Παρασκευή 1 Μαίου 2015 στις 10.00 πμ
Aπεργιακή συγκέντρωση- πορεία
Η 1Η ΜΑΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ
κάλεσμα : Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων (και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού) Θεσσαλονίκης
επικοινωνία : swmateioservitorwn@yahoo.gr
πηγή : email που λάβαμε στις 27 Απρίλιος 19h
ΜΑΥΡΟΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
1η Μάη 1886 - 80.000 εργάτες στο Σικάγο και πάνω από 400.000 σε ολόκληρες τις Η.Π.Α. απεργούν με κύριο αίτημα το 8ωρο και διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. 4 αναρχικοί οργανωτές της απεργίας εκτελούνται και ένας αυτοκτονεί μέσα στο κελί του, μια μέρα πριν την εκτέλεση του.
1η Μάη 2015 - η επέλαση του καπιταλισμού οδηγεί στην ανάσχεση των συλλογικών κεκτημένων και εδραιώνει ένα καθεστώς πληρούς απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής
129 χρόνια μετά, ο αγώνας του Σικάγο παραμένει ζωντανός. Όπως τότε, έτσι και τώρα πραγματοποιείται μια γενικευμένη επίθεση στην εργατική τάξη υπό το πρόσχημα, όμως τώρα, της οικονομικής κρίσης. Η μεθόδευση αυτής της ληστρικής στρατηγικής από την άρχουσα τάξη επιτυγχάνεται μέσω της άρσης του 8ωρου εργασίας, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την εδραίωση της επισφαλούς εργασίας και την συνεχή μείωση του βασικού μισθού. Βασική συνθήκη λειτουργίας του καπιταλισμού είναι ,ανέκαθεν, το καθεστώς εξαίρεσης και η παρανομοποίηση της ύπαρξης και της εργασίας. Η άρχουσα τάξη, κοιτώντας πάντοτε την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της, εξασφαλίζει το φθηνότερο εργατικό δυναμικό μέσω της διατήρησης και κατά καιρούς της διόγκωσης μίας στρατιάς ανέργων.
Αυτά, σε συνδυασμό με την προώθηση της ατομικίστικης κοινωνικής ανέλιξης και τη γενίκευση της συνθήκης του κοινωνικού κανιβαλισμού, προσπαθούν να αδρανοποιήσουν το μόνο όπλο της εργατικής τάξης, την συλλογική της ταυτότητα , την ταξική της συνείδηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι, όποτε οι καταπιεσμένοι ορθώνουν το ανάστημα τους απέναντι στην εξουσία, δέχονται καταστολή απο μεριάς κράτους και παρακράτους, η οποία πραγματώνεται είτε άμεσα και βίαια, όπως στον κοινωνικό αγώνα των Σκουριών, είτε έμμεσα με πλάγιες μεθοδεύσεις, όπως στον αγώνα των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ.
Μέσα σε ένα περιβάλλον γενικότερης υποτίμησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αναδύθηκε από κομμάτι της κοινωνίας η ψευδαίσθηση της θεσμικής επίλυσης των κοινωνικών προβλημάτων, αναθέτοντας στον Σύριζα την άμβλυνση των κοινωνικών αντιθέσεων και την ομαλοποίηση της έκρυθμης κοινωνικής πραγματικότητας. Παρά το ριζοσπαστικό προσωπείο, που προβάλλει η αριστερά της "ελπίδας", η ψυχολογία της γονατισμένης κοινωνίας, που αναμένει έξωθεν τη σωτηρία, και ο εγκλεισμός της σε λογικές περιθωριοποιήσης του αυτοκαθορισμού της, δεν αποδομήθηκαν. Ως αναρχικοί ,λοιπόν, αντιλαμβανόμαστε ότι δούλος δεν ειναι αυτός που παραμένει έγκλειστος στο κελί του, αλλά αυτός που περιμένει κάποιον να τον ελευθερώσει.
Ο καπιταλισμός από τη φύση του γεννά τα δίπολα εξουσιαστή-εξουσιαζόμενου, αφεντικού-εργάτη, έχοντας ως μήτρα την αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας. Η αλυσίδα της κοινωνικής εκμετάλλευσης σπάει, όταν το εργατικό κίνημα εναντιώνεται στη ρίζα του συστήματος. Η ρήξη με την πάσης φύσεως εξουσία πραγματώνεται μέσω αδιαμεσολάβητων εργατικών αγώνων. Οι προλεταριοι στην επέλαση του κεφαλαίου καλούμαστε να πιάσουμε το νήμα από το σημείο της συλλογικοποίησης των αγώνων μας με όρους ισότητας, συντροφικότητας και αλληλεγγύης.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
Συγκέντρωση-Πορεία 1η Μάη 10.00 π.μ. ΚΑΜΑΡΑ
mauro-kokkino@hotmail.com
maurokokkino1936.wordpress.com
Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό «Μαύρο & Κόκκινο»
πηγή : https://www.facebook.com/sulMavrokokkino
Πορεία
Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους πολιτικούς πρόσφυγες και αγωνιστές από την Τουρκία
πηγή : email που λάβαμε στις 29 Απρίλιος 12h
Σικάγο 1886: Τόσο παλιό και όμως τόσο επίκαιρο
Την ιστορία την γράφουν οι νικητές. Στην σύγχρονη ιστορία γεγονότα και καταστάσεις με τα οποία η αστική πολιτική δεν μπορεί να συγκρουστεί μαζί τους είτε εντέχνως τα απέκρυπτε, είτε προσπαθούσε να αλλάξει την σημασία τους. Χαρακτηριστικό ιστορικό παράδειγμα αποτελεί και η ταξική πρωτομαγιά, η εξέγερση των εργατών στο Σικάγο. Τα σύγχρονα ιστορικά πρότυπα έχουν αναδείξει την εργατική πρωτομαγιά περισσότερο σαν την ημέρα των λουλουδιών, μια αργία που κλείνουν σχολεία και οι εργαζόμενοι δεν δουλεύουν και πάνε εκδρομές παρά σαν μια μέρα σκληρής ταξικής σύγκρουσης και αμφισβήτησης της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων.
Πόσοι άραγε γνωρίζουν ότι πριν από 125 χρόνια, το 1886 στο Σικάγο θυσιάστηκαν εργάτες στην προσπάθεια τους να κάνουν πράξη το αίτημα τους για 8 ώρες δουλειά - 8 ώρες ανάπαυση -8 ώρες ζωή;Προσπαθώντας δηλαδή να βάλουν αυτοί το χρονοδιάγραμμα, και τις ανάγκες τους μπροστά. Στις ΗΠΑ την πρωτομαγιά του 1886 κανονίζεται απεργία για την καθιέρωση του οχτάωρου από πολλά συνδικάτα η οποία ξεκινά στο Σικάγο και φτάνει τις 65.000 απεργούς ενώ δεκάδες χιλιάδες απεργούσαν σε όλη την Αμερική, ως μια κορύφωση ενός μαζικού εργατικού κινήματος όλο το προηγούμενο διάστημα. Αντιμέτωποι με μια εντυπωσιακή απεργία σε όγκο και δύναμη οι μεγάλοι επιχειρηματίες και βιομήχανοι αποφασίζουν να την συντρίψουν. Τη Δευτέρα, λοιπόν, 3 Μάη στο εργοστάσιο McCormick που οι εργάτες απεργούσαν για την απόλυση 1400 εργατών που ζητούσαν να σταματήσει η δίωξη συναδέλφων τους για συνδικαλιστική δράση , ξεσπάνε επεισόδια μεταξύ απεργών και απεργοσπαστών και η αστυνομία βρίσκει την ευκαιρία να επέμβει σε βάρος των πρώτων. Οι συγκρούσεις και οι ταραχές ήταν ανεξέλεγκτες (χαρακτηριστική είναι η χρήση όπλων και από τις 2 πλευρές) με αποτέλεσμα τον τραυματισμό και τον θάνατο εκατοντάδων εργατών και αστυνομικών.
Αυτά τα γεγονότα κατέστησαν την πρωτομαγιά ημέρα μνήμης και αγώνα για το εργατικό κίνημα, και στην Ελλάδα η πρωτομαγιά έχει μια ιδιαίτερη ιστορική σημασία. Το 1892 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα, από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Καλλέργη και το 1893, 2000 εργάτες διαδήλωσαν ζητώντας οχτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων. Το 1936 έχουμε τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης με τις καταλήψεις εργοστασίων όπου η επίθεση της χωροφυλακής οδήγησε σε αρκετούς νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Οι δολοφονίες των εργατών, και ιδιαίτερα ο θρήνος μιας μάνας πάνω από το νεκρό κορμί του γιού της αποτέλεσαν την έμπνευση του Γιάννη Ρίτσου για τον "Επιτάφιο". Την Πρωτομαγιά του 1944 ο κατοχικός στρατός των Γερμανών σε αντίποινα για την εξόντωση ενός Γερμανού στρατηγού και του επιτελείου του, εκτέλεσαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, 200 Έλληνες κομμουνιστές.
Η Πρωτομαγιά του 1886 έγινε το σύμβολο μιας νέας εποχής στη ζωή και τον αγώνα των εργατών ενάντια στην αστική τάξη, για το δικαίωμα στη δουλειά, την κατάργηση της εκμετάλλευσης, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, την κοινωνική απελευθέρωση από τα δεσμά του κεφαλαίου.Έδειξε ότι ο εχθρός δεν είναι ανίκητος. Το εργατικό κίνημα, η νεολαία και οι αγώνες τους μπορούