kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συλλαλητήριο για τα 12 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

12 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ

📍ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ, 18/9, 6μμ, Καμάρα

🛑 Ο ΠΛΕΥΡΗΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

✊ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ

✊ ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟΥΣ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ 600 ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

ΤΗΣ ΠΥΛΟΥ ΣΤΟ ΝΑΥΤΟΔΙΚΕΙΟ

🛑 STOP ΣΤΙΣ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ

Διαδηλώνουμε στα 12 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους χρυσαυγίτες για να ανατρέψουμε την κυβέρνηση των δολοφόνων της Πύλου,των Τεμπών, του Καμράν. Να κλείσουμε το δρόμο στην ακροδεξιά και τους φασίστες που τους άνοιξε ξανά το δρόμο ο Πλεύρης με το ρατσιστικό νόμο ποινικοποίησης της προφυγιάς και της μετανάστευσης. Ο Τραμπ και ο Νετανιάχου είναι οι δολοφόνοι σύμμαχοι τους και για αυτό δεν διστάζουν να βάφουν τα χέρια τους στο αίμα των προσφύγων, να στηρίζουν τις δολοφονίες παιδιών στη Γάζα.

Ηδη, τραμπούκοι των αφεντικών εκβιάζουν, χτυπάνε, απειλούν μετανάστες εργάτες στη Ζώνη Περάματος, στις βιοτεχνίες στον Ασπρόπυργο, στις οικοδομές, στον επισιτισμό, για να δουλεύουν σαν σκλάβοι, απλήρωτοι σε συνθήκες χωρίς μέτρα υγειινής και ασφάλειας. Αστυνομικοί βασάνισαν μετανάστη μέσα σε ειδική πτήση απελάσεων την μέρα ψήφισης του ρατσιστικού νομσχεδίου του Πλεύρη. Το ΚΤΕΛ Θεσ/νίκης έχει ειδικά βραδυνά δρομολόγια "μόνο για μετανάστες."

Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό έχει σήμερα την συνέχεια του στο να μην αφήσουμε να συγκαλυφθεί το μεγαλύτερο ρατσιστικό έγκλημα στην Μεσόγειο μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με το πνίξιμο απο το Λιμενικό των 600 προσύγων στη Πύλο. Εφάρμοσαν το δόγμα Πλεύρη "αν δεν υπάρξουν νεκροί στα σύνορα δεν θα σταματήσουν να έρχονται."

Πέρασαν δύο χρόνια και οι δολοφόνοι της Πύλου είναι ατιμώρητοι. Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι πρωταθλήτρια στην συγκάλυψη εγκλημάτων και σκανδάλων. Γι αυτό επιχειρεί να συγκαλύψει το έγκλημα της Πύλου μαζί με τα Τέμπη όπως και τα σκάνδαλα του ΟΠΕΚΕΠΕ και των παρακολουθήσεων. Χτυπά τα ταμπούρλα του ρατσισμού για να διασωθεί συσπειρώνοντας την ακροδεξιά.

Η ατιμωρησία για το έγκλημα της Πύλου σημαίνει πράσινο φως για νέους μαζικούς πνιγμούς προσφύγων στις θάλασσες ενώ την ίδια ώρα θα γεμίζουν τις φυλακές με μετανάστες χωρίς χαρτιά που ζούν και εργάζονται χρόνια στη χώρα.

Ο αγώνας για δικαιοσύνη στους επιζώντες και τις οικογένειες των θυμάτων του εγκλήματος της Πύλου, η υπεράσπιση των προσφύγων και των μεταναστών από τις νέες ρατσιστικές εκστρατείες είναι αναγκαία για να μην αφήσουμε και την ίδια την δίκη της Χρυσής Αυγής στο Εφετείο να ολοκληρωθεί ρίχνοντας στα μαλακά τους δολοφόνους του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν, τους χρυσαυγίτες που επιτέθηκαν στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ για να κάνουν κουμάντο για χάρη των εφοπλιστών την Ζώνη Περάματος.

Ο Θ.Πλεύρης μπήκε στο πόστο του Βορίδη αφού τον πιάσανε με τις γίδες του ΟΠΕΚΕΠΕ στη πλάτη και προκαλεί με χυδαίο ρατσισμό. Ποινικοπούν ακόμη και την αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη ως αντισημιτισμό(!) με διώξεις αλληλέγγυων με βάση το αντιρατσιστικό νόμο την ώρα που κανένας χρυσαυγίτης δολοφόνος δεν βρέθηκε στο εδώλιο με το νόμο αυτό.

Καθώς η δίκη σε δεύτερο βαθμό της Χρυσής Αυγής οδεύει στην ολοκλήρωση είναι ώρα να κλιμακώσουμε την μάχη για να διώξουμε την κυβέρνηση του ρατσισμού, να στείλουμε τους δολοφόνους της Πύλου στη φυλακή.

Γι αυτό καλούμε σε μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο στις 18 Σεπτέμβρη στην Θεσσαλονίκη.

Κεερφα-Keerfa-Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή

πηγή : email που λάβαμε στις 11 Σεπτεμβρίου 10h

12 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα | Κινητοποιήσεις σε Αθήνα & Θεσσαλονίκη

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ
12 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα

Στις 18 Σεπτέμβρη 2013 παρακρατικό τάγμα εφόδου της Χ.Α. πραγματοποιεί δολοφονική επίθεση στο Κερατσίνι από την οποία πέφτει νεκρός ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας, μαχαιρωμένος στην καρδιά από τον χρυσαυγίτη Γ. Ρουπακιά. Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα αποτέλεσε ένα ακόμη αιματοβαμμένο επεισόδιο σε μία λίστα από δολοφονικές ενέργειες, της παρακρατικής συμμορίας της Χ.Α. σε βάρος αναρχικών και αριστερών αγωνιστών, συνδικαλιστών, προσφύγων, μεταναστών και κατειλημμένων και αυτοδιαχειριζόμενων χώρων αγώνα. Μπροστά στην προοπτική έκφρασης της συσσωρευμένης κοινωνικής οργής που ακολούθησε τη δολοφονία του Π. Φύσσα, το κράτος παραπέμπει σε δίκη τη Χ.Α. ως εγκληματική οργάνωση, επιδιώκοντας να εμφανιστεί ως ο μοναδικός φορέας δικαιοσύνης και εγγυητής της κοινωνικής ομαλότητας. Μέσα από τη δίκη-φιάσκο ο θεσμικός "αντιφασισμός" επιχείρησε να απονοηματοδοτήσει τον αντιφασιστικό αγώνα, να εδραιώσει τη θεωρία των δύο άκρων και να ξεπλύνει τόσο τη δράση των νεοναζιστικών συμμοριών όσο και του ίδιου του κράτους, βασικού ενορχηστρωτή των φασιστικών-παρακρατικών επιθέσεων. Τον Οκτώβρη του 2020, η Χ.Α. καταδικάζεται ως εγκληματική οργάνωση, τα περισσότερα ηγετικά στελέχη καταδικάζονται για διεύθυνση και μόλις 11 μέλη των ταγμάτων εφόδου για ένταξη και οδηγούνται πρόσκαιρα στη φυλακή παίρνοντας το ελάχιστο των ποινών. Στις 15 Ιουνίου 2022 ξεκίνησε το εφετείο της δίκης της Χ.Α. το οποίο αναμένεται να ολοκληρωθεί - με κάποιους φασίστες όμως να έχουν βγει ήδη από τη φυλακή εξαιτίας των χαμηλών ποινών.

Η φιέστα ωστόσο ξεπλύματος του κράτους και στοχοποίησης του αντιφασιστικού οργανωμένου αγώνα δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Κράτος και κεφάλαιο γνωρίζουν ποιοί πραγματικά έχωσαν τους φασίστες, τα πιστά ανδρείκελά τους, στις τρύπες τους. Από τα οδοφράγματα διεθνιστικής αλληλεγγύης και τις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις όλων των προηγούμενων χρόνων, μέχρι τους εργασιακούς χώρους, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και τις γειτονιές, απέναντι στο φασισμό στέκονται οι συλλογικές κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, που πεισματικά συνεχίζουν να παλεύουν ενάντια στο ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία, την καταστολή και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και βάζουν αναχώματα στις ορέξεις της εξουσίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Έτσι, στις σημερινές συνθήκες συστημικής κρίσης και στο πλαίσιο του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, το κυρίαρχο σύστημα εκμετάλλευσης, καλεί ξανά την κατεξοχήν αντεπαναστατική του εφεδρεία (φασιστικές συμμορίες, νεο-ναζιστικά μορφώματα, ακροδεξιά κόμματα κτλ) να λειτουργήσει ως τροχοπέδη απέναντι σε όσους και όσες αντιστέκονται ακόμα, να αναχαιτίσει τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες και να τρομοκρατήσει όσους και όσες εξακολουθούν να συμμετέχουν σε αυτούς.

Γι αυτό και ο φασισμός δεν εξαφανίστηκε δια παντός με την πρωτόδικη καταδίκη της Χ.Α. Φωλιάζει στις ρωγμές που προκαλεί το κυρίαρχο σύστημα εκμετάλλευσης στο κοινωνικό σύνολο μέσα από τη διάχυση του μίσους σε κάθε του μορφή, ώστε την κατάλληλη στιγμή, όταν θα τον χρειαστούν κράτος και κεφάλαιο, να εμφανιστεί και να λειτουργήσει παραπληρωματικά αυτών. Από τις επιθέσεις φασιστικών συμμοριών σε αντιφασίστες και δομές αγώνα και τα πογκρόμ σε μετανάστες• από τις κρατικές δολοφονίες μέσα σε αστυνομικά τμήματα όσων το κράτος θεωρεί περισσευούμενους πληθυσμούς• από την ευρύτερη αντιμεταναστευτική πολιτική που προωθείται σε ολόκληρη της Δύση μέσα από την άρνηση παροχής ασύλου, τις απαγωγές και τις απελάσεις προσφύγων και μεταναστών μέχρι τις φυλακίσεις τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και τη δολοφονία τους κατά χιλιάδες στα αιματοβαμμένα νερά της Μεσογείου• από τη συγκάλυψη βιαστών και κυκλωμάτων trafficking• από την ποινικοποίηση του αντιφασιστικού και αντικρατικού αγώνα, την καταστολή των διαδηλώσεων και των απεργιών, τις εκκενώσεις καταλήψεων, τις διώξεις αγωνιστών, μέχρι και την εξόφθαλμη, από μεριάς δυτικών κρατών, υποστήριξή τους στο Ισραήλ, την απόλυτη μηχανή θανάτου και το πρότυπο του σύγχρονου επεκτατισμού και στρατιωτικοποίησης, επιδιώκοντας να σωπάσουν τις αλληλέγγυες φωνές που καταδεικνύουν την γενοκτονία που λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή στην Παλαιστίνη, κράτος, κεφάλαιο και φασίστες βαδίζουν χέρι-χέρι με σκοπό την τρομοκράτηση των από τα κάτω και το τσάκισμα κάθε εστίας αντίστασης και αλληλεγγύης.

Απέναντι στα συνεχή κρατικά εγκλήματα σε βάρος των πληβείων και της φύσης, τον πόλεμο και την βαρβαρότητα που επιχειρείται να εδραιωθεί ως η νέα κανονικότητα σε κάθε γωνία του κόσμου, τις διαρκείς κατασταλτικές επιθέσεις εναντίον του αναρχικού αγώνα, των καταλήψεων και των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων μέχρι την επανεμφάνιση των φασιστικών, νεοναζιστικών, δολοφονικών συμμοριών και την κυρίαρχη προπαγάνδα, που προωθεί τον ρατσισμό, τον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία, γεννώντας κανιβαλιστικά εγκλήματα, η μόνη ρεαλιστική προοπτική των από τα κάτω, είναι η οργάνωση και ο αγώνας για την Κοινωνική Επανάσταση. Χωρίς αυταπάτες πως το σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης μπορεί να εξωραϊστεί, χωρίς αυταπάτες πως οποιαδήποτε κυβέρνηση ή κρατικός θεσμός μπορεί να αποτελέσει φραγμό στο τέρας του φασισμού, προτάσσουμε την κοινωνική αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια μεταξύ των καταπιεσμένων. Προτάσσουμε την οργάνωση στη βάση, την ανθρωπιά, την αναρχική ηθική, τις διαχρονικές αξίες της αναρχίας και του ελευθεριακού κομμουνισμού, για έναν κόσμο ισότητας, δικαιοσύνης κι ελευθερίας.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ, ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ - ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

Αντιφασιστικές - Αντικρατικές - Αντικατασταλτικές Διαδηλώσεις Πέμπτη 18 Σεπτέμβρη

Αθήνα: Κερατσίνι (Παύλου Φύσσα 60), 17.30 | Θεσσαλονίκη: Καμάρα, 18.00

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

Κάλεσμα στην αντιφασιστική/αντικρατική πορεία με αφορμή την συμπλήρωση 12 χρόνων από την δολοφονία του αντιφασίστα ράπερ Παύλου Φύσσα

Πέμπτη, 18/6, Καμάρα, 18:00 μμ

Στις 18/9 συμπληρώνονται 12 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα και ράπερ Παύλου Φύσσα από φασίστες της Χρυσής Αυγής στο Κερατσίνι. Την ίδια χρονιά στις 17 Ιανουαρίου του 2013, χρυσαυγίτες δολοφόνησαν τον Πακιστανό Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα, ενώ πήγαινε στη δουλειά του.

Η φασιστική ρητορική με το κλασικό επιχείρημα "έρχονται οι ξένοι και μας παίρνουν τις δουλειές και ρίχνουν τα μεροκάματα" έχει προσπαθήσει πετυχημένα και μη να διαποτίσει την κοινωνία με ρατσιστικό δηλητήριο. Στην πραγματικότητα, από την εργασία πάντοτε επωφελούνται τα αφεντικά τα οποία κλέβουν τη συντριπτική πλειοψηφία της αξίας των αγαθών, των προϊόντων και των υπηρεσιών που παράγονται από τους εργαζόμενους και είναι οι μόνοι υπαίτιοι της υποτίμησης της ζωής, των ντόπιων και των μεταναστριών, καθώς και της εξαθλίωσης. Άλλωστε, ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής εξασφαλίζει τη μετατροπή της εργασίας σε κεφάλαιο, και επομένως κάθε αφήγηση που κατευθύνει σε διαφορετικό προσανατολισμό από αυτόν της οικειοποίησης των μέσων πααραγωγής από τους εργαζόμενους/ες, πριμοδοτεί τα αφεντικά. Πλήρως εναρμονισμένοι με το καπιταλιστικό αφήγημα, οι φασίστες διαχρονικά προσπαθούν να στρέψουν την κοινωνική δυσαρέσκεια προς έναν εμφύλιο μεταξύ εργατών, μεταξύ φτωχών, μεταξύ ντόπιων και μεταναστών, προς μια δηλαδή κοινωνική σύγκρουση ενδοταξικής και ρατσιστικής βίας η οποία θα βγάλει ισχυρότερα τα αφεντικά και αποδυναμωμένες τις διεκδικήσεις του πολυεθνικού προλεταριάτου.

Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι ο κρατικός μηχανισμός και οι φασίστες μοιράζονται κοινούς στόχους όσον αφορά την εκμηδένιση των ταξικών αντιστάσεων, γεγονός το οποίο εξηγεί τη διαχρονική συνεργασία των φασιστών με τους μπάτσους. Από τους φασίστες της αντικομμουνιστικής - αντισημιτικής οργάνωσης 3Ε της ελλάδας του μεσοπολέμου που απολάμβαναν υποστήριξη από μερίδα της αστικής τάξης ως το φασιστικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Από το δοσιλογικό κράτος επί ναζιστικής κατοχής, όπου οι ταγματασφαλίτες έσφαζαν αμάχους και αποτελούσαν την αντικομμουνιστική ομάδα κρούσης του, τη δοσιλογική οργάνωση Χ της ίδιας περιόδου έως το μετεμφυλιακό κράτος της Λευκής τρομοκρατίας, όπου οι συνεργάτες των ναζί κατέλαβαν κρατικά αξιώματα. Από τη χούντα των συνταγματαρχών το '67, που έχαιρε την υποστήριξη εφοπλιστών, βιομηχάνων, πετρελαιαρχών, επιχειρηματιών, πολιτικών μέχρι την ίδρυση της ΕΠΕΝ και έπειτα της Χρυσής Αυγής, οι φασίστες αποτελούν την εφεδρεία της αστικής τάξης όταν δεν μπορούν στο πλαίσιο της "αστικής νομιμότητας" να διατηρήσουν την ταξική επικυριαρχία τους επί του προλεταριάτου. Αυτονόητα, τα φασιστά καθεστώτα έρχονται στο προσκήνιο για να εξασφαλίσουν την ομαλή λειτουργία του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και την πλήρη πειθάρχιση της εργατικής τάξης προς αυτή την κατεύθυνση.

Ο ρόλος τους, έτσι και αυτός της Χρυσής Αυγής εξηγείται ιστορικά από τις πράξεις τους. Τον Σεπτέμβρη του '13, φασίστες της χρυσής αυγής επιτέθηκαν δολοφονικά σε συνδικαλιστές στο Πέραμα, ενώ έκαναν συνεχώς εξαγγελίες ότι θα αποτελέσουν τους μπράβους των αφεντικών που θα «ξεμπερδέψουν» με τον συνδικαλισμό και τις απεργίες στο λιμάνι του Πειραιά. Τον Ιούνιο του 2012 πάλι τάγμα εφόδου της χρυσής αυγής επιτέθηκε σε Αιγύπτιους αλλιεργάτες στο Πέραμα. Επίθεση που συμπυκνώνει τον ρόλο των φασιστών ως γδάρτες των πιο υποτιμημένων κομματιών της εργατικής τάξης (δηλαδή των μεταναστών) και εχθρών της χειραφέτησής της. Έχουν κάνει επίσης πολλές προσπάθειες να φτιάξουν επίσημα εργοδοτικά σωματεία όπως το 2015 πάλι στην ναυπιγοεπισκευαστική ζώνη του Πειραιά. Ταυτόχρονα, όλο αυτό το διάστημα, η χρυσή αυγή διαφημιζόταν στα ΜΜΕ των εφοπλιστών-ιδιοκτητών ΠΑΕ τα οποία πριμοδοτούσαν τη δράση τους. Τα χαρτζιλίκια που συνεχίζουν να παίρνουν οι φασίστες από τα αφεντικά τους -καναλάρχες, εφοπλιστές, μεγαλοβιομήχανους- και από τους βουλευτικούς μισθούς την εκάστοτε περίοδο, διατηρούν τους φασίστες σε ρόλο ενεργών υπαλλήλων εξυπηρέτησης των συμφερόντων της αστικής τάξης. Σε αναρίθμητες περιπτώσεις, φασίστες τις τελευταίες δεκαετίες έχουν επιτεθεί σε απεργίες, καταλήψεις σχολείων, σε μετανάστες εργάτες και μη, σε κουίρ άτομα και έχουν επιχειρήσει να κάμψουν -πάντοτε πλάι στην καταστολή- τις αγωνιστικές και ταξικές διεκδικήσεις συνδικαλιστών, αντιεξουσιαστών, αναρχικών, κομμουνιστών και λοιπών αγωνιζόμενων κοινοτήτων και υποκειμένων.

Το αντιφασιστικό κίνημα, από την άνοδο της απήχησης της Χρυσής Αυγής από το 2009 και έπειτα, στάθηκε στο ύψος του ιστορικού του καθήκοντος. Σε κάθε προσπάθεια δημόσιας εμφάνισης της Χρυσής Αυγής, το αντιφασιστικό κίνημα ήταν εκεί να αντιπαρατεθεί ή να την ακυρώσει, όπως έγινε σε κάθε σημείο της χώρας που επιχείρησαν να ανοίξουν γραφεία. Παράλληλα, εκεί που πραγματοποίησαν πολλές επιθέσεις σε μετανάστες/ριες και προσπάθησαν να εδραιώσουν την παρουσία τους, ήταν στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Με πολλαπλές μάχες, δυναμική οργάνωση και παρουσία με μαζικές περιπολίες και μοτοπορείες, το αντιφασιστικό κίνημα ξεπάστρεψε τη χρυσή αυγή από το άλλοτε "σημείο αναφοράς". Την περίοδο εκείνη, σταθερό αρωγό της Χρυσής Αυγής αποτέλεσε η ομάδα Δέλτα της ΕΛ.ΑΣ., η οποία τις φορές που δεν ηττήθηκε πλήρως, προσπαθούσε να διασώσει το γόητρο των φασιστών, ακόμα και βασανίζοντας αγωνιστές και αγωνίστριες στη ΓΑΔΑ. Μάχες δόθηκαν και στα σωματεία όπου η κανονικοποίηση της παρουσίας των χρυσαυγιτών, βρήκε απέναντί της τον μαχητικό συνδικαλισμό. Όπως επίσης και σε κάθε γειτονιά, όπου με το κάλυμα των "Επιτροπών κατοίκων" οι χρυσαυγίτες διέσπειραν ρατσιστικό δηλητήριο και μοίραζαν φαγητό "μόνο για Έλληνες". Φυσικά εκτός των άλλων, απάντηση του αντιφασιστικού κινήματος στη φασιστικοποίηση, ήταν και η ίδια η συνύπαρξη, η συνοργάνωσή του και οι κοινοί αγώνες του με μετανάστες/ριες σε γειτονιές, σε συνελεύσεις, σε στεγαστικές/πολιτικές καταλήψεις και σε πορείες. Τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, κλιμάκωναν τη δράση τους μέχρι που έφτασαν στις δολοφονίες των Σαχζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα το 2013. Την 1η Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς, ως απάντηση στις δολοφονίες αυτές, εκτελέστηκαν δύο μέλη της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο. Από το '13 μέχρι το '17, το αντιφασιστικό κίνημα τσάκισε πολλές φορές τους χρυσαυγίτες, στα γραφεία τους (π.χ. Ασπρόπυργος το '17), σε πλατείες και δρόμους.

Την ήττα των κοινωνικών-ταξικών αγώνων της περιόδου 2008-2015, διαδέχτηκε η σταδιακή σταθεροποίηση τους ελληνικού καπιταλισμού μέσω της σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης του ΣΥΡΙΖΑ (μνημόνιο, νατοϊκές βάσεις, πολεμικές συνεργασίες, κατάργηση ασύλου) και η κανονικοποίηση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής των στρατοπέδων συγκέντρωσης και των επαναπροωθήσεων. Παίρνοντας τη σκυτάλη από το σύριζα, η ΝΔ συνέχισε την αντιμεταναστευτική και αντεργατική πολιτική. Έτσι, στο πλαίσιο απόσπασης κοινωνικής συναίνεσης, και υπό το βάρος των τεραάστιων κοινωνικών πιέσεων, το κράτος αναγκάστηκε να καταδικάσει τη χρυσή αυγή το 2020. Παράλληλα, η "δουλειά" που κάνουν οι φασίστες στο δημόσιο πεδίο, δηλαδή η διασπορά της αντιμεταναστευτικής και ισλαμοφοβικής ρητορικής, έχει εξελιχθεί και εδραιωθεί από το ίδιο το κράτος, το οποίο εγκληματεί και νομοθετεί σε βάρος μεταναστών/ριών πλέον σε κοινή θέα και χαίροντας αποδοχή μερίδας της κοινωνίας.

Ο πόλεμος κατά των μεταναστών/ριών τις τελευταίες δεκαετίες αποτελεί βασικό πυλώνα της λειτουργίας του ελληνικού κράτους. Μετά την εδραίωση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, του αποκλεισμού των μεταναστών από τον κοινωικό ιστό, των επαναπροωθήσεων και το μεγαλύτερο έγκημα της σύγχρονης ιστορίας του ελληνικού κράτους με τη δολοφονία πάνω από 600 μεταναστών/ριών ανοιχτά της Πύλου το 2023, βλέπουμε ότι το ελληνικό κράτος, με το νέο αντιμεταναστευτικό νομοσχέδιο, προσπαθεί να εκμηδενίσει τις πιθανότητες νομιμοποίησης των μεταναστών, τους ποινικοποιεί ακόμα παραπάνω, διευκολύνει τις απελάσεις και επεκτείνει τους λόγους φυλάκισης. Την ίδια ώρα, από τον ιούλιο του 2025, το υπουργείο μετανάστευσης ανέστειλε της δυνατότητα υποβολής αίτησης ασύλου σε όλους τους μεταναστες προερχόμενους απο τη Βόρεια Αφρική, νομιμοποιώντας και με τη βούλα την απέλαση χωρίς εξέταση αίτησης και την επαναπροώθηση μεταναστών.

Η κρατική ρητορική έχει αναγάγει τους μετανάστες-ριες ως την νούμερο 2 εθνική απειλή μετά τον ανταγωνισμό με την Τουρκία. Την ίδια ώρα που το κόστος ζωής είναι υπέρογκο, τα εργασιακά κεκτημένα αφαιρούνται από τα κοράκια του κεφαλαίου, υγεία, παιδεία και στέγαση με αξιοπρεπείς όρους θεωρούνται πολυτέλεια,την ίδια στιγμή που το ελληνικό κράτος συμμετέχει ενεργότατα στην γενοκτονία των αντιστεκόμενων Παλαιστινίων, οι φασίστες προσπαθούν να πατήσουν επάνω στην αντιμεταναστευτική ρητορική αυτή, αλλά και στα ρατσιστικά αντανακλαστικά μερίδας της κοινωνίας, για να ξαναβγούν στο προσκήνιο. Παράλληλα, οι φασίστες, σαν θιασώτες της πατριαρχικής καταπίεσης, στοχοποιούν τρανς και κουίρ άτομα, ομοφυλόφιλους και φεμινίστριες, καθώς -με σύμμαχο συχνά και την εκκλησία- προσπαθούν να γαντζωθούν και να διατηρήσουν τα πατριαρχικά προνόμια, ουσιαστικά επιχειρώντας να αποτρέψουν την όποια πιθανή αντιπατριαρχική εξέγερση ενάντια στο δολοφονικό σύστημα κράτους-πατριαρχίας-κεφαλαίου.

Παρατηρούμε, στην τωρινή κοινωνική συγκυρία λοιπόν , ένα αρκετά σημαντικό μέρος της φασιστικής ρητορικής να έχει γίνει κτήμα του κρατικού σχεδιασμού. Η στρατιωτικοποίηση των συνόρων και ο πόλεμος (κανονικός και με όλα τα μέσα) κατά των μεταναστριών είναι τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Η διαχρονική στήριξη στο κράτος δολοφόνο του Ισραήλ από το ελληνικό είναι ένα ακόμη χαρακτηριστικό. Η Ελλάδα αποτελεί βασικό πυλώνα του τόξου των κρατών- συμμάχων του Ισραήλ στην γενοκτονία που αυτό διαπράττει ενάντια στους Παλαιστίνιους. Μια γενοκτονία που συνοδεύεται από φρικαλεότητες όπως βομβαρδισμούς σχολείων και νοσοκομείων, στέρηση ανθρωπιστικής βοήθειας, επιβολή λιμού ,που μετρά ήδη 65.000 νεκρούς και νεκρές Παλαιστίνιους/ες, που έχει εκτοπίσει τεράστιο κομμάτι του πληθυσμού τους . Η γενοκτονία που συντελεί το αποικιοκρατικό κράτος του Ισραήλ στην Παλαιστίνη με τη στήριξη των κρατών συμμάχων του, αποτελεί όχι εξαίρεση, αλλά την ίδια την αντιμετώπιση που επιφυλάσσει το κρατικοκαπιταλιστικό σύστημα για τους πληθυσμούς που μπαίνουν εμπόδιο στα σχέδιά του. Η εν εξελίξει γενοκτονία των Παλαιστινίων έχει προκαλέσει, μεταξύ άλλων, τη μάχη της αλληλεγγύης απέναντι στον κοινωνικό εκφασισμό εντός των περισσότερων κοινωνιών, της συλλογικοποίησης απέναντι στην ιδιώτευση. Το κύριο παράδειγμα, λοιπόν, του εκφασισμού των κοινωνιών το δίνει η ίδια η φύση των κρατών με την αποικιοκρατία, τη γενοκτονία, και από την άλλη πλευρά της Μεσογείου με την εξευτελιστική μεταχείριση των μεταναστών. Από την άλλη, η Παλαιστινιακή Αντίσταση, η διεθνιστική αλληλεγγύη και η αλληλεγγύη στους/ις μετανάστες/ριες μπορεί να αποτελέσει την απάντηση στον εκφασισμό.

Βλέποντας λοιπόν στο σήμερα, φασιστικές, διαχρονικά,συμπεριφορές και πρακτικές να αποτελούν την επίσημη κρατική πολιτική σε διάφορα ζητήματα, με αιχμή του δώρατος προφανώς το μεταναστευτικό,και σε συνεργασία με την δεδομένη παρουσία καθαρά φασιστικών γκρούπων που προσπαθούν να αποκτήσουν παρουσία και υπόσταση σε κοινωνικά πεδία όπως οι χώροι εργασίας,οι γειτονιές,οι σχολές και τα σχολεία τα καθήκοντα του αντιφασιστικού κινήματος και γενικότερα της εργατικής τάξης παραμένουν ενεργά. Είναι χρέος μας αφενός να τσακίζουμε κάθε φωνή ρατσιστικής μισαλλοδοξίας όπου αυτή αποπειράται να ακουστεί, αφετέρου να σταθούμε στο πλευρό των καταπιεσμένων ομάδων, όλων εκείνων που στοχοποιούνται από την δράση των φασιστών. Γνωρίζουμε καλά, ότι το αντισυστημικό προσωπείο που θέλει να χτίζει ο φασισμός αποτελεί μια διαχρονική πλάνη. Οι φασίστες όχι απλά δεν συνιστούν αντισυστημικό πόλο, αλλά ανέκαθεν αποτελούν σημαντικό γρανάζι της ομαλής λειτουργίας και αναπαραγωγής του κράτους και του κεφαλαίου. Ιστορικά, πολλές φορές ο φασισμός λειτούργησε ως σανίδα σωτηρίας για τον καπιταλισμό. Για τον λόγο αυτό, ο αντιφασιστικός αγώνας δεν μπορεί παρά να είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του ψηφιδωτού του συνολικού αγώνα ενάντια στο σύμπλεγμα κράτους και κεφαλαίου. Η σύνδεση με τις καταπιεσμένες κοινωνικές ομάδες όπως οι μετανάστριες,οι ρομά, κουίρ και τρανς άτομα και το χτίσιμο κοινοτήτων αγώνα ενάντια στον φασισμό και τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και διάρθρωσης της κοινωνίας είναι απαραίτητη και παραμένει πάντα επίκαιρος στόχος της ντόπιας εργατικής τάξης. Για τον Παύλο Φύσσα, τον Σαχζάτ Λουκμάν,τα τόσα άτομα που τα ονόματα τους δεν είδαν το φως της δημοσιότητας και έγιναν θύματα φασιστικού και ρατσιστικού μίσους να προστατέψουμε κάθε χώρο,πλατεία,γειτονία και σχολείο από την παρουσία των φασιστών και των πρακτικών τους.

ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ, ΠΕΜΠΤΗ 18/9,18:00, ΚΑΜΑΡΑ

Ανάρες, ομάδα δράσης & αλληλεγγύης

ΟΛΟΙ/-ΕΣ/-Α ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ 12 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ

ΠΕΜΠΤΗ 18/9, 18:00, ΚΑΜΑΡΑ

18 Σεπτεμβρίου 2013 τα ναζιστικά τάγματα εφόδου της Χρυσή Αυγής σκοτώνουν τον αντιφασίστα μουσικό Παύλο Φύσσα. 12 χρόνια μετά, η Χρυσή Αυγή καταδικασμένη ως εγκληματική οργάνωση φαίνεται να έχει εξαφανιστεί από τη δημόσια σφαίρα της πολιτικής, παρόλο που συνεχίζουν να υπάρχουν graffity, flyers και κείμενα με της υπογραφή της κυρίως του τομέα της νεολαίας. Παρά την κίνηση αυτή από μεριάς κράτους, βλέπουμε ότι το φασιστικό και ναζιστικό φαινόμενο όχι μόνο δεν έχει εξαφανιστεί αλλά συνεχίζει τη δράση του απτόητο. Τάγματα εφόδου, φασιστικές-ναζιστικές-εθνικιστές γκρούπες και το πιο σημαντικό αύξηση των φαινομένων ρατσιστικής, ομοφοβικής-τρανσφοβικής και γενικότερα μισαλλόδοξης βίας και ρητορικής.

Τι συνέβη και 12 χρόνια μετά δεν έχει εξαφανιστεί η φασιστική βία από την κοινωνία μας;

Εδώ και κάποιες δεκαετίες έχει ξεκινήσει από την κρατική και τη δημοσιογραφική εξουσία η αποπολιτικοποίηση του δημόσιου διαλόγου και το ξέπλυμα των πολιτικών επιλογών του κράτους, των μηχανισμών του αλλά και των παρακρατικών μηχανισμών του όπως ήταν πάντα οι φασίστες. Πραγματοποιήθηκε μία προπαγάνδα ελέγχου όπου πλέον ο κόσμος δεν ήθελε να μιλάει για την "πολιτική", χωρίς όμως παράλληλα να ενδιαφέρεται για τις πολιτικές που αφορούν τις ζωές μας, αλλά και το να μην αναγνωρίζουν την "πολιτική" που υπάρχει μέσα σε κάθε προσωπική μας επιλογή. Έτσι, καταλήξαμε να συζητάμε για "διαχρονικές" αξίες της κοινωνίας μας οι οποίες μας λένε ότι δεν έχουν πολιτική χροιά. Παρακολουθούσαμε πόσο κανονικοί άνθρωποί είναι οι ναζί της Χρυσής Αυγής στα "μεσημεριανά". Μας έδιναν συμβουλές για το μεταναστευτικό δικηγόροι που ήταν ηγετικά στελέχη της ναζιστικής ομάδας Combat-88. Ακούσαμε την περίοδο του μακεδονικού ζητήματος να μας μιλάνε για την πατρίδα και το έθνος λέγοντας μας ότι δεν είναι πολιτική να είσαι πατριώτης. Η εκκλησία μας παρουσίασε πόσο κακό κάνει για το έθνος μας και τη θρησκεία μας η άμβλωση. Ομοφοβικές επιθέσεις κάθε τόσο στη Θεσσαλονίκη με αποκορύφωμα τη μαζική τρανσφοβική επίθεση στη πλατεία Αριστοτέλους στις 9 Μαρτίους του 2024, μία μέρα μετά τη μέρα για τους αγώνες και τη χειραφέτηση των γυναικών. Και πλεόν δηλωμένοι φασίστες όχι απλά στην κυβέρνηση αλλά ως υπουργοί, μετρώντας 2 φασίστες (Βορίδη και Πλεύρη) στο υπουργείο Μετανάστευσης.

Σε συνδυασμό με τη συστημική αδυναμία αξιοπρεπούς διακυβέρνησης αριστερών-κεντροαριστερών κομμάτων, όπως και τον ευτελισμό των κοινωνικών αγώνων και κινημάτων από μεριάς τους με σκοπό την προσωπική-κομματική πολιτική ανέλιξη και εξασφάλιση, η κοινωνία φαίνεται ότι έχει χάσει οποιαδήποτε αντικαπιταλιστική προοπτική. Το πιο τρανταχτό παράδειγμα αυτού είναι ο ευτελισμός της έννοιας του συνδικαλισμού με κρατικοδίαιτους εργατοπατέρες να γλύφουν τα αφεντικά και να βγαίνουν από τα γραφεία τους με σφραγισμένες φουσκωμένες βαλίτσες. Έτσι η κοινωνία καταλήγει σε αυτό που της είναι πιο "εύπεπτο", με την παρούσα εκπαίδευση να μας τροφοδοτεί με το τρίπτυχο Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια. Και εδώ κλείνει το σύστημα αναπαραγωγής και ανατροφοδότησης των καπιταλιστικών διαιρέσεων που ανακυκλώνονται ανά τακτά χρονικά διαστήμα με το κατά πώς βολεύει το κεφάλαιο, πάντα με σκοπό την απομάκρυνσή μας από την ταξική σκέψη και τους αγώνες διεκδίκησης.

Τι συμβαίνει όμως σήμερα με τη φασιστική απειλή;

Πλέον φτάνοντας στον ακροδεξιό λαϊκισμό και στην παρουσίαση πολιτικών επιχειρημάτων χωρίς καμία τεκμηρίωση, γίναμε μάρτυρες της ύπαρξης μαύρων και κόκκινων φασιστών, όπου προφανώς δεν μπορεί να υπάρξει καμία πολιτική και επιστημονική τεκμηρίωση του όρου. Καθώς ο φασισμός έχει πολύ συγκεκριμένο ορισμό. Η κοινωνική νοηματοδότηση του όρου είναι ο λόγος που συλλήβδην χρησιμοποιείται από την πολιτική σκηνή του δυτικού κόσμου, ώστε να επηρεάσει αρνητικά συγκεκριμένες πολιτικές ιδέες και πρακτικές που ουδεμία σχέση έχουν με το φασισμό. Παράλληλα, έχει εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια το φαινόμενο όπου οι πολιτικοί ευτελίζοντας το δημόσιο διάλογο παύουν να μιλάνε πολιτικά αλλά κινούνται με προσωπικές επιθέσεις, δολοφονίας χαρακτήρων, αλλοίωση άλλων πολιτικών ιδεών πέραν των δικών τους και γενικότερα μεταφορά της συζήτησης σε ένα άσχετο θέμα με σκοπό την αντιπαράθεση (bullshit politics ή αλλιώς Τραμπισμός). Με κύριο εκφραστή στην Ελλάδα τον Άδωνη, γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες των σόου που παρουσιάζει είτε στα κανάλια είτε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Μέσα όμως από όλα τα προαναφερθέντα προωθείται μόνιμα η ρατσιστική, αντιμεταναστευτική, αντιεργατική, "αντι-woke" ατζέντα. Οι δημοσιογράφοι που τις προηγούμενες δεκαετίες δεν τολμούσαν να εκφέρουν οτιδήποτε ρατσιστικό, πλέον ο λόγος τους και τα νοήματα που προσφέρουν είναι χειρότερα και από τον λόγο της Χρυσής Αυγής. Ο τελευταίος νόμος από το υπουργείο μετανάστευσης για τη χορήγηση ασύλου είναι αυτός που περιγράφει την κατάσταση καλύτερα από οποιοδήποτε κείμενο, άρθρο, σύνθημα. Αν γίνεται πόλεμος στη χώρα σου, αν σε κυνηγάνε στη χώρα σου, αν στη χώρα σου πρέπει να δουλεύεις από τα 8, αν στη χώρα σου κυβερνά η μαφία κοκ και μπεις στην Ελλάδα εκτός των "προβλεπόμενων" διαδικασιών, τότε είμαστε αναγκασμένοι να σε συλλάβουμε και να σε βάλουμε φυλακή για 2 χρόνια, εκτός κι αν θέλεις να γυρίσεις εκεί από όπου έτρεχες να φύγεις. Όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα, ακόμα και αυτά που κατοχυρώνει το Διεθνές δίκαιο πάνε περίπατο στην Ελλάδα του φασίστα υπουργού μετανάστευσης.

Αντίστοιχα παραδείγματα νόμων-εκτρώματα υπάρχουν σε όλο το Δυτικό "προοδευτικό" κόσμο, με αποορύφωμα το νόμο ICE (Immgration and Customs Enforcement) στις ΗΠΑ. Με τον νόμο αυτό συλλαμβάνονται και απελαύνονται άθρωποι που ζούσαν δεκαετίες στις ΗΠΑ χωρίς προφανώς κανένα πρόβλημα αφού απήλασσαν μέχρι και οπαδούς του Τραμπ. Ειδικότερα, ο ίδιος ο Τραμπ όντας από τους μεγαλύτερους εργοδότες που εκμεταλλεύονται παράτυπους μετανάστες, τους πετάει στα "σκουπίδια" όταν πλέον δεν τους χρειάζεται άλλο.

Επίσης, οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος υποστηρικτής (πολιτικά, ηθικά και οικονομικά) του φασιστικού κράτους του Ισραήλ διαχρονικά και ιδιαίτερα τώρα που πραγματοποιεί τη γενοκτονία των ημερών μας. Το Ισραήλ έχει δομηθεί σε τέτοιες αξίες (θρήσκεια, έθνος, οικογένεια) όπου έχει καταλήξει να παράγει ανθρώπους-τέρατα, με ένα τεράστιο ποσοστό του πλυθησμού του όχι απλά να υποστηρίζει τη γενοκτονία που πραγματοποιείται δίπλα του, αλλά να θεωρεί αδιανόητο κάτι διαφορετικό.

Ποιος είναι ο ρόλος του αντιφασιστικού κινήματος σε αυτή την κατάσταση;
Ο αντιφασισμός δεν είναι ούτε παιδαρέλια που δεν έχουν να κάνουν κάτι στη ζωή τους, ούτε φρικιά, ούτε ούγκανοι, ούτε φιλότουρκοι όπως παρουσιάζεται από ΜΜΕ και τα τρολ των μέσω κοινωνικής δικτύωσης. Ο αντιφασισμός είναι κομμάτι των ευρύτερων ιδεολογιών που βάζουν στο επίκεντρο τον άνθρωπο και την αξία της ζωής. Είναι το κοινωνικό ανάχωμα το οποίο δίνει έμφαση τόσο στις κοινωνικές σχέσεις μεταξύ μας, όσο και στην πολιτική, ηθική και καθημερινή-έμπρακτη υπεράσπιση όλων αυτών που πλήττονται άμεσα τόσο από τους φασίστες στο δρόμο όσο και από τις φασιστικές πρακτικές του κράτους. Χωρίς αυτόν θα βλέπαμε συνεχώς αναπάντητες επιθέσεις σε μετανάστριες και λοατκια άτομα, θα βλέπαμε οργανωμένες ομάδες φασιστών στην πολιτική και τάγματα εφόδου στις γειτονίες μας.

Έτσι, επιλέγοντας να είμαστε αντιφασίστες και αντιφασίστριες αλλάζουμε τον τρόπο που ζούμε και αλληλεπιδρούμε με τους γύρω μας. Δημιουργούμε τις κοινότητες και τις δομές αυτές που θα μας κάνουν να δούμε τον άνθρωπο δίπλα μας και όχι τον "ξένο" τον "άλλο". Επιλέγουμε την ανθρωπιά από τη μισαλλοδοξία. Γιατί για να είμαστε πραγματικά ελεύθερες δεν φτάνει η ατομική ελευθερία, αλλά πρέπει να είμαστε όλοι και όλες ελεύθερες, ντόπιες και μετανάστες.

ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΡΑΣΤΙΝΙ ΩΣ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ,
ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΑΣΙΣΤΑΣ ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙ

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ,
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο

12 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ:

Ο Παύλος Φύσσας Ζει στους αγώνες

ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗΝ ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟ-ΦΑΣΙΣΜΟΥ

Αντιφασιστική διαδήλωση, 18:00 - Καμάρα

Στις 18 Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται 12 χρόνια από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα (Killah P) στο Κερατσίνι από το μαχαίρι του χρυσαυγίτη Ρουπακιά, μέλος του τάγματος εφόδου Νίκαιας. Τότε, στο έδαφος της βαθιάς οικονομικής κρίσης και της εκρηκτικής φτωχοποίησης της εργατικής τάξης, ο φασισμός βρήκε πρόσφορο έδαφος, με την υποστήριξη των συστημικών ΜΜΕ, μέρους της αστικής τάξης και τμημάτων του κρατικού μηχανισμού, για να αναπτυχθεί στα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Έτσι και σήμερα, μπροστά στα διαρκή αδιέξοδα, κρίσεις και τέλματα του σύγχρονου καπιταλισμού, ο φασισμός, επανεμφανίζεται. Παρουσιάζεται ότι θέλει να αμφισβητήσει το σύστημα, στην πραγματικότητα όμως είναι απλά η πιο ακραία έκφραση του καπιταλισμού, το πιο μακρύ και δολοφονικό του χέρι. Αυτό επιβεβαιώνεται άλλωστε από την άμεση συσχέτιση και στήριξη του φασισμού, από κεντρικούς παράγοντες του διεθνούς Κεφαλαίου, όπως από τον δισεκατομμυριούχο Έλον Μασκ, εφοπλιστές, βιομηχάνους, καθώς και την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, που την ίδια στιγμή που εξισώνουν τα «δύο άκρα», στηρίζουν ακροδεξιές παρακρατικές ομάδες, τη γενοκτονία των Παλαιστινίων από το σιωνιστικό-φασιστικό κράτος του Ισραήλ και σκορπούν τον θάνατο σε όλη την υφήλιο.

Πριν προλάβει να κλείσει πενταετία από την απόφαση της καταδίκης της Χρυσής Αυγής, το σύστημα βγάζει τα τσιράκια του έξω, αποδεικνύοντας ότι ο φασισμός έχει βαθιές ρίζες και δεν πρόκειται να τσακιστεί απλά μέσα στις δικαστικές αίθουσες. Ο αρχηγός της εγκληματικής οργάνωσης Ν. Μιχαλολιάκος αποφυλακίζεται και μάλιστα για δεύτερη φορά μέσα σε αυτά τα χρόνια, την ώρα που η δίκη της Χρυσής Αυγής στο εφετείο βαίνει προς την ολοκλήρωση. Έχει προηγηθεί η πρωτοφανής εισαγγελική πρόταση περί πρόωρης αποφυλάκισης του Η. Κασιδιάρη, καταδικασμένου ηγετικού στελέχους της Χρυσής Αυγής, η αποφυλάκιση των Παναγιώταρου και Παππά, αλλά και το «χάδι» της Δικαιοσύνης στα μέλη της ΕΝΕΘ στην Θεσσαλονίκη. Μια ανοιχτή πρόκληση δηλαδή απέναντι στο αντιφασιστικό κίνημα και ευρύτερα προς τον λαό και τη νεολαία. Θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς από την μεγαλειώδη νίκη του αντιφασιστικού κινήματος στις 7 Οκτώβρη του 2020, που κατάφερε την καταδίκη της Χ.Α ως εγκληματική οργάνωση. Γίνονται μάλιστα φανερά τα διαφορετικά «μέτρα και σταθμά» της Δικαιοσύνης και τελικά, ο ανοιχτά ταξικά - πολιτικά μεροληπτικός και προσανατολισμένος χαρακτήρας του ίδιου του αστικού κράτους. Έτσι, την ίδια στιγμή που λειτουργεί «τυπικά» και «σύμφωνα με τις θεσμικές εγγυήσεις» απέναντι σε φασίστες, εφοπλιστές και εμπλεκόμενους σε σκάνδαλα (όπως των Τεμπών, του ΟΠΕΚΕΠΕ κτλ), χτυπά ανελέητα τον κόσμο του αγώνα, συνδικαλιστές, απεργούς και οποιονδήποτε αμφισβητεί και τάσσεται έμπρακτα κατά της σύγχρονης βαρβαρότητας ή τολμάει να μιλήσει για τη γενοκτονία της Παλαιστίνης. Καμία σχέση δεν έχει αυτή η «δικαιοσύνη» με τα συμφέροντα και τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας, παρά εξυπηρετεί μόνο την καπιταλιστική κυριαρχία και κερδοφορία, στον σύγχρονο κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό.

Ευρωπαϊκή Ένωση, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του, ταΐζουν με ρατσισμό τους λαούς για να κρύψουν τις στοχεύσεις τους. Από τη μία στηρίζουν τη γενοκτονία που διαπράττει το κράτος δολοφόνος του Ισραήλ, αλλά και πολέμους όπως στην Ουκρανία και αλλού, και από την άλλη κατηγορούν τους πρόσφυγες για την ακρίβεια ή την ανεργία και τους δολοφονούν στα νερά της Μεσογείου. Μέσα στη δίνη των καπιταλιστικών ανταγωνισμών και τη γενικότερη στροφή στην πολεμική οικονομία, η Ε.Ε. ρίχνει το βάρος στις πλάτες των λαών μέσα από πληθώρα αντιλαϊκών μέτρων όπως στη Γαλλία, τη Γερμανία, και την 13ωρη εργασία στην Ελλάδα, ώστε να αυξήσει τους προϋπολογισμούς για τους πολεμικούς εξοπλισμούς και να μεγιστοποιήσει την κερδοφορία των κολοσσών της πολεμικής βιομηχανίας. Η κυβέρνηση της ΝΔ με τις πολιτικές του ρατσισμού, του αυταρχισμού και της αντιμεταναστευτικής υστερίας στρώνει τον δρόμο στην ακροδεξιά και στους φασίστες. Παράλληλα μεθοδεύει την συγκάλυψη για τα εγκλήματα από τα Τέμπη μέχρι την Πύλο. Προσπαθούν να κρύψουν τις ταξικές αντιθέσεις που προωθούν οι πολιτικές τους, τη φτώχεια, την έλλειψη θετικής προοπτικής της νεολαίας, την παρακμή αυτού του συστήματος, μέσα από εθνικιστικά δίπολα (Δύση - Ανατολή, Δύση - Ισλάμ, πολιτισμός - τρίτος κόσμος κτλ), και να διοχετεύσουν την οργή που υπάρχει, προς τον φασισμό και τον ρατσισμό, μετατρέποντάς την τελικά από παράγοντα αμφισβήτησης, σε πυλώνα σταθεροποίησης και θωράκισης του συστήματος.

Συνολικά, η ακροδεξιά και ο φασισμός αποτελεί έκφραση της αντιδραστικής φύσης του συστήματος που γεννά τη φτώχεια, τον πόλεμο και την ανελευθερία, της ρατσιστικής πολιτικής των κλειστών συνόρων, των εκστρατειών ισλαμοφοβίας που πάνε χέρι-χέρι με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τον σεξισμό, την επίθεση στις λαϊκές ελευθερίες, στην σκλήρυνση του αυταρχισμού και της καταστολής. Δεν μπορεί να υπάρχει η παραμικρή αυταπάτη: οι φασίστες δεν είναι εχθροί των αστικών κυβερνήσεων. Για αυτό και ούτε θα τους βάλει στη θέση τους η αστική δικαιοσύνη, ούτε θα τους αντιμετωπίσουν οι συμμαχίες με τον αστικό κόσμο και τις υποτιθέμενες «δημοκρατικές δυνάμεις» τύπου Μακρόν, Γερμανών «Σοσιαλδημοκρατών».

Παράλληλα, τα λαϊκά μέτωπα και η γραμμή της πολιτικής συνεργασίας με τις αστικές «δημοκρατικές δυνάμεις» απέναντι στον ανερχόμενο φασισμό οδηγεί σε νέες ήττες.

