Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2025 στις 20.00
Φεμινιστικές Προβολές στην Ταράτσα των Ζιζανίων
Την Παρασκευή 10 Οκτωβρίου στις 20:00 προβάλλουμε την ταινία The Janes στην ταράτσα του Κατειλημμένου Κοινωνικού Κέντρου Ζιζάνια, στο πλαίσιο μιας σειράς φεμινιστικών προβολών εν όψει του δικαστηρίου της επιζώσας συντρόφισσάς μας Β. Θα ακολουθήσει μπαρ οικονομικής ενίσχυσης για την κάλυψη των δικαστικών εξόδων.
Το 2021 ύστερα από δημόσια καταγγελία του βιασμού της τότε ανήλικης συντρόφισσάς μας Β., ο βιαστής την μήνυσε για συκοφαντική δυσφήμηση ενώ η ίδια δεν είχε προχωρήσει σε κάποια νομική ενέργεια. Η υπόθεση θα εκδικαστεί στις 23 Οκτωβρίου στο Πρωτοδικείο Ανηλίκων του Πειραία. Καλούμε σε συγκέντρωση στις 9 πμ.
Η συντρόφισσα καλείται να αναβιώσει την εμπειρία της για την οποία αυτή τη φορά κατηγορείται κιόλας. Θα πρέπει να υπερασπιστεί την εαυτή της απέναντι στον βιαστή και τον δικαστή, αλλά και απέναντι σε ένα δικαστικό και νομικό σύστημα που πορεύεται χέρι χέρι με την πατριαρχία διαιωνίζοντας την έμφυλη βία και καταπίεση. Όπου άνθρωποι άσχετοι με την κατάσταση καλούνται να πουν στην επιζώσα ποια είναι η αλήθεια που βίωσε. Ξέρουμε πολύ καλά σε ποια πλευρά βρίσκεται η δικαιοσύνη τους. Είναι ένα σύστημα που ξεπλένει (παιδο)βιαστές και ανθρώπους με εξουσία και λεφτά, που επιρρίπτει την ευθύνη στις επιζώσες που καταγγέλουν τους θύτες τους, αμφισβητώντας τις εμπειρίες τους και εξουθενώνοντάς τες ψυχολογικά και οικονομικά.
Μπροστά σε ένα τέτοιο σύστημα, που θέτει υπό αμφισβήτηση όσα άτομα έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση υποχρεώνοντάς τα να υπερασπιστούν την εγκυρότητα του βιώματος τους, το να μοιραστεί κανείς ανοιχτά ή να καταγγείλει ένα συμβάν είναι σχεδόν αδύνατο.Αυτη η πραγματικότητα αποσιώπησης και συγκάλυψης εκτείθεται και είναι ορατή αν σκεφτεί κανείς πως ο βιαστής στην περίπτωση αυτή, γνωρίζοντας πως έχει πίσω του ένα σύστημα που δρα προς όφελος του και έχοντας όλα τα κοινωνικά προνόμια όπως οικονομικά, ηλικιακά και έμφυλα, επιλέγει να κάνει μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση ενάντια σε ένα παιδί, ερχόμενος τώρα στην θέση του θύματος και επιβεβαιώνοντας ξανά την ξεφτίλα του.
Οι μηνύσεις για δυσφήμηση δεν είναι ασυνήθιστες, είναι ένας τρόπος να παγιωθούν οι πατριαρχικές ιεραρχίες, είναι ένας τρόπος να αποτραπούν περαιτέρω κατηγορίες και δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι οι άνδρες συχνά κατηγορούνται άδικα για σεξουαλική παρενόχληση. Αυτό το αφήγημα θυματοποίησης των κακοποιητών, που υποστηρίζεται και στις αίθουσες των δικαστηρίων, επιχειρεί να εξισώσει τη βία που εκείνοι έχουν ασκήσει με τα "αδικήματα" που διαπράττονται εναντίον τους σε απάντηση, σε μια προσπάθεια άρνησης της συστηματικής πατριαρχικής καταπίεσης.
Το να μιλήσει κανείς με οποιονδήποτε τρόπο υπό αυτές τις συνθήκες είναι επομένως μια αντίσταση στην απαιτούμενη σιωπή που επιβάλλεται. Υπάρχει δύναμη σε αυτή την αντίσταση ανεξάρτητα από τη μορφή που παίρνει. Δεν αναγνωρίζουμε την εξουσία κανενός αποστειρωμένου δικαστηρίου να ορίζει το τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα σε αυτές τις περιπτώσεις. Στηρίζουμε την συντρόφισσα μας στην επιλογή της να αμφισβητήσει το μονοπώλιο της αλήθειας του συστήματος δικαιοσύνης και να μοιραστεί το βίωμα της, καθώς και όλα τα επιζώντα που παλεύουν με όποια μέσα αυτά μπορούν και επιθυμούν.
ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΖΩΝΤΑ
ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΈΝΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΌ ΚΈΝΤΡΟ ΖΙΖΆΝΙΑ
