kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συνάντηση της ομάδας αυτομόρφωσης

Ο λόγος που μας οδήγησε στη δημιουργία των κύκλων αυτομόρφωσης είναι η επιθυμία μας να επαναδιαπραγματευτούμε τη γνώση, να την διαχωρίσουμε από το καθεστώς κηδεμονίας στην οποία και υποτάσσεται σήμερα, με απώτερο σκοπό να εμπνεύσουμε την αγάπη του κόσμου προς αυτή κι όχι την αδιαφορία.

Σήμερα, ένας άνθρωπος συσσωρεύει γνώση με σκοπό την επεξεργασία και τη μετέπειτα πώλησή της, συνήθως σε τιμή ευκαιρίας στα αφεντικά του. Έτσι λειτουργεί ως μεσολαβητής ανάμεσα στο ίδιο το αντικείμενο της γνώσης και σε αυτούς που την εξουσιάζουν. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο και μισεί τη γνώση, ειδικότερα σήμερα, όπου αυτή αποτελεί το κυρίαρχο μέσο βιοπορισμού και εξαργυρώνεται άμεσα σε χρήμα μέσω της μισθωτής εργασίας. Ο στόχος του θεσμού της αυτομόρφωσης είναι η κατάργηση αυτής της εργαλειακής σχέσης ανάμεσα στο υποκείμενο και τη γνώση, και η ανάπτυξη άλλων συνεκτικών δεσμών ανάμεσα στους δύο.

Πέρα από αυτό, η αυτομόρφωση είναι μια διαδικασία που καταργεί στην πράξη το διαχωρισμό διδάσκοντα – διδασκόμενου και αμφισβητεί την εξουσία των ειδικών της γνώσης. Είναι μια ανοιχτή διαδικασία σε όλους τους συμμετέχοντες χωρίς ιδεολογικά ή ακαδημαϊκά προαπαιτούμενα. Δε θέλουμε οι κύκλοι αυτομόρφωσης να καταλήξουν σε δόγματα ή απόλυτες αλήθειες αλλά να αναδείξουμε τη δυνατότητα της γνώσης να μετατρέπεται σε ισχυρό όπλο της συνολικής κριτικής στο υπάρχον.

Ξεκινάμε λοιπόν αυτούς τους κύκλους αυτομόρφωσης από το πεδίο της Ιστορίας, φιλοδοξώντας να επεκταθούμε στη Φιλοσοφία, τη Λογοτεχνία, την Πολιτική Θεωρία, την Τέχνη και σε κάθε τομέα της γνώσης και της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Ο πρώτος κύκλος αυτομόρφωσης είναι αφιερωμένος στην ιστορία των εξεγέρσεων του Μεσαίωνα σε Ανατολή και Δύση. Εξεγέρσεις που ενώ είχαν ισχυρές θρησκευτικές αναφορές στράφηκαν ενάντια στην οργανωμένη θρησκεία και είχαν ως κοινό τόπο τα εξισωτικά τους αιτήματα και την επιθυμία ενός επίγειου κόσμου απαλλαγμένου από τους αφέντες κάθε είδους και την ιδιοκτησία. Θα ερευνήσουμε την επανάσταση των Ζηλωτών στη Θεσσαλονίκη, το κίνημα του Μπεντρεντίν και τις εξεγέρσεις των χωρικών στη Δυτική Ευρώπη.

Η προσέγγιση την οποία θέλουμε να θέσουμε επί τάπητος βασίζεται στην ιδέα που εργάζεται ο Μurray Bukchin στο βιβλίο του «Η 3η Επανάσταση», σύμφωνα με την οποία, η ιστορία των επαναστάσεων δεν ξεκινά τον 18ο αι. και την Γαλλική Επανάσταση, που αποτελεί το σημείο μηδέν για τη Νεώτερη Ιστορία. Ο Bukchin δεν ενδιαφέρεται για τις οργανωμένες ηγεσίες οι οποίες καθοδήγησαν τις μάζες προς την ανατροπή και την εγκαθίδρυση ενός νεωτερικού συστήματος. Ρίχνει περισσότερο το βάρος της μελέτης του για τις εξεγέρσεις «από τα κάτω», σ’ αυτές όπου η ανατροπή είναι μια γνήσια λαϊκή διαδικασία, που αναπτύσσεται με οριζόντιες και αμεσοδημοκρατικές κι όχι κάθετες δομές.

πηγή: http://buenaventurasc.blogspot.com/2010/02/blog-post_07.html