο 17 Μαίου 2025 στις 18.30
"Balkan United Against State Crimes" Εκδήλωση για τα κινήματα Τεμπών-Νοβισαντ
Το Σάββατο, 17/05 στις 18:30, στην Πάντειο (γυάλινο κτήριο), θα πραγματοποιηθεί από τον Συντονισμό Αυτόνομων-Ελευθεριακών Σχημάτων, εκδήλωση για τα κρατικά εγκλήματα στα Βαλκάνια.
•Η εκδήλωση θα πραγματοποιείται ταυτόχρονα σε κατειλημμένο πολιτιστικό κέντρο στην Σερβία.
•Θα υπάρξουν παρεμβάσεις από αγωνιστές/τριες/τά φοιτητές/τριες/τά από Τουρκία, Βοσνία και Κροατία.
Λίγα λόγια για τη συγκυρία:
Οργανώνουμε αυτή την εκδήλωση γιατί το έγκλημα στο Νόβισαντ όπως και στα Τέμπη έγιναν υπό κοινές συνθήκες, με πολλά θύματα, από τα οποία πίσω είναι ο καπιταλισμός και το κράτος, ενώ υπήρχαν αντίστοιχες απαντήσεις και μέσα που χρησιμοποιήθηκαν (διαδηλώσεις, καταλήψεις). Η σημερινή πραγματικότητα δείχνει ότι Σερβία και Ελλάδα συγκροτούν έναν κοινό οικονομικό χώρο καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, στη βάση των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων. Οι ίδιες πολιτικές λιτότητας που διέλυσαν τη δημόσια υγεία και τις δημόσιες μεταφορές στην Ελλάδα, στην Σερβία εφαρμόζονται με ανάλογο τρόπο, με μαζική απορρύθμιση υποδομών και εργολαβική διαχείριση του δημόσιου χώρου. Με αφορμή τα παραπάνω, αναδεικνύεται η ανάγκη για μια σύνδεση κινημάτων απέναντι στις εθνικιστικές ή θρησκευτικές φαντασιώσεις, με γνώμονα τους κοινούς κοινωνικούς αγώνες από τα κάτω. Στοχεύουμε, λοιπόν, στην δημιουργία ενός διεθνιστικού αγώνα που να μπορεί να συσπειρώσει τα καταπιεσμένα κοινωνικά στρώματα των Βαλκανίων στη βάση των κοινών τους αναγκών, χωρίς να αποκηρύσσει τις πολιτισμικές τους εγγύτητες, αλλά απεμπλέκοντάς τες από τα δεσμά των κρατών, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Στο πλαίσιο αυτό θα παρέμβουν στην εκδήλωση άτομα από άλλες βαλκανικές χωρές, την Τουρκία, με την εξέγερση που τρέχει ενάντια στον αυταρχισμό, την καταστολή και τον ολοκληρωτισμό, αλλά και την Βοσνία και την Κροατία.
Έχουν περάσει 2 χρόνια από το κρατικό καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους και έστειλε άλλους σε νοσοκομεία σε κοματώδη κατάσταση, ενώ αντίστοιχα το έγκλημα στο Νόβισαντ σε 13 ανθρώπους. Η ελληνική δικαιοσύνη, η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ κινούν γη και ουρανό προκειμένου να μη γίνει τίποτα και να μην υπάρξει απόδοση ευθυνών για την κατάσταση που οδήγησε στα Τέμπη. Αντίστοιχα, στο Νόβισαντ η κυβέρνηση, εκτώς από την παραίτηση του αντίστοιχου προέδρου της δημοκρατίας δεν έχει λάβει καμία ευθύνη ενώ στρέφει την κοινωνία προς τεχνοκρατικές λύσεις για να απαντήσει στο να μην ξαναγίνει νέο Νόβισαντ. Στην πραγματικότητα για εμάς το να μην γίνουν ξανά νέα Τέμπη ή Νόβισαντ δεν είναι μια συμβολική ευχολογία. Η αιτία πίσω από τα εγκλήματα είναι ο καπιταλισμός και το κράτος ως διαχειριστής του. Πράγματι το έγκλημα είναι διφυές και αυτό είναι εύκολα αντιληπτό αν λάβει κανείς υπόψη του την χρόνια υποχρηματοδότηση και υποτίμηση του σιδηροδρόμου η οποία είχε σκοπό και αποτέλεσμα την ιδιωτικοποίηση του. Από την άλλη πλευρά, το σύστημα συγκάλυψης του κρατών είναι πολυεπίπεδο από το αφήγημα του εθνικού πένθους, τα ΜΜΕ εώς την αστική δικαιοσύνη. Η δημοφιλής, λοιπόν, αυτή αίσθηση της διαφθοράς όπου αν λειτουργούσαν σωστά οι θεσμοί θα την άλλαζαν, ενώ οι θεσμοί ακριβώς κάνουν την δουλειά τους ως όργανα του συστήματος και των κυριάρχων αποτελεί και όριο ταυτόχρονα στην δράση της κοινωνίας για το έγκλημα των Τεμπών. Σε αυτό το σύστημα, λοιπόν, εκμετάλλευσης και καταπίεσης, στο τραγικό έγκλημα των Τεμπών, οπού υπάρχει ένα κοινό βίωμα στην ελληνική κοινωνία, κατανοούμε πόσο βαθιά πολιτικός είναι ο ίδιος ο θάνατος. Η αυξανόμενη επισφάλεια στις ζωές μας, μας υπενθυμίζει την τρωτότητά μας ως ευάλωτα σώματα απέναντι στις δομικές καταπιέσεις που βιώνουμε, μέχρι τη συνολική υποβάθμιση των ζωών μας, στα νοσοκομεία, στις ράγες, τις πλυμμήρες και τις πυρκαγίες, τις γυναικοκτονίες, τους νεκρούς μετανάστες στα σύνορα και τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη. Δεν αρκεί τίποτα λιγότερο από ριζικές αλλαγές για την κοινωνική χειραφέτηση. Το πρόταγμα μας είναι να συγκρουστούμε με το κράτος και το κεφάλαιο και να προτάσσουμε αντιθεσμούς, να συγκρουστούμε στο δρόμο και στην καθημερινότητα, με διαρκείς απεργίες, οδοφράγματα, καταλήψεις, που θα πιέσουν το κεφάλαιο και το κράτος αλλα και να ενδυναμωθούν και να δημιουργηθούν εστίες αγώνα που να λειτουργούν με ισότητα, ελευθερία και αλληλεγγύη, όπως σωματεία βάσης, αυτοδιαχειριζόμενες δομές, νοσοκομεία και πανεπιστήμια, για το πρόταγμα μας για μία άλλη κοινωνία. Ο έλεγχος του σιδηροδρόμου από τις εργαζόμενες και τους επιβάτες είναι ο μόνος δρόμος προς ασφαλή μεταφορές, με ισότιμη πρόσβαση, μακρυά απ τις λογικές κόστους - οφέλους του κεφαλαίου.
Συντονισμός Αυτόνομων- Ελευθεριακών Σχημάτων Αθήνας
πηγή : email που λάβαμε στις 12 Μαΐου 14h