Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2025 στις 10.30 πμ
Δεν έχει ανέβει η αφίσα.
Ανεξάρτητη Ταξική Συγκέντρωση
1 Οκτώβρη Απεργία!
Ανεξάρτητη Ταξική Συγκέντρωση 10:30 Ταχυδρομείο (Δημητριάδος και Αγ. Νικολάου)
Να Μπλοκάρουμε τα Πάντα!
Τις συμμαχίες των δολοφόνων της Παλαιστίνης
Τις ροές της εκμετάλλευσης του ελληνικού καπιταλισμού
Ελεύθερη ζωή, λιγότερη δουλειά, όχι άλλα κέρδη για τα αφεντικά!
Η απεργία στις 1 Οκτώβρη έρχεται να συναντήσει κορυφαίες στιγμές της ταξικής πάλης στη χώρα που ζούμε και διεθνώς.
Συναντάει την ανείπωτη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος τρομοκράτη του Ισραήλ, αλλά και το διεθνές κύμα αλληλεγγύης στο λαό της Παλαιστίνης, που με πολύμορφό και μαχητικό τρόπο επιχειρεί να υπονομεύσει τις διεθνείς συμμαχίες των σιωνιστών και να δώσει ανάσα στον μαχόμενο Παλαιστινιακό λαό.
Συμπίπτει με τη νέα κλιμάκωση που παίρνει ο αγώνας για την υπόθεση των Τεμπών, μετά και την απεργία πείνας που ξεκίνησε ο Πάνο Ρούτσι, αναζητώντας να ξεσκίσει το πέπλο της συγκάλυψης, διεκδικώντας δικαιοσύνη στο όνομα μιας κοινωνίας που βιώνει σε κάθε πτυχή της ζωής της την αδικία, το θάνατο και την εκμετάλλευση.
Οργανώνεται με αφορμή την κατεύθυνση της κυβέρνησης να θεσμοθετήσει τη 13ωρη εργασία ως μια διαδικασία έντασης της εργασιακής εκμετάλλευσης, περεταίρω υποτίμησης της αξίας της εργατικής δύναμης και ολοκλήρωσης συνολικά ενός πλαισίου ζωής απόλυτα ενταγμένο στην κερδοφορία του κεφαλαίου, καθώς θα ζούμε για να δουλεύουμε.
Το παραπάνω πλαίσιο αποτελεί απόληξη που υπερδεκαετή κοινωνικό πόλεμο του κεφαλαίου, που προκειμένου να απαντήσει στην ιστορική του κρίση κάνει μια βουτιά στην εκμετάλλευση, στο ξεπούλημα όλων των κοινωνικών αγαθών και στην μαζική στροφή στην οικονομία πολέμου, την πολεμική προετοιμασία και την εξαπόλυση πολεμικών εκστρατειών σε μια σειρά περιοχών. Ο πόλεμος εντός και εκτός συνόρων, εναντίον εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών είναι το νέο καθεστώς κανονικότητας του κεφαλαίου η νέα συνθήκη σταθερότητας που επιχειρεί να επιβάλει.
Ο καπιταλισμός σκοτώνει. Στα εργασιακά κάτεργα της κακοπληρωμένης πολύωρης εργασίας. Στις ράγες των ιδιωτικοποιήσεων. Στους πολέμους ξεκληρίσματος ολόκληρων λαών. Στα σύνορα της Ευρωπαϊκής ασφάλειας. Τα Τέμπη είναι παντού γύρο μας. Ο εχθρός είναι εδώ δίπλα μας και ακούει στο όνομα των αστικών κυβερνήσεων. Της ολιγαρχίας του πλούτου που εκφράζουν. Των αιματοβαμμένων real estate επενδύσεων Ισραηλινών και ντόπιων μεσιτών που πλουτίζουν ξεσπιτώνοντας τα πιο φτωχά κοινωνικά στρώματα ή αναγκάζοντάς τα να πληρώνουν χρυσάφι την κατοικία τους. Εκείνων που τα κάνουν πλακάκια με τον καρκίνο της ΑΓΕΤ - Lafarge. Στους κρατικούς υπαλλήλους της ΕΛΑΣ που υπηρετούν με ζήλο κάθε αστικό σχέδιο. Στα αφεντικά που περιμένουν σαν τα κοράκια την επισημοποίηση του 13ωρου, γιατί άτυπα ήδη πολλοί το εφαρμόζουν (…), για να βουτήξουν βαθιά στο ξέσκισμα της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
Είναι πρόκληση οι υμνητές του συστήματος να υποστηρίζουν την επιστροφή στην εργασία ήλιο με ήλιο, την ίδια στιγμή που όλο το γνωσιοθεωρητικό κεφάλαιο της ανθρωπότητας προσανατολίζεται στην πολεμική βιομηχανία και στην καταστροφή. Είναι πρόκληση οι δυνατότητες που θα μπορούσε να δίνει η τεχνολογία για εργασία εξαιρετικά αποδοτική, με επένδυση λιγότερων ωρών, και διασφάλιση καλύτερης ποιότητας ζωής, ουσιαστικά να σφετερίζονται για την ακριβώς αντίθετη χρήση και την περαιτέρω ένταση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Δεν είναι η στιγμή που η εργατική τάξη καλείται να υπερασπιστεί το 8ωρο. Είναι η στιγμή που με πυγμή και απαιτητικότητα πρέπει να διεκδικήσουμε λιγότερες ώρες εργασίας, με καλύτερες απολαβές, εργασία για όλους και ελεύθερο χρόνο για τη δική μας ζωή. Είναι η στιγμή να επανακαθορίσουμε τον τρόπο που θέλουμε να ζούμε και αυτό να γίνει η δύναμη ορμής να γκρεμίσουμε το σημερινό κόσμο που μας αρνείται τη ζωή.
