Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2025 στις 18.00
Αντιφασιστική Πορεια για τα 12 χρονια απο τη δολοφονία του Π.Φύσσα
Για τα 12 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Π. Φύσσα
Στις 18/9 συμπληρώνονται 12 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα ράπερ Παύλου Φύσσα. Τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής τη μέρα εκείνη πραγματοποίησε δολοφονική επίθεση στο Κερατσίνι κατά τη διάρκεια της οποίας, ο φασιστας Ρουπακιάς μαχαίρωσε και σκότωσε τον Παύλο. Την ίδια χρονιά είχε προηγηθεί η δολοφονία του μετανάστη Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα από μέλη της Χρυσής Αυγής την ώρα που πήγαινε στην εργασία του.
Τις φασιστικές επιθέσεις και δολοφονίες από μέλη της Χ.Α. που γίνονταν κατ' εξακολούθηση και στόχευστόχευαν σε μετανάστριες, αντιφασίστες, συνδικαλιστές και δομές αγώνα, το κράτος έθεσε υπό δικαστική διαχείριση. Τα δικαστήρια που ακολούθησαν και καταδίκασαν την Χρυσή Αυγή σε εγκληματική οργάνωση, αποτέλεσαν μια προσπάθεια ξεπλύματος των (παρά)κρατικών τσιρακιών του κράτους και παράλληλα μια προσπάθεια ανάδειξης των κρατικών φορέων ως τους μοναδικούς διαχειριστές της φασιστικής απειλής.
Στη πραγματικότητα το κράτος έχει μια πολύ συγκεκριμένη σχέση με τους φασίστες• θρέφει και συντηρεί τα φασιστικά μορφώματα με τα οποία έχει σχέση αλληλεξάρτησης. Οι φασίστες αποτελούν ένα χρήσιμο εργαλείο που καταστέλλει και εξοντώνει τους πληθυσμούς που περισσεύουν και που το κράτος θελει διακαώς να ελέγξει, φτάνοντας εκεί που η αστική νομιμότητα δεν μπορεί να φτάσει. Ειναι αυτοί που έρχονται να εφαρμόσουν στο μικροεπίπεδο, στα πλαίσια της καθημερινής ζωής, τούς κρατικούς σχεδιασμούς για εθνική συνοχή, διαχείριση μειονοτήτων, πογκρομ σε μετανάστες και κουηρ, διασφάλιση του κεφαλαιακού κέρδους, καταστολή του αγωνιζόμενου κόσμου. Ετσι αποτελούν χρήσιμο πιόνι των κρατικών και καπιταλιστικών συμφερόντων.
Παράλληλα, ο πόλεμος κατά των μεταναστριών, ο ρατσισμός, ο αντιτσιγγανισμός, η ομοφοβία είναι διάχυτα στην ελληνική κοινωνία, συντηρούν τον φασισμό και προλειαίνουν το έδαφος για φασιστικές επιθέσεις σε περιόδους κρίσης. Η συσπείρωση γύρω από κάθετες δομές που συγκροτούνται γύρω απο την ιδέα της εθνικής ενότητας και στοχεύουν στον πόλεμο ενάντια στον εσωτερικό ή εξωτερικό εχθρό συσκοτίζουν την ευθύνη κράτους και καπιταλισμού στη φτωχοποίηση της κοινωνικής βάσης και τον κατακερματισμό των ζώων μας αποδίδοντας πολύ βολικά το φταίξιμο σε πληθυσμούς που είναι σκληρά εκμεταλλευόμενοι στην τοπική κοινωνία.
Η προσπάθεια φασιστών για διάχυση και κανονικοποίηση φασιστικών αντιλήψεων και ρατσιστικού μίσους εντός της κοινωνίας, δίνει το πάτημα για την ενσωμάτωση αυτών στις κρατικές πολιτικές. Το πιο τρανταχτό ίσως μέτωπο πολέμου που έχει στήσει το ελληνικό κράτος είναι αυτό με τους μετανάστες. Οι πνιγμοι, οι επαναπροωθήσεις, οι παράνομες κρατήσεις, οι απελάσεις, η γενικότερη εκμετάλλευση και εκτοπισμός των μεταναστών αποτελούν πάγιες τακτικες του ελληνικού κράτους. Αποδεικνύεται ότι φασίστες και κράτος συνεργάζονται στενά με σκοπό τη διαίρεση και τον κανιβαλισμό εντός του πολυεθνικού προλεταριάτου και την υποκαστάσταση των πραγματικών ταξικών εχθρών με πλασματικούς.
Συγχρόνως, όσο το ελληνικό κράτος ενισχύει τις αντιμεταναστευτικές του πολιτικές ψηφίζοντας το πρόσφατο αντιμεταναστευτικο νομοσχέδιο και ικανοποιώντας το (ακρο)δεξιό του ακροατήριο, δίπλα μας δολοφονείται καθημερινά ολόκληρος ο παλαιστινιακός πληθυσμός. Τα δυτικά κράτη, συμπεριλαμβανομένου και του ελληνικού, στηρίζουν ενεργά το αποικιοκρατικό τέρας του Ισραήλ και διατηρουν στρατιωτικές, οικονομικές, τεχνολογικές σχέσεις, συμμετέχοντας με αυτόν τον τρόπο ενεργά στην γενοκτονία των Παλαιστινίων.
Σε μια συγκυρία που η κοινωνία βρίσκεται σε διαρκή αναβρασμό, βλέπουμε οι φασίστες να προσπαθούν να πάρουν χώρο, και στις τελευταίες εξελίξεις το δικαστικό σύστημα να εγκρίνει την αποφυλάκισή του φασίστα Μιχαλολιάκου, απόφαση που μας υπενθυμίζει για ακόμη μια φορά πως η εμπιστοσύνη στο κράτος και τους μηχανισμούς του είναι μία ψευδαίσθηση σε ενα σαθρό σύστημα.
Η δικαιοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει μέσα σε δικαστήρια και φυλακές, αλλά μόνο στον δρόμο του αγώνα. Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της συλλογικής μας αντεπίθεσης σε ένα σύστημα που υποβαθμίζει τις ζωές μας. Ο Παύλος, η Ζάκι, ο Λουκμάν είναι η μνήμη που δεν θα επιτρέψουμε να ξεχαστεί και θα σημαδεύουν τους αγώνες μας για μια ζωη ελεύθερη.
Το δίκιο γράφεται στους δρόμους, στις σχέσεις αλληλεγγύης, στην αυτοοργανωση και την αντίσταση.
ΓΙΑ ΖΑΚ , ΛΟΥΚΜΑΝ ΚΑΙ ΦΥΣΣΑ ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΔΥΟ,
ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΤΟ ΝΕΚΡΟΤΟΜΕΙΟ
ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ, ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΗ ΣΕ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑΖΙ
ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΉ ΓΗΣ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΊΝΗ
*Θα συγκροτηθεί κοινό αντιφασιστικό μπλοκ με τις ομάδες Ανάρες, ομάδα δράσης κι αλληλεγγύης , το Συμβούλιο αναρχικών και συντρόφια
Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα