Σάββατο 14 Ιουνίου 2025 στις 12.00
Συγκέντρωση για τα 2 χρόνια από το κρατικό έγκλημα στην Πύλο
Ποτέ δεν θα ξεχάσουμε το έγκλημα στην Πύλο
Δυο χρόνια πέρασαν από το κρατικό έγκλημα του ναυαγίου της Πύλου. Τότε, στις 14 Ιούνη του 2023, 600+ μετανάστες/τριες που επέβαιναν στο αλιευτικό σκάφος Adrianna, ναυαγούν ανοιχτά της Πύλου και έκτοτε αγνοούνται. Μιλάμε για κρατικό έγκλημα κατά της ζωής, διότι το ελληνικό λιμενικό σώμα αν και κλήθηκε, δεν απέτρεψε αυτή την τραγωδία και δεν διέσωσε τους επιβαίνοντες στο σκάφος.
Δύο χρόνια μετά και πλήθος πειστηρίων και μαρτυριών από τους διασωθέντες του ναυαγίου, μαρτυρούν πως το λιμενικό αρχικά αρνήθηκε την διάσωση, έπειτα προσπάθησε να ρυμουλκύσει το σκάφος προς την Ιταλία, πράγμα το οποίο προκάλεσε και το ναυάγιο και τέλος καθυστέρησε πάρα πολύ την διαδικασία της διάσωσης, ενώ υπήρχαν άνθρωποι στην θάλασσα. Aυτά αποτυπώνονται, τόσο σε βίντεο από κινητά την ώρα της βύθισης, όσο και από έγγραφα της ίδιας της Frontex(των δικών τους δηλαδή), που επισημαίνει την τραγική αργοπορία του ελληνικού λιμενικού.
Η δολοφονία αυτή από την πλευρά του ελληνικού κράτους δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας. Αποτελεί την κεντρική πολιτική έκφραση της διαχείρισης των μεταναστευτικών πληθυσμών που φτάνουν στα σύνορα της Ευρώπης. Η διαδικασία της παρανομοποίησης των μεταναστών περιλαμβάνει την περαιτέρω στρατιωτικοποίηση του λιμενικού σώματος με πολεμικά μέσα και όχι με μέσα διάσωσης, την ενίσχυση της συνοριακής επιτήρησης μέσω της Frontex και των περιπολιών της από αέρος και θαλάσσης(drones, σκάφη). Όσοι και όσες καταφέρουν να επιβιώσουν από τις αδιάκοπες επαναπροωθήσεις οδηγούνται σε εγκλεισμό σε κλειστά κέντρα κράτησης, διάσπαρτα στην ελλαδική επικράτεια, χωρίς χαρτιά, χωρίς επαφή με τον έξω κόσμο και την κοινωνική ζώη.
Όλα τα παραπάνω εμπλουτίζονται είτε με το αφήγημα περί "υβριδικής απειλής", "αόρατου εχθρού" με σκοπό να τονώθει το εθνικό αίσθημα περί "κράτους αμυνόμενου" για να ξεπλύνει τους πνιγμούς και τις δολοφονίες, είτε με το αφήγημα των διακινητών. Ατόμων δηλαδή επιβατών του σκάφους, οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με το να στείλουν το sos της διάσωσης στο 112, από κινητό τηλέφωνο που τους προμηθεύει ο πραγματικός διακινητής πριν το σκάφος ξεκινήσει. Τα άτομα αυτά, κυρίως νεαρής ηλικίας, σέρνονται στα δικαστήρια και τους φορτώνονται βαριές ποινές κάθειρξης που κυμαίνονται μεταξύ 250-300 ετών! Με τα αφηγήματα αυτά το ελληνικό κράτος προσπαθεί να αποποιηθεί των ευθυνών του για την αντιμεταναστευτική θανατοπολιτική του και αφετέρου να συγκαλύψει τα εγκλήματά του προβάλλοντας τις πράξεις του ως "εθνικά αναγκαίες".Έτσι, κλείνει το μάτι σε ρατσιστές και ακροδεξιούς ψηφοφόρους του, που άλλο που δεν θέλουν να αρχίσουν οι ίδιοι το κυνήγι μεταναστών , όπως συνέβη το 2020 στον Έβρο, με την κάλυψη του ιδίου.