Ένας τέτοιος αγώνας δεν μπορεί να δοθεί από τους κρατικούς εταίρους των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Είναι εκείνοι που με τη λογική του εργοδοτικού συμβούλου φτήναιναν την εργατική δύναμη, διέλυσαν τις οργανώσεις βάσης της εργατικής τάξης μετατρέποντάς τες σε γραφειοκρατικές σκιές του παρελθόντος και πρόδωσαν κάθε κρίσιμο αγώνα των εργαζομένων.
Ένας τέτοιος αγώνας δεν μπορεί να δοθεί από όσους αντιλαμβάνονται το εργατικό κίνημα ως κομπάρσο μιας «φιλολαϊκότερης» κυβέρνησης, που αντιμετωπίζουν τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες ως τα ιερά τοτέμ της εργατικής τάξης και προσανατολίζουν τον αγώνα στα στενά πλαίσιο ενός παιχνιδιού κυνηγήματος κοινοβουλευτικών συσχετισμών.
Έχουμε συνείδηση πως βρισκόμαστε σε μια δύσκολη κατάσταση για το κίνημα των εργαζομένων. Έχουμε όμως πεποίθηση πως τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς, αν οι αγώνες αποκτήσουν άλλο περιεχόμενο, υιοθετήσουν μορφές σύγκρουσης, σπάσουν το πλαίσιο της κοινωνικής ειρήνης και οργανωθούν σε μια βάση πέρα και έξω από την ηγεμονία των κυρίαρχων γραφειοκρατικών και εργοδοτικών συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Είναι η ώρα να χτυπήσουμε για να πέσει η κυβέρνηση που εκφράζει τη σταθερότητα των καπιταλιστικών ροών, για να ανοίξουμε δρόμους κοινωνικής δικαιοσύνης, όχι μέσα από τις αίθουσες της αστικής δικαιοσύνης που βρομάει σαπίλα, αλλά μέσα από αγώνες που θα καθορίζουν και θα επιβάλλουν το κοινωνικά δίκαιο. Είναι η ώρα να γίνουμε ότι φοβούνται, ότι δαιμονοποιούν. Ένας εξεγερμένος λαός, που δε θα βλέπει με νοσταλγία τις εξεγέρσεις άλλων καταπιεσμένων σε άλλα μέρη του κόσμου, αλλά θα κάνει την εξέγερση υλική πραγματικότητα στο εδώ και στο τώρα.
Λέσχη εργαζομένων και νεολαίας Βόλου
Μεταμορφώσεως 19
Συντονισμός Συλλογικοτήτων Βόλου Ενάντια στη Καύση Σκουπιδιών
Τετάρτη 01 Οκτώβρη απεργούμε!
Να μπλοκάρουμε τα Πάντα!
Ανεξάρτητη Απεργιακή Ταξική Συγκέντρωση Τετάρτη 01 Οκτώβρη 10:30 Ταχυδρομείο (Δημητριάδος και Αγ. Νικολάου)
Γιατί η σφαγή του Παλαιστινιακού λαού μπορεί να σταματήσει με την υπονόμευση των οικονομικών, στρατιωτικών και πολιτικών σχέσεων του κράτους τρομοκράτη του Ισραήλ με τους δυτικούς του συμμάχους, στη λίστα των οποίων φιγουράρει σε περίοπτη θέση η ελληνική αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της.
Γιατί θέλουμε να δουλεύουμε λιγότερο, να δουλεύουμε όλοι και να μπορούμε να ζούμε από τη δουλειά μας. Δε θα ζήσουμε για να δουλεύουμε. Ούτε 13ώρο, ούτε 8ώρο. Άμεση μείωση των ωρών εργασίας, υπονόμευση των όρων εκμετάλλευσης της εργοδοσίας, αλλαγή της σχέσης μισθών κερδών προς όφελος των εργαζομένων.
Γιατί το δίκιο για τα Τέμπη, την Πύλο, το Βασίλη Μάγγο, όλους τους νεκρούς που χάνουμε καθημερινά στο διαρκή κοινωνικό πόλεμο του κεφαλαίου, μπορεί να κατακτηθεί μόνο με όρους εξέγερσης.
Γιατί θέλουμε η απεργία της 1ης Οκτώβρη να μετατραπεί σε μια πολιτική απεργία για τις ζωές μας ενάντια στο δολοφονικό καπιταλισμό, των πολέμων, της φτώχιας και της εκμετάλλευσης.