Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012 στις 18.00
Πορεία για την 6η Δεκέμβρη
Όταν ο θάνατος γίνεται συνήθεια....
Νεαρός, τεμπέλης, πρεζάκιας, κακοαναθρεμμένος, αναρχικός, άπλυτος, αιώνιος φοιτητής, πουτάνα, πούστης επίθετα που το κυρίαρχο κομμάτι της κοινωνίας χρησιμοποιεί για να συντηρήσει, να αναπαράγει και να υπερασπίσει την κανονικότητα του.
Ποιά είναι τελικά αυτή η κανονικότητα της κοινωνίας;
Κανονικότητα για την κοινωνία είναι να υπάρχουν 4-5 θέσεις στον πολιτικό βίο και όλοι να τσουβαλιάζονται σε αυτές. Να δίνουν τυφλά τον έλεγχο της ζωής τους κάθε 4 χρόνια, αφήνοντας τους εκλεγμένους να απαντήσουν σε προβλήματα που υπάρχουν ή και σε προβλήματα που ακόμη και η ίδια η κοινωνία δεν έχει διερωτηθεί.
Είναι τελικά αυτό δημοκρατία;
Μήπως οι αποφάσεις θα έπρεπε να παίρνονται αμεσοδημοκρατικά, αντιεραρχικά με συνεχή τριβή και με μία στάση κριτικής και στωικότητας πάνω στα προβλήματα που αφορούν την κοινωνική ζωή, σε ένα πεδίο δημόσιου διαλόγου, στο οποίο δεν υπάρχουν οικονομικά συμφέροντα, φυλετικοί και έμφυλοι διαχωρισμοί και η γνώμη του ενός έχει την ίδια βαρύτητα με τη γνώμη του αλλού, εξασφαλίζοντας έτσι την ελευθερία συμμετοχής και έκφρασης ;
Είναι αυτή η εικόνα της σημερινής κοινωνίας έτοιμη για να μπορέσει να κρίνει, να αμφισβητήσει, να προτείνει και να δώσει λύσεις στα προβλήματα που προκύπτουν;
Προβλήματα όπως η ανεργία, η παιδεία, η πολιτισμική υποβάθμιση, η πολιτική απραξία και η ατομική απάθεια, με τα οποία ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι, μας δίνουν λόγους να είμαστε στους δρόμους και να αντιπαλεύουμε κάθε μορφή εξουσίας.
'Όταν ένας νέος αφθόρμητα ή συμβολικά πετάει μία πέτρα απέναντι στις αστυνομικές δυνάμεις τότε όλη η κοινωνία θα έπρεπε να αναλογιστεί ότι κάτι πηγαίνει στραβά σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Όταν όμως το μακρύ χέρι της εξουσίας, η αστυνομία, δολοφονεί ένα νέο, τότε είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι.
Ή μήπως όχι γιατί αντιδρούμε στην καταστολή και στην κρατική εξουσία; Αρκεί αυτή η αντίδραση να είναι πηγή δημιουργίας αμεσοδημοκρατικών πολιτικών δομών;
Εμείς από τη μεριά μας δεν αναγνωρίζουμε καμιά συνυπευθυνότητα στα κομμάτια της κοινωνίας τα οποία είτε αδιαφορούν είτε στηρίζουν πολιτικά ένα κράτος -δολοφόνο, αλλά συνενοχή. Ένα κράτος-δολοφόνος το οποίο έχει δείξει το κτηνώδες πρόσωπο του ,επιγραμματικά, με την δολοφονία του Μ. Καλτεζα 1985 του Α. Γρηγορόπουλου 2008, τις χιλιάδες αυτοκτονίες-δολοφονίες των τελευταίων τριών χρόνων λογω της οικονομικής εξαθλίωσης που επιβάλει μια εθνική και υπερεθνική οικονομική ελίτ. Από τις νάρκες του Έβρου ως τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, από τα βασανιστήρια στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα ως τις δολοφονικές επιθέσεις των Μ.Α.Τ στις διαδηλώσεις, ο κατάλογος είναι μεγάλος και έχει άπειρες λεύκες σελίδες ακόμα να γράψει. Το ό,τι ο κατάλογος είναι μεγάλος δεν ισχυροποιεί το λόγο μας. Για μας κάθε δολοφονία είναι μια τραγωδία. Σε μια κοινωνία που αποκτηνώνεται και ο θάνατος γίνεται συνήθεια ο αγώνας για ζωή και αξιοπρέπεια είναι επιτακτικός.
Ο Δεκέμβρης του ΄08 κατάφερε πανελλαδικά να αποδομήσει την κυρίαρχη εικόνα του αστυνομικού-προστάτη σε αστυνομικό-δολοφόνο. Μετά τα χτυπήματα αστυνομικών τμημάτων σε όλη την Ελλάδα από τα εξεγερμένα κομμάτια της κοινωνίας το κράτος περνά στην αντεπίθεση. Μαζικές συλλήψεις πανελλαδικά με τον παραλογισμό να γιγαντώνετε στη Λάρισα. Με ένα γελοίο κατηγορητήριο, κατηγορούν ανήλικους για σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης. Με αυτό τον τρόπο στοχοποιούνται ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές ομάδες που επιλέγουν να αντιστέκονται. Πλέον, ο τρομονόμος αφορά και συγχρόνως απειλεί ολόκληρη την κοινωνία. Ο πραγματικός τρομοκράτης (το κράτος) είχε αναδείξει πια το πρόσωπο του. Ο θύτης είχε γίνει θύμα.
Από το ΄08 και μετά είμαστε μάρτυρες μιας κλιμακούμενης αύξησης των δυνάμεων καταστολής όπως οι ομάδες Δίας, Δέλτα και δημοτόμπατσοι (με τους τελευταίους αφού έχουν εδραιώσει την παρουσία τους κόβοντας κλήσεις στα διπλοπαρκαρίσματα να περνούν στο κυνήγι των μικροπωλητών). Με πρόσχημα την ανεργία και το κυρίαρχο αίσθημα ανασφάλειας το κράτος και τα μ.μ.εξαπάτησης προσπάθησαν να αναμορφώσουν το κατακερματισμένο πρόσωπο της ελληνικής αστυνομίας. Η ανεργία αποτέλεσε δηλαδή ένα μοχλό πίεσης με σκοπό οι μπατσοσχολές να γίνουν μόδα μέσα σε ένα κλίμα άγχους για την επαγγελματική αποκατάσταση. Ακόμη το αίτημα των κυβερνώντων για περισσότερη ασφάλεια βρήκε έδαφος στο επίπλαστο αίσθημα ανασφάλειας της κοινωνίας με αποτέλεσμα ο μπάτσος-δολοφόνος να μετατραπεί σε αστυνομικό της γειτονιάς. Έτσι το κυρίαρχο κομμάτι της κοινωνίας, επέτρεψε στην αστυνομία να διασφαλίσει τη νομιμότητα χωρίς βέβαια να αντιλαμβάνεται ότι οι νόμοι τους κράτους υπερασπίζουν τα συμφέροντα των λίγων και οικονομικά ισχυρών, με άμεσο αποτέλεσμα να σταθεί απέναντι από τις εργατικές και κοινωνικές διεκδικήσεις. Σε αυτή την κατάσταση πολιτικής αποσάθρωσης και παρακμής της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, ένα κομμάτι εναποθέτει ελπίδες στην κοινοβουλευτική αριστερά θεωρώντας πως θα δώσει λύσεις στην οικονομική κρίση και παράλληλα ένα άλλο κομμάτι (ξενοφοβικό, ρατσιστικό, χουντικό) απαντάει στο έλλειμμα δημοκρατίας με καθόλου δημοκρατία, όπως η χρυσή αυγή. Οι θέσεις της έχουν γίνει φανερές με τα πογκρόμ κατά μεταναστών, με επιθέσεις σε απεργούς, αναρχικούς, αντιεξουσιαστές, αριστερούς και σε οποιονδήποτε αυτοί θεωρούν διαφορετικό.
Αποτελεί λύση η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, η δικτατορία ή η επίκληση στον θεό, για τα προβλήματα που αφορούν την οικονομική ανισότητα, την πολιτική ανελευθερία, το έλλειμμα δικαιοσύνης , την ανεργία, την παιδεία, την καταστροφή του περιβάλλοντος, την ίδια μας τη ζωή ;
Ας αντιληφθούμε ότι είμαστε μόνοι μας. Η λύση θα δοθεί παρά μόνο από εμάς τους ίδιους. Ούτε θεός, ούτε αφέντης.
Ο δεκέμβρης του '08 εκτός από τον αντικατασταλτικό του χαρακτήρα, άφησε μια παρακαταθήκη. Αποτέλεσε αφορμή για την ενίσχυση των ήδη υπαρχόντων πολιτικών δομών με τη δημιουργία συνελεύσεων γειτονιάς, καταλήψεων, αυτοοργανωμένων στεκιών, και γενικότερα ανοιχτών κοινωνικών και πολιτικών χώρων σε όλη την Ελλάδα. Η 6η δεκέμβρη δεν είναι γιορτή ή επέτειος αλλά ένα ακόμη ραντεβού για την συνέχιση ενός ατέρμονου αγώνα για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση.
Σύμπραξη αντιεξουσιαστών/στριων για τον Δεκέμβρη 2012
πηγή : email που λάβαμε στις 5 Δεκέμβριος 10h