kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Απεργιακή Συγκέντρωση/Πορεία

Γενική Απεργία: Τετάρτη 1 Οκτώβρη | 10:30 | Καμάρα

Η σημερινή πραγματικότητα που διαμορφώνει το χρεοκοπημένο καπιταλιστικό σύστημα και η πολιτική του ηγεσία στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται από ένα ιδιαίτερα δυσβάστακτο κόστος ζωής για την κοινωνική πλειοψηφία, ακρίβεια σε όλα τα βασικά προϊόντα και την ενέργεια, σε συνδυασμό με την πραγματική καθήλωση των μισθών, οι οποίοι ούτε κατά διάνοια δεν ανταποκρίνονται στο ύψος των απαιτήσεων και των αναγκών επιβίωσης. Η αύξηση της τάξης των 70 ευρώ στον κατώτατο μισθό αποτελεί καταφανή εμπαιγμό, τη στιγμή που ο πληθωρισμός «καλπάζει», μειώνοντας την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων και υποτιμώντας εμμέσως την αξία της εργασίας τους. Μάλιστα, τα στοιχεία του ΟΟΣΑ κατατάσσουν την Ελλάδα στην 4η θέση των χωρών με τα πιο ακριβά τρόφιμα στον κόσμο (2η στην Ευρωπαϊκή Ένωση), ενώ ταυτόχρονα έχει τη δεύτερη ακριβότερη τιμή στη βενζίνη μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ένα ακόμα βασικό πρόβλημα επιβίωσης για τον περισσότερο κόσμο αποτελεί το ζήτημα της στέγασης. Οι τιμές των ενοικίων έχουν εκτοξευθεί το τελευταίο διάστημα. Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, η μέση τιμή ξεπερνά τα 10€/τ.μ. και γκαρσονιέρες 45 τ.μ. νοικιάζονται πάνω από 450€. Αυξήσεις της τάξης του 50% ή και 100% μετά τη λήξη του συμβολαίου αποτελούν πλέον τον κανόνα. Η τουριστικοποίηση και ο αστικός εξευγενισμός ολόκληρων γειτονιών συνάδουν με τη μετατροπή της στέγασης σε εμπόρευμα που κοστολογείται αλόγιστα και αποφέρει εύκολα κέρδη στους επιχειρηματίες (αλλά και σε μικροϊδιοκτήτες) που δραστηριοποιούνται με το air bnb, την αγορά και τη μετέπειτα ενοικίαση ολόκληρων συγκροτημάτων από επενδυτές που κατοχυρώνουν τη golden visa. Βέβαια, στρατηγικός στόχος του στεγαστικού, μεσιτικού και τραπεζικού κεφαλαίου είναι η εκμηδένιση της ιδιοκατοίκησης, η αφαίρεση των κόπων μιας ζωής ανθρώπων του μόχθου και της εργασίας. Με αυτόν τον τρόπο το μεγάλο κεφάλαιο επιζητεί τη συγκέντρωση ακινήτων και τη συνακόλουθη ρύθμιση της αύξησης των ενοικίων. Την ίδια στιγμή -εν μέσω τριών απανωτών αυξήσεων των επιτοκίων από την ΕΚΤ, αύξησης των «κόκκινων» στεγαστικών δανείων και της ψήφισης του νέου πτωχευτικού κώδικα από τη ΝΔ- η λαϊκή κατοικία απειλείται με την επίσπευση των πλειστηριασμών (που γίνονται ηλεκτρονικά με απόφαση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) και τη διευκόλυνση που παρέχεται από την αστική δικαιοσύνη για τη ληστρική αρπαγή κατοικιών που φέρουν εις πέρας τα funds και οι εισπρακτικές εταιρείες.

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ετοιμάζεται να καταθέσει προς ψήφιση ένα νέο νομοσχέδιο με τίτλο «Δίκαιη εργασία για όλους», το οποίο όχι μόνο δεν προστατεύει τους εργαζόμενους, αλλά εντείνει ακόμα περισσότερο την εκμετάλλευσή τους, προσφέροντας στα αφεντικά νέους τρόπους για να αυξάνουν την κερδοφορία τους εις βάρος μας. Το νομοσχέδιο πατάει πάνω στο ήδη αντεργατικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν προηγούμενοι νόμοι, όπως ο νόμος Χατζηδάκη και ο νόμος Γεωργιάδη, οι οποίοι νομιμοποίησαν το 10ωρο χωρίς αμοιβή, την παράλληλη εργασία σε πολλαπλούς εργοδότες, την 6ήμερη απασχόληση, την υπονόμευση της συνδικαλιστικής δράσης και την αποδυνάμωση των Συλλογικών Συμβάσεων.

