kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πορεία για τα 7 χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ/της ZackieOh

Δεν ξεχνάμε - δεν συγχωρούμε τη δολοφονία του/της Ζακ Κωστόπουλου/Zackie-oh!

Στις 21 Σεπτέμβρη 2018, ο Ζακ Κωστόπουλος δολοφονείται μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, στην Ομόνοια. Εγκλωβισμένος μέσα σε ένα κοσμηματοπωλείο όπου έχει καταφύγει κυνηγημένος, ενώ λίγο νωρίτερα φώναζε στο δρόμο «βοήθεια», λιντσάρεται από το αφεντικό-ιδιοκτήτη του μαγαζιού κι έναν φασίστα που διατηρεί κτηματομεσιτικό γραφείο στην περιοχή. Οι δυο τους τον κλωτσούν με μανία στο κεφάλι, την ώρα που εκείνος προσπαθεί ανήμπορος να απεγκλωβιστεί, ενώ γύρω τους βρίσκεται πλήθος κόσμου. Η αστυνομία καταφθάνει για να ολοκληρώσει το έγκλημα - τον χτυπά αιμόφυρτο και πεσμένο στο έδαφος, τον συλλαμβάνει, του φορά χειροπέδες και τον σέρνει στο δρόμο. Στο νοσοκομείο οδηγείται δεμένος και νεκρός.
Στο πρόσωπο του Ζακ βλέπουν έναν φτωχό, έναν αποκλεισμένο, έναν παρία, έναν χρήστη, έναν ενδεχόμενο κλέφτη - μια ζωή που το κρατικό καπιταλιστικό και πατριαρχικό σύστημα προγράφει επανειλημμένα ως «απειλή» για την τάξη και την ασφάλεια, μια ζωή που την κοστολογεί ως αμελητέα, που μεθοδικά νομιμοποιεί την εξόντωσή της. Οι δολοφόνοι του Ζακ δε διστάζουν να τον δικάσουν και να τον καταδικάσουν σε θάνατο «παίρνοντας το νόμο στα χέρια τους», κινούμενοι στο πλαίσιο των κυρίαρχων προσταγών ως παρακρατικοί λακέδες -ένας κλεπταποδόχος-ενεχειροδανειστής που τρέφεται από την απελπισία των άλλων, ένας δηλωμένος φασίστας και οι ένστολοι δολοφόνοι και βασανιστές της ΕΛΑΣ.
Γιατί η βία που άσκησαν έχει την κάλυψη του επίσημου νόμου, τη στήριξη της θεσμισμένης βαρβαρότητας του καθεστώτος: τη δαιμονοποίηση της φτώχειας, το κυνήγι και την τιμωρία του αδύναμου στην ταξική και κοινωνική ιεραρχία, την ιερότητα της ιδιοκτησίας, έτσι ώστε να διασφαλίζονται τα συμφέροντα της κυριαρχίας και η κοινωνική αναπαραγωγή της. Και αυτή η οργανωμένη από τα πάνω βία της Εξουσίας είναι που τους επιτρέπει να σκοτώνουν αποθρασυμένοι, διότι κινούνται στο πλαίσιο των κυρίαρχων προσταγών ως παρακρατικοί λακέδες.
Οι δολοφόνοι του Ζακ, η αστυνομία, το δικαστικό σύστημα, τα ΜΜΕ που έσπευσαν να συγκαλύψουν και να δικαιολογήσουν το φόνο, κατασκευάζοντας συναίνεση, παραπληροφορώντας, παρουσιάζοντάς τον ως επικίνδυνο, σκυλεύοντας τη ζωή του και την ταυτότητά του ως οροθετικού, μέλους της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και ακτιβιστή, καθώς και όσοι επικροτούν την εξουσιαστική βαρβαρότητα, ταυτιζόμενοι με τα συμφέροντα των ισχυρών, αντιπροσωπεύουν στην πραγματικότητα ο, τι πιο αντικοινωνικό έχει να επιδείξει η σήψη του κόσμου της Εξουσίας.
Σήμερα, επτά χρόνια μετά και ενώ η ολοκλήρωση της δίκης για τη δολοφονία του Ζακ σε δεύτερο βαθμό ήρθε να επισφραγίσει το ξέπλυμα των κρατικών και παρακρατικών δολοφόνων του, θα βρεθούμε για άλλη μια φορά στους δρόμους για να διαδηλώσουμε πως δεν ξεχνάμε την αθώωση των μπάτσων που χτυπούσαν αιμόφυρτο και δεμένο με χειροπέδες το σώμα του Ζακ, πως δεν συγχωρούμε τους δολοφόνους Δημόπουλο και Χορταριά.
Ο/Η Ζακ/Zackie ζει μέσα από τους αγώνες μας απέναντι στην θεσπισμένη βαρβαρότητα του καθεστώτος, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και την επιβαλλόμενη και νομιμοποιημένη από το κρατικό-καπιταλιστικό-πατριαρχικό σύστημα βία απέναντι σε όσους και όσες χαρακτηρίζονται ως πλεονάζοντες πληθυσμοί, σε όσους και όσες αντιστέκονται αγωνιζόμενοι/ες ενάντια του: από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών, τις εκατοντάδες δολοφονίες εναντίον τους στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της Ευρώπης Φρούριο και τις εν ψυχρώ κρατικές δολοφονίες φτωχών, ρομά και προσφύγων από τα ένστολα καθάρματα της δημοκρατίας μέχρι τις συνεχιζόμενες επιθέσεις εναντίον των καταλήψεων, την καταστολή του αναρχικού κινήματος και τις διώξεις αγωνιστών/τριών, την απαγόρευση των διαδηλώσεων και το χτύπημά τους, την όξυνση του ελέγχου, την αστυνομοκρατία στο κέντρο των πόλεων, την επίθεση στην απεργία και τις εργατικές κινητοποιήσεις, στο πανεπιστημιακό άσυλο και τον κοινωνικό του χαρακτήρα.
Ως αναρχικοί και αναρχικές αγωνιζόμαστε για έναν καλύτερο κόσμο που μας χωράει όλους και όλες. Παλεύουμε για την όξυνση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, με στόχο την ανατροπή των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών που ευθύνονται για την εκμετάλλευση, την καταπίεση, τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες, η μια δίπλα στον άλλον Μέχρι την οικοδόμηση ενός κόσμου που να μας χωράει όλους. Μέχρι την Κοινωνική Επανάσταση, την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό.

