Παρασκευή 30 Μαίου 2025 στις 19.00
"Η Κοινωνιολογία της Ελευθερίας" του Οτσαλάν και ο διάλογος με το αναρχικό κινήμα
Στις 30 Μάη, Παρασκευή, στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι άνω-κάτω πατησίων, στις 19:00, παρουσίαση του βιβλίου "Κοινωνιολογία της Ελευθερίας" του Αμπντουλάχ Οτσαλάν.
"Η διάλυση του υπαρκτού σοσιαλισμού, η ανάπτυξη του οικολογικού και του φεμινιστικού κινήματος και η γενική άνοδος της κοινωνίας των πολιτών είχαν αναμφίβολα θετικό αντίκτυπο για τους αναρχικούς και τις αναρχικές. Αλλά το να κάθεσαι και να μιλάς για το ότι είχες δίκιο είναι άσκοπο. Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουν είναι γιατί δεν μπόρεσαν να αναπτύξουν ή να οικοδομήσουν ένα φιλόδοξο σύστημα που να αντανακλά τους στόχους τους, ένα ερώτημα που εφιστά την προσοχή στο χάσμα μεταξύ της θεωρίας τους και της ζωής τους. Κατάφεραν οι ίδιοι να ξεπεράσουν τη σύγχρονη ζωή που τόσο πολύ επικρίνουν;"
Η εκδήλωση γίνεται στα πλαίσια του κινηματικού διαλόγου για τον αναρχισμό, τους αγώνες και την επαναστατική του προοπτική. Στην παρουσίαση θα εξεταστεί το πώς η κοσμοθεωρία, η πολιτική και οι προτάσεις του Αμπντουλάχ Οτσαλάν οπως εκφράζονται στο συγκεκριμένο βιβλίο μπορούν να συσχετιστούν με το κίνημα σήμερα στην Ελλάδα και τι έχουν να προσφέρουν για το ξεπέρασμα των αντιφάσεων και των αδυναμιών του αλλά και ποιες μπορεί να είναι οι παγίδες του. Ενδεικτικά θα αναλυθούν έννοιες όπως η αυτοάμυνα, ο πόλεμος και η ειρήνη, τι είναι κοινωνία, πώς θεμελιώνεται η ουσία της ιστορικά και πώς είμαστε κομμάτι της ή "εναντίον της", αντιπολιτισμικές/ αντισυστημικές δυνάμεις, ο καπιταλισμός ως αντιοικονομία και το κράτος ως αντιπολιτική, οι θηλυκότητες ως ο πρώτος αποικιοκρατούμενος λαός, ο πολιτισμός του μονοπωλίου και ο πολιτισμός της κοινωνίας ως οι δύο μεριές της γενικότερης ιστορικής διαλεκτικής και τι ανήκει τελικά στον δικό μας (αντι)πολιτισμό και άλλα πολλά.
"Στην απομόνωση, κάθε στιγμή, μου επιτρέπεται να έχω μόνο ένα βιβλίο, ένα περιοδικό και μια εφημερίδα στο κελί μου. Έτσι, μου ήταν αδύνατο να κρατήσω σημειώσεις ή να παραθέσω αποσπάσματα από πηγές. Η κύρια μέθοδός μου ήταν να απομνημονεύω τα σημεία που θεωρούσα σημαντικά και να τα αφομοιώνω στην προσωπικότητά μου. Δεν υπέμεινα κάθε απαγόρευση δουλοπρεπώς. Ανταποκρίθηκα αποσαφηνίζοντας ολοένα και περισσότερο τη μνήμη -την αποθήκη γνώσεων του σύμπαντος- και δίνοντας προτεραιότητα σε ζωτικής σημασίας ιδέες."
Η "Κοινωνιολογία της Ελευθερίας" αποτελεί έναν από τους 5 τόμους από το "Μανιφέστο του Δημοκρατικού Πολιτισμού". Όπως και οι υπόλοιποι τόμοι, έτσι και το παρόν βιβλίο γράφτηκε σε συνθήκες απόλυτης απομόνωσης στο νησί-φυλακή του Ιμραλί και κυκλοφόρησε προς τα έξω επειδή αποτελούσε τη γραπτή κατάθεση του Οτσαλάν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την νομική του υπεράσπιση. Σε αυτό το βιβλίο μπορούμε να δούμε την πιο σύγχρονη θεωρία που επηρέασε την κοινωνική επανάσταση της Β/Α Συρίας.
"Η θεώρηση ολόκληρης της κοινωνίας ως αποτελούμενης από ταξικές και κρατικές ιεραρχίες είναι η πιο θεμελιώδης πολιτική και προπαγάνδα του κυρίαρχου συστήματος."
Το βιβλίο πραγματεύεται το πως μπορούν οι κοινωνικές επιστήμες και η κοινωνική νοημοσύνη γενικότερα, να απελευθερωθούν από την καπιταλιστική νεωτερικότητα, και όλο τον κυρίαρχο πολιτισμό των 5 χιλιάδων χρόνων που τις έχει αποικίσει. Ο Οτσαλάν "συνομιλεί" με πολλούς και πολλές συγγραφείς που ο ίδιος διάβασε στη φυλακή, ανθρώπους πολλαπλών "κινημάτων" της ιστορικής-κοινωνίας, από τους προφήτες μέχρι τους μεταμοντέρνους, και κινείται στα πεδία της αρχαιολογίας, της μυθοϊστορίας, της ανθρωπολογίας και της πολιτικής επιστήμης για να θεμελιώσει την ανάλυση της κοινωνίας μέσα από το πρίσμα της ελευθερίας της και της καθεαυτής ύπαρξής της. Παρουσιάζει τους κύριους τρόπους νόησης, οργάνωσης και αντίστασης των κοινωνιών όπως αυτές αναπτύχθηκαν στη μακρά ιστορία της ανθρώποτητας και υπάρχουν πέρα από το κράτος και τον πολιτισμό του. Προσπαθώντας να απαντήσει στο ερώτημα του τι είναι κοινωνία παρουσιάζει μεθοδολογικά εργαλεία που μπορεί να είναι τα κατάλληλα για την ανάλυση της, και εντέλει για την ανάλυση του ίδιου μας του εαυτού ως κοινωνία και ως κόσμος ευρύτερα.
"Αν τα θέσφατα της μοίρας των τραγωδιών ανατραπούν υπέρ της ελευθερίας, τότε κάθε πόνος γίνεται υποφερτός. Στο έργο που τιτλοφορείται ως Η Πραγματικότητα, οι φίλοι, οι φίλες μου και εγώ έχουμε τους ρόλους μας και η μοίρα τούτη την φορά θα έχει το μερίδιο της στην ήττα."
Διαβάζοντας την ιστορία αρχαίων και σύγχρονων ηθικών και πολιτικών κινημάτων, ασκεί κριτική και καταθέτει προτάσεις προς τις πολιτικές τάσεις των κινημάτων του 19ου, 20ου και 21ου αιώνα. Από τον υπαρκτό σοσιαλισμό, τα εθνοαπελευθερωτικά κινήματα, τα πολιτιστικά κινήματα, μέχρι τα φεμινιστικά, τα οικολογικά, και τα αναρχικά κινήματα, αναδικνύει τη σημαντικότητα όλων και τα καλεί να ξεπεράσουν την καπιταλιστική νεωτερικότητα που έχουν μέσα τους και να ορίσουν τα νέα τους καθήκοντα μέσα στην ευρύτερη προσπάθεια επίλυσης των κοινωνικών προβλημάτων. Η τελική πρόταση είναι η υλοποίηση μιας σύνθετης και πολυεπίπεδης διεθνούς συνομοσπονδιακής ένωσης που συμπεριλαμβάνει διανοητικά και πολιτιστικά εγχειρήματα, πολιτικές ομάδες και οργανώσεις, κουλτούρες, λαούς και ελεύθερα εδάφη, κάθε είδους αυτονομία από ένα άτομο μέχρι μια κοινωνία -οτιδήποτε η ύπαρξη του και τα συμφέροντά του έρχονται σε αντίθεση με τον πολιτισμό της καπιταλιστικής νεωτερικότητας. Ένας τέτοιος παγκόσμιος συνομοσπονδισμός, συγκροτεί δομικά στο τώρα το δικό μας πολιτισμό, ο οποίος μπορεί να υπάρξει και να σταθεί απέναντι στο ηγεμονικό διακρατικό σύστημα της καπιταλιστικής νεωτερικότητας του πολιτισμού της κυριαρχίας. Προϋπόθεση για την προστασία και την επικράτηση του είναι η αυτογνωσία και η αυτοάμυνα σε όλα τα επίπεδα.
"Να γνωρίζεις σημαίνει να είσαι σε ετοιμότητα, δηλαδή να ζεις άφοβα τη ζωή και όλα της τα πλούτη και να την υπερασπίζεσαι σθεναρά!"
Το βιβλίο, που εκδόθηκε πρόσφατα θα παρουσιάσει ο μεταφραστής του στα ελληνικά -σύντροφος από την κοινότητα καταλήψεων κουκακίου.
πηγή : email που λάβαμε στις 24 Μαΐου 20h