Με το νέο νομοσχέδιο, ένας εργοδότης αποκτά πλέον τη δυνατότητα να απασχολεί έναν εργαζόμενο για 13 συνεχόμενες ώρες. Μέχρι τώρα, αυτό το 13ωρο μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με εργασία σε δύο διαφορετικές επιχειρήσεις, μέτρο που είχε παρουσιαστεί ως δήθεν «δικαίωμα» για να συμπληρώσει κάποιος το εισόδημα του. Πλέον, ένας και μόνο εργοδότης θα μπορεί να κρατά έναν εργαζόμενο στη δουλειά επί 13 ώρες, χωρίς καν να παραβιάζεται η «11ωρη ανάπαυση» που ορίζει η ΕΕ. Η κυβέρνηση το παρουσιάζει ως «προαιρετικό», αφήνοντας να εννοηθεί ότι η τελική απόφαση ανήκει στον εργαζόμενο. Στην πραγματικότητα, όμως, όταν η άρνηση μπορεί να οδηγήσει σε απόλυση και όταν οι μισθοί δεν επαρκούν για τις βασικές ανάγκες, αυτή η «επιλογή» είναι καθαρός εκβιασμός. Ουσιαστικά, το μέτρο παραδίδει τον έλεγχο των ζωών μας στα χέρια των αφεντικών, αναγκάζοντας μας να δουλεύουν εξαντλητικά ωράρια για να επιβιώσουμε.

Παράλληλα, το νομοσχέδιο νομιμοποιεί την επιβολή υπερωριών ακόμη και σε όσους εργάζονται εκ περιτροπής, δίνοντας τη δυνατότητα στα αφεντικά να επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο ανθρώπους που ήδη βιώνουν συνθήκες ακραίας επισφάλειας. Αυτό εξυπηρετεί απόλυτα την εργοδοτική αυθαιρεσία σε κλάδους όπως ο τουρισμός και η εστίαση, όπου η εκ περιτροπής εργασία αποτελεί τον κανόνα.

Επιπλέον, εισάγεται η λεγόμενη «ευέλικτη προσέλευση», η οποία επιτρέπει στα αφεντικά να μεταβάλλουν την ώρα προσέλευσης ή αποχώρησης έως και κατά δύο ώρες από το καθιερωμένο ωράριο. Παράλληλα, ο χρόνος προετοιμασίας πριν και μετά τη βάρδια δεν θα θεωρείται πλέον εργάσιμος: 30 λεπτά για τις βιομηχανίες και 10 λεπτά για τον τουρισμό και την εστίαση. Έτσι, οι εργαζόμενοι θα αναγκάζονται να εργάζονται περισσότερες ώρες, χωρίς αυτές να καταγράφονται ή να αμείβονται.

Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει ακόμη τις λεγόμενες «συμβάσεις δύο ημερών», δίνοντας τη δυνατότητα πρόσληψης προσωπικού για ελάχιστες ημέρες, ακόμα και ανηλίκων, επιτρέποντας την προσωρινή και ελαστική εργασία. Παράλληλα, επιτρέπει στα αφεντικά να «σπάνε» την κανονική άδεια σε κομμάτια. Η μοναδική τους υποχρέωση θα είναι να παρέχουν μία εβδομάδα συνεχόμενης άδειας μέσα σε διάστημα 15 μηνών, ενώ οι υπόλοιπες μέρες μπορούν να δίνονται μεμονωμένα, ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης. Αυτό στερεί από τους εργαζόμενους τη δυνατότητα πραγματικής ξεκούρασης.

Μέσα σε αυτή τη δυσχερή συνθήκη γίνεται αντιληπτό ότι δυσκολεύουν όλο και περισσότερο οι όροι επιβίωσης της εργατικής τάξης. Ήδη εργαζόμαστε μέχρι εξάντλησης, και τώρα μας ζητούν να δώσουμε ακόμη περισσότερα. Η 13ωρη εργασία σημαίνει ότι απομένουν μόλις 11 ώρες για να ζήσουμε. Οι εργαζόμενοι μετατρέπονται σε απλές μηχανές παραγωγής κέρδους, στερημένοι από προσωπικό χρόνο και το δικαίωμα για αξιοπρεπή ζωή. Η υγεία και η ασφάλειά μας τίθενται σε άμεσο κίνδυνο: η υπερκόπωση αυξάνει δραματικά τα εργατικά ατυχήματα - δολοφονίες, οδηγεί σε σοβαρά λάθη, χρόνιες παθήσεις και πρόωρους θανάτους. Δεν είναι θεωρητικός κίνδυνος. Μόνο στο πρώτο εξάμηνο του 2025 καταγράφηκαν 114 θάνατοι εργαζομένων την ώρα της δουλειάς. Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να αντισταθούμε, να μην παραμείνουμε παθητικοί θεατές, καθώς δεν μπορούμε να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες και οι κυρίαρχοι θέλουν να μας σύρουν σε ένα ανθρώπινο σφαγείο για τα κέρδη τους και τη νομή της εξουσίας στην ιμπεριαλιστική πίτα. Το παρόν και το μέλλον μας κρίνεται από την οργάνωσή μας. Από την ικανότητά μας να ενωθούμε, για να υπερασπίσουμε τα δικά μας συμφέροντα, τα συμφέροντα της τάξης μας.