No Zackie - No peace | Fight the police

Κράτος - ΜΜΕ - Δικαστική αρχή ξεπλένουν δολοφόνους, μπάτσους και ναζί

Ενάντια στην Κρατική, Kαπιταλιστική, Πατριαρχική Βαρβαρότητα, την Καταστολή και τον Κοινωνικό Εκφασισμό

Οργάνωση και αγώνας για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας & δικαιοσύνης

ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ | 19.00
Αθήνα: Γλάδστωνος | Θεσσαλονίκη: Αγ. Βενιζέλου

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

Είμαστε όλα όσα εχθρεύεται το κράτος (Ανακοίνωση στήριξης της πορείας για τις κρατικές δολοφονίες Καμράν και Ζάκι)

από ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη | Αθήνα

Δεν είναι ατυχήματα. Δεν είναι λάθη. Είναι κρατικές δολοφονίες. Και θα μας βρίσκουν μπροστά τους κάθε φορά.

https://anoixti4kmanioudakis.noblogs.org/post…

Στις 21 Σεπτεμβρίου 2024 ο Μοχάμεντ Καμράν δηλώνεται νεκρός στο διαβόητο κολαστήριο του Α.Τ Αγίου Παντελεήμονα, όντας για μια ολόκληρη εβδομάδα αγνοούμενος. Σε αυτή την εβδομάδα που η οικογένεια του προσπαθεί να τον εντοπίσει, ο Μοχάμεντ μεταφέρεται σε 5 διαφορετικά AT, δεν του επιτρέπεται η επικοινωνία με κανέναν, βασανίζεται και ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου.

Η δολοφονία του Καμράν δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό ρατσιστικών κίνητρων. Ο Μοχάμεντ ήταν 38 χρονών μετανάστης εργάτης πακιστανικής καταγωγής και δούλευε σαν διανομέας. Αυτός, όπως και χιλιάδες άνθρωποι που έχουν εξωθηθεί στην μετανάστευση, βίωνε καθημερινά τον ρατσισμό του ελληνικού κράτους και της κοινωνίας, από τα μεροκάματα που παραπέμπουν σε καθεστώς δουλείας μέχρι τους εκβιασμούς για την χορήγηση εγγράφων, από τις φυλακίσεις/ξυλοδαρμούς και τα push-backs ως τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις δολοφονίες στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα. Μια βδομάδα μετά, η Ελληνική Αστυνομία δολοφονεί στο ΑΤ Ομόνοιας και τον 29χρονο Μία Χαριζούλ από το Μπαγκλαντές.

Η μεγαλύτερη εγκληματική οργάνωση στον ελλαδικό χώρο, υπό την αποσιώπηση των γεγονότων από τα ΜΜΕ αλλά και υπό την κάλυψη του κράτους, έχει την πλήρη άδεια να εκβιάζει, να βασανίζει, να βιάζει και να σκοτώνει.

Όταν το κράτος δεν δολοφονεί άμεσα, δηλαδή δια μέσου του ένοπλου στρατού της, δολοφονεί έμμεσα, δια μέσου όλων των τιμητών των «ιερών» και των «όσιων» της κοινωνίας τους.

Στις 21 Σεπτεμβρίου 2018 στον πεζόδρομο της Γλάδστωνος δολοφονείται η Ζάκι. Λιντσαρίστηκε, χτυπήθηκε βίαια και δολοφονήθηκε από αφεντικά και μπάτσους και ύστερα ήρθε η σειρά των ΜΜΕ να κάνουν την δουλειά τους. Το κράτος απαξιώνει τα θύματα που δολοφονεί, παρουσιάζοντας τα, με εργαλείο τα ΜΜΕ, στην κοινωνία ως κακούργους/παράνομους/σεσημασμένους. Τα ΜΜΕ, ως ιδεολογικός μηχανισμός του κράτους, επιτελούν τον ρόλο τους άψογα: δεν μεταδίδουν απλώς τα γεγονότα, τα οργανώνουν. Κατασκευάζουν τους «αθώους» και τους «ένοχους» νεκρούς. Αυτός είναι ο πραγματικός ρατσισμός του κράτους και των Μέσων: Η ιεράρχηση της ζωής και του θανάτου. Η πένθιμη επιλεκτικότητα της εξουσίας. Η πραγματικότητα όμως είναι μια. Δεν είναι «νοικοκύρηδες», είναι δολοφόνοι, ρατσιστές, φασίστες, σεξιστές, μισογύνηδες, άπληστοι, θολωμένοι από λεφτά και εξουσία και η δολοφονία της Ζάκι είναι η απόδειξη ότι ο μέσος μικροαστός, δεν θα διστάσει να λιντσάρει μέχρι θανάτου, κάποιον που θα τον αντιληφθεί ως απειλή απέναντι σε όλα αυτά τα «ιερά» και προπάντων απέναντι στην ιδιοκτησία του.

Οι Σαμπάνης, Φραγκούλης, Μιχαλόπουλος, Ζάκι, Μάγγος, Mανιουδάκης, Καμράν, Χαριζούλ είναι οι πιο πρόσφατες υποθέσεις που προστέθηκαν στην λίστα των δολοφονιών από μπάτσους ενώ δεν μπορούμε να υπολογίσουμε και τις υποθέσεις αυτές που δεν δημοσιοποιήθηκαν ποτέ ή επικράτησε το αφήγημα των μπάτσων για «παθολογικά αίτια», «αυτοκτονίες» «ατυχήματα κατά την προσπάθεια αποδράσεων»...

Όπως και στην περίπτωση της δολοφονίας του Κώστα Μανιουδάκη από τους μπάτσους των ΤΑΕ Σούδας Λιανιδάκη, Τσιχλάκη, Μόσχου, Γεωργιάδη, έτσι και σε αυτές τις δολοφονίες, ποντάρουν στην λήθη.

Εμείς απ' την άλλη παλεύουμε για την μνήμη την οποία την αντιλαμβανόμαστε ως πράξη αντίστασης. Χρειάζεται να αρθρώσουμε λόγο, να πάρουμε θέση, να υπερασπιστούμε την ζωή, να παλέψουμε για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία.

Μέχρι να δικαιωθεί και ο τελευταίος νεκρός.

Δεν είναι ατυχήματα. Δεν είναι λάθη. Είναι κρατικές δολοφονίες.

Και θα μας βρίσκουν μπροστά τους κάθε φορά.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΧΘΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΤΑ ΠΑΝΩ ΣΑΣ

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ:

ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 21/09 ΣΤΙΣ 17:00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΚΑΜΡΑΝ

ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 19:00 ΣΤΗΝ ΓΛΑΔΣΤΩΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΑΚΙ

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1637669/