Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013 στις 9.00 πμ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αντιρρησία συνείδησης Νίκο Καρανίκα
Στο αυτόφωρο 17 χρόνια μετά και ο παραλογισμός καλά κρατεί
Συνελήφθη αιφνιδιαστικά την Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου, με την πρωτοφανή διαδικασία του αυτοφώρου, ο αντιρρησίας συνείδησης Νίκος Καρανίκας. Δικάζεται στο στρατοδικείο Θεσσαλονίκης την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου στις 9:00. Ο 42χρονος Νίκος Καρανίκας είναι αντιρρησίας συνείδησης ο οποίος από το 1995, περίοδος κατά την οποία δεν υφίστατο το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης, διώκεται συνεχώς για το ίδιο αδίκημα (ανυποταξία). Εδώ και 20 χρόνια έχει δηλώσει δημόσια την άρνηση του να ενταχθεί στο στρατιωτικό μηχανισμό και να υποταχθεί στον μιλιταριστικό παραλογισμό. Είναι μέλος του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης, ιδρυτικό μέλος της νεολαίας Συνασπισμού και ενεργό μέλος διαφόρων κοινωνικών κινημάτων.
Το παράλογο της υπόθεσης είναι ότι ο Νίκος Καρανίκας κατηγορείται για ανυποταξία κατά το έτος 1996, όταν μετά την αποφυλάκιση του, του επιδόθηκε χαρτί κατάταξης και ακολούθως κατηγορήθηκε για λιποταξία. Το έτος 2000 απαλλάχθηκε από αυτή την κατηγορία από το στρατοδικείο Θεσσαλονίκης. Την ίδια χρονιά το Στρατολογικό Γραφείο της Βέροιας απέρριψε την αίτησή του για να αναγνωριστεί ως αντιρρησίας συνείδησης και να εκπληρώσει εναλλακτική υπηρεσία επειδή θεώρησε ότι έχει υπηρετήσει στρατιωτική θητεία (το χρόνο φυλάκισής του στις στρατιωτικές φυλακές από τον Αύγουστο μέχρι τον Δεκέμβριο του 1995). Να υπενθυμίσουμε ότι μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2010 πριν την ψήφιση του νόμου 3883/2010, όσοι είχαν παρουσιαστεί έστω και για ένα λεπτό στο στρατό δεν είχαν δικαίωμα αίτησης για την εκπλήρωση εναλλακτικής υπηρεσίας.
Μας λυπεί το γεγονός πως οι στρατοκράτες αδυνατούν να αντιληφθούν πως ο Νίκος δεν υποτάχθηκε στις φυλακίσεις και τις επιθέσεις που δέχτηκε κατά την δύσκολη περίοδο 1988 - 2004 και αντιμετώπισε όλα τα στρατοδικεία προτάσσοντας τη συνείδησή του και τα πιστεύω του. Τι τους κάνει άραγε να πιστεύουν πως στα 42 του χρόνια θα δεχθεί να παραλάβει ένα χαρτί κατάταξης και να τους υπηρετήσει; Η εμμονή των αρχών σε συνδυασμό με την παράλογη απόρριψη του αιτήματός του για εκπλήρωση εναλλακτικής υπηρεσίας συνιστούν πολιτική δίωξη με σκοπό την εξόντωση ενός κοινωνικού αγωνιστή.
Η Ευρώπη καταργεί την υποχρεωτική θητεία η οποία αποτελεί παρελθόν για τις 21 από τις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Ελλάδα είναι η πιο γνωστή χώρα στην Ε.Ε. για τις σοβαρές παραβιάσεις των δικαιωμάτων των αντιρρησιών συνείδησης.
Οπισθοδρόμηση και συνεχής παραβίαση βασικών δικαιωμάτων του ανθρώπου σε συνδυασμό με τραγελαφικούς νόμους οι οποίοι αλληλοαναιρούνται.
Να σταματήσει κάθε δίωξη απέναντι σε όσους εναντιώνονται δημόσια στην υποχρεωτική θητεία.
Συγκέντρωση συμπαράστασης την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου, 9:00π.μ στο στρατοδικείο Θεσσαλονίκης.
Η στρατιωτική θητεία ως εργαλείο καταστολής
Για το κίνημα της άρνησης στράτευσης η περίπτωση του Νίκου Καρανίκα αποτελεί διαχρονικά ένα παράδειγμα εκδικητικότητας και μισαλλόδοξου παραλογισμού από την πλευρά του στρατιωτικού μηχανισμού, αλλά κι ένα παράδειγμα αγώνα και νίκης για την πλευρά του κινήματος. Ο Καρανίκας είχε συλληφθεί ως αντιρρησίας τον Αύγουστο του 1995 κι είχε καταδικαστεί πρωτόδικα τον Οκτώβριο του ίδιου έτους σε φυλάκιση τεσσάρων ετών, η οποία όμως μειώθηκε από το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο (Δεκέμβριος 1995) σε ένα έτος με τριετή αναστολή. Στη διάρκεια της φυλάκισής του είχε αναπτυχθεί γύρω του ένα ισχυρό κίνημα αλληλεγγύης στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Βγαίνοντας από τις στρατιωτικές φυλακές του στρατοπέδου Παύλου Μελά έλαβε «φύλλο πορείας» για μια μονάδα στην οποία, φυσικά, ποτέ δεν παρουσιάστηκε. Τότε του ασκήθηκε δίωξη για λιποταξία. Η πεντάχρονη και πλέον ομηρία του φάνηκε να κλείνει το 2000 με την απαλλαγή του από την κατηγορία αυτή από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης.
Την Τετάρτη 20/2 σε μέρα απεργίας, η αστυνομία (μετά από διαδοχικές τυπικές ή άτυπες ενοχλήσεις) επισκέπτεται τον Ν.Κ. στο σπίτι του τον συλλαμβάνει και τον οδηγεί στο Στρατοδικείο με τη διαδικασία του αυτοφώρου με βάση την υπόθεση εκείνης της περιόδου του 1996, για την οποία έχει ήδη διωχθεί. Η σύλληψη γίνεται με παρέμβαση της στρατιωτικής εισαγγελίας.
Για εμάς η όψη της παράνοιας και της σκληρότητας του στρατιωτικού μηχανισμού δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Το βιώνουμε όταν λαμβάνουμε υπέρογκα πρόστιμα σε περίπτωση ανυποταξίας, όταν οδηγούμαστε σε δίκες για το έγκλημα της διατήρησης της υπόστασης και ακεραιότητάς μας μέσω της άρνησης κατάταξης στη κιμαδομηχανή μυαλών και σωμάτων που αποτελεί ο στρατός, το καταλαβαίνουμε όταν μαθαίνουμε για την κάθε νέα «αυτοκτονία» - δολοφονία φαντάρου, όταν ακούμε τις καθημερινές ιστορίες τρέλλας και υποταγής από φίλους που κάνουν τη θητεία τους. Ακόμα κι έτσι, όμως, μας εκπλήσσει αρνητικά και μας ανησυχεί η έκταση που παίρνει αυτός ο παραλογισμός στην περίπτωση του Ν.Κ., όταν η στρατοκρατία επιλέγει να ανασύρει μια τελειωμένη υπόθεση 17 ετών και να διώξει έναν άνθρωπο που η αταλάντευτη στάση του ακόμα και σε πολύ σκληρότερες για τους αρνητές εποχές είναι δεδομένη και παραδειγματική.
Γνωρίζοντας, όμως, καλά και τη συνολική πολιτική και κοινωνική δράση του Καρανίκα, μέσα από τα κινήματα γειτονιάς, δικαιωμάτων και υπεράσπισης του δημόσιου πλούτου και των κοινών αγαθών, μέσα από πολιτικές πράξεις αντίστασης και εναντίωσης στην επέλαση της βαρβαρότητας, θα εθελοτυφλούσαμε αν δε βλέπαμε και παραπέρα από το ειδικό της δίωξης για ανυποταξία και δεν αντιλαμβανόμασταν πώς η καταστολή που προσπαθούν να επιβάλλουν στους αγώνες και στους αγωνιστές θα περάσει από κάθε δυνατό δρόμο, θα χρησιμοποιήσει κάθε όπλο που έχει η σύγχρονη απολυταρχία για να μας φιμώσει. Ο στρατός έρχεται στην περίπτωση του Ν.Κ. να υπακούσει στις επιταγές της πολιτικής εξουσίας και να παίξει με έναν νέο τρόπο το ρόλο του στο πεδίο της κοινωνικής και πολιτικής καταστολής. Η περίπτωση του Ν.Κ. είναι για εμάς μέρος της διαδικασίας στρατιωτικοποίησης της κοινωνικής δημόσιας ζωής, το επόμενο βήμα των επιστρατεύσεων των απεργών στο Μετρό της Αθήνας και των ναυτεργατών, ένα ακόμα σημάδι της εισόδου σε μια εποχή που για τους κυρίαρχους λίγη σημασία έχει η πραγματική δικαιοσύνη, η επί της ουσίας συζήτηση για το δίκαιο ή άδικο των πράξεων, αλλά στόχος είναι ο απόλυτος έλεγχος και το κόψιμο με κάθε τρόπο όποιου κεφαλιού πάει να σηκωθεί.
Σε αυτό το ζοφερό τοπίο, μόνος δρόμος για εμάς είναι η αντίσταση στο μιλιταρισμό και στο στρατιωτικό πνεύμα της συνολικής καθυπόταξης που βγαίνει από τα στρατόπεδα και απλώνεται στην κοινωνία, η σταθερότητα και η συλλογικοποίηση των αρνήσεών μας απέναντι στο στρατό και η αμέριστη αλληλεγγύη σε όλους τους αρνητές στράτευσης που διώκονται για αυτή τους την επιλογή.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΡΝΗΤΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΝΙΚΟ ΚΑΡΑΝΙΚΑ
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ - ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΔΙΩΞΗ
Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης (λεωφ. Καυταντζόγλου, πίσω από την ΕΡΤ3), Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου, 9 π.μ.
κάλεσμα : KAIUS SPARILUS - Ομάδα για την άρνηση στράτευσης στη Θεσσαλονίκη