kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πορεία για τη γενική απεργία

πηγή : email που λάβαμε στις 15 Οκτώβριος 14h

ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΘΑΝΑΤΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΥΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΤΡΟΙΚΑ

Συμβόλαιο θανάτου των αναγκών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων ετοιμάζεται να υπογράψει η μαύρη κυβερνητική τρόικα και η τρόικα των δανειστών, κατ' επιταγή του ντόπιου και του ξένου κεφαλαίου. Επειδή η αντίσταση των εργαζομένων, παρά την οργή τους, δεν παίρνει ακόμη την ανάλογη υλική υπόσταση, πετσοκόβουν με το μπαλτά, ότι βρίσκουν μπροστά τους για να εξυπηρετήσουν τα αφεντικά τους. Τελευταίοι τους στόχοι η κατάργηση του 40ωρου-πενθήμερου, οι τριετίες, ο κατώτατος μισθός, τα οικογενειακά επιδόματα, το 50% των αποζημιώσεων και έπεται συνέχεια.

Οι μόνοι που μπορούν να τους σταματήσουν είναι οι εργαζόμενοι. Με πανεργατικές κινητοποιήσεις, με όλα τα μέσα και τις μορφές, να μην επιτρέψουν το νέο έγκλημα.

Η απεργία της 18/10 της ψοφοδεούς ΓΣΕΕ να αποτελέσει ένα μεγάλο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση εκατομμυρίων εργαζομένων και λαού. ΟΛΕΣ οι οργανώσεις τους που θέλουν, να συνεχίσουν, να πάρουν και να οργανώσουν πρωτοβουλίες προς αυτήν την κατεύθυνση. Και στη νίκη που μπορούμε να φέρουμε, και στην ήττα που επιδιώκουν, θα μετρηθούν παρόντες και απόντες.

κάλεσμα : ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΥΠΑΙΘΡΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

πηγή : http://denplirono.wordpress.com/2012/10/16/συ...

κάλεσμα : Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων Θεσσαλονίκης

Για τους εκβιασμούς των αφεντικών που βιώνουμε…

Πολλά ακούγονται τον τελευταίο καιρό με αφορμή την οικονομική κρίση και ακόμα περισσότερα να συμβαίνουν στους χώρους εργασίας μας. Βλέπουμε αφεντικά να ζητάνε από εμάς μείωση μισθών και ωρών εργασίας και φόρτωμα από την άλλη στον ίδιο χρόνο έξτρα εργασιών, βλέπουμε συγχώνευση πόστων καθώς ο διπλανός μας «περισσεύει», οπότε και απολύεται. Βλέπουμε τις κάμερες να φυτρώνουν στις δουλειές μας, σαν τα μανιτάρια μετά τη βροχή, για να παρακολουθούν, όχι μόνο τα ταμεία, αλλά και τα πιο απίστευτα μέρη, καταγράφοντας όλες μας τις κινήσεις. Βλέπουμε ένα κομμάτι της κοινωνίας και κατά συνέπεια ένα κομμάτι των συναδέλφων μας να στρέφεται ενάντια στον πιο αδύναμο, στον υποτιμημένο, στον εύκολο στόχο, σε αυτόν που εκδιώχτηκε από τον τόπο του (στους μετανάστες και τις μετανάστριες δηλαδή) για να επιβιώσει από τον πόλεμο, την πείνα, τη φυσική καταστροφή, «την κυβέρνησή του», και να τον κατηγορεί -ενίοτε μπορεί και να χειροκροτά υπέρ των φασιστικών επιθέσεων- ότι ευθύνεται για ό,τι προσπαθεί να επιβάλει το αφεντικό του. Βλέπεις, με το αφεντικό του συμφωνεί και καταλαβαίνει μια χαρά ότι πρόκειται να του κόψει το μισθό και τα δώρα γιατί μιλάνε την ίδια γλώσσα (εκτός των άλλων, αυτή είναι ξεγυμνωμένη η περίφημη «εθνική ενότητα»). Όταν όμως πρόκειται να συνεννοηθεί με τον συνάδελφο του για να κοντράρουν το αφεντικό τους, τότε οι «γλώσσες» μπερδεύονται και ακούγονται διαφορετικές και εμφανίζονται ως «πρόβλημα».

