Τρίτη 9 Απριλίου 2013 στις 9.00 πμ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης για μύνηση ενάντια σε εργοδοσία φροντιστηρίων
Για όλους τους εκπαιδευτικούς στα φροντιστήρια: Δουλειά κι όχι δουλεία
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
Μετά από 3 χρόνια συνεχούς μνημονιακής καταστροφής και με την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, η δουλειά στο χώρο των φροντιστηρίων και της ιδιωτικής εκπαίδευσης μετατρέπεται σε πραγματική δουλεία. Με fast truck διαδικασίες και με τη βοήθεια της τρικομματικής κυβέρνησης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), η εργοδοσία στα φροντιστήρια δεν χρειάζεται να κρύβεται από τις δημόσιες υπηρεσίες για τις αυθαιρεσίες της ή να διαπραγματεύεται «ελεύθερα» με τον εργαζόμενο το ύψος της αμοιβής και τους όρους εργασίας. Η ίδια η ύπαρξη του 1,5 εκατομμυρίων ανέργων είναι αρκετή ώστε να υπάρξει ένα ειδικό εμπόρευμα (το πλεονάζον εργατικό δυναμικό των ανέργων) που βρίσκεται σε υπερπροσφορά και που οι εργοδότες εκβιάζουν με ωμό κυνισμό τον κάθε εργαζόμενο εκπαιδευτικό με την απλή φράση «ή αυτά που σου λέω γιατί υπάρχουν κι άλλοι».
Ο κλάδος των εκπαιδευτικών στα φροντιστήρια έχει βρεθεί στη δίνη της καπιταλιστικής κρίσης και ύφεσης, έχοντας χάσει κάθε ελπίδα εργασίας στο δημόσιο σχολείο που «συγχωνεύεται» και οι οργανικές θέσεις μειώνονται. Μετρά χιλιάδες άνεργους κι άλλους τόσους εργαζόμενους απίστευτα εκμεταλλευόμενους.
Τέτοια είναι η υπόθεση της καθηγήτριας Α.Ξ. που εργαζόταν σε κεντρικό φροντιστήριο της Λάρισας: ανασφάλιστη ή υποασφαλιζόμενη εργασία, αμοιβές πολύ κάτω από όσα προέβλεπε η συλλογική σύμβαση όσο ακόμη ήταν σε ισχύ, μη καταβολή επιδομάτων αδείας και δώρων ύστερα από συνεννόηση όλων των εργοδοτών, είναι μόλις μερικές από τις αυθαιρεσίες που συμβαίνουν στον χώρο των φροντιστηρίων και λυμαίνονται το χώρο της εκπαίδευσης. Η καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων συμπληρώνεται με την άσκηση ψυχολογικής βίας για όποιον εργαζόμενο σηκώσει κεφάλι και διαμαρτυρηθεί για τις συνθήκες δουλειάς.
Τα μικρά και μεγάλα αφεντικά των φροντιστηρίων δεν μένουν όμως μόνο σε αυτό. Σε αντίθεση με τους εκμεταλλευόμενους εργαζόμενους, έχουν οργανωθεί και διατηρούν μεταξύ τους στενές σχέσεις, ώστε να εκτοπίζουν από όλα τα φροντιστήρια όποιον εργαζόμενο μιλήσει, διεκδικήσει. Μια πρακτική που δεν εντοπίζεται στα στενά όρια μιας επαρχιακής πόλης αλλά σε ολόκληρη τη χώρα. Στη πράξη, για να βρεις δουλειά, πρέπει να μετακομίσεις!
Με εξαίρεση λίγα σωματεία του χώρου των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, οι εργαζόμενοι παραμένουν ανοργάνωτοι, έρμαια της σημερινής μνημονιακής πολιτικής. Μόνη ελπίδα παραμένει η αυτο-οργάνωση των εργαζομένων, η ενότητα με τα μαχόμενα τμήματα της εργατικής τάξης αλλά και η γενικευμένη πάλη με όλους τους εκπαιδευτικούς για ένα δωρεάν δημόσιο σχολείο, χωρίς ιδιωτικά φροντιστήρια, στα χέρια της εργατικής τάξης και όχι των χρεοκοπημένων καπιταλιστών, αφεντικών-ιδιοκτητών ενός ανάπηρου εκπαιδευτικού συστήματος αναπαραγωγής της ιδεολογίας του ανταγωνισμού, που εκμεταλλεύονται αδίστακτα τη γνώση, τα όνειρα και το μέλλον της νέας γενιάς, που ζει σε ένα παρόν μαζικής ανεργίας, χωρίς μέλλον, με εργαζόμενους σε συνθήκες γαλέρας.
Στεκόμαστε στο πλευρό κι εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην καθηγήτρια που τόλμησε να αντισταθεί στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Καλούμε όλους τους συναδέλφους της να την στηρίξουν σε έναν αγώνα που είναι κοινός για όλους τους εργαζόμενους για να οργανώσουμε τώρα τις αντιστάσεις μας σε κάθε χώρο δουλειάς.
Είμαστε αλληλέγγυοι σε κάθε πράξη εναντίωσης και καταγγελίας του εργασιακού καθεστώτος στα φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης και Ξένων Γλωσσών.
Υποστηρίζουμε τον αγώνα της εργατικής τάξης για να δυναμώσουμε τις γραμμές της επαναστατικής πτέρυγας του εργατικού κινήματος, που δε σκοπεύει να λιβανίζει τους καπιταλιστές, αλλά να τους ανατρέψει, για να περάσει όλη η εξουσία στα εργατικά μας συμβούλια, τα σωματεία μας και τις επιτροπές μας.
7/4/2013
Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών
http://kentroagona-ergaton.blogspot.gr/
πηγή : email received on 8 Απρίλιος 21h