Σάββατο 24 Μαρτίου 2012 στις 12.00
Εκδήλωση ενάντια στα ρατσιστικά πογκρόμ στη Ροτόντα
Αναβάλλεται λόγω καιρικών συνθηκών η Ημέρα Δράσεων στη Ροτόντα και μετατίθεται για το Σάββατο 24/3.
ΤΕΡΜΑ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΚΕΦΑΛΩΝ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ!
Εδώ και 4 μέρες (από Δευτέρα 26/2 μέχρι Πέμπτη 1/3) γινόμαστε μάρτυρες του πιο ανελέητου κυνηγιού μεταναστών μικροπωλητών στην περιοχή της Ροτόντας τα τελευταία χρόνια. Η Δημοτική Αστυνομία μαζί με τον κλασσικό στρατό κατοχής (διμοιρίες ΜΑΤ, ΥΜΕΤ, ασφάλεια, ομάδες ΖΗΤΑ και ΔΙΑΣ) πραγματοποιώντας κανονική απόβαση στην πλατεία Ροτόντας, κυνηγάει για ώρες κάθε πρωί τους μικροπωλητές, κατάσχοντας όλη την πραμάτεια τους, και προσαγάγωντας βίαια και με συνοπτικές διαδικασίες όποιον εκφράσει την αντίθεση ή αντίστασή του. Με τον ίδιο τρόπο αποκλείουν και κάθε φωνή αλληλεγγύης των κατοίκων προς τους μετανάστες και διαμαρτυρίας ενάντια στην καταστολή.
Γνωρίζουν, και ξέρουμε κι εμείς καλά, ότι:
- το εμπόριο των μικροπωλητών δεν αποτελεί ούτε παρανυχίδα στην κρίση του καπιταλισμού που μαστίζει και το τοπικό εμπόριο και κλείνει καταστήματα, επιχειρήσεις και σπίτια
- καμιά καταστολή και κανένα κυνηγητό δε θα λύσει το ζήτημα των μικροπωλητών. Την επόμενη ακριβώς ώρα, οι μικροπωλητές θα βρίσκονται και πάλι εκεί με νέα πραμάτεια, όχι μόνο γιατί πρόκειται για την επιβίωσή τους αλλά γιατί στις πλάτες τους και στην αγωνία τους, θησαυρίζει η τοπική μαφία που τους προμηθεύει.
- αν ο Δήμος Θεσσαλονίκης ήθελε πραγματικά να λύσει το "πρόβλημα" τότε δεν θα χτυπούσε τον τελευταίο κρίκο της αλυσίδας αλλά το πρόβλημα στη ρίζα του.
- η πραγματική ουσία και αιτία των πογκρόμ εναντίων των μεταναστών είναι η ευθυγράμμιση με τη βάρβαρη και ανθρωποφάγα πολιτική της κεντρικής εξουσίας η οποία στην απέλπιδα προσπάθεια να σταθεί στα πόδια της, επιστρατεύει όχι μόνο τις κοινοβουλευτικές της εφεδρείες αλλά και κάθε δεκανίκι σε επίπεδο διοίκησης: από τον φασιστικών εμπνεύσεων Καμίνη (εκεί να δεις κυνήγι, οι αποικιοκράτες βασιλιάδες στην Αφρική θα τον ζήλευαν) μέχρι τον Μπουτάρη.
Αυτό που ενδεχομένως να ξεχνάνε και οφείλουμε να υπενθυμίσουμε είναι ότι:
η περιοχή της Ροτόντας, αλλά και η Θεσσαλονίκη γενικότερα, δεν αποτελεί γι αυτούς (δήμο, αστυνομία, φασίστες) προνομιακό χώρο αντιπαράθεσης στο μεταναστευτικό ζήτημα αλλά και στο ζήτημα των πλατειών, ελεύθερων, δημόσιων χώρων κλπ. Τα τελευταία χρόνια η πλατεία Ροτόντας έχει αναδειχθεί σε χώρο ζωντανό και ζωηρό. Σε χώρο της αυτονομίας, της αυτοοργάνωσης, σε χώρο της νεολαίας και των μεταναστών και σίγουρα ανήκει σε αυτούς και αυτές που μιλάνε τη γλώσσα της. Η γλώσσα αυτή δεν είναι ούτε ελληνική, ούτε αγγλική ούτε κάτι άλλο, παρα γλώσσα της αλληλεγγύης και της συνύπαρξης. Αυτοί και αυτές που μιλάμε τη γλώσσα αυτή, θα υπερασπιστούμε την πλατεία και τους ανθρώπους της ως έχουν, ξεκινώντας από μια μεγάλη γιορτή αλληλεγγύης και αντίστασης το Σάββατο 10 Μαρτίου, ένα χρόνο μετά τον μεγάλο αγώνα των 300 μεταναστών απεργών πείνας.
ΔΕ ΘΑ ΣΑΣ ΠΕΡΑΣΕΙ -ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ !
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΙΚΡΟΠΩΛΗΤΕΣ!
10 ΜΑΡΤΗ από τις 12:00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΡΟΤΟΝΤΑΣ!
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ
ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
κάλεσμα : Αντιρατσιστική Πρωτοβολία Θεσσαλονίκης
επικοινωνία : www.antiratsistiki.gr
ΡΟΤΟΝΤΑ: NO PASARAN!
Θεσσαλονίκη, Σάββατο 10 Μαρτίου 2012, 11:30
ντόπιες/οι από όλο τον κόσμο
Ροτόντα
Διοργάνωση: ντόπιες/οι από όλο τον κόσμο
Ημέρα δράσεων στη Ροτόντα
Διοργάνωση: ντόπιες/οι από όλο τον κόσμο
Σάββατο 10 Μάρτη
Ημέρα δράσεων στη Ροτόντα με τρεις θεματικές
1. Οι πλατείες ανήκουν σε αυτούς που μιλούν τη γλώσσα τους
11.30 πμ, συζήτηση
συμμετέχουν: συνελεύσεις γειτονιάς, μετανάστες μικροπωλητές
2. Η αλληλεγγύη - πρώτο βήμα αντίστασης
2 μμ: ενημέρωση από μέλη του κοινωνικού ιατρείου,
φαγητό από την κουζίνα αλληλεγγύης
3. Όλα για όλους ή τα πάντα για τα αφεντικά
[ένας χρόνος από την απεργία πείνας των 300]
4 μμ, συζήτηση
συμμετέχουν: πρώην απεργοί πείνας, ομάδα νομικών για την υπεράσπιση προσφύγων & μεταναστών
όλη την ημέρα: βιντεοπροβολές - μουσικές του κόσμου - παρουσιάσεις
Αλληλεγγύη στους μετανάστες μικροπωλητές
ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ
Εδώ και πολλούς μήνες οι "σκούπες" εναντίων των μεταναστών μικροπωλητών έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο σε διάφορα μέρη της Θεσσαλονίκης, όπως η πλατεία της Ροτόντας, η παραλία, η Τσιμισκή και αλλού. ΟΠΚΕ, ΜΑΤ, δημοτόμπατσοι και ασφαλίτες μαζεύονται οργανωμένα, μέρα μεσημέρι, και εξαπολύουν κυνηγητά με στόχο την κατάσχεση και καταστροφή του εμπορεύματος, ενώ παράλληλα τρομοκρατούν ή και συλλαμβάνουν τους μετανάστες μικροπωλητές. Την ίδια στιγμή έχουμε και διάφορες "ενώσεις πεζών" που με τις δράσεις τους κλείνουν το μάτι σε αυτές τις επιθέσεις, και στην ουσία δίνουν άλλο ένα έναυσμα στην αστυνομία ώστε να "καθαρίσει" τις πλατείες από τους μετανάστες και το εμπόρευμα τους. Για εμάς οι επιθέσεις αυτές είναι κομμάτι της ιδεολογίας της εθνικής ενότητας που έχει δημιουργηθεί στη συγκεκριμένη περίοδο που διανύουμε. Μία εθνική ενότητα που χωράει πολλούς.
Από τη μία πλευρά υπάρχει μία κοινοβουλευτική ροπή προς ακροδεξιές θέσεις, τα αφεντικά που βλέπουν στην κρίση άλλη μία ευκαιρία για περαιτέρω υποτίμηση των εργασιακών συνθηκών και διάφοροι άλλοι πρόθυμοι για θυσίες ώστε «η Ελλάδα να γίνει πάλι μεγάλη και τρανή». Είναι αυτοί οι ίδιοι που ιδεολογικά στοχοποιούνε τους μετανάστες ως κάτι ξένο και απειλητικό που πρέπει να διωχθεί, ενώ στην πραγματικότητα αποσκοπούνε στην ακραία υποτίμηση της εργασίας και της ζωής τους. Ένας αποδιοπομπαίος τράγος βολικός για κάθε πρόβλημα της καθημερινότητας: για την εγκληματικότητα, για την "άσχημη εικόνα των πεζοδρομίων", για τα όλο και λιγότερα κέρδη των εμπορικών καταστημάτων.
Από την άλλη υπάρχει ένα πατριωτικό συνονθύλευμα που περιλαμβάνει εθνικιστές τύπου Σπίθα μέχρι την άκρα αριστερά, οι οποίοι για χάρη μίας "εθνικής αντίστασης στην ξένη κατοχή" (Δ.Ν.Τ., τρόικα κλπ.), έχουν βάλει (συνειδητά ή μη) κοινωνικά κομμάτια όπως οι μετανάστες στο περιθώριο. Φοβούμενοι ότι ένας λόγος υπέρ των μεταναστών θα οξύνει τα συντηρητικά αντανακλαστικά των ενδεχόμενων ψηφοφόρων τους, έχουν αναγάγει το μεταναστευτικό από ζήτημα σε πρόβλημα. Ως γνήσιοι διαμεσολαβητικοί και αφομοιωτικοί μηχανισμοί έχουν βάλει μπροστά εθνικοπατριωτικές ιδεολογίες, κάνοντας γαργάρα την ταξική διάσταση του ζητήματος. Λες και το βασικό πρόβλημα δεν είναι τα ίδια τα αφεντικά, οι κάθε λογής δυνάστες της καθημερινότητας μας, που με αφορμή την κρίση βρίσκουν κάθε ευκαιρία για να υποτιμάνε όλο και περισσότερο τις ζωές μας.
Όλη αυτή η εθνική ρητορεία, από το ακροδεξιό "έξω οι ξένοι" μέχρι το αριστερό "είμαστε όλοι έλληνες", έχει στρώσει το κατάλληλο χαλί ώστε το κράτος να μεγιστοποιήσει τις πλέον ολοκληρωτικές μορφές επίθεσης ενάντια στους μετανάστες. Τα χερσαία και πλωτά στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι επιθέσεις και εκκενώσεις χώρων διαμονής μεταναστών, το τείχος στον Έβρο, οι "σκούπες" στα κέντρα των πόλεων, οι καθημερινές δολοφονίες στα σύνορα και οι βιασμοί στα αστυνομικά τμήματα, είναι μερικά από τα κομμάτια που συνθέτουν την εικόνα της πολιτικής του ελληνικού κράτους για το πώς διαχειρίζεται τη μεταναστευτική εργασία. Τα ανθρωποκυνηγητά των μεταναστών μικροπωλητών είναι απλά άλλο ένα κομμάτι αυτής της επίθεσης, μίας συνολικής οπτικής που θέλει το μετανάστη σε ένα καθεστώς εξαίρεσης και διαρκούς παρανομίας, ευάλωτο σε κάθε μορφή βίας.
Σ' αυτήν, λοιπόν, την περίοδο που διανύουμε, είναι πιο επιτακτικό όσο ποτέ να εντείνουμε την επίθεση σε αυτό το ιδεολογικό στρώμα ρατσισμού που πάει να αναπτυχθεί. Ξέρουμε ότι η δική μας "έξοδος από την κρίση" δεν είναι αυτή που θέλει εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, όλους μαζί, να κάνουν θυσίες για το καλό του έθνους. Αν βλέπουμε κάπου αυτήν την "έξοδο", αυτή βρίσκεται στους κοινούς αγώνες ντόπιων-μεταναστών που αναπτύσσονται, στις συναντήσεις ανθρώπων που αγωνίζονται για τις καθημερινές τους ανάγκες, στους αγώνες του αύριο που έρχονται. Κομμάτι όλων αυτών είναι και η έμπρακτη εναντίωση στα καθημερινά πογκρόμ των μεταναστών μικροπωλητών. Να σπάσουμε τη σιωπή που υπάρχει μέχρι σήμερα, να μην αφήσουμε τις πλατείες να γίνουν σκηνικά για ανθρωποκυνηγητά, ξυλοδαρμούς και συλλήψεις. Ενάντια σε μία φιλανθρωπική οπτική που αντιμετωπίζει τους μετανάστες ως θύματα, να δημιουργήσουμε κοινότητες αγώνα ενάντια στην υποτίμηση όλων μας, χωρίς να παραβλέπουμε τις διαφορετικές αφετηρίες και βιώματα του καθενός μας. Τα σημεία συνάντησης μας θα είναι αυτά στα οποία στην πράξη θα καταργηθούν οι ρατσιστικές πολιτικές. Σημεία όπως η απεργία πείνας των 300 μεταναστών εργατών του 2011, ο αγώνας των Αιγύπτιων αλιεργατών στη Μηχανιώνα το 2010, η δυναμική απάντηση στη δολοφονία του Τόνυ Όνουα το 2007. Σημεία όπου, μαζί, οικοδομούμε έναν κόσμο αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΙΚΡΟΠΩΛΗΤΕΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9/3, 20.00, στην Κατάληψη ΥΦΑΝΕΤ:
Εκδήλωση-συζήτηση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες μικροπωλητές
ΣΑΒΒΑΤΟ 10/3, 11.30, ΠΛ.ΡΟΤΟΝΤΑΣ:
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους μετανάστες μικροπωλητές
Να σταματήσουμε τις επιχειρήσεις σκούπα της αστυνομίας