Βλέπουμε τη μαύρη εργασία που στον κλάδο μας έκανε θραύση να γίνεται νόμος, καθώς τα ένσημα είναι περιττά έξοδα για τα αφεντικά και η ατάκα «τι θα την κάνεις τη σύνταξη» καραμέλα από την πλευρά τους. Βλέπουμε τα ωράρια να γίνονται λάστιχο και οι απαιτήσεις να αυξάνονται. Βλέπουμε τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα, επιδόματα αδείας κλπ να γίνονται δωρεάν τσουρέκια, κουπόνια έκπτωσης για τα μαγαζιά τους, γάντια και σκουφάκια για να μην κρυώσουμε και άλλες τέτοιες εξυπνάδες… Βλέπουμε το «σκάσε και δούλευε ή αλλιώς δρόμο» να προσπαθεί να ριζωθεί μέσα μας. Βλέπουμε ατομικές συμβάσεις εργασίας για τον καθένα τόσο ελαστικές που αλλάζουν κάθε μέρα… ανάλογα με τα κέφια του αφέντη.

Βλέπουμε ο ένας να χώνει τον άλλο για να γίνει ο καλός εργαζόμενος για το αφεντικό του και να διατηρήσει τη θέση του. Βλέπουμε ο ένας εργαζόμενος να «χαίρεται» με την απόλυση του άλλου γιατί απλά τη γλίτωσε αυτός αυτή τη φορά. Βλέπουμε τις ευχές και τα μοιρολόγια του στυλ «ευτυχώς που εγώ δουλεύω», «τι καλά που το αφεντικό μου δίνει κάτι», «με τόση ανεργία είμαι τυχερός που δουλεύω» και άλλα παρόμοια. Βλέπουμε τον κοινωνικό κανιβαλισμό να προσπαθεί να κερδίσει έδαφος ενάντια στην αλληλεγγύη και τη συνεργασία.

Αυτά είναι μερικά από τα σημεία των καιρών που βλέπουμε να συμβαίνουν στον κλάδο μας στους χώρους εργασίας μας και όχι μόνο.

… και για τις συλλογικές απαντήσεις που μένει να δώσουμε

Αυτά όμως είναι η μισή αλήθεια σε σχέση με το τι βλέπουμε. Ως Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων είδαμε και βλέπουμε τους εργαζόμενους στα ζαχαροπλαστεία Βlé να διεκδικούν από το αφεντικό τους, μαζί με άλλους εργαζόμενους, όσα τους χρωστούσε και να κερδίζουν. Είδαμε το αφεντικό του Βlé την άνοιξη να αναγνωρίζει στους απολυμένους υπερωρίες, κυριακάτικα, δώρα και να τα πληρώνει. Είδαμε το αφεντικό του Βlé να πληρώνει τα δεδουλευμένα των εργαζομένων που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας. Είδαμε το αφεντικό του Βlé να μαζεύει το στρατό του: μπράβους, security, αστυνομία, να παίρνει πίσω μηνύσεις, ασφαλιστικά μέτρα και να πληρώνει για να τελειώσει την ιστορία . Είδαμε τους εργαζόμενους στα Βlé, όσους από αυτούς σήκωσαν κεφάλι, να βρίσκονται μαζί, να κουβεντιάζουν, να διαδηλώνουν και να απαιτούνε, μαζί με άλλους εργαζόμενους από τον κλάδο και όχι μόνο, και να υποχρεώνουν το αφεντικό τους να τους πληρώσει «τον ιδρώτα τους», όπως λένε και οι ίδιοι στα κείμενά τους.

Είδαμε την άνοιξη στον παιδότοπο «Πύργος των Θαυμάτων» στην Καλαμαριά το αφεντικό να σφυρίζει αδιάφορα στις εκκλήσεις ενός απολυμένου εργαζόμενου για πληρωμή των χρωστούμενων και ύστερα από παρέμβαση του ίδιου μαζί με το σωματείο να καταβάλει σε αυτόν ολόκληρο το ποσό αναγνωρίζοντας υπερωρίες, δώρα, διαφορές σε μισθό.

Είδαμε και βλέπουμε εκεί όπου οι εργαζόμενοι μέσα και έξω από το σωματείο κάνουν το βήμα μπροστά απέναντι στα αφεντικά τους να κερδίζουν όλα όσα έχουν χάσει χρόνια τώρα σκύβοντας το κεφάλι. Βλέπουμε ότι εκεί όπου η αλληλεγγύη και η συναδελφικότητα κυριαρχούν τα αφεντικά υποχωρούν. Βλέπουμε ότι πολλοί μαζί κερδίζουμε πράγματα. Βλέπουμε τις συλλογικές αντιστάσεις κόντρα στον ατομικισμό να αναγκάζουν τα αφεντικά να πληρώνουν δεδουλευμένα και να αναγνωρίζουν την εργατική νομοθεσία, ακόμη και αν από εδώ και στο εξής μπορεί να την έχουν με το μέρος τους. Κι ακόμα και με την απειλή ότι δε θα έχουμε συλλογικές συμβάσεις, ότι θα πρέπει να φορολογούμαστε και για τα λίγα ένσημα που μας κολλάνε, ότι, ότι… βλέπουμε ότι ο συλλογικός δρόμος δεν αναγνωρίζει τέτοια όρια: είδαμε το χειμώνα στον αγώνα στα Goody's Λ.Πύργου, όπου κι αν ήταν «νόμιμο δικαίωμα» του αφεντικού να απολύσει τους εργαζόμενους που αντιστέκονταν στη μείωση μισθού, να αναγκάζεται εξαιτίας των κινητοποιήσεων να τους επαναπροσλάβει και να καταβάλει μισθούς για όσο διάστημα ήταν απολυμένοι. Και τέτοιους αγώνες βλέπουμε και σε άλλους κλάδους.

Βλέπουμε όμως ότι οι γενικές απεργίες σαν της Πέμπτης 18/10, καλεσμένη από τη ΓΣΕΕ, την «επίσημη» συνομοσπονδία που υποτίθεται εκπροσωπεί όλους τους εργαζόμενους, ενάντια στις επιθέσεις των αφεντικών στις συλλογικές συμβάσεις και στο ύψος των μισθών, δεν μπορούν παρά να είναι σχεδόν κενές περιεχομένου. Κανένας και καμία δεν αισθάνεται αν απεργήσει ότι το αφεντικό τους θα έχει ενδοιασμούς να τους απολύσει και κανένας και καμία δε βλέπει μια τέτοια απεργία να είναι κομμάτι ενός συνεχούς αγώνα απέναντι σε αυτά που βιώνουμε καθημερινά. Εμείς ωστόσο βρίσκουμε, με όλα τους τα προβλήματα, τις απεργίες σαν ένα πεδίο συνάντησης κόσμου που αγωνίζεται, δρα συλλογικά και αμφισβητεί και κατά συνέπεια δεν μπορούμε παρά να συμμετέχουμε.

Βλέπουμε όμως ότι δημιουργούνται τριβές με την εργοδοσία και όπου αυτές στηρίζονται από όλους τους συναδέλφους να λειτουργούν θετικά για εμάς, τρομάζοντας τα αφεντικά για το τι μπορούμε να κάνουμε. Το βλέπουμε από τις θετικές εκβάσεις στις εργατικές διεκδικήσεις όπως στα Ble, τον «Πύργο των Θαυμάτων», τα Goody's και σε τόσους χώρους εργασίας μέσα κι έξω από τον επισιτισμό…

Ως συνάδελφοι μαζί μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση που προσπαθούν τα αφεντικά να παγιώσουν, το «έτσι είναι τα πράγματα και η κατάσταση, αν θέλεις δούλεψε, αλλιώς δρόμο».

Όχι, η κατάσταση δεν είναι έτσι, όσο και να θέλουν να μας «ψήσουν» για αυτό.

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΠΕΜΠΤΗ 18/10,

Καμάρα 10:30 πμ

και απεργιακή κουζίνα, την ίδια μέρα, στις 15:00 στη Μόδη 1

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στον εκφοβισμό των αφεντικών

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ σε όλους τους χώρους εργασίας

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ μεταξύ των εργαζομένων

Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων Θεσ/νίκης

(και λοιπών εργαζομένων στον κλάδου του επισιτισμού)

Συνέλευση του Σωματείου, κάθε Δευτέρα 5:00 μ.μ. στη Μόδη 1

http://ssmthess.espivblogs.net

πηγή : http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=40097

κάλεσμα : Kατάληψη Libertatia

Κάλεσμα για ανεξάρτητη-ταξική πορεία στις 10.30

πηγή : http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=40110

κάλεσμα : ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΒΙΟ.ΜΕ

ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΓΕΝ. ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ 16/10/2012 ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ:

ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΜΑΡΑΣ 18/10 10.30 πμ.

ΚΑΙ ΚΑΛΕΙ, ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ , ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ , ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΝΕΡΓΟ ΠΟΛΙΤΗ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ , ΕΙΡΗΝΙΚΗ , ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΑΓΚΙΣΤΡΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ.

http://biom-metal.blogspot.gr/2012/10/blog-post_16.html

http://biom-metal.blogspot.gr/

πηγή : http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=40115

Πορεία

ΑΝ ΔΕΝ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΚΟΙΝΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΗΤΤΑ

ΤΕΡΜΑ ΣΤΟΝ ΣΕΧΤΑΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ

ΤΕΡΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΑΘΕΙΑ

ΤΕΡΜΑ ΣΤΟΝ ΦΟΒΟ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

κάλεσμα : Συνέλευση αλληλεγγύης στην κατάληψη Δέλτα

πηγή : http://athens.indymedia.org/calendar/event.ph...

Κάλεσμα για γενική απεργία

Αρκετά με την κοροϊδία! Χορτάσαμε!

18 Οκτώβρη. Απεργία ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Μια μέρα γενικής απεργίας, που ποτέ δεν είναι γενική, γιατί το εργατικό κέντρο και τα σωματεία που το αποτελούν ποτέ δεν έτριξαν τα δόντια στους εργοδότες που απολύουν απεργούς εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Ποτέ δεν δούλεψαν ώστε να προπαγανδίσουν την απεργία. Και κυρίως γιατί οι εργαζόμενοι ξέρουν ότι είναι ξεπουλημένοι και δεν τους εμπιστεύονται.

Στον δημόσιο τομέα, απ' την άλλη, τα σωματεία είναι απόλυτα ταυτισμένα με τον κομματισμό και τον καριερισμό. Σε πολλά από αυτά οι προϊστάμενοι στη δουλειά είναι στα διοικητικά συμβούλια των σωματείων! Και σε κανέναν δεν περισσεύει το μεροκάματο για να το χαρίζει, τη στιγμή που δε βλέπει αποτέλεσμα σ' αυτού του τύπου την απεργία.

Οι απεργίες της μιας μέρας, με την εκ των πραγμάτων μικρή συμμετοχή, είναι το καλύτερο μέσο για να αχρηστεύσουν οι γραφειοκράτες και ξεπουλημένοι συνδικαλιστές το πιο ισχυρό μας όπλο: τη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Ξέρουμε ότι ο αγώνας γίνεται εκεί έξω. Έξω απ' τα ξεπουλημένα τριτοβάθμια συνδικάτα και τις κλαδικές και τοπικές μικρογραφίες τους.

- Στις μαχητικές κλαδικές απεργίες διαρκείας, που έχουν το χαρακτήρα που θα έπρεπε να έχει η γενική απεργία

- Στις καταλήψεις εργασιακών χώρων

- Στη στήριξη μεταξύ μας, στην επικοινωνία με το συνάδελφο, ώστε να μην περνά η αυθαιρεσία του αφεντικού ή του προϊσταμένου στη δουλειά

- Στη διακλαδική αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων, στην ουσιαστική στήριξη όσων αγωνίζονται σε άλλους εργασιακούς χώρους

- Στα μαχητικά πρωτοβάθμια σωματεία βάσης

- Στο δρόμο, σπάζοντας τον τρόμο που γεννά η λυσσαλέα καταστολή.

Εκεί θυμόμαστε την αξία του συλλογικού εργατικού αγώνα, την αξία του συνδικαλισμού.

Στις 18 Οκτώβρη απεργούμε.

Δεν πάμε στη δουλειά τη μέρα της απεργίας.

Γιατί τη μέρα εκείνη δε θέλουμε να λείπουμε απ' το δρόμο.

Εκεί συναντάμε τους συναδέλφους μας για να ξαναφτιάξουμε απ' την αρχή τα σωματεία μας, χωρίς κόμματα και διοικητικά συμβούλια, ξηλώνοντας τις ξεπουλημένες γραφειοκρατικές ηγεσίες. Μόνο έτσι θα κηρύξουμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ για να πάρουμε πίσω όσα μας ανήκουν, τη ζωή που μας κλέβουν.

κάλεσμα : ΕΣΕ

επικοινωνία : www.esethessalonikis.gr

πηγή : http://athens.indymedia.org/calendar/event.ph...