Μόνη απάντηση στον φασισμό μπορεί να είναι η μηδενική ανοχή απέναντι σε κάθε έκφρασή του, με την αναγκαία συσπείρωση δυνάμεων που θα βρίσκεται διαρκώς απέναντί του και θα τον αντιμετωπίζει σε κάθε πεδίο δράσης του. Παλεύουμε ώστε ο αγώνας για την ήττα του φασισμού να γίνει υπόθεση του εργατικού και ευρύτερα λαϊκού κινήματος. Μπαίνουμε μπροστά για να αποκρούσουμε την εμφάνιση του φασισμού τόσο στο πεδίο των ιδεών και των «αξιών» του, όσο και στα σχολεία, τις σχολές, τους χώρους δουλειάς, τους δρόμους ώστε να μην μείνει ούτε σπιθαμή χώρου για τη δράση των φασιστών και την προπαγάνδα της ακροδεξιάς. Δεν θα ανεχτούμε τις πλάτες που κάνει η δικαστική εξουσία και η κυβέρνηση της ΝΔ στους φασίστες. Στεκόμαστε στο πλευρό της Μάγδας Φύσσας και όλων των θυμάτων της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, απαιτώντας να τιμωρηθούν οι ένοχοι και να μείνουν στη φυλακή.

Με την αντεπίθεση των προοδευτικών, απελευθερωτικών και πανανθρώπινων αξιών, απέναντι στον ζόφο του εθνικισμού, του ρατσισμού, του μισογυνισμού, του ανορθολογισμού, του ακραίου ατομισμού. Με όπλο ένα αναγκαίο αντικαπιταλιστικό πολιτικό πρόγραμμα σύγκρουσης και ανατροπής με τον πραγματικό εχθρό, που θα μπορεί να εμπνεύσει μαζικά τον λαό και την νεολαία για να πάρουμε τον πλούτο και τη ζωή που μας κλέβει το κεφάλαιο, ενάντια στον κάλπικο αντισυστημισμό των φασιστών. Με μια συνολική πρόταση χειραφέτησης από τη σύγχρονη καπιταλιστική βαρβαρότητα, για την πραγματική απελευθέρωση, αυτή της σύγχρονης κομμουνιστικής κοινωνίας.

Για να μπορέσουν οι λαοί να ζήσουν χωρίς διακρίσεις και πολέμους, αλλά με ειρήνη και αλληλεγγύη.

Λευτεριά στον λαό, θάνατος στον φασισμό!

πηγή : email που λάβαμε στις 16 Σεπτεμβρίου 06h

12 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ

Αντιφασιστική πορεία: Πέμπτη 18/9 στις 18:00, Καμαρα

18/9/13, Κερατσίνι. Ο αντιφασίστας ράπερ Killah P/Παύλος Φύσσας πέφτει νεκρός σε ένα καφενείο από το μαχαίρι του γνωστού χρυσαυγιτη Γ. Ρουπακιά, έπειτα από θανάσιμο χτύπημα στην καρδιά. Το χρονικό φασιστικών επιθέσεων σε κοινωνικούς αγωνιστές δεν είναι άγνωστο - από κούφιες απειλές σε επιθέσεις σε στέκια και κατειλλημένους χώρους και δολοφονικές ενέργειες εναντίον συντρόφων και συντροφισσών, οι νοσταλγοί του Χιτλερ αδυνατούν να χωνέψουν την απόρριψη της κοινωνίας που τοσο επιθυμούν να ελέγξουν και να χειραγωγήσουν.

Το κράτος, προσπαθώντας απεγνωσμένα να ξαναστήσει το -από καιρο διαλυμένο - αφήγημα περι ασφάλειας του πολίτη, προστασίας και απονομής δικαιοσύνης, τον Οκτώβριο του 2020 καταδικάζει την Χρυσή Αυγή ως εγκληματική οργάνωση και παραπέμπει σε δίκη τα στελέχη της, εκ των οποίων όσοι εν τελει οδηγηθήκαν στη φυλακή καταδικάστηκαν με δυσανάλογα ελαφριές ποινές, ενώ η κρατική διαχείρηση ήταν κατι περισσότερο από επιεικής στην αντιμετωπιση τους. Το εφετείο, που τρεχει από τον Ιούνιο του 2022, λιγα περιθώρια ελπίδας αφήνει πως η αστική δικαιοσύνη θα προχωρήσει σε κατι περα από βαρύγδουπες ανακοινώσεις και εξαγγελίες περι μη ανοχής ακροδεξιών στοιχείων. Εξάλλου, με τον Κασσιδιαρη να ιδρύει - εμμέσως πλην σαφώς - κοινοβουλευτικό κόμμα και με την αποφυλάκιση του γραμματέα της ΧΑ Μιχαλολιάκου για «λόγους υγείας» (υπενθυμίζουμε πως ο Σαββας Ξηρος εξακολουθεί να σαπίζει στα αστικά κελιά με τεράστιο ποσοστό αναπηρίας, ενώ η συντροφισσα Μαριαννα Μ. βασανίζεται καθημερινά στις φυλακές όπου είναι κρατούμενη χωρίς την απαραίτητη χορήγηση φαρμάκων και διεξαγωγή εξετάσεων), οποιαδήποτε δήλωση περί πάταξης εγκληματικών ακροδεξιών οργανώσεων φαντάζει γελοία.

Για άλλη μια φορά και με το πρόσχημα του θεσμικού «αντιφασισμού», η κρατική και πολιτική διαχείριση επιχειρεί να παρουσιάσει την εικόνα της υπερμάχου της δικαιοσυνης, με μικροεπιχειρήσεις εξάρθρωσης και διάλυσης μικροφασιστικών οργανώσεων. Αναφέρουμε σχηματικά τις διώξεις της φασιστικής γκρουπας ΕΝΕΘ , που απολογήθηκε ως μια μεγάλη νίκη για την Ελληνική Αστυνομία.

Τέτοιου τύπου μικροεπιχειρήσεις δεν ξεγελούν κανέναν, ούτε κατορθώνουν να αποσπάσουν την προσοχή από την πραγματική πρόθεση του κρατικού μηχανισμού- την διατήρηση της αδράνειας και υποτακτικότητας της κοινωνίας. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που η επιχείρηση εξαρθρωσης της ΕΝΕΘ τέθηκε σε λειτουργία την ιδια περίοδο που η κυβέρνηση εξαπολύει σκληρή πολεμική ενάντια του κινήματος, με διαδοχικές εκκενώσεις κατειλλημενων χώρων, μπουκες στα σπίτια συντρόφων/ισσων, μαζικές συλλήψεις και δηλώσεις περι «ανδρών παρανομίας και τρομοκρατίας» στα πανεπιστήμια, θελωντας να ταυτίσει την αγωνιστική δράση με τις αντικοινωνικές μισαλλόδοξες πρακτικές των κατακαθιών και απομειναριών φασιστικών γκρουπων, χρησιμοποιώντας την περίφημη θεωρία των δυο άκρων.

Παρ'όλα αυτά, η μάσκα έχει πεσει από καιρο και δεν δυναται να ξεγελαστει ουτε ο πιο θερμος υποστηρικτης της φιλελευθερης δημοκρατιας. Αλα μπρατσετα με τους ρουφιανους της ΕΛΑΣ, τις πλατες κρατους και αφεντικων και την ανοχη των φιλελευθερων υποστηρικτων της δημοκρατιας, τα παιδια του αδολφου βγαινουν από τις τρυπες τους και ψαχνουν να βρουν ερισμα και να ριζωσουν στην κοινωνια. Οι παρατρεχαμενοι των αφεντικων, δρουν εκεί που δεν μπορεί να φτάσει το κρατος και οι μηχανισμοί καταστολής του. Ο φασισμος, για να εξασφαλισει την εξουσια του, προϋποθέτει την αλληλοκατασπαραξη των χαμηλότερων κοινωνικων στρωματων και, με την τακτικη του διαιρει και βασιλευε, αποτελει το μακρυ χερι κρατους και αφεντικων, η πιο ωμη εκφραση των συμφεροντων τουν εξουσιαστων. Εκμεταλλευομενοι την φτωχοποιηση και εξαθλιωση της κοινωνικης βασης σε μια περιοδο κοινωνικου συντηρητισμου, οι φασιστες, με έναν ψευδο-ταξικο λογο δηθεν υπερ της εργατικής ταξης, αναπαραγουν τη ρητορικη του μισους για τον «Άλλο», δημιουργώντας ανδρείκελα από κοινωνικα, πολιτικα και οικονομικα περιθωριοποιημενες ομαδες, διαρκως ψαχνοντας για έναν εχθρο αναμεσα σε αυτες, έναν υπαιτιο για την παρακμη της Πατριδας της Θρησκειας και της Οικογενειας.

Σε μια συνθήκη οπου η κρατικοκαπιταλιστικη επέλαση δολοφονεί κάθε μέρα μετανάστες στα σύνορα και πνίγει πρόσφυγες στο Αιγαιο, όπου συγκαλύπτει και ξεπλένει (παιδο)βιαστές και κυκλώματα trafficking, κάνει τον βιο… αβιωτο στην εργατική τάξη μέσω της ακρίβειας, των μισθών πείνας,των 13ωρων εργασίας, των πλειστηριασμών, συγκαλύπτει εγκλήματα, εκμεταλλεύεται τους αγώνες ριζοσπαστικών κινημάτων για να καρπωθεί υπεραξία, και καταστέλλει άγρια οποιαδήποτε φωνή διαμαρτυρίας, το φασιστικό αφήγημα προσπαθεί να αποπροσανατολίσει το κοινωνικό σύνολο από τον πραγματικό εχθρό, το σύστημα καταπίεσης και εκμετάλλευσης και οποιον το διαιωνίζει, και μετατοπίζει την ευθύνη σε όσους βιώνουν τις συνέπειες- προσφυγές, μετανάστες, συνδικαλιστές, κουηρ.

Σε μια συγκυρία οπου ο φασισμός αρχίζει να αποκτά έδαφος ξανά, μέσα σε κοινοβούλια αλλα και εξω στον δρόμο, δεν τρέφουμε αυταπάτες πως θα εξαλειφθεί μεσω θεσμικών οργάνων, ουτε περιμένουμε από κάποιο κράτος-μεσσία να μας σώσει. Εμεις κοιτάμε τα χαϊδεμένα παιδιά του συστήματος στα μάτια με μια υπόσχεση: οσο θάρρος και να πάρουν, οσο κι αν ξεμυτίσουν από τις τρύπες τους, θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους.

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ

ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΣΑΛΟΝΙΚΗ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ - ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών Quieta Movere

Κάλεσμα ΑΝΤΑΡΣΥΑ:

Ο Παύλος ζει στους αντιφασιστικούς αγώνες!

Αντιφασιστική διαδήλωση 18/9, 18:00 - Καμάρα

Φέτος συμπληρώνονται 12 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής και βασικό εκτελεστή τον Γιώργο Ρουπακιά.

Σε μία περίοδο ανόδου της ακροδεξιάς και της φασιστικής απειλής οι δολοφονίες του Παύλου, του Σαχζάτ Λουκμάν και των άλλων θυμάτων της φασιστικής βίας έρχεται να θυμίσει πόσο επίκαιρη είναι σήμερα η μάχη ενάντια στον φασισμό.

Αποτελεί πρόκληση λίγες μέρες πριν την επέτειο της δολοφονίας του Φύσσα, το γεγονός ότι το δικαστικό συμβούλιο της Λαμίας αποφάσισε την αποφυλάκιση του Μιχαλολιάκου. Ο αρχηγός της εγκληματικής οργάνωσης αποφυλακίζεται για δεύτερη φορά μέσα σε αυτά τα χρόνια και μάλιστα την ώρα που η δίκη της Χρυσής Αυγή στο εφετείο βαίνει προς την ολοκλήρωση. Έχουν προηγηθεί αποφυλακίσεις και άλλων καταδικασμένων για διεύθυνση της Χ.Α άλλα και το χάδι της Δικαιοσύνης στα μέλη της ΕΝΕΘ στην Θεσσαλονίκη. Προσπαθούν να πάρουν τη ρεβάνς από την μεγαλειώδη νίκη του αντιφασιστικού κινήματος στις 7 Οκτώβρη του 2020, με την καταδίκη της Χ.Α ως εγκληματική οργάνωση.

Η κυβέρνηση της ΝΔ μαζί με την δικαστική εξουσία μεθοδεύει ξεδιάντροπα τη συγκάλυψη σε κρατικά εγκλήματα από τα Τέμπη μέχρι την Πύλο και σε σκάνδαλα όπως του ΟΠΕΚΕΠΕ. Την ίδια ώρα χτυπά ανελέητα τους αγωνιστές, τους απεργούς και οποιονδήποτε παλεύει ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Οι νέοι που διαμαρτύρονται για τη γενοκτονία στη Γάζα προφυλακίζονται με κατηγορίες του αντιρατσιστικού νόμου και οι φασίστες αποφυλακίζονται! Η αστική δικαιοσύνη αποδεικνύει ξανά τον ανοιχτά ταξικά - πολιτικά μεροληπτικό χαρακτήρα της.

Η κυβέρνηση της ΝΔ με τις πολιτικές του ρατσισμού, όπως με τον πρόσφατο νόμο του Πλεύρη, στρώνει το δρόμο στην ακροδεξιά και τους φασίστες. Σε συνεργασία με όλο τον ακροδεξιό εσμό, επιθετικά και μεθοδευμένα επαναφέρουν στο προσκήνιο το φάντασμα της «απειλής» των προσφύγων και των μεταναστών. Δεν κρύβουν εξάλλου ότι άμεση επιδίωξη είναι η κατάργηση κάθε δυνατότητας διεκδίκησης ασύλου και «νομιμοποίησης» των προσφύγων.

ΕΕ, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ ταΐζουν με ρατσισμό και εθνικισμό τους λαούς. Δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτό το αντιδραστικό πλαίσιο ξεπηδούν ο Τραμπ, η Μελόνι, η Λεπέν, το AfD κ.α. H καταφυγή όλο και συχνότερα στον πόλεμο, η διεθνής αύξηση των εξοπλισμών, τα «κλειστά σύνορα», η στροφή προς την «πολεμική οικονομία» και ρητορική, που προωθούν από την ακροδεξιά ως τους σοσιαλδημοκράτες, λειαίνουν το έδαφός για το φασισμό.

Στην Ελλάδα, 12 χρόνια μετά, οφείλουμε να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να παραμείνει η Χρυσή Αυγή στη φυλακή και με τη δίκη σε δεύτερο βαθμό που συνεχίζεται.

Να συνεχίσουμε να μαχόμαστε σταθερά, με όλους τους τρόπους, ενάντια στον φασισμό, τον εθνικισμό, τον ρατσισμό στις γειτονιές, στα σχολεία και τις σχολές, στους χώρους εργασίας, στον δρόμο.

Να ανατρέψουμε την δολοφονική κυβέρνηση της ΝΔ

Με μία ισχυρή αντικαπιταλιστική αριστερά να ανοίξουμε την προοπτική της ανατροπής αυτού του σάπιου συστήματος που γεννάει ρατσισμό, φασισμό, φτώχεια και πόλεμο.

Όλοι, όλες στις αντιφασιστικές εκδηλώσεις και στη μεγάλη αντιφασιστική πορεία την Πέμπτη 18/9, 18:00 στην Καμάρα.

πηγή : email που λάβαμε στις 16 Σεπτεμβρίου 11h

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ, ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ

Συγκέντρωση - Πέμπτη 18/9 στις 9:00, Δικαστήρια Θεσσαλονίκης, για το εφετείο των δύο συντρόφων από την αντιφασιστική πορεία στην Σταυρούπολη στις 2/10/2021

Συγκέντρωση/ πορεία - Πέμπτη 18/9 στις 18:00, Καμάρα, για τα 12 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής

Στις 18 Σεπτέμβρη του 2013 πέφτει νεκρός από τη δολοφονική επίθεση ναζιστικών ταγμάτων εφόδου της χρυσής αυγής ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας στην περιοχή του Κερατσινίου. Η συγκεκριμένη επίθεση αποτέλεσε το τρίτο δολοφονικό χτύπημα μελών της χ.α. σε διάστημα δύο χρόνων αφού είχε προηγηθεί η δολοφονία των μεταναστών Αμπντούλ Μάναν και Σαχζάτ Λουκμάν. Εφτά χρόνια μετά, με την απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου, η χρυσή αυγή χαρακτηρίζεται εγκληματική οργάνωση και η ηγεσία της μαζί με έναν μικρό αριθμό μελών της οδηγούνται στη φυλακή. Αυτή τη στιγμή τα ηγετικά στελέχη Παππάς, Παναγιώταρος και ο φυρερίσκο Μιχαλολιάκος έχουν ήδη αποφυλακιστεί, ενώ ο Κασιδιάρης συνεχίζει την πολιτική του καριέρα στήνοντας το ένα μόρφωμα μετά το άλλο, όσο παραμένει έγκλειστος.

Υπηρετώντας τις διαχρονικές ανάγκες του κρατισμού, η φασιστική οργάνωση εξαπόλυσε δεκάδες δολοφονικές επιθέσεις σε αναρχικούς, μετανάστριες, συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες άτομα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, καταλήψεις και στέκια. Στήριξε με συνέπεια το εγχώριο κεφάλαιο, στήνοντας «γραφεία εύρεσης εργασίας» μόνο για Έλληνες, τα οποία προσέφεραν εργασία υπό άθλιες συνθήκες, συστρατεύτηκε με πολυεθνικές οι οποίες είχαν ως μοναδικό στόχο τη λεηλασία της φύσης και προήγαγε τα συμφέροντα του ελληνικού παρακράτους, δηλαδή των ναρκέμπορων εφοπλιστών. Η σχέση του φασισμού με την εξουσία είναι αλληλένδετη, βασικός του στόχος είναι ο εμφύλιος της εργατικής τάξης, με σκοπό τη δημιουργία ενός κράτους φυλετικής ομοιογένειας, όπου οι μετανάστριες και οι πρόσφυγες, οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες αποτελούν ξένο σώμα. Στα πλαίσια της πολεμικής προετοιμασίας των καπιταλιστικών κρατών, ο φασισμός παγκόσμια κερδίζει έδαφος στοχεύοντας στην άμεση σύγκρουση με τα λαϊκά κινήματα και τη σύνθεση του εθνικού κορμού ο οποίος θα υποστηρίξει τις στρατηγικές κινήσεις κράτους και καπιταλισμού (εγχώριου και μη). Από την ανάδυση της χρυσής αυγής και έπειτα, το κράτος και γενικότερα τα αστικοκοινοβουλευτικά κόμματα προσαρμόζουν συνεπέστατα την ακροδεξιά ρητορική στην ατζέντα τους. Η αντι-μεταναστευτική πολιτική αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι στον πολιτικό διάλογο, οι δολοφονίες μεταναστών, προσφύγων και ρομά στα κολαστήρια της ελληνικής αστυνομίας, στην καρδιά των πόλεων και στα ανοιχτά του αιγαίου αντιμετωπίζονται ως κανονικότητα και αποκρύπτονται από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, το άσυλο μετανάστευσης καταργείται, ενώ οι σκευωρίες για μετανάστες που προκαλούν τις ολέθριες πυρκαγιές διαδέχονται αυτές που στοχοποιούν ανθρώπους του αγώνα και των κινημάτων. Παράλληλα, απεργίες και κινητοποιήσεις υποβαθμίζονται, κρίνονται παράνομες και καταστέλλονται βίαια, απεργοί χάνουν τις δουλειές τους, η οικονομία αποκτά με ταχύτατους ρυθμούς πολεμικά χαρακτηριστικά, οι έρευνες για την πολεμική βιομηχανία μονοπωλούν τους ερευνητικούς κλάδους και όλα αυτά ενώ το ελληνικό κράτος διατηρεί άριστες σχέσεις και συνεργάζεται σε όλους τους τομείς με το ακροδεξιό γενοκτονικό κράτος του Ισραήλ, το οποίο τα τελευταία δύο χρόνια δολοφονεί σταδιακά και μεθοδικά τον παλαιστινιακό λαό. Το κενό που άφησε στο κοινοβούλιο η απουσία της χρυσής αυγής, αποτελεί ευκαιρία για την εκάστοτε κυβέρνηση να χτίσει το επικοινωνιακό της προφίλ πάνω σε ακροδεξιές περσόνες όπως οι υπουργοί μετανάστευσης και υγείας, με σκοπό να αποσπάσουν όσες περισσότερες ψήφους μπορούν από τους δεξιούς τους «γείτονες», μετατοπίζοντας έτσι το πολιτικό σκηνικό στη δεξιά.

Καθώς η εξουσία αντιλαμβανόταν και αντιλαμβάνεται την ισχύ του αντιφασιστικού κινήματος, έσπευσε να καταδικάσει μέσω των δικαστηρίων τη νεοναζιστική οργάνωση, παράλληλα ενέτεινε τις προσπάθειες της να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση της ύπαρξης δύο παράλληλα κινούμενων άκρων, με σύσταση συμμοριών, τα οποία προσπαθούν να πλήξουν την ευημερία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Στην πραγματικότητα αν δύο δυνάμεις έχουν αγαστή συνεργασία, αυτές είναι το κράτος και οι νεοναζί. Από τις επιθέσεις τους στις δομές του αγώνα, την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και τα μακεδονικά, οι φασίστες λειτουργούσαν πάντα με τη στήριξη των δυνάμεων καταστολής, παριστάνοντας τους αγανακτισμένους πολίτες σχηματίζοντας έτσι τον απαραίτητο για την εξουσία αντιδραστικό-αντεπαναστατικό πόλο σε περιόδους κοινωνικής κρίσης. Η φασιστική δράση πέρα από στήριγμα των κατασταλτικών δυνάμεων του κράτους αποτελεί και κομμάτι τους. Ιστορικά η εμπλοκή μπάτσων και στρατιωτικών στα ακροδεξιά μορφώματα είναι απαραίτητη και απολύτως λογική. Αυτοί που κατέχουν το μονοπώλιο της (παρα)κρατικής βίας είναι και αυτοί που θα έρθουν σε σύγκρουση με τα επαναστατικά κινήματα και τις αξίες τους. Ο αντιφασιστικός αγώνας αποτελεί κομμάτι του αντικρατικού, του αντικαπιταλιστικού, του αντιπατριαρχικού αγώνα, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ταξικής πάλης, πεδία του είναι οι χώροι εργασίας, οι σχολές και τα σχολεία, οι πλατείες, οι δημόσιοι χώροι και όπου αλλού υπάρχουμε. Ο φασισμός δεν τσακίστηκε ούτε ποτέ θα τσακιστεί εντός των δικαστηρίων του συστήματος που τον θρέφει, δεν θα τσακιστεί ποτέ από τους δικαστές που καταδικάζουν και κλείνουν στη φυλακή αγωνίστριες, επαναστάτες και καθημερινούς βιοπαλαιστές. Μόνο μέσα από τον οργανωμένο αντιφασιστικό αγώνα που προτάσσει την αλληλεγγύη, τον προλεταριακό διεθνισμό, την αυτοοργάνωση, την αντίσταση σε κάθε πόλεμο και εθνικισμό θα γίνει πραγματικότητα η νίκη ενάντια στον φασισμό. Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι συνώνυμος με αυτόν για ζωή και αξιοπρέπεια, μόνο με την οργάνωση των από κάτω, όλων των καταπιεσμένων αυτού του κόσμου θα τσακιστεί το δεκανίκι της καπιταλιστικής εξουσίας.

Με τη φετινή επέτειο της δολοφονίας του Παύλου, συμπίπτει και το εφετείο των δύο συντρόφων από την αντιφασιστική πορεία που πραγματοποιήθηκε στη Σταυρούπολη στις 2/10/21. Κατά τη διάρκεια μοιρασμάτων πολιτικού υλικού από αριστερές οργανώσεις και φοιτητικούς συλλόγους στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης στις 28/9, μια γκρούπα φασιστών τούς επιτέθηκε, κλείστηκε στο σχολείο ενώ δεν έλειψαν και ναζιστικοί χαιρετισμοί όσο πραγματοποιούνταν συγκέντρωση έξω από αυτό. Την αμέσως επόμενη ημέρα πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική πορεία στην περιοχή στην οποία συμμετείχαν τέσσερις χιλιάδες άτομα. Στις 2/10 πραγματοποιήθηκε και δεύτερη πορεία αυτήν τη φορά με δύο χιλιάδες άτομα. Σε αντίθεση με την πρώτη κινητοποίηση, αυτήν τη φορά ο κρατικός μηχανισμός και συγκεκριμένα οι δυνάμεις καταστολής έδειξαν τις στενές σχέσεις ανάμεσα σε αυτούς και τους παρακρατικούς, κάνοντας επίθεση στο αναρχικό-αντιφασιστικό μπλοκ. Γεμίζοντας το με χημικά και χτυπώντας τις αγωνίστριες και τους αγωνιστές, καταφέρνουν να πραγματοποιήσουν δύο συλλήψεις. Οι σύντροφοι κατηγορήθηκαν για διατάραξη κοινής ειρήνης, οπλοφορία, αντίσταση κατά της αρχής, απόπειρα (επικίνδυνης) σωματικής βλάβης σε βάρος δημοσίου υπαλλήλου και φθορά του εξοπλισμού του, καθώς και απείθεια αφού αρνήθηκαν να δώσουν τα δακτυλικά τους αποτυπώματα. Κατηγορίες για τις οποίες και καταδικάστηκαν πρωτόδικα σε 11 και 9 μήνες αντίστοιχα με 3 χρόνια αναστολή. Οι δυτικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης αποτελούν πληθυσμιακά το μεγαλύτερο μέρος της πόλης, ενώ ταυτόχρονα σε αυτές συγκαταλέγονται κάποιες από τις πιο φτωχές αυτής. Όντας μια οικονομικά ασθενέστερη περιοχή της πόλης, οι γκρούπες αυτές προσπάθησαν και προσπαθούν να συσπειρώσουν γύρω τους νέους και νέες που ζουν τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τον εκτοπισμό καθημερινά. Μέσα από έναν ψεύτικο αντισυστημικό λόγο όπως αυτόν των παλαιότερων φασιστικών οργανώσεων, επιθυμούν να ξαναχτίσουν τους μηχανισμούς που άφησε πίσω της η χρυσή αυγή και συνεπώς να διεκδικήσουν χώρο στην πόλη. Κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου στα δυτικά βρήκαν καταφύγιο οι πρόσφυγες των επεκτατικών πολέμων του ελληνικού κράτους στη Μικρά Ασία, ενώ πλέον μετανάστριες και πρόσφυγες από όλη τη γη έχουν εγκατασταθεί εκεί προσπαθώντας να γλιτώσουν από την οικονομική εξαθλίωση και τους πολέμους του σήμερα. Στα δυτικά της προσφυγιάς δεν πρέπει να δοθεί ούτε σπιθαμή γης στους φασίστες και με κοινό αγώνα ντόπιων και μεταναστών, ο κοινωνικός κανιβαλισμός θα ξαναμπεί στην τρύπα του.

ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΟ - ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΠΟΥ ΓΕΝΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΡΕΦΟΥΝ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ

Libertatia, συλλογικότητα για τον ελευθεριακό κομμουνισμό

Για τα 12 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Π. Φύσσα

Στις 18/9 συμπληρώνονται 12 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα ράπερ Παύλου Φύσσα. Τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής τη μέρα εκείνη πραγματοποίησε δολοφονική επίθεση στο Κερατσίνι κατά τη διάρκεια της οποίας, ο φασιστας Ρουπακιάς μαχαίρωσε και σκότωσε τον Παύλο. Την ίδια χρονιά είχε προηγηθεί η δολοφονία του μετανάστη Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα από μέλη της Χρυσής Αυγής την ώρα που πήγαινε στην εργασία του.

Τις φασιστικές επιθέσεις και δολοφονίες από μέλη της Χ.Α. που γίνονταν κατ' εξακολούθηση και στόχευστόχευαν σε μετανάστριες, αντιφασίστες, συνδικαλιστές και δομές αγώνα, το κράτος έθεσε υπό δικαστική διαχείριση. Τα δικαστήρια που ακολούθησαν και καταδίκασαν την Χρυσή Αυγή σε εγκληματική οργάνωση, αποτέλεσαν μια προσπάθεια ξεπλύματος των (παρά)κρατικών τσιρακιών του κράτους και παράλληλα μια προσπάθεια ανάδειξης των κρατικών φορέων ως τους μοναδικούς διαχειριστές της φασιστικής απειλής.

Στη πραγματικότητα το κράτος έχει μια πολύ συγκεκριμένη σχέση με τους φασίστες• θρέφει και συντηρεί τα φασιστικά μορφώματα με τα οποία έχει σχέση αλληλεξάρτησης. Οι φασίστες αποτελούν ένα χρήσιμο εργαλείο που καταστέλλει και εξοντώνει τους πληθυσμούς που περισσεύουν και που το κράτος θελει διακαώς να ελέγξει, φτάνοντας εκεί που η αστική νομιμότητα δεν μπορεί να φτάσει. Ειναι αυτοί που έρχονται να εφαρμόσουν στο μικροεπίπεδο, στα πλαίσια της καθημερινής ζωής, τούς κρατικούς σχεδιασμούς για εθνική συνοχή, διαχείριση μειονοτήτων, πογκρομ σε μετανάστες και κουηρ, διασφάλιση του κεφαλαιακού κέρδους, καταστολή του αγωνιζόμενου κόσμου. Ετσι αποτελούν χρήσιμο πιόνι των κρατικών και καπιταλιστικών συμφερόντων.

Παράλληλα, ο πόλεμος κατά των μεταναστριών, ο ρατσισμός, ο αντιτσιγγανισμός, η ομοφοβία είναι διάχυτα στην ελληνική κοινωνία, συντηρούν τον φασισμό και προλειαίνουν το έδαφος για φασιστικές επιθέσεις σε περιόδους κρίσης. Η συσπείρωση γύρω από κάθετες δομές που συγκροτούνται γύρω απο την ιδέα της εθνικής ενότητας και στοχεύουν στον πόλεμο ενάντια στον εσωτερικό ή εξωτερικό εχθρό συσκοτίζουν την ευθύνη κράτους και καπιταλισμού στη φτωχοποίηση της κοινωνικής βάσης και τον κατακερματισμό των ζώων μας αποδίδοντας πολύ βολικά το φταίξιμο σε πληθυσμούς που είναι σκληρά εκμεταλλευόμενοι στην τοπική κοινωνία.

Η προσπάθεια φασιστών για διάχυση και κανονικοποίηση φασιστικών αντιλήψεων και ρατσιστικού μίσους εντός της κοινωνίας, δίνει το πάτημα για την ενσωμάτωση αυτών στις κρατικές πολιτικές. Το πιο τρανταχτό ίσως μέτωπο πολέμου που έχει στήσει το ελληνικό κράτος είναι αυτό με τους μετανάστες. Οι πνιγμοι, οι επαναπροωθήσεις, οι παράνομες κρατήσεις, οι απελάσεις, η γενικότερη εκμετάλλευση και εκτοπισμός των μεταναστών αποτελούν πάγιες τακτικες του ελληνικού κράτους. Αποδεικνύεται ότι φασίστες και κράτος συνεργάζονται στενά με σκοπό τη διαίρεση και τον κανιβαλισμό εντός του πολυεθνικού προλεταριάτου και την υποκαστάσταση των πραγματικών ταξικών εχθρών με πλασματικούς.

Συγχρόνως, όσο το ελληνικό κράτος ενισχύει τις αντιμεταναστευτικές του πολιτικές ψηφίζοντας το πρόσφατο αντιμεταναστευτικο νομοσχέδιο και ικανοποιώντας το (ακρο)δεξιό του ακροατήριο, δίπλα μας δολοφονείται καθημερινά ολόκληρος ο παλαιστινιακός πληθυσμός. Τα δυτικά κράτη, συμπεριλαμβανομένου και του ελληνικού, στηρίζουν ενεργά το αποικιοκρατικό τέρας του Ισραήλ και διατηρουν στρατιωτικές, οικονομικές, τεχνολογικές σχέσεις, συμμετέχοντας με αυτόν τον τρόπο ενεργά στην γενοκτονία των Παλαιστινίων.

Σε μια συγκυρία που η κοινωνία βρίσκεται σε διαρκή αναβρασμό, βλέπουμε οι φασίστες να προσπαθούν να πάρουν χώρο, και στις τελευταίες εξελίξεις το δικαστικό σύστημα να εγκρίνει την αποφυλάκισή του φασίστα Μιχαλολιάκου, απόφαση που μας υπενθυμίζει για ακόμη μια φορά πως η εμπιστοσύνη στο κράτος και τους μηχανισμούς του είναι μία ψευδαίσθηση σε ενα σαθρό σύστημα.

Η δικαιοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει μέσα σε δικαστήρια και φυλακές, αλλά μόνο στον δρόμο του αγώνα. Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της συλλογικής μας αντεπίθεσης σε ένα σύστημα που υποβαθμίζει τις ζωές μας. Ο Παύλος, η Ζάκι, ο Λουκμάν είναι η μνήμη που δεν θα επιτρέψουμε να ξεχαστεί και θα σημαδεύουν τους αγώνες μας για μια ζωη ελεύθερη.

Το δίκιο γράφεται στους δρόμους, στις σχέσεις αλληλεγγύης, στην αυτοοργανωση και την αντίσταση.