Η ίδια ακριβώς συνθήκη της παρανομοποίησης των μεταναστών/τριων, παρατηρείται και στα Χανιά, όπου τον τελευταίο ενάμιση χρόνο αποτελούν τη νούμερο ένα πύλη εισόδου προσφυγικών καραβιών. Η αντιμετώπιση τους από τους λιμενόμπατσους συντελεί στην εγκληματικοποίηση τους, καθώς από την στιγμή της διάσωσης τους μέχρι και την αναχώρηση τους προς τα κέντρα κράτησης της ενδοχώρας η διαδικασία που ακολουθείται προσιδιάζει σε σύλληψη μάλλον, παρά σε διάσωση. Συγκεκριμένα, στοιβάζονται σε γκαράζ του πλοίου της γραμμής από την Γαύδο και στην συνέχεια "παρκάρονται" σε ακατάλληλους προς φιλοξενία χώρους, όπως το πρώην εκθεσιακό κέντρο της Αγιάς. Κι όλα αυτά χωρίς την παραμικρή πρόσβαση σε ένδυση-υπόδυση, όπως και σε νερό, τουαλέτα και σε βασικά είδη διαβίωσης. Πάντα υπό την ασφυκτική επιτήρηση μπάτσων, λιμενόμπατσων και καραβανάδων που τους συνοδεύουν. Χωρίς βέβαια να αμελούμε το γεγονός πως από όλη αυτή την διαδικασία τρώνε ψωμάκι και διάφορα ντόπια αφεντικά από τα χρήματα του δήμου Χανίων, δήθεν για την στήριξη και φιλοξενία των μεταναστών.
Την ακραία ρατσιστική πολιτική του ελληνικού κράτους πάνω στο μεταναστευτικό ζήτημα έρχεται να συμπληρώσει και το προς κατάθεση σχέδιο νόμου του φασίστα Βορίδη ,παρέα με την υφυπουργό Βολουδάκη. Ένα νομοσχέδιο που επάξια αντιπροσωπεύει το δόγμα του "να τους κάνουμε τον βίο αβίωτο". Ποινικοποιείται ακόμα παραπάνω η ελευθερία μετακίνησης με την αυστηροποίηση του πλαισίου σε σχέση με την χορήγηση ασύλου. Δυσκολεύει την παραμονή στην χώρα μεταναστών που έχουν συμπληρώσει εφτά έτη παραμονής, αυξάνονται οι ποινές φυλάκισης και τα πρόστιμα και μεθοδεύονται οι απελάσεις όσων κατά το δοκούν κρίνονται ως μη δικαιούχοι διεθνούς προστασίας. Ουσιαστικά το νομοσχέδιο αυτό στρώνει το χαλί στη νομιμοποιήση των pushbacks και στον εκτοπισμό των μεταναστών ως "περισσευούμενου πληθυσμού".
Απέναντι στις ρατσιστικές πολιτικές του ελληνικού κράτους και την απανθρωποποίηση των ζωών που κρίνονται ως μη άξιες να βιωθούν, από την λογική του κεφαλαίου, προτάσσουμε τους συλλογικούς αγώνες σε κάθε επίπεδο των ζωών μας, για χαρτιά, αξιοπρεπή διαβίωση εντός της πόλης για τους μετανάστες και σπάσιμο όλων των αποκλεισμών.
-Ενάντια στην θανατοπολιτική των κρατών, την συνοριακή βία και τις επαναπροωθήσεις, κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών
-Κανένα κέντρο κράτησης, ούτε στην Κρήτη, ούτε πουθενά
-Ανοιχτοί χώροι φιλοξενίας στα κέντρα των πόλεων
Συγκέντρωση για τα 2 χρόνια από το κρατικό έγκλημα στην Πύλο, Σάββατο 24/6, στις 12:00, πλ. Αγοράς
Κατάληψη Rosa nera
Λόφος Καστέλι, παλιό λιμάνι, Χανιά | www.rosanera.squat.gr/ | Ioύνης 2025
