Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2025 στις 9.00 πμ
Συγκέντρωση
Ενημέρωση σχετικά με τη δίωξη εις βάρος της επιζώσας συντρόφισσάς μας Β.
Το 2021 ύστερα από δημόσια καταγγελία του βιασμού της τότε ανήλικης συντρόφισσάς μας Β., ο βιαστής την μήνυσε για συκοφαντική δυσφήμηση ενώ η ίδια δεν είχε προχωρήσει σε κάποια νομική ενέργεια. Η υπόθεση θα εκδικαστεί στις 23 Οκτωβρίου στο Πρωτοδικείο Ανηλίκων του Πειραία. Καλούμε σε συγκέντρωση στις 9 πμ.
Η συντρόφισσα καλείται να αναβιώσει την εμπειρία της για την οποία αυτή τη φορά κατηγορείται κιόλας. Θα πρέπει να υπερασπιστεί την εαυτή της απέναντι στον βιαστή και τον δικαστή, αλλά και απέναντι σε ένα δικαστικό και νομικό σύστημα που πορεύεται χέρι χέρι με την πατριαρχία διαιωνίζοντας την έμφυλη βία και καταπίεση. Όπου άνθρωποι άσχετοι με την κατάσταση καλούνται να πουν στην επιζώσα ποια είναι η αλήθεια που βίωσε. Ξέρουμε πολύ καλά σε ποια πλευρά βρίσκεται η δικαιοσύνη τους. Είναι ένα σύστημα που ξεπλένει (παιδο)βιαστές και ανθρώπους με εξουσία και λεφτά, που επιρρίπτει την ευθύνη στις επιζώσες που καταγγέλουν τους θύτες τους, αμφισβητώντας τις εμπειρίες τους και εξουθενώνοντάς τες ψυχολογικά και οικονομικά.
Το κράτος με την εξουσία που έχει να ορίζει εξ' αρχής από μόνο του την έννοια της διασφάλισης της δικαιοσύνης, επιλέγει να απονέμει "λύσεις" τιμωρητικού και εξατομικευμένου χαρακτήρα με την επιβολή φυλακίσεων και προστίμων στο εκάστοτε κατηγορούμενο. Η επιδερμική αυτή αντιμετώπιση ενός προβλήματος λειτουργεί με διπλό όφελος για το κράτος διότι ενώ εξασκεί το φιλελεύθερο προφίλ του ως προασπιστής των δικαιωμάτων των πολιτών και ταίζει τα κοινωνικά κινήματα με δικαιώματα και νομοθετικά διατάγματα προς ευφησυχασμό τους, παράλληλα αποφεύγει να σκαλίσει τα βαθύτερα αίτια που δημιουργούν ένα κοινωνικό πρόβλημα καθώς κάτι τέτοιο θα το έφερνε σε σύγκρουση με τις αντιλήψεις που λιμνάζουν στην κοινωνική πραγματικότητα, υιοθετούμενες από ενα τεράστιο κομμάτι των ψηφοφόρων.Δεν θα επιχειρούσε ποτέ να δημιουργήσει την εντύπωση ότι η κοινωνια όντως χρειάζεται ριζικές αλλαγές επειδή θέλει να διατηρήσει αυτήν τη φανταστική συνθήκη κοινωνικής ειρήνης που επικρατεί. Αυτή μέσα στην οποία οι "φυσιολογικοί άνθρωποι" δεν πρέπει να ανησυχούν για τίποτα εκτός από την έλλειψη ατομικής ευθύνης του εκάστοτε "αντικοινωνικού στοιχείου" που διαταράσσει την ειρήνη αυτή. Η σε βάθος ανάλυση και αντιμετώπιση των κοινωνικών συνθηκών που οδηγούν στην πατριαρχική βία (η σύγκρουση δηλαδή με την απαξίωση, την άγνοια και την αδιαφορία των πολιτών) προϋποθέτει την έστω και σε ελάχιστο βαθμό εξάσκηση και ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και συλλογικής συνείδησης, κάτι που σίγουρα δεν εξυπηρετεί τα κρατικά συμφέροντα. Το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι να διαιωνίζονται οι πατριαρχικές ιεραρχίες και να συντηρούνται οι αντιλήψεις που οδηγούν σε σεξιστική βία.
Μπροστά σε ένα τέτοιο σύστημα, που θέτει υπό αμφισβήτηση όσα άτομα έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση υποχρεώνοντάς τα να υπερασπιστούν την εγκυρότητα του βιώματος τους, το να μοιραστεί κανείς ανοιχτά ή να καταγγείλει ένα συμβάν είναι σχεδόν αδύνατο.Αυτη η πραγματικότητα αποσιώπησης και συγκάλυψης εκτείθεται και είναι ορατή αν σκεφτεί κανείς πως ο βιαστής στην περίπτωση αυτή, γνωρίζοντας πως έχει πίσω του ένα σύστημα που δρα προς όφελος του και έχοντας όλα τα κοινωνικά προνόμια όπως οικονομικά, ηλικιακά και έμφυλα, επιλέγει να κάνει μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση ενάντια σε ένα παιδί, ερχόμενος τώρα στην θέση του θύματος και επιβεβαιώνοντας ξανά την ξεφτίλα του.
Οι μηνύσεις για δυσφήμηση δεν είναι ασυνήθιστες, είναι ένας τρόπος να παγιωθούν οι πατριαρχικές ιεραρχίες, είναι ένας τρόπος να αποτραπούν περαιτέρω κατηγορίες και δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι οι άνδρες συχνά κατηγορούνται άδικα για σεξουαλική παρενόχληση. Αυτό το αφήγημα θυματοποίησης των κακοποιητών, που υποστηρίζεται και στις αίθουσες των δικαστηρίων, επιχειρεί να εξισώσει τη βία που εκείνοι έχουν ασκήσει με τα "αδικήματα" που διαπράττονται εναντίον τους σε απάντηση, σε μια προσπάθεια άρνησης της συστηματικής πατριαρχικής καταπίεσης.
Το να μιλήσει κανείς με οποιονδήποτε τρόπο υπό αυτές τις συνθήκες είναι επομένως μια αντίσταση στην απαιτούμενη σιωπή που επιβάλλεται. Υπάρχει δύναμη σε αυτή την αντίσταση ανεξάρτητα από τη μορφή που παίρνει. Δεν αναγνωρίζουμε την εξουσία κανενός αποστειρωμένου δικαστηρίου να ορίζει το τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα σε αυτές τις περιπτώσεις. Στηρίζουμε την συντρόφισσα μας στην επιλογή της να αμφισβητήσει το μονοπώλιο της αλήθειας του συστήματος δικαιοσύνης και να μοιραστεί το βίωμα της, καθώς και όλα τα επιζώντα που παλεύουν με όποια μέσα αυτά μπορούν και επιθυμούν.
ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΖΩΝΤΑ
ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΈΝΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΌ ΚΈΝΤΡΟ ΖΙΖΆΝΙΑ