ΓΙΑ ΖΑΚ , ΛΟΥΚΜΑΝ ΚΑΙ ΦΥΣΣΑ ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΔΥΟ,

ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΤΟ ΝΕΚΡΟΤΟΜΕΙΟ

ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ, ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΗ ΣΕ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑΖΙ

ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΉ ΓΗΣ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΊΝΗ

*Θα συγκροτηθεί κοινό αντιφασιστικό μπλοκ με τις ομάδες Ανάρες, ομάδα δράσης κι αλληλεγγύης , το Συμβούλιο αναρχικών και συντρόφια

Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα

[Θεσσαλονίκη] Αντιφασιστική πορεία μνήμης και αγώνα για τα 12 χρόνια από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Πέμπτη, 18/09, Καμάρα, Θεσσαλονίκη, 18:00

12 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ Ο ΠΑΥΛΟΣ ΦΩΝΑΖΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΑΡΩΝ

Δώδεκα χρόνια πέρασαν από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Δώδεκα χρόνια που παρά τη λυσσαλέα προσπάθεια όχι μόνο των φασιστών αλλά όλου του κυβερνητικού και καθεστωτικού μπλοκ ο θάνατος αυτός δεν ξεχάστηκε. Ο Παύλος Φύσσας είναι πια ένας μάρτυρας του αντιφασισμού, ένας μάρτυρας του ριζοσπαστικού κινήματος που εμπνέει και θα εμπνέει τον αγώνα.

Σε αυτά τα δώδεκα χρόνια πολλά άλλαξαν. Οι συμμορίτες της χρυσής αυγής, ακριβώς εξαιτίας του Παύλου Φύσσα εξαϋλώθηκαν. Κάποιοι από αυτούς πέρασαν και την πόρτα της φυλακής όταν πια το σύστημα υποχρεώθηκε να τραβήξει την ουρά του από την απαξιωμένη κοινωνικά φασιστική εφεδρεία. Έτσι συμβαίνει πάντα. Οι φασίστες γίνονται ο εφεδρικός στρατός του καθεστώτος σε συνθήκες κρίσης, αλλά σε αυτά τα νταλαβέρια δεν υπάρχει έλεος. Μόλις το κράτος ένιωσε να το παίρνει η μπάλα από τα «λάθη» των ταγμάτων εφόδου, τα πούλησε χωρίς δισταγμό.

Αυτό όμως που εξαϋλώθηκε ήταν μια εκδοχή του φασισμού. Ο ίδιος ο φασισμός συνέχισε να παρέχει τις υπηρεσίες του στην εξουσία, αυτή τη φορά με άλλες υλοποιήσεις. Δεν έχουμε πλέον τους πεζοδρομιακούς της χρυσής αυγής. Δεν χρειάζονται για την ώρα τάγματα εφόδου. Αντ' αυτών, έχουμε «μετριοπαθέστερες» εκδοχές για κάθε γούστο. Από τα ανέκδοτα του Κασιδιάρη και του Στίγκα, τους ψεκασμένους τηλεπωλητές στυλ Βελόπουλου, τη βαθιά χριστιανική αντίδραση της «Νίκης» μέχρι και τα νούμερα επιπέδου Λατινοπούλου, ενώ ακόμα παίζουν μπάλα και κάποια απομεινάρια του παλιομοδίτικου ναζισμού.

Όλες αυτές οι εκδοχές, μπορεί να μην τραβάνε για την ώρα μαχαίρια αλλά συνιστούν ακόμα πιο έντονο κίνδυνο από τη χρυσή αυγή, κι όχι μόνο επειδή αθροιστικά συγκεντρώνουν πολύ μεγαλύτερη δύναμη στις εκλογές. Αλλά γιατί πίσω από την κάθε τέτοια οργάνωση έχουν συνταχθεί πια δυνάμεις του κεφαλαίου, πόλοι εξουσίας του βαθέως κράτους μέχρι και πρεσβείες. Αντί για την «ασόβαρη χρυσή αυγή» έχουμε έναν ανταγωνισμό από «σοβαρές» χρυσές αυγές που επίσημα έχουν αναγνωριστεί σαν πόλος στην αστική δημοκρατία και αργά ή γρήγορα κάποιες από αυτές θα βρεθούν μέχρι και σε κυβερνήσεις συνεργασίας.

Αλλά ο μέγιστος κίνδυνος δεν είναι ούτε καν αυτά τα κόμματα. Είναι η ακροδεξιά στροφή όλου του καθεστώτος σε καιρούς που οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί απαιτούν από τις σκλαβωμένες κοινωνίες να ετοιμαστούν να θυσιάσουν τα παιδιά τους στα πολεμικά μέτωπα. Μέρος από αυτά που έλεγε η χρυσή αυγή όταν δολοφονούσε τον Φύσσα τώρα τα λέει η δεξιά και το ακραίο κέντρο. Τα ναζιστικά συνθήματα στον τοίχο πέρασαν στους τίτλους ειδήσεων των ΜΜΕ. Πλέον πνίγονται μετανάστες κατά εκατοντάδες όπως στην Πύλο και αυτοαποκαλούμενοι δημοκράτες πανηγυρίζουν. Σχεδόν ανοιχτά, τμήματα της ΝΔ και της σοσιαλδημοκρατίας ζητούν στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους Ρομά. Κι εκεί που οι γραφικοί ναζί, πιστοί στην παράδοσή τους, μνημόνευαν τους θαλάμους αερίων για τους εβραίους, οι σύγχρονοι φασίστες υποστηρίζουν το Ισραήλ και δικαιολογούν τους θαλάμους αερίων για τους Παλαιστίνιους στην Γάζα.

Και να μην έχουμε αμφιβολία: αν τώρα δεν βλέπουμε τάγματα εφόδου να σφάζουν μετανάστες και ριζοσπάστες δεν είναι γιατί σοβάρεψαν. Είναι γιατί η κοινωνική βάση ακόμα κάθεται παθητικά και αγναντεύει την καταστροφή της. Όταν ο κόσμος βγει στον δρόμο ξανά, όταν γίνει πάλι πρόθυμος να πολεμήσει όπως το 2012, τότε και οι φασίστες θα βγάλουν τα μαχαίρια τους.
Ο Παύλος Φύσσας είναι μια διαρκής υπενθύμιση ότι τίποτα δεν τελείωσε. Ότι ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι αγώνας ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, και πως ο φασισμός μπορεί να γνωρίσει πολλές ήττες αλλά δεν πρόκειται να πεθάνει αν δεν πεθάνει πρώτα το τέρας που τον θηλάζει. Αν δεν καθαρίσουμε με την εξουσία, αν η κοινωνική βάση δεν επαναστατήσει και δεν εξαϋλώσει όχι μόνο τα διάφορα φασιστικά παρακλάδια αλλά το σύνολο του καθεστώτος.

Γιαυτό τους ενοχλεί τόσο ένας νεκρός 12 χρόνια πριν. Γιαυτό και θα τον τιμούμε μέχρι τη νίκη αλλά και μετά από αυτή.

Ξέρουμε ότι δεν θα είναι ο τελευταίος. Τα χρόνια που έρχονται θα φέρουν τεράστιες κρίσεις και τα φασιστικά μαχαίρια δεν έχουν ποτέ φύγει από τα ζωνάρια. Θα μετρηθούμε σε όποια μάχη χρειαστεί, με όποιο κόστος χρειαστεί.

Ο φασισμός θα ηττηθεί σε κάθε επίπεδο. Πολιτικό, ιδεολογικό, πολιτισμικό όσο και στο επίπεδο της βίας. Και θα θαφτεί πλάι στο τέρας που τον γέννησε και τον συντηρεί.

Το πρόσωπο του Παύλου Φύσσα θα είναι πάντα δίπλα μας. Η μάχη που έδωσε θα μας εμπνέει πάντα. Τα τραγούδια του θα στοιχειώνουν την αντίδραση.
Δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε, δεν εφησυχάζουμε.

Έτσι κι αλλιώς ο λαός θα νικήσει.

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ

Ρουβίκωνας

ⒶΟYΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ - Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ!

Φέτος συμπληρώνονται 12 χρόνια από την 18η του Σεπτέμβρη του 2013, όταν ο φασίστας και μέλος της Χρυσής Αυγής Γ. Ρουπακιάς μαχαίρωσε θανάσιμα τον Παύλο Φύσσα στο Κερατσίνι.

Ο Παύλος, γέννημα θρέμα της εργατικής τάξης και φορέας των σπουδαιότερων αξιών της, της αλληλεγγύης και του αντιφασισμού, στάθηκε όρθιος για να υπερασπιστεί τους φίλους του απέναντι στους μαχαιροβγάλτες των ταγματων εφόδου, με τους μπάτσους σε απόσταση αναπνοής να αδιαφορούν.

Η δολοφονία αυτή πραγματοποιήθηκε σε μια εποχή που οι φασίστες, τα χαϊδεμένα παιδιά του Κεφαλαίου, κέρδιζαν χώρο στους δρόμους πραγματοποιώντας πογκρόμ ενάντια σε μετανάστες και άλλες ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες. Ήταν η ίδια εποχή κέρδιζαν την παρουσία τους και στα κοινοβουλευτικά έδρανα, αφού περίπου έναν χρόνο πριν την δολοφονία του Παύλου, οι φασίστες είχαν εκλεγεί στην Βουλή με την ψήφο 426.025 ανθρώπων. Ανθρώπων που γνώριζαν πολύ καλά την ιδεολογία και τις πρακτικές της Χρυσής Αυγής. Ανθρώπων που ήταν συνυπεύθηνοι και όχι απλά "ξεγελασμένοι". Ο κάθε ένας και η κάθε μία ήξερε - ή όφειλε να ξέρει - πως ο Παύλος δεν δολοφονήθηκε "για το ποδόσφαιρο".

Φυσικά, την άνοδο των φασιστών βοήθησαν τα καθεστωτικα ΜΜΕ που τους κανονικοποίησαν στην συνείδηση της κοινωνίας, καλώντας τους σε κάθε είδους εκπομπές, από δελτία ειδήσεων μέχρι life style, οπως και οι εκπρόσωποι των καθεστωτικών κομμάτων που συνυπήρξαν μαζί τους σε πάνελ και επιτροπές.

Αυτοί και αυτές που αντιστάθηκαν εξαρχής στους φασίστες, όπως άλλωστε έκαναν εδώ και δεκαετίες και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να κάνουν, είναι οι οι χιλιάδες σύντροφοι και συντρόφισσες του αντιφασιστικού κινήματος. Με κάθε μέσο και κάθε τρόπο, από την άμεση μαχητική αντιπαράθεση μέχρι την προπαγανδιστική δουλειά μυρμηγκιού σε κάθε κοινωνικό πεδίο, κατάφεραν να αναχετήσουν την περαιτέρω ανάπτυξη των φασιστικών δυνάμεων.

Παράλληλα, από το 2015 ξεκίνησε η δίκη της Χρυσής Αυγής, στην οποία μεγάλο κομμάτι του αντιφασιστικού κινήματος -κυρίως της Αριστεράς- εναπόθεσε πολλές ελπίδες για μια συστημική, δικαστική αντιμετώπιση του ζητήματος, θεωρώντας ίσως πως οι φασίστες -και ο φασισμός εν γένει- μπορούν να αντιμετωπιστούν νομικά, με την αρωγή του Κράτους. Τελικά, μετά από 5 χρόνια αργοπορίας και καθυστέρησης των διαδικασιών -στα 4 εκ των οποίων κυβερνούσε η..."πρώτη φορά αριστερά" του ΣΥΡΙΖΑ"- ήρθε επιτέλους η καταδίκη της Χ.Α., στις 22 του Οκτώβρη του 2020. Μια καταδίκη που πανηγυρίστηκε σχεδόν από το σύνολο του κινήματος ως μεγάλη αντιφασιστική νίκη, με την ελπίδα πως οι φασίστες θα εξαφανίζονταν από τους δρόμους και πως οι μετανάστ(ρι)ες και οι λοιπές κοινωνικές ομάδες που γίνονταν στόχος των πογκρόμ τους θα ήταν πλέον πιο ασφαλείς. Αλίμονο.

Στα χρόνια που ακολούθησαν είδαμε πολιτικές που οδήγησαν στο ντοπάρισμα του εθνικοπατριωτισμού, π.χ. την εποχή της συμφωνίας των Πρεσπών, είδαμε τις επιθέσεις σε μετανάστ(ρι)ες και ΛΟΑΤΚΙ+ να συνεχίζονται, νέες φασιστικές γκρούπες να ξεπηδούν, παλαιότερες να ανασυντάσσονται. Το αντιφασιστικό κίνημα είχε να αντιμετωπίσει έναν εχθρό που αυτή την φορά έφερε πιο ευρεία πολιτικά χαρακτηριστικά από τα ναζιστικά της Χ.Α.: Εθνικοκοπατριώτες, θρησκόληπτοι φονταμενταλιστές που ήθελαν να απαγορέψουν τις αμβλώσεις, άνοδος της ομο-τρανσφοβίας και του συντηρητισμού ακόμη και στις πιο νεαρές ηλικίες.

Στις τελευταίες εκλογές του 2023, δέκα χρόνια μετά την δολοφονία του Παύλου, εισήλθαν στην Βουλή 3 κόμματα στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, που αντιπροσωπεύουν ανοιχτά και διακηρυγμένα αυτήν ακριβώς την νέα πολύμορφη σύσταση του ακροδεξιού σκοταδισμού. Το σύνολο των ψηφοφόρων τους ξεπερνάει τις 650 χιλιάδες. Αν και φυσικά δεν είναι όλοι τους φασίστες, οι περισσότεροι από αυτούς σίγουρα φέρουν ρατσιστικές, εθνικιστικές και υπέρ-συντηρητικές απόψεις. Όλοι αυτοί έρχονται να προστεθούν στις πολιτικές μιας ήδη ακροδεξιάς κυβέρνησης, η οποία εναλλάσει σε βασικά υπουργεία 3 δήθεν "μετανοημένους" φασίστες για να εφαρμόζουν τα πιο ακραία αντιλαϊκά σχέδια του Κεφαλαίου: Τον Άδωνι, τον Βορίδη και τον Πλεύρη, με τον τελευταίο να είναι υπεύθυνος για το πιο αντιδραστικό και απάνθρωπο αντιμεταναστευτικό νομοσχέδιο των τελευταίων δεκαετιών.

Βλέπουμε λοιπόν πως τα 426.025 χέρια που όπλισαν το χέρι του Ρουπακιά δεν εξαφανίστηκαν με την φυλάκιση της Χ.Α..Κι αυτό γιατί ο φασισμός ως φαινόμενο δεν εξαντλείται σε κάποια συγκεκριμένα πρόσωπα και οργανώσεις. Αντίθετα, όπως έχουμε ξαναγράψει πολλές φορές, ο φασισμός είναι ένα όπλο του Κρατικού-Καπιταλιστικού συστήματος που εξαπολύεται ενάντια στους/στις καταπιεσμένους/ες και τους/τις εκμεταλλευόμενους/ες κάθε φορά που υπάρχει ανάγκη. Και είναι ακριβώς η ανάγκη αυτή του συστήματος να διασπάσει την ενότητα της πολυεθνικής εργατικής τάξης που τον οπλίζει, ώστε αυτή η ενότητα να μην απειλήσει την ύπαρξή του. Αν οι από-τα-κάτω είναι διαιρεμένοι/ες, είναι πιο αδύναμοι/ες απέναντι στις ορέξεις των αφεντικών.

Ο κοινωνικός εκφασισμός, ως το πιο ευρέως διαδεδομένο πρόσωπο του φασισμού, δεν εκφράζεται πάντα (και μόνο) με σβάστικες και κέλτικους σταυρούς. Εμφανίζεται κυρίως μέσω της καθημερινής ρατσιστικής και ακροδεξιάς ρητορικής που λέει πως "δεν χωράνε άλλοι μετανάστες εδώ, δεν έχουμε δουλειές για αυτούς και δεν μπορούμε να τους ταΐσουμε", χωρίς να μιλάει ποτέ για τις οικονομικές αιτίες και τους πολέμους της Δύσης -με την συμμετοχή και του Ελληνικού Κράτους- στις χώρες τους, που αναγκάζουν τους ανθρώπους αυτούς να φύγουν από τα σπίτια τους και να δολοφονηθούν αρκετοί/ες από αυτούς/ες στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της "Ευρώπης Φρούριο", να καταλήξουν σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης ή να δουλεύουν για μια μπουκιά ψωμί, χωρίς χαρτιά. Που λέει πως οι ομοφυλόφιλοι και τα τρανς άτομα είναι "απειλή για τον θεσμό της οικογένειας και για τα παιδιά μας", χωρίς να μιλάει για τις δολοφονημένες γυναίκες και τα κακοποιημένα παιδιά από τους "Έλληναράδες" συζύγους και πατεράδες.

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο ακραίας ανόδου του νέο-συντηριτισμού, της ακροδεξιάς και του φασισμού παγκοσμίως. Στις ΗΠΑ, η κυβέρνηση του Ντ.Τραμπ εχει κηρύξει ανοιχτό πόλεμο στους/στις μετανάστ(ρι)ες, την LGBTQI+ κοινότητα και σε κάθε ιδέα που φαντάζει έστω μετρίως προοδευτική. Ο αγαπημένος του πολύτιμος σύμμαχος στην Μέση Ανατολή, το κράτος-δολοφόνος του Ισραήλ, με τον φασίστα-σιωνιστή Νετανιάχου στην ηγεσία, διαπράττει την γενοκτονία της εποχής μας στην Γάζα ανενόχλητος. Ισχυρά κόμματα, ακόμη και κυβερνήσεις με τέτοια χαρακτηριστικά, βλέπουμε στην Ανατολική Ευρώπη (Ουκρανία και Ρωσία, Ουγγαρία και Πολωνία), αλλά και στην πάλαι ποτέ "κοιτίδα του διαφωτισμού" Κεντρική και Νότια Ευρώπη. Η νεοφασίστρια Μελόνι είναι πρωθυπουργός της Ιταλίας, η Λεπέν αποτελεί σταθερά μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές δυνάμεις στην Γαλλία, το AfD στην Γερμανία κερδίζει έδαφος σε διάφορα κρατίδια, ενώ και στο Ηνωμένο Βασίλειο, την ιστορική πρωτεύουσα της αποικιοκρατίας, οι αντιμεταναστευτικές διαδηλώσεις που υποκινούνται απο Νεοναζί συσπειρώνουν δεκάδες χιλιάδες κόσμου.

Ως αναρχικοί/ες θεωρούμε πως ο φασισμός δεν νικιέται στις δικαστικές αίθουσες με την βοήθεια κρατικών λειτουργών. Άλλωστε το τελευταίο διάστημα είδαμε μια σειρά αποφυλακίσεων μελών της Χρυσής Αυγής, με αποκορύφωμα αυτή του φυρερίσκου Μιχαλολιάκου "για λόγους υγείας". Αναγνωρίζουμε πως το Κράτος είναι υπηρέτης του Κεφαλαίου και δεν θα μπορούσε ποτέ να λειτουργήσει ως ασπίδα για τους από-τα-κάτω ενάντια στους φασίστες, παρά μόνο να παίξει το παιχνίδι των αφεντικών, όταν αυτό χρειαστεί.

Γνωρίζουμε πολύ καλά πως ο φασισμός νικιέται στον δρόμο, μέσα από ένα πολύμορφο και δυναμικό αντιφασιστικό κίνημα. Με πρακτικές μαχητικής αντιπαράθεσης από την μία, δίπλα και μαζί με την πολυεθνική εργατική τάξη, ώστε να συντρίψουμε τις νεοναζιστικές συμμορίες που απειλούν τα ταξικά μας αδέρφια. Αλλά και από την άλλη, με συνεχή και αδιάκοπη δουλειά μυρμηγκιού στις γειτονιές, τις πλατείες, τα σχολεία, τις σχολές, τους χώρους της δουλειάς. Εκεί που ζει και αναπαράγεται η τάξη μας. Εκεί που το δηλητήριο του φασισμού προσπαθεί να διαχυθεί σε καθημερινή βάση. Εκεί θα πρέπει να καλλιεργήσουμε εκ νέου μια ταξική και διεθνιστική συνείδηση αδελφοσύνης, σεβασμού και συμβίωσης των διαφορετικών κουλτούρων που ενυπάρχουν στο εσωτερικό των καταπιεσμένων και εκμεταλλευομένων στρωμάτων, των εργαζομένων, των ανέργων, της νεολαίας κάθε εθνικότητας και θρησκείας. Να μάθουμε και πάλι να ζούμε, να δουλεύουμε, να συνυπάρχουμε όλοι/ες μαζί.
Γιατί, όταν η τάξη μας είναι ενωμένη, οι φασίστες δεν θα βρίσκουν πια τον χώρο και τον τρόπο να σπείρουν τις εγκληματικές και αντικοινωνικές τους ιδέες. Δεν θα έχουμε ποτέ ξανά άλλον Σεχζάτ Λουκμάν, άλλον Παύλο Φύσσα νεκρό.

ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΝΑΖΙΣΜΟ
ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΑΝΑΧΩΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟ

ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ 12 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ

ΠΕΜΠΤΗ , 18/9, ΚΑΜΑΡΑ 18:00

Στηρίζουμε τα αναρχικά/ελευθεριακά μπλοκ

🏴Οριζόντια Κίνηση - Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό🚩

12 Χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

ΤΑΞΙΚΟ ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΜΜΕ-ΦΑΣΙΣΤΩΝ

Καλούμε όλους και όλες στην πορεία για τα 12 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα,

Πέμπτη 18/09:

ΑΘΗΝΑ στις 17:30 στην Παύλου Φύσσα 60 στο Κερατσίνι. Στηρίζουμε το μπλοκ του «Προλεταριακού Αντιφασιστικού Μετώπου Δυτικών Προαστίων».

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ στις 18:00 στην Καμάρα

Η καθημερινότητα που βιώνουμε αντικατοπτρίζει τη σκληρή και ολομέτωπη επίθεση που εξαπολύουν το κεφάλαιο και το κράτος του σήμερα: Μία επίθεση που εκδηλώνεται με τους πετσοκομμένους μισθούς που παραμένουν καθηλωμένοι παρά τις αυξήσεις-κοροϊδία του κατώτατου, καθώς η ακρίβεια και οι ανατιμήσεις στα βασικά αγαθά αυξάνονται διαρκώς. Που εκδηλώνεται με τις δραματικές αυξήσεις των ενοικίων και την πλήρη απελευθέρωση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και των εξώσεων, θέτοντας υπό αμφισβήτηση το δικαίωμα στην στέγαση, με τις ιδιωτικοποιήσεις και την κατακρεούργηση όλων των βασικών κοινωνικών αγαθών (Υγεία, Παιδεία). Με αντεργατικά νομοσχέδια που νομιμοποιούν την δραματική εντατικοποίηση της εργασίας, τα ελαστικά ωράρια και τα ανύπαρκτα μέσα προστασίας και υγιεινής και ταυτόχρονα ποινικοποιούν το δικαίωμα στην απεργία.

Η όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων είναι αλληλένδετη με την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Το ελληνικό κράτος ως σταθερός σύμμαχος των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, δίνει γη και ύδωρ στους ιμπεριαλιστές και εφαρμόζει αντιλαϊκές πολιτικές στο εσωτερικό για την εξυπηρέτηση των σχεδίων τους. Εξυπηρετεί τον ρόλο του συνοριοφύλακα της Ευρώπης-φρούριο, στηρίζει υλικά-πολιτικά το μέτωπο στην Ουκρανία από τη μεριά του φασιστικού καθεστώτος του Ζελένσκι και λαμβάνει ενεργό ρόλο στην επίθεση που εξαπολύει τα τελευταία σχεδόν δύο χρόνια το φασιστικό σιωνιστικό μόρφωμα του Ισραήλ ενάντια στον αδούλωτο παλαιστινιακό λαό. Τα εγκλήματα πολέμου, η στρατιωτική κατοχή, η συστηματική καταπίεση που εφαρμόζει το κράτος δολοφόνος του Ισραήλ και οι παρακρατικές πρακτικές καταστολής των αντιιμπεριαλιστικών-αντιφασιστικών κινημάτων στα κράτη συμμάχους του, προμηνύουν πώς ο φασισμός ξανά θα λειτουργεί ως εργαλείο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και συμπλήρωμα της "δημοκρατικής" πολιτικής των καπιταλιστών σε περιόδους κρίσης.

Εν μέσω αυτής της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης και γεωπολιτικών και ιμπεριαλιστικών ανακατατάξεων, οι φασίστες διεκδικούν ξανά έδαφος στη δημόσια σφαίρα, στο πολιτικό πεδίο, στο δρόμο, στα σχολεία, στις γειτονιές μας, αναμένοντας ξανά την ευκαιρία να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της αστικής τάξης και του Κεφαλαίου, αποπροσανατολίζοντας τα λαϊκά στρώματα από τη ρίζα των προβλημάτων, η οποία δεν είναι άλλη από το ίδιο το κεφαλαιοκρατικό - ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η φασιστική απειλή επιχειρεί ξανά να αναδυθεί και να ριζώσει στο κοινωνικό πεδίο, εργαλειοποιώντας την κοινωνική δυσαρέσκεια με παρεμβάσεις "μόνο για Έλληνες" ενάντια στην ακρίβεια και την υποβάθμιση της ζωής μας, αλλά και με μια επιχειρούμενη ανοργάνωτη παρουσία στις συγκεντρώσεις ενάντια στο κρατικό - καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών, την οποία απώθησαν δυναμικά κάθε φορά τα άμεσα αντανακλαστικά των αντιφασιστών/τριών. Παράλληλα, τα φασιστικά συνθήματα που γράφτηκαν σε ΓΕΛ του Καρέα και στα ΕΠΑΛ της Ηλιούπολης και του Αλίμου, καθώς και οι απειλές σε καθηγητές, η φασιστική επίθεση σε βάρος μαθητή στο Ίλιον τον Φεβρουάριο του 2025, η δράση της φασιστικής οργάνωσης Εθνικιστική Νεολαία Θεσσαλονίκης, η επίθεση συμμορίας νεαρών φασιστοειδών στα γραφεία του ΚΚΕ στα Χανιά και σε μέλη της ΚΝΕ που βρίσκονταν στο χώρο τον Ιούλιο του 2025, η φασιστική επίθεση την 1η Νοέμβρη 2023 στον σταθμό Μοναστηράκι στην Αθήνα ενάντια σε αντιφασίστες που αποχωρούσαν από αντιφασιστική συγκέντρωση αποτελούν παραδείγματα που συνθέτουν αυτό το σκηνικό της φασιστικής και ακροδεξιάς βίας.

Σε περιόδους όξυνσης των ταξικών αντιθέσεων, στις οποίες το σύστημα φυτοζωεί, προωθώντας και αναπαράγοντας τέτοιες πρακτικές, με σκοπό να καταστείλει και να ανακατευθύνει τη λαϊκή οργή σε δρόμους ακίνδυνους για το ίδιο, τέτοια γεγονότα δεν πρέπει να περνούν απαρατήρητα. Όλα αυτά, την ίδια ώρα που, λίγες μέρες πριν από τα 12 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, το ηγετικό στέλεχος και υπεύθυνος για την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος, αποφυλακίζεται πρόωρα λόγω ζητημάτων υγείας, έχοντας εκτίσει μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό της ποινής του, βάσει ρυθμίσεων του νόμου που, όπως φαίνεται, εφαρμόζονται επιλεκτικά. Μία αποφυλάκιση που έγινε δεκτή κρίνοντας πως δεν υπάρχει ένδειξη (!!) τέλεσης νέων παράνομων πράξεων από τον νεοναζί που λίγο μετά την πρωτόδικη καταδίκη του δήλωνε περήφανος για τις ιδέες του.

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΟ ΜΑΚΡΥ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Σε μια ιστορική συγκυρία ανόδου της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και προεδρίας του ακροδεξιού Ντ. Τραμπ στην ιμπεριαλιστική μητρόπολη Αμερική, σε ένα περιβάλλον όπου οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί οδηγούν σε έξαρση των εθνικισμών και του μιλιταρισμού, τα αστικά κράτη στρέφονται προς την πολεμική οικονομία και οχυρώνονται, ποινικοποιώντας τη μετανάστευση. Είναι βέβαια οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί και οι παρεμβάσεις του ΝΑΤΟ στις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής και η ρητορική και οι πολιτικές της ΕΕ που οδηγούν εξαρχής στον εκτοπισμό των λαών και τους αναγκάζουν να μεταναστεύσουν για να αποφύγουν τους πολέμους, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Οι ακροδεξιές δυνάμεις συσπειρώνονται τόσο γύρω από την αντιμεταναστευτική ρητορική, όσο και από τον συντηρητισμό, τη θρησκεία, την ομοφοβία, την πολεμοκάπηλη και εθνικιστική ρητορική.

Οι θέσεις αυτές εκφράζονται σήμερα ανοιχτά σε εγχώριο επίπεδο, από μια πλειάδα κομμάτων εντός της Βουλής (από τους εκπροσώπους των κομμάτων των Σπαρτιατών, της Ελληνικής Λύσης και της Νίκης), όσο και εκτός, από φασιστικές παρακρατικές γκρούπες, υπενθυμίζοντας τον ρόλο του φασισμού ιστορικά σε περιόδους κρίσης και, παράλληλα, την ανάγκη επαγρύπνησης μπροστά στη φασιστική απειλή.

Με την οικονομική στήριξη εφοπλιστών, βιομηχάνων, εκκλησιαστικών και πολεμοκάπηλων κύκλων και σε άμεση σύνδεση με διάφορα κέντρα εξουσίας, ο φασισμός δηλητηριάζει την εργατική τάξη, τη νεολαία και τον λαό, με στόχο τη διαίρεση, τον φόβο και την καθυπόταξη. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τον κοινοβουλευτικό ρόλο κομμάτων όπως το ΛΑΟΣ, οι ΑΝΕΛ και η Χρυσή Αυγή, τα οποία προώθησαν τα συμφέροντα συγκεκριμένων κεφαλαιοκρατικών κύκλων. Επιπλέον, δεν ξεχνάμε τον ρόλο που διαδραμάτισαν οι ναζιστές στους δρόμους με τα απεργοσπαστικά σωματεία, τις δολοφονίες του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν, τις επιθέσεις σε μετανάστες, ομοφυλόφιλους, αναρχικούς και κομμουνιστές, καθώς και την καταστολή εργατικών κινητοποιήσεων.

Οι πρακτικές αυτές είναι άρρηκτα συνυφασμένες με την κυρίαρχη αντιλαϊκή - αντιμεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας. Η ντόπια νεοφιλελεύθερη, ακροδεξιά κυβέρνηση υπηρετεί και προωθεί εξίσου αυτές τις θέσεις, άλλοτε σε μεγαλύτερο και άλλοτε μικρότερο βαθμό, σε μία προσπάθεια συσπείρωσης του ακροδεξιού ακροατηρίου της και ακολουθώντας πιστά, όπως όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, τις επιταγές της Ε.Ε. και των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ.

Είτε αυτό εκφράζεται μέσω της υιοθέτησης υλικής αντιμεταναστευτικής πολιτικής, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τον φράχτη της FRONTEX στον Έβρο, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στα νησιά και την ενδοχώρα, τα χρηματοδοτούμενα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ ερευνητικά προγράμματα για την "καταπολέμηση μεταναστευτικών ροών", τις μαζικές δολοφονίες μεταναστών στα σύνορα και την καταστρατήγηση θεμελιωδών δικαιωμάτων όσων καταφέρνουν να γλιτώσουν και να εισέλθουν στη χώρα, είτε μέσω της μετατροπής της χώρας σε ΝΑΤΟϊκό προτεκτοράτο, είναι σαφές ότι τα φασιστικά μορφώματα αποτελούν τη "χρυσή εφεδρεία" του κράτους και του καπιταλιστικού - ιμπεριαλιστικού συστήματος. Όσο μάλιστα περιμένουν το σύνθημα για να βγουν ξανά για λογαριασμό του κεφαλαίου στους δρόμους, επιδιώκουν και προσπαθούν να πάρουν πιο ριζοσπαστικά - δυναμικά χαρακτηριστικά συγκρότησης, πραγματοποιώντας επιθέσεις ενάντια σε αγωνιστές και μετανάστες.

ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ...

Δεν θα ξεχάσουμε πως όταν όλο το αστικό πολιτικό σκηνικό της χώρας εθελοτυφλούσε και σφύριζε αδιάφορα μπροστά στις στυγνές δολοφονικές επιθέσεις σε μετανάστες/ριες, εργάτες, κομμουνιστές/ριες, αναρχικούς, αντιφασίστες/στριες, αδύναμους και κατατρεγμένους, το αντιφασιστικό κίνημα ήταν αυτό που κατάφερε, μέσα από σκληρή πάλη, να αναδείξει τι πραγματικά είναι και τι πρεσβεύει η Χρυσή Αυγή. Ήταν η αντιφασιστική πάλη αναρχικών και κομμουνιστικών οργανώσεων και συλλογικοτήτων, που μαζί με τμήματα της νεολαίας, της εργατικής τάξης και του λαού, έδωσαν την απάντηση για τις δολοφονίες του Παύλου Φύσσα, του Σαχζάτ Λουκμάν, του Νίκου Σαμπάνη, του Κώστα Φραγκούλη. Ήταν οι μικρές και μεγάλες μάχες που δόθηκαν σε δρόμους, γειτονιές, σωματεία, σχολές που κατάφεραν να στήσουν μαχητικά τις κόκκινες γραμμές, οι οποίες αποτέλεσαν το δομικό υλικό του τείχους πάνω στο οποίο προσέκρουσε η παγίωση και η επέκταση της φασιστικής απειλής. Ήταν αυτές που ανέδειξαν τελικά την άμεση σύνδεση του αστικού κράτους με τον φασισμό, την πιο σκληρή και αντιδραστική μορφή της αστικής διακυβέρνησης.

Δεν ήταν ούτε οι αστικές κυβερνήσεις των προηγούμενων χρόνων, ούτε η δικαστική αρχή, οι οποίες για χρόνια έθρεφαν τη Χρυσή Αυγή, αυτοί που ανέλαβαν να πολεμήσουν και να αντισταθούν υλικά στην φασιστική απειλή. Ήταν οι οργανωμένες αντιφασιστικές δυνάμεις που τους τσάκισαν ως αυτό που είναι: ως μπροστινούς του κεφαλαίου, ως τσιράκια των αφεντικών, ως δούλους και ρουφιάνους, όχι μόνο του συστήματος, αλλά και της εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας. Όσα "τείχη της Δημοκρατίας" και αν επιχειρήσουν να φτιάξουν, όσοι λόγοι δήθεν καταδίκης και αν βγουν, δεν μπορούν να κρύψουν ότι ο φασισμός είναι η παρακρατική μήτρα αυτού του εκμεταλλευτικού κοινωνικού συστήματος.

... ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ, ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ!

Δώδεκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής και με το μέλλον της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων να φαίνεται όλο και πιο δυσοίωνο, ο φασισμός βρίσκει πρόσφορο έδαφος να χύσει ξανά το δηλητήριό του. Με αυτήν την παραδοχή και απέναντι σε αυτήν την ωμή συνθήκη, η τάξη μας οφείλει να βρίσκεται πάντα σε άμεση επαγρύπνηση.

Η απάντησή μας πρέπει να είναι ηχηρή:

Στους δρόμους, στις γειτονιές μας, στα σχολεία, στους χώρους εργασίας, να μην αφήσουμε χώρο στους φασίστες να εργαλειοποιούν τη φτώχεια, την ακρίβεια και την εξαθλίωση που βιώνουμε. Να προτάξουμε την ταξική οργάνωση και τη μαχητική αντιφασιστική/αντικαπιταλιστική συγκρότηση ως το μέσο για τη διασφάλιση των συμφερόντων της θιγόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας, των συμφερόντων της πολυεθνικής εργατικής τάξης και του λαού.

Είναι χρέος των οργανωμένων δυνάμεων και της εργατικής τάξης να κρατήσουν ζωντανό το νήμα της αντιφασιστικής πάλης των λαών, ειδικά σε περιόδους κρίσης, όπως είναι η σημερινή, όπου οι ταξικές αντιθέσεις οξύνονται, με το φασισμό να χρησιμοποιείται ως βαλβίδα αποσυμπίεσης των κοινωνικών και ταξικών αγώνων και ως αντίμετρο στην ανάπτυξη συνολικά των κινημάτων.

Ο φασισμός, ήταν, είναι και θα είναι το βρώμικο χέρι αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού κοινωνικού συστήματος και ως τέτοιο θα πρέπει να το αντιμετωπίζουμε. Γιατί η πάλη ενάντια στον φασισμό, είναι μια καθημερινή πάλη ενάντια στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού που τον γεννά και τον θρέφει, είναι μια πάλη για την οικοδόμηση ενός άλλου κόσμου, απαλλαγμένου από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ - ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ!

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ - ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ!

Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση

12 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Πέρασαν 12 χρόνια από τις 18/09/2013 όπου τάγμα εφόδου της Χ.Α. επιτέθηκε και τελικά δολοφόνησε τον Π. Φύσσα στο Κερατσίνι. Η δολοφονία του ήταν το αποκορύφωμα μιας σειράς επιθέσεων σε μετανάστες, αγωνιζόμενους/ες, συνδικαλιστές, καταλήψεις και κοινωνικούς χώρους με την πλήρη κάλυψη της αστυνομίας και του κρατικού μηχανισμού. Οι αντιφασιστικές δράσεις που είχαν προηγηθεί της δολοφονίας του Παύλου, η φθορά της ΝΔ στην πρόθεση ψήφου από τη ΧΑ και η προοπτική ενός κοινωνικού ξεσπάσματος οργής ανάγκασαν το κράτος να συλλάβει τα ηγετικά στελέχη της ΧΑ με κατηγορίες εγκληματικής οργάνωσης και χρόνια μετά να τα παραπέμψει σε δίκη. Η στόχευση υπήρξε διττή: αφενός το κράτος θα έβγαζε από πάνω του κάθε ευθύνη για την πολύχρονη προστασία και υποστήριξη του νεοναζιστικού μορφώματος, αφετέρου θα εγγυόταν την αστική ομαλότητα σε μια περίοδο έντονης απονομιμοποίησης των θεσμών λόγω της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων. Τα επόμενα χρόνια η πραγματοποίηση της δίκης επιδίωξε πράγματι να αποσιωπήσει τις σχέσεις της ΧΑ με την αστυνομία, την εκκλησία, το στρατό, τη ΝΔ και το υπόλοιπο παρακράτος. Συγχρόνως η θεωρία των δύο άκρων εκτός της αίθουσας των δικαστηρίων έγινε επίσημη κρατική πολιτική με τα ΜΜΕ σε πολλές περιπτώσεις να εξισώνουν τη δράση των νεοναζιστικών ομάδων με τους κοινωνικούς αγώνες και τον αντιφασισμό.

Η στρατηγική επιλογή του κράτους να περιορίσει τις παρακρατικές, νεοναζιστικές ομάδες ήρθε ως αποτέλεσμα της κοινωνικής συγκυρίας που είχε αλλάξει από την εποχή που το ίδιο τις δημιούργησε, εξέθρεψε, προστάτεψε. Ο νέος ποινικός κώδικας, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, ο περιορισμός των συνδικαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων καθώς και η καταστολή κάθε μορφής διαμαρτυρίας σε ένα περιβάλλον ήττας των κοινωνικών αντιστάσεων της μνημονιακής περιόδου έλυσε τα χέρια κράτους και κεφαλαίου. Το σύνθημα "όπου δεν φτάνει το γκλομπ του μπάτσου φτάνει το μαχαίρι του φασίστα" σταμάτησε να έχει την προηγούμενη ισχύ του καθώς πλέον το κράτος ελάχιστα θεσμικά εμπόδια βρίσκει να καταστείλει, να φυλακίσει, να δολοφονήσει. Φυσικά ο περιορισμός των ταγμάτων εφόδου δεν σήμανε την πλήρη διάλυσή τους. Οι φασίστες παραμένουν μια εφεδρεία του συστήματος η όποια στην επόμενη κοινωνική κρίση θα έχει το ρόλο να διαιρέσει τους καταπιεσμένους και να σπείρει το μίσος.

Συνεπώς, ο αντιφασιστικός αγώνας είναι ταυτόχρονα αγώνας ενάντια στο κράτος και το καπιταλιστικό σύστημα. Οι διακρατικοί ανταγωνισμοί για την παγκόσμια κυριαρχία στην Ελλάδα μεταφράζονται σε αντιεργατικούς νόμους κατάργησης του οκταώρου, σε τεράστια αύξηση του κόστους ζωής, στους πλειστηριασμούς πρώτων κατοικιών, στη νέα ακόμα πιο σκληρή αντιμεταναστευτική ατζέντα και την πιθανότητα ξεσπάσματος ενός παγκοσμίου πολέμου. Όλα τα παραπάνω δείχνουν τα αδιέξοδα και τους ανταγωνισμούς των κυρίαρχων τάξεων το κόστος των οποίων καλούμαστε να πληρώσουμε όλοι και όλες εμείς. Τα παραδείγματα της συμμετοχής του ελληνικού κράτους στον Νατοϊκό πόλεμο στην Ουκρανία και στη γενοκτονία του λαού της Γάζας στο όνομα της ελληνοισραηλινής συμμαχίας είναι ενδεικτικά του μείγματος εθνικισμού, ρατσισμού, μιλιταρισμού που προηγουμένως εξέφραζαν οι φασιστικές ομάδες και πλέον ανοικτά το ίδιο το κράτος.

Η πρόσφατη ανακοίνωση αποφυλάκισης του αρχηγού της ΧΑ Μιχαλολιάκου από το Δικαστικό Συμβούλιο Λαμίας ως συνέχεια αποφυλακίσεων πολλών στελεχών της και το τέλος του εφετείου που πλησιάζει δείχνουν πως η εμπιστοσύνη στην αστική δικαιοσύνη για την καταπολέμηση του φασισμού είναι αποπροσανατολιστική και μάταιη. Η μάχη απέναντι στους φασίστες και το σύστημα που τους γεννά δεν θα κερδηθεί σε δικαστικές αίθουσες ούτε στο Κοινοβούλιο. Αντίθετα, οι μαχητικοί αντιθεσμικοί προλεταριακοί αγώνες είναι οι μόνοι που μπορούν να μπλοκάρουν τα σχέδια κράτους, κεφαλαίου και φασιστών.

ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΛΥΣΣΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΦΥΣΣΑ

ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΗ ΣΕ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑΖΙ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Όλοι και όλες στην πορεία την Πέμπτη 18/9 στις 18:00 στην Καμάρα

Συμβούλιο Αναρχικών

12 χρόνια μετά: Ο ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ ΖΕΙ!

Να εξεγερθούμε ενάντια στον φασισμό του πολέμου και τη δολοφονική κυβέρνηση Μητσοτάκη

Αθήνα: 17:30, Μνημείο Π.Φύσσα, Κερατσίνι

Πάτρα: 18:00 Πλ. Γεωργιου

Θεσσαλονίκη: 18:00 ΚΑΜΑΡΑ

Ήταν 18 Σεπτέμβρη 2013 όταν τάγματα εφόδου της ναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής, με αρχηγό τον Ρουπακιά και την αμέτοχη παρακολούθηση της ΕΛ.ΑΣ., δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα. Δρώντας συστηματικά, με θρασύδειλες και δολοφονικές επιθέσεις σε μετανάστες και αγωνιστές, η ΧΑ επεδίωκε να αναβαθμιστεί σε βασική δύναμη κρούσης ενάντια στους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας που είχαν ξεσπάσει ορμητικά με τον παρατεταμένο κοινωνικό πόλεμο ενάντια στα μνημόνια. Οι αστικές δυνάμεις καλοέβλεπαν με τέτοια συνύπαρξη με μια «σοβαρή Χρυσή Αυγή» γι' αυτό και άφηναν τους δολοφόνους ανέγγιχτους.

Το σχέδιο τσακίστηκε από τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Αμέσως μετά τη δολοφονία, ξέσπασαν μαζικές, μαχητικές διαδηλώσεις. Οι κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν και πήραν εξεγερσιακά χαρακτηριστικά. Γέννησαν ένα αντιφασιστικό κίνημα, που απομόνωσε και τσάκισε τους ναζί, επιβάλλοντας στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου να προχωρήσει στην σύλληψη σχεδόν όλης της ηγεσίας της ΧΑ και να την πάει σε δίκη (ο τότε υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. Δένδιας, φύλαγε στο συρτάρι του για μήνες μια λίστα με όλα τα εγκλήματα των χρυσαυγιτών). Ύστερα από αρκετά εμπόδια (με ευθύνη των επόμενων κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ), επιβλήθηκε μια ιστορική καταδίκη (7 Οκτώβρη 2020), με δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους και νέους στον δρόμο να αντιμετωπίζουν τα ΜΑΤ, τις αύρες και τα χημικά της κυβέρνησης Μητσοτάκη μετά την ανακοίνωση της απόφασης.

Η καταδίκη της ΧΑ, η φυλάκιση ηγετικών μελών της ήταν μια μεγάλη νίκη του αντιφασιστικού κινήματος, της οικογένειας του Παύλου, όλων όσων είχε χτυπήσει (με τις πλάτες αστυνομίας και δικαστών). Η νίκη δεν ήρθε από την «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη, τους νεοφιλελεύθερους φασίστες της ΝΔ ή και τους «προοδευτικούς» μνημονιακούς του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά τα «κανονικά» αστικά, μνημονιακά κόμματα και οι θεσμοί του αστικού κράτους είναι που, με τις πολιτικές τους, έθρεψαν και θρέφουν τον φασισμό, στηρίζουν το σύστημα που τον γεννά, τον καπιταλισμό. Και μάλιστα, δεν θα διστάσουν να ξεθάψουν τέτοιες συμμορίες ή «μεταμφιέσεις» τους με την πρώτη ευκαιρία.

Η αστική δικαιοσύνη, όλοι οι σάπιοι «θεσμοί» υπερασπίζονται μόνο τις ταξικές δημοκρατίες των πλουσίων φροντίζουν να ρίχνουν στα «μαλακά» τους χρυσαυγίτες και τα ακροδεξιά μαντρόσκυλά τους. Πολύ γρήγορα μετά την καταδίκη τους, άρχισαν να γίνονται δεκτές οι αιτήσεις αποφυλάκισής τους, με τελευταία αυτή του αρχιναζί Μιχαλολιάκου. Αντίθετα, για αγωνιστές και για ανθρώπους που τόλμησαν να αμφισβητήσουν την αστική ελίτ δεν διστάζουν ακόμα να τους κλέβουν θεμελιώδεις ελευθερίες (πχ θέσπιση νέων πειθαρχικών φοιτητών, φυλάκιση Ν.Ρωμανού κ.ά.)

Τα πιο μεγάλα φασιστικά καθάρματα, έχουν ενσωματωθεί στην πρώτη γραμμή των αστικών-νεοφιλελεύθερων κομμάτων όπως δείχνει και σε όλη την Ευρώπη η άνοδος ακροδεξιών και φασιστών. Μέσα σε μια νύχτα οι μεγαλύτεροι ρατσιστές και αντισημίτες έγιναν οι πιο φιλοπόλεμοι, αλλά και οι πιο ένθερμοι φιλοσιωνιστές και υποστηρικτές της γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού. Αυτή είναι η «πολιτισμένη» Ευρώπη του σήμερα: μια σαπισμένη κλίκα δικτατορίσκων που μοιάζει επικίνδυνα τα φαντάσματα του παρελθόντος.

Στη χώρα μας, η κυβέρνηση της ΝΔ (που είναι ένα συνονθύλευμα από φιλοχουντικούς, πρωτοπαλίκαρα του ακροδεξιού ΛΑΟΣ όπως ο Άδωνις και ο Πλεύρης, πρώην πασόκους «εκσυγχρονιστές», μισάνθρωπους νεοφιλελεύθερους κ.ά.) έχουν κηρύξει ταξικό πόλεμο σε εργαζόμενους, μετανάστες και φτωχά λαϊκά στρώματα. Με τα αμέτρητα σκάνδαλα, την ακρίβεια, τα αντεργατικά μέτρα, τις ιδιωτικοποιήσεις, φέρνει την κοινωνία σε μεγάλη αποσύνθεση, σε φτώχεια και εξαθλίωση. Δίνει τα πάντα στους ισραηλινούς δολοφόνους, αφήνει ανεξέλεγκτους τους δολοφόνους του IDF να σουλατσάρουν στη χώρα μας, καταστέλλει όποιον αντιδρά στα χειρότερα εγκλήματα που έχουν γραφτεί στη σύγχρονη ιστορία, δεν στηρίζει «απλά» το κράτος του Ισραήλ, έχει γίνει προκεχωρημένο φυλάκιό του, το στηρίζει πολιτικά, στρατιωτικά, διπλωματικά, βαφτίζοντας την συνεργία σε γενοκτονία ως «στρατηγική σχέση».

Ο φασισμός (είτε των ταγμάτων εφόδου είτε ο εξευγενισμένος) τσακίζονται στον δρόμο! Να αντισταθούμε με μέτωπο ταξικό το δηλητήριο της ακροδεξιάς, της φτώχειας και του πολέμου του. Μαζικά, μαχητικά, όπως στην απεργία των Τεμπών στις 28/2, πρέπει να οργανωθούμε σε κάθε χώρο δουλειάς, εκπαίδευσης, κατοικίας. Με μικρούς και μεγάλους αγώνες, να υπερασπιστούμε όλα τα δικαιώματά μας - να ενωθούμε σε ένα αγωνιστικό ποτάμι, που θα διώξει την καταστροφική κυβέρνηση Μητσοτάκη. Πρέπει να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις. Δυναμώνοντας τα σωματεία και συλλόγους μας, συμμετέχοντας ενεργά, χωρίς αναμονές για ψεύτικες «λύσεις» στις κάλπες. Αυτή η κυβέρνηση είναι ο κύριος και θανάσιμος εχθρός για το κίνημα. Να βάλουμε φρένο στη φτώχεια, εξαθλίωση και καταστολή - στην ολοκληρωτική καταστροφή από τη συμμετοχή μας στους ενδοϊμπεριαλιστικούς πολέμους.

• Ο Παύλος ζει στους αγώνες - Ο φασισμός τσακίζεται στον δρόμο - Μόνιμη καταδίκη της ηγεσίας της ΧΑ
• Κάτω η κυβέρνηση που μας καίει, μας πνίγει και μας δολοφονεί
• Λευτεριά στην Παλαιστίνη - Να ηττηθεί το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ
• Λεφτά για τις πραγματικές μας ανάγκες - Όχι για τον πόλεμο

Ο.Κ.Δ.Ε. (Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας)

πηγή : email που λάβαμε στις 17 Σεπτεμβρίου 11h

12 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

- Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
- ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΠΟΥ ΤΡΕΦΕΙ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ

Αντιφασιστική πορεία: Πέμπτη 18/09, 18:00, Καμάρα
*Στηρίζουμε το μπλοκ του Ελεύθερου Κοινωνικού Χώρου Σχολείο*

Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης