Τρίτη 13 Αυγούστου 2013 στις 13.00

2 καλέσματα : 1 2

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στις καταλήψεις στα δικαστήρια

Διοργάνωση: @

1097330_507555202654691_1894247371_n.jpg

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 11.8 ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 12.8 ΕΝΟΨΕΙ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΤΩΝ 5 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟ

ΗΜΑΣΤΑΝ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ, ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟΥ, Ν. ΓΥΖΗ 33 -ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΤΕΙ ΠΑΤΡΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΠΡΟΒΟΛΗ: ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΑΥΓΟΥΣΤΤΟΥ ΣΤΙΣ 9 μ.μ. στις σκάλες Αγίου Νικολάου στο πάνω μέρος

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΔΕΥΤΕΡΑ 12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΙΣ 8 μ.μ. στην πλατεια Αγίας Σοφίας

πηγή : https://athens.indymedia.org/calendar/event.p...


Η ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΤΣΙΜΕΝΤΟΥ ΔΕ ΘΑ ΠΝΙΞΕΙ ΤΟ ΘΟΡΥΒΟ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΖΩΗΣ

Τα ξημερώματα της 5ης Aυγούστου είδαμε να στήνεται μια ογκώδης και θεαματική επιχείρηση της αστυνομίας σε απόλυτη συνεργασία με το δήμο της Πάτρας και την πυροσβεστική για την εκκένωση και το σφράγισμα της Κατάληψης Παραρτήματος, του κατειλημμένου Μαραγκοπουλείου και του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού Τ.Ε.Ι. Πάτρας - Κατάληψη Νικολάου Γύζη 33.

Όσον αφορά τις συλλήψεις των συντρόφων-ισσών στο κατηλειμμένο Μαραγκοπούλειο θα θέλαμε να αναδείξουμε μερικά πράγματα: Η άνοδος και παραμονή των συντρόφων στην στέγη, φωνάζοντας συνθήματα και ανοίγοντας πανό, είχε ως σκοπό τη δημιουργία όσο το δυνατόν μεγαλύτερου κοινωνικού γεγονότος στη γειτονιά, έχοντας πλήρη συνείδηση της επικείμενης σύλληψής τους. Τη στέγη αυτή τη γνωρίζουμε καλά καθώς εμείς την επιδιορθώσαμε. Σε μια επίδειξη απόλυτης ανευθυνότητας που δε μας εξέπληξε στο ελάχιστο και αγνοώντας τις προειδοποιήσεις των συντρόφων σε σχέση με την αντοχή του υλικού της στέγης, οι μπάτσοι ανέβηκαν σε αυτή, θέτοντας με αυτό τον τρόπο σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα των συντρόφων. Κατέβασαν «τσουλήθρα» μάλιστα έναν εξ' αυτών αδιαφορώντας για την πιθανότητα τραυματισμού. Η έρευνα που διεξήχθη στο χώρο ήταν απουσία οποιουδήποτε συντρόφου παρά την επιμονή με την οποία ζητήθηκε, ενώ οι πρώτοι αλληλέγγυοι που κατέφτασαν έξω από το Μαραγκοπούλειο προσήχθησαν άμεσα (11 στο σύνολο). Τα παραπάνω δεν τα αναφέρουμε φυσικά ούτε επικαλούμενοι το γράμμα οποιουδήποτε νόμου ούτε έχοντας κάποια γκρεμισμένη αυταπάτη σε σχέση με το ποιοι είναι οι κατασταλτικοί μηχανισμοί. Κρίνουμε όμως σκόπιμη την εμπειρική μεταφορά των γεγονότων προς άλλους καταληψίες συντρόφους αλλά και την κοινωνία. Να σημειώσουμε επίσης την κατηγορηματική άρνηση των συλληφθέντων τόσο ως προς την συμπλήρωση βιομετρικών φορμών όσο και ως προς τη διαδικασία λήψης αποτυπωμάτων καθώς και ότι οι 4 από τους συλληφθέντες το μόνο που δήλωσαν στον εισαγγελέα είναι ότι η 5η συλληφθείσα ήταν φιλοξενούμενη στο χώρο. Οι συνολικές κατηγορίες που αντιμετωπίζουν είναι 6: διατάραξη οικιακής ειρήνης, διακεκριμένες φθορές, παράνομη βία, ρευματοκλοπή, οπλοκατοχή και απείθεια.

Η χρονική στιγμή που επιλέχθηκε για το κατασταλτικό αυτό χτύπημα δεν είναι τυχαία.

Πέρα από την εκμετάλλευση της καλοκαιρινής περιόδου και ό,τι συνεπάγεται αυτή στο επίπεδο των δυναμικών από πλευράς κινήματος, η επιχείρηση της 5ης Αυγούστου βρίσκεται σε ευθεία σύνδεση, σε στρατηγικό επίπεδο, με την στοχοποίηση του συνόλου των καταλήψεων, των αυτοδιαχειριζόμενων χώρων, των μέσων αντιπληροφόρησης και άλλων κινηματικών υποδομών, αποτελώντας συνέχεια των κατασταλτικών επιχειρήσεων του περασμένου διαστήματος (Κατάληψη Δέλτα στη Θεσσαλονίκη, Villa Amalias, Κατάληψη Πατησίων και Σκαραμαγκά, Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, Στέκι ΑΣΟΕΕ, Ράδιο 98fm, Athens Indymedia). Η πάταξη του εσωτερικού εχθρού άλλωστε, δεν θα μπορούσε παρά να είναι προτεραιότητα στην κρατική πολιτική ατζέντα.

Το στρατήγημα του νόμου και της τάξης εξυπηρετεί από τη πλευρά του κράτους τη προσπάθεια μιας νέας κοινωνικής ρύθμισης. Η καπιταλιστική αναδιάρθρωση που συντελείται, οι ενδοσυστημικοί ανταγωνισμοί και η κρίση συναίνεσης διαμορφώνουν ένα ρευστό περιβάλλον όπου οι κοινωνικοί αγώνες και τα κινήματα αποκτούν ειδικό βάρος και πρέπει να επανενταχτούν στο παιχνίδι της δημοκρατίας μέσω της καταστολής και της ενσωμάτωσης. Από τις Σκουρίες της Χαλκιδικής που «μπλοκάρονται επενδύσεις» μέχρι τα κέντρα της Αθήνας και των άλλων μεγάλων πόλεων που «είναι απροσπέλαστα, γεμάτα εστίες ανομίας», απο τα 4 μνημόνια και τα μέτρα ακραίας λιτότητας που αυτά επέφεραν, μέχρι τις επιστρατεύσεις απεργών, από το γενικευμένο πογκρόμ που ακούει στο όνομα Ξένιος Δίας και την παγίωση νεοναζί καθαρμάτων ως παράγοντα εξασφάλισης ευνομίας, αυτό που επιχειρείται να προσδιοριστεί είναι μια νέα κανονικότητα στα πλαίσια της μηδενικής ανοχής. Σε αυτή την κανονικότητα, τα πάντα πρέπει να επανακαθοριστούν έτσι ώστε να υπάρχουν μόνο μέσα από κρατικά-κυρίαρχα διαμεσολαβημένα νοήματα. Το κράτος πρέπει να επανέλθει σαν ρυθμιστής των κοινωνικών σχέσεων, παντού. Ως εκ τούτου οτιδήποτε κυοφορεί ριζοσπαστικά αντιθεσμικά χαρακτηριστικά και προάγει την αδιαμεσολάβητη έκφραση και επικοινωνία πρέπει να παταχθεί.

Η κρατική επίθεση στην Πάτρα συμπυκνώνει με τον πιο εμφατικό τρόπο τόσο τα γεγονότα της περιόδου που ζούμε όσο και το περιβάλλον που πλάθεται σε τοπικό επίπεδο.

Αλλά επειδή ένα πράγμα που μας προσάπτεται είναι το νεανικό-εφηβικό της παρουσίας μας άρα και της πολιτικής μας δράσης, θα δείξουμε στους κύριους δημάρχους και ντόπιους μικροτσιφλικάδες από μπάτσους μέχρι δημοτικούς συμβούλους πως δε μασάμε κουτόχορτο. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με γεγονότα: οι συχνές επερωτήσεις στη βουλή από το βουλευτή της Χρυσής Αυγής Αρβανίτη και τον βουλευτή της ΝΔ Νταβλούρο το προηγούμενο διάστημα ήταν ξεκάθαροι σηματοδότες της κατάστασης που επρόκειτο να έλθει. Ο κύριος Αρβανίτης είναι ο δικηγόρος του Καλαμπόκα που δολοφόνησε τον Τεμπονέρα το '91. Ο κύριος Νταβλούρος είναι ο πρώην αστυνομικός διευθυντής Αχαΐας και διοικητής Ασφάλειας Πατρών, αυτός που χρεώνεται την εξάρθρωση των κυκλωμάτων της νύχτας, με άλλα λόγια την αλλαγή φρουράς στα βρώμικα νταραβέρια που ελέγχει το κράτος. Ακόμη είναι αυτός που στεκόταν δίπλα - δίπλα με τους παρακρατικούς, τάχα καταστηματάρχες, που συνέδραμαν το έργο των μπάτσων κατά των εξεγερμένων την Τρίτη 9 Δεκέμβρη του 2008 στην Πάτρα. Και να που μερικά χρόνια αργότερα, αυτά τα άνθη της αχαϊκής γης, ξανασυνεργάζονται ως θεματοφύλακες και εκφραστές του κοινού αισθήματος περί δικάιου, στοχοποιώντας μας και πλάθοντας το έδαφος για όσα έγιναν. Το αλισβερίσι μεταξύ κράτους και παρακράτους είναι συνεχές μέσα στο χρόνο και οι χάρες επιστρέφονται. Και μιας και μιλήσαμε για χάρες οι άλλοι 2 κύριοι και αντιδήμαρχοι, Σιγαλός και Στανίτσας, που έβαλαν την υπογραφή τους από μεριάς δήμου στις εκκενώσεις των τριών καταλήψεων να ξέρουν πως γνωρίζουμε πολύ καλά το ρόλο τους. Ειδικά για τον κύριο Σιγαλό γνωρίζουμε πως πρόκειται να πολιτευτεί και πως έχει πάρει από τώρα τα ψηφαλάκια του από τη Χρυσή Αυγή για τη χάρη που της έκανε να συνδράμει με τόσο άμεσο τρόπο το έργο της αστυνομίας. Αντίστοιχα και ο δήθεν κεντρο-αριστερός δήμαρχος Δημαράς δεν μπορεί να ξεπλύνει πια το όνομά του ούτε να περιφέρει στους δρόμους της πόλης το δημοκρατικό-προοδευτικό κ.λπ. του προφίλ, μιας και επί ημερών του ο Δήμος αποφάσισε να γίνει ένα με τον ακροδεξιό συρφετό ανοίγωντας τις πόρτες στην κρατική καταστολή. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως στην παράταξη Δημαρά όταν ήταν δήθεν μαχητική και ανεξάρτητη, πριν αναλάβει τη δημαρχία, υπήρχε και ο χρυσαυγίτης Βασίλης Κόκκαλης, στέλεχος της τοπικής οργάνωσης Πάτρας της Χ.Α. Οι πολιτικές καριέρες χτίζονται και σε υπόγεια κανάλια, η δημοκρατία ξεπλένει κάθε απόβρασμα που τώρα βρίσκει την ώρα να επανέλθει στο προσκήνιο λυσσώντας πια να μας τρίψει στη μούρη τη φασιστική, ναζιστική, φιλοχουντική και μισαλλόδοξη φύση του.

Το όλο παιχνίδι αφορά πολιτικές συμφωνίες μεταξύ κυρίων κάτω από το τραπέζι που έχουν ως ορίζοντα την διαχείριση της κατάστασης μέσα σε ένα πολιτικά ρευστό περιβάλλον, με τις επερχομενες δημοτικές εκλογές να αποκτούν σημαίνουσα σημασία. Στο νέο πολιτειακό και κρατικό περιβάλλον που βλέπουμε να διαρθρώνεται, η τοπική αυτοδιοίκηση είναι ένας βαθμός εξουσίας που θα υλοποιεί τα νεοφιλελεύθερα προγράμματα, ειδικά σε μια πόλη με λιμάνι, φοιτητές, οικονομική ζωή, έργα που γίνονται στην περιφέρειά της κ.λπ. Από την κορφή μέχρι τα νύχια το πολιτικό προσωπικό αλλάζει και επιλέγονται αυτοί που καλούνται να αναπεξέλθουν στις επιλογές κράτους και κεφαλαίου. Ο κάθε Δημαράς, Σιγαλός, Αρβανίτης, Νταβλούρος και το κάθε μόρφωμα ή κόμμα που αντιπροσωπεύει έχει αυτό το ρόλο και ανάλογα έχει και υποχρεώσεις αλλά και να λαμβάνει. Σε επίπεδο ηγεσίας στην τοπική ΕΛΑΣ έχουν επέλθει αλλαγές ώστε να εφαρμοστούν τα νέα δόγματα όπως και συμπληρωματικά διάφοροι εισαγγελείς και δικαστές είναι πρόθυμοι να χτίσουν τις καριέρες τους πάνω στις ζωές μας εφαρμόζοντας τις κυρίαρχες επιταγές ενάντια σε όσους αντιστέκονται. Στην πόλη που ζούμε ξέρουμε για τα μεροκαματάκια που προσφέρουν οι χρυσαυγίτες σε διάφορους δήθεν «άγριους», σε διάφορα σκουλήκια του παρελθόντος. Όπως ξέρουμε για τις πολιτικές πιέσεις που υπάρχουν κάθε φορά που διώκεται κάποιος αγωνιστής. Όπως ξέρουμε για τα μεροκάματα που κάνουν ασφαλίτες σε νυχτερινά μαγαζιά, αλλά και το αλισβερίσι τους με τον έλεγχο της πρέζας. Όπως ξέρουμε για διάφορους μπάτσους που βασανίζουν μετανάστες, που τους κλέβουν λεφτά και κινητά, που τους σκίζουν τα χαρτιά, που βγάζουν και κανα χαρτζιλίκι από τα κυκλώματα μετακίνησης των μεταναστών. Οπως ξέρουμε σε τι άθλια κατάσταση ήταν πριν μπούμε εμείς οι τρεις χώροι που εκκενώθηκαν, τι φράγκα είχαν φαγωθεί από τους εκάστοτε διαχειριστές τους και πόσο ανοιχτά στην κοινωνία ήταν. Κάτι κύριοι που ακόμη επιβιώνουν μέσα στον βούρκο του φαγοποτιού, της κρατικής διαμεσολάβησης, του γλυψίματος και της εξουσίας είναι όσοι σήμερα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την επιστροφή της ηρεμίας στην πόλη, κλείνοντας το μάτι στα παρακρατικά σκουπίδια και παίρνοντας θέση στην επίθεση που εξαπολύεται απέναντι σε όσους αγωνίζονται ενάντια στη λεηλασία των ζωών μας.

Η λειτουργία των τοπικών ΜΜΕ ήταν ανέκαθεν ένας από τους πυλώνες που στήριζαν τις ανηλεείς προσπάθειες ενάντια στους αναρχικούς, αντιεξουσιαστές ή κοινωνικούς αγωνιστές. Από την πάντα παρούσα «Πελοπόννησο» μέχρι και τις κωλοφυλλάδες αποχαύνωσης τύπου «Κόσμος» του έγκριτου συμπορευτή και πληροφοριολήπτη των μπάτσων Φλαμή και το κάθε τυχάρπαστο τοπικό κανάλι και site που ανακαλύπτει, δημιουργεί και διαστρεβλώνει γεγονότα ορεγόμενο κανά αθηναϊκό ψίχουλο, τα τοπικά ΜΜΕ έβαλλαν συνεχώς με κάθε τρόπο απέναντι στο κίνημα και τους χώρους του, προσπαθώντας σε κάθε περίπτωση, σε κάθε γεγονός να απονοηματοδοτήσουν την ύπαρξη, το λόγο, τις πράξεις μας. Με λίγα λόγια από τα τοπικά ΜΜΕ, όσον αφορά ειδικά τις καταλήψεις, με ιδιαίτερη έμφαση στο Παράρτημα, συνεχώς εκφραζόταν η αναγκαιότητα μιας άλλης διαχείρισής τους, η αναγκαιότητα πάταξης των εστιών ανομίας, η αναγκαιότητα να εμφανιστεί επιτέλους η πολιτική βούληση ούτως ώστε η πολιτεία να εξασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία τους προς όφελος κάθε φορά και διαφορετικού υποκειμένου. Άλλες φορές με πολεμικές και άλλες με συμπαθητικές απόπειρες τα τοπικά ΜΜΕ εξέφραζαν καθολικά την κυρίαρχη γραμμή για τα όσα συμβαίνουν από μεριάς όσων αγωνίζονται, προσπαθώντας να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα και να παρουσιάσουν τον αντιφασιστικό αγώνα ως σύγκρουση μεταξύ άκρων, τους κατειλημμένους χώρους ως απειλή για την τοπική κοινωνία, το σύνολο του αναρχικού / αντιεξουσιαστικού κινήματος ως ενός συνονθυλεύματος ατόμων με άγνωστα κριτήρια και επιλογές και στην καλύτερη των περιπτώσεων ως οργισμένων νέων, παραμελημένων και με λάθος ρότα σε σχέση με το ήσυχο, νομοταγές και εύρυθμο κοινωνικό σύνολο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως τώρα το σύνολο του τοπικού αστικού τύπου κάνει εκκλήσεις για να βρεθεί μια λύση για τη μελλοντική χρήση ειδικά του Παραρτήματος. Μια λύση που «θα αφορά τη νεολαία, τον πολιτισμό, την πρόοδο, τη δημοκρατία». Μάλλον έχει διαφανεί ήδη η πολιτική πρόταση και αυτή δεν είναι άλλη από την δημοκρατική διαχείριση. Μια διαχείριση που περνά πάνω από τσιμέντα και τούβλα και σκοπό έχει να αφαιρέσει τα αιχμηρά χαρακτηριστικά, περιεχόμενα και επιλογές από τους χώρους αυτούς. Ο αντιφασιστικός αγώνας πρέπει να είναι μια αναίμακτη καταγγελία, οι πορείες κηδείες ντυμένες με βουβά βλέμματα και πνιγμένη οργή, ο πολιτισμός πρέπει να αφορά οποιαδήποτε γλυκανάλατη, διαμεσολαβημένη μορφή σερβίρεται μέσα σε καλοβαλμένα μέγαρα και χώρους, από ειδήμονες, με συνοδεία αντίτιμο και ανάγκη για καλό ντύσιμο. Το στοίχημα είναι να μην υπάρχουν χώροι που μπορεί να πάει ο καθένας χωρίς να πληρώσει, να τον στραβοκοιτάξουν, να του πουν πως δεν έχει κάποιο θεσμικό ρόλο, να εκφραστεί, να συνδιαλλαγεί, να οργανωθεί, να αντεπιτεθεί.

Τυχαίνει να είμαστε από αυτούς που δεν ξεχνούν εύκολα τι συμβαίνει γύρω μας και θυμόμαστε πράγματα και καταστάσεις.

Ο χώρος του Παραρτήματος είναι γνωστός στους πάντες και συνδεδεμένος άρρηκτα με κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες του παρελθόντος αλλά και του σήμερα. Από την εξέγερση του Νοέμβρη του 1973 ενάντια στη χούντα, μέχρι τους αγώνες ενάντια στο άρθρο 815 το '78-'80, από τα μαθητικά του '91 μέχρι τα αντιπολεμικά του 2003, τα φοιτητικά του 2006-07 και τον Δεκέμβρη του 2008 το Παράρτημα αποτέλεσε τον κατ' εξοχήν χώρο που έβρισκε τον εαυτό του οποιοσδήποτε αγωνιζόμενος επέλεγε να αντισταθεί στις προσταγές της εξουσίας. Από τον Σεπτέμβρη του 2009 το Παράρτημα άρχισε να λειτουργεί σαν κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο με σαφώς διατυπωμένες αρχές λειτουργίας που εδράζονται στην εναντίωση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στην ιεραρχία, το ρατσισμό, το σεξισμό, το χρήμα και τη λογική του κέρδους. Ως συλλογικότητα αποτελούμε κομμάτι του και βρίσκουμε τον εαυτό μας τόσο στις αρχές λειτουργίας του Παραρτήματος όσο και στην ιδιαίτερη ιστορία του.

Η κατάληψη του Μαραγκοπουλείου πραγματοποιήθηκε από εμάς και με τη συνδρομή συντρόφων-ισσων τον Οκτώβρη του 2010. Ο χώρος που πήραμε στα χέρια μας βρισκόταν σε άθλια κατάσταση με τόνους από μπάζα, σκουπίδια και σοβαρά προβλήματα φθορών απο την πάνω απο 20 χρόνια εγκατάλειψή του. Με συνοπτικές διαδικασίες αποκαταστήσαμε το χώρο σε όχι απλώς βιώσιμη, αλλά αξιοζήλευτη κατάσταση, χτίζοντας, σοβατίζοντας, βάφοντας, επιπλώνοντας, επιδιορθώνοντας ακόμα και την κατεστραμμένη από χρόνια αποχέτευση, με σκοπό τη στέγαση των πολιτικών μας αναγκών, αποκτώντας ένα ακόμα εργαλείο στη διεξαγωγή του κοινωνικού-ταξικού πολέμου. Στο Μαραγκοπούλειο στεγάζονταν (με δικούς μας πόρους) δανειστική βιβλιοθήκη, βιβλιοπωλείο κινηματικών εκδόσεων και αυτοοργανωμένων έντυπων εγχειρημάτων, εκτενές ιστορικό κινηματικό αρχείο, χαριστικό/ανταλλακτικό παζάρι, ενώ πέρα από τις πολυάριθμες πολιτικές εκδηλώσεις που λάμβαναν κατά καιρούς χώρα, σε μόνιμη βάση πραγματοποιούνταν συλλογικές κουζίνες και πολιτικά καφενεία με θεματικές ενότητες. Πάντα φυσικά με ανοιχτά κοινωνικά χαρακτηριστικά και με διαύλους επικοινωνίας ανοιχτούς με τη γειτονιά μας, η οποία αγκάλιασε το εγχείρημα από την πρώτη στιγμή. Τα ξεκάθαρα αναρχικά χαρακτηριστικά του εγχειρήματος το έθεσαν από την πρώτη στιγμή στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής. Από την πρώτη απόπειρα εκκένωσης της κατάληψης τον Δεκέμβρη του 2010, μερικούς μήνες μετά την οικειοποίηση του χώρου από πλευράς μας, και την πανηγυρική ανακατάληψη, 3 μέρες μετά την αστυνομική επιχείρηση, παραμονή πρωτοχρονιάς του 2011, ως τις επιθετικές κινήσεις των παρακρατικών της Χ.Α. σε αγαστή συνεργασία με τις αστυνομικές δυνάμεις. Με τις τελευταίες να αποσκοπουν ουσιαστικά στη δημιουργία καταστάσεων έντασης ώστε να θέσουν ζήτημα δημόσιας τάξης για το Μαραγκοπούλειο και να δώσουν την απαραίτητη αβάντα στο κράτος να επέμβει. Υπερασπιστήκαμε την κατάληψή μας όπως είναι αυτονόητο, γνωρίζοντας ότι ο αντιφασισμός δεν μπορεί να εσωκλείεται σε χωροταξικά όρια. Δεν ήμασταν απλά ένα αντιφασιστικό ανάχωμα μα ένα σύνολο θέσεων που έχουμε ως αναρχικοί και προβάλλουμε στο περιβάλλον μας, προωθώντας την αλληλεγγύη, την αντίσταση και την αυτοοργάνωση. Βάζοντας στους διπλανούς μας ερωτήματα και ερχόμενοι σε ζύμωση μαζί τους, για το πώς μπορούμε όχι μόνο να αντισταθούμε αλλά και να ζήσουμε καθημερινά. Η κατάληψή μας ήταν η έμπρακτη πραγμάτωση των θέσεων που έχουμε ως άνθρωποι και αυτό δε σβήνει με τίποτα. Στην τελική, η άρνησή μας προς την ιδιοκτησία, τη λεηλασία των αγαθών, η υπεράσπιση της χρήσης τους από όλους ισότιμα είναι ζητήματα που πρέπει να αναλογιστούν όλοι και μάλιστα τώρα. Δεν πράξαμε τίποτα περισσότερο από το να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Κάτι που θα κρέμεται σε πολλά χείλη από το Σεπτέμβρη, όταν η εφορία θα παίρνει σπίτια για ψύλλου πήδημα.

Το γιατί οι αναρχικοί και οι υποδομές τους γίνονται στόχος του πολυεπίπεδου βόθρου που κυβερνά αυτή τη χώρα είναι κάτι στο οποίο μόνο κάποιος αδαής δεν θα μπορούσε να απαντήσει. Πρεσβεύουμε όλα όσα το σύστημα εκμετάλλευσης δεν διδάσκει, όλα όσα είναι και στην ουσία πέρα από τα όρια της κατανόησης του, όλους τους δρόμους που θα οδηγήσουν εν τέλει στον αφανισμό του. Στην εποχή της βάναυσης επιβολής νεοφιλελεύθερων δογμάτων, σερβιρισμένων στην πιατέλα της εθνικής σωτηρίας, ανάκαμψης και ακμής, με λίγα λόγια την απελπισμένη προσπάθεια διάσωσης του ντόπιου καπιταλισμού, δεν υπάρχουν περιθώρια για αδιαμεσολάβητη επικοινωνία και έκφραση. Δεν υπάρχει χώρος για ψυχαγωγία χωρίς αφεντικό, κερδοφορία, εμπόριο. Δεν νοείται η θέση του να μοιράζεσαι συντροφικά ένα πιάτο φαγητό με κάποιον χωρίς να του ζητάς αστυνομική ταυτότητα. Δεν στεριώνει σε ευνομούμενη πολιτεία κάποιοι ταραχοποιοί καταληψίες να δημιουργούν πρόβλημα στους νεοναζί αβανταδόρους του θεόπνευστου κυβερνητικού έργου. Οι κυρίαρχοι έρχονται αντιμέτωποι με την ίδια την οργάνωση ζωής και καθημερινότητας έξω από θεσμικά πλαίσια και εχθρικά απέναντι σ' αυτά, απαλείφοντας διαμεσολάβηση, εμπόρευμα, αλλοτρίωση, ιεραρχία, σεξισμό, ρατσισμό, κάθε μοριακό συστατικό του κόσμου της εξουσίας. Η πολεμική, οι εχθροπραξίες και οι αντιπροτάσεις απέναντι στα ανωτέρω διαπνέονται από την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση, την αλληλοβοήθεια, την συντροφικότητα, τα μοριακά δηλαδή, συστατικά της λογικής της Αναρχίας.

Η Αναρχία, καθίκια εξουσιαστές, είναι τα μυαλά, οι καρδιές και τα χέρια των ανθρώπων της. Είναι η ανίατη επιδημία που έχει προσβάλλει το άρρωστο τεχνητό σας οικοσύστημα, ο ακάνθινος κισσος που διαβρώνει τα μάρμαρα του λαμπρού ναού που ονομάζεται σύγχρονος πολιτισμός.

Μπάτσοι, δικαστές, δήμαρχοι και τα λοιπά τσιράκια τους, ας βάλουν όλοι καλά στο μυαλό τους ότι οι καταλήψεις μας δεν είναι τα ντουβάρια, οι τοίχοι και τα πορτοπαράθυρα που τσιμεντώθηκαν. Οι καταλήψεις μας είναι αυτά που κυοφορούνται εντός τους και εντός μας. Είναι οι σχέσεις που πλάθουμε μεταξύ μας, είναι οι έρωτες μας, οι τσακωμοί μας, οι συζητήσεις μας, τα όνειρα, οι ραδιουργίες και τα σχέδια μας για ολική ανατροπή, τα τσιτωμένα νέυρα στα καραούλια επαγρυπνώντας για τους μπάσταρδους, οι άνομες συνευρέσεις μας και οι ένοχες συντροφικότητες.

Για όλους τους λόγους του κόσμου κατάληψη

Για όλους τους λόγους του κόσμου πόλεμος ενάντια σε κάθε είδους εξουσία

Για την Αναρχία

Πέρασμα, συλλογικό εγχείρημα λόγου και δράσης

perasma.espiv.net

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ στις 9 μ.μ. στα ΣΚΑΛΙΑ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ( προβολή)

ΔΕΥΤΕΡΑ 12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ στις 8 μ.μ. στην ΠΛ. ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ

ΤΡΙΤΗ 13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 11.30 στην ΠΛ. ΟΛΓΑΣ και

13.00 στα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ όπου δικάζονται οι συλληφθέντες του Μαραγκοπουλείου

πηγή : http://perasma.espiv.net/index.php?q=node/177