Η γενική απεργία στις 1 Οκτωβρίου αποτελεί ένα σημαντικό σταθμό, για να υψώσουμε τις φωνές μας και να διεκδικήσουμε αυξήσεις στους μισθούς, συλλογικές συμβάσεις και μείωση των ωρών εργασίας, ενάντια στο δυσβάστακτο κόστος ζωής που επιβάλλουν τα αφεντικά και το κράτος. Να θέσουμε, επίσης, στο προσκήνιο των διεκδικήσεών μας την υπεράσπιση του αναφαίρετου κοινωνικού δικαιώματος στη στέγαση, την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν υγείας και παιδείας που γίνονται βορά των ιδιωτικοποιήσεων με τα απογευματινά χειρουργεία (επί της ουσίας νομιμοποίηση στο φακελάκι) και την επικείμενη ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ αντίστοιχα.

Απέναντι στον ξεπουλημένο εργοδοτικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και της γραφειοκρατικής και αστικοποιημένης ΑΔΕΔΥ, να στηρίξουμε τον ακηδεμόνευτο, μαχητικό συνδικαλισμό από τη βάση. Να οργανωθούμε στα σωματεία στους χώρους εργασίας μας, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε συλλογικά την αυθαιρεσία και τις επιθέσεις που διεξάγουν συντονισμένα τα αφεντικά και το κράτος. Γιατί η ταξική οργάνωση και αλληλεγγύη μπορούν στην πράξη να επιφέρουν νίκες για την τάξη μας και να υπερασπίσουν τα κεκτημένα αγώνων που θέλει να πάρει πίσω το κεφάλαιο. Την ίδια στιγμή, χωρίς να χάνουμε χρόνο, πρέπει να δυναμώσουμε το αντι-ιμπεριαλιστικό-αντιπολεμικό κίνημα, έχοντας ως «πυξίδα» μας τον προλεταριακό διεθνισμό και όχι την επιλογή προτιμότερου ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου, σαμποτάροντας τους πολεμικούς εξοπλισμούς και προετοιμασίες, τα πολεμοκάπηλα σχέδια του ελληνικού κράτους και της εγχώριας αστικής τάξης, «ρίχνοντας άμμο στα γρανάζια» του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος γίνονται όλο και πιο εμφανή από τη στιγμή που οξύνεται η δομική κρίση του συστήματος και εντείνεται η πολιτική και γεωπολιτική αποσταθεροποίηση. Ο καπιταλισμός δεν έχει να μας προσφέρει τίποτα παραπάνω από φτώχεια, εξαθλίωση και εκατόμβες νεκρών. Στο χέρι μας είναι να αποφασίσουμε πώς θέλουμε να ζήσουμε και αν θα επιτρέψουμε στους ισχυρούς να συνεχίσουν να παίζουν με τις ζωές μας, ενώ εκείνοι εξακολουθούν, εκ του ασφαλούς, να πλουτίζουν με τον ιδρώτα και τις ζωές μας.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ένα σύστημα που στηρίζεται στην εκμετάλλευση και καταπίεση ανθρώπου (και φύσης) από άνθρωπο δεν μπορεί να μεταρρυθμιστεί, ούτε να απαλλαγεί από τον βάρβαρο χαρακτήρα του. Για αυτό και είναι αναγκαία η ανατροπή του, η κατάργηση του κράτους και των τάξεων, η αταξική και ακρατική οργάνωση της κοινωνίας στις βάσεις του ελευθεριακού κομμουνισμού.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ - Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

ΔΕ ΘΑ ΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΟΥΜΕ - ΔΕ ΘΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ

ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΩΝ, ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΣΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ, ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΩΡΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΕΓΑΣΗ - ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΠΙΤΙ

Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΞΑΝΘΡΩΠΙΖΕΤΑΙ, ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ: ΤΕΤΑΡΤΗ 1 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, 10:30, ΚΑΜΑΡΑ
*Στηρίζουμε τα μπλοκ των σωματείων βάσης.

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

e-mail επικοινωνίας: lib_exthess@woexrdpress.excom

blog: libertasalonica.wordpress.com