Τρίτη 19 Μαρτίου 2013 στις 14.00

Συλλογική κουζίνα

_______-001-vKZTIK.jpg

Κάθε Τρίτη μεσημέρι κατά τις 2…

Ένας περίεργος σαματάς ακούγεται από 'κει κάτω. Δυο τρεις άνθρωποι κατεβαίνουν τα σκαλιά στη Νέας Εφέσου 4 και συνωμοτούν. Λένε για συνταγές, για σουπερμάρκετ, για κάτι λαχανικά από τη βίλλα(;)…

Σε λίγο θα βγουν από εκεί αποφασισμένοι και θα χωθούν στις λαϊκές και στα μπακάλικα της γειτονιάς μας. Και δε θα αργήσουν να εμφανιστούν ξανά για να βάλουν μπροστά τα σχέδια τους. Κι ύστερα από κάποια ώρα, μυρωδιά τσιγαρισμένου κρεμμυδιού, σοταρισμένων λαχανικών, ντομάτας ώριμης που βράζει μέχρι να δέσει και να γίνει σάλτσα. Και αν κάνεις και κοιτάξεις μέσα από την ανοικτή τους πόρτα, θα δεις διάφορους ανθρώπους, άλλους κάθε φορά, μα γνωστές φιγούρες στη γειτονιά. Τριγυρίζουν λοιπόν εκεί μέσα και πλένουν λαχανικά, τρίβουν ντομάτες, κόβουν ψωμί, ψήνουν, βράζουν, τηγανίζουν και έπειτα, μόλις γίνει το φαγητό, το βάζουν έτσι με τις κατσαρόλες και τα ταψιά σε ένα μεγάλο πάγκο!

Όσο λοιπόν γίνεται όλη αυτή η φασαρία, διάφοροι άλλοι καταφθάνουν και παίρνουν θέση γύρω από τα τραπέζια, κουβεντιάζουν, πίνουν κάνα ποτηράκι και πού και πού βάζουν και καμιά μουσικούλα.

Ξαφνικά συνήθως στις 3:30 με 4 που το φαί είναι έτοιμο, σηκώνονται ένας ένας και πλησιάζουν το πάγκο με το φαγητό. Παίρνει ο καθένας το πιάτο του, βάζει μια μερίδα φαγητό, παίρνει τη σαλάτα του, το ψωμί του και επιστρέφει πάλι πίσω στο τραπέζι.

Τότε να δεις χαμός. Γιατί τώρα είναι πολλοί και δε σταματούν τη κουβέντα ούτε όταν τρώνε. Γιατί όλο αυτό, μοιάζει περισσότερο με γιορτή παρά με μεσημεριανό γεύμα. Και ξαφνικά θα πεταχτεί κάποιος από αυτούς και θα φωνάξει «ποιοί θα μαγειρέψουν την επόμενη φορά;». Συνήθως δε του δίνουν σημασία και κάνουν ότι δεν άκουσαν, αλλά αυτός επιμένει «ποιοί θα μαγειρέψουν την επόμενη φορά;». Και τότε αρχίζουν να συνεννοούνται όσοι είναι παρόντες και βγαίνει η ομάδα που θα αναλάβει την κουζίνα την επόμενη Τρίτη. Ώσπου έρχεται η ώρα του καθενός, να σηκωθεί απ΄το τραπέζι και να μοιραστεί με τους υπόλοιπους τον καθαρισμό του χώρου, πλένοντας το πιάτο του και πιθανόν κάποιο μαγειρικό σκεύος που έχει ξεμείνει στο νεροχύτη.

Και επειδή πολλοί θα αναρωτηθούν «μα πού βρίσκουν τα λεφτά για τα ψώνια της κουζίνας;», ας μη βιαστούν να γεμίσουν με εκατομμύρια ψύλλους τους κόρφους τους. Μα να κοιτάξουν καλύτερα και να δουν αυτό το στρογγυλό πλαστικό κουτί που υπάρχει στην είσοδο. Αυτό με το κίτρινο καπάκι. Το κουτί αυτό είναι ο ιδιότυπος κουμπαράς τους, που όταν πάνε για ψώνια τον αδειάζουν, και όταν ο φεύγουν, φροντίζει ο καθένας, σύμφωνα με τις δυνατότητες του, να αφήσει κάτι. Έτσι κάθε φορά ο κουμπαράς βρίσκεται γεμισμένος και μπορούν να αγοράσουν ό,τι χρειάζονται. Δε ζητιανεύουν, δε δίνουν σε κανένα ελεημοσύνη, αλλά είναι όλοι μαζί και αντιμετωπίζουν τις ό,ποιες δυσκολίες. Αγωνίζονται και στέκονται με αξιοπρέπεια, χωρίς να κρύβονται και να σκύβουν το κεφάλι.

Αυτή η κατάσταση όμως δεν υπάρχει μόνο στη Καισαριανή, αλλά και στις διπλανές γειτονιές του Βύρωνα και του Ζωγράφου. Και επειδή όλοι αυτοί βρίσκονται στους αγώνες των γειτονιών μας, και όχι μόνο, έχουν σκεφτεί και έχουν φτιάξει και ένα μπαξέ με λαχανικά για να τροφοδοτούν τις κουζίνες τους. Στο κατειλημμένο έδαφος της βίλλας Ζωγράφου, έχουν δουλέψει τη γη, έχουν φάει ώρες ατελείωτες για να σκεφτούν πώς μπορεί να λειτουργήσουν και έχουν φυτέψει ντομάτες, πιπεριές, μαρούλια και άλλα ζαρζαβατικά, όπως τα κάνανε παλιά οι παππούδες μας. Και τα έχουν καταφέρει. Γιατί από τη φετινή παραγωγή, καλύπτανε σε μεγάλο βαθμό τις ανάγκες της κάθε κουζίνας σε λαχανικά. Τουλάχιστον οι ντομάτες τους, έχουν πραγματικά ξεπεράσει κάθε προσδοκία, αφού δε μπορούν πια να φάνε άλλες και τις κάνουν σάλτσα.

Αυτά γίνονται κάθε Τρίτη το μεσημέρι από τις 2 στο ¨τετράγωνο¨ στη Ν. Εφέσου 4 και οι πόρτες είναι ανοιχτές σε όποιον θέλει να γνωρίσει τον αγώνα μέσα από την κουζίνα.

επικοινωνία :

πηγή : http://athens.indymedia.org/calendar/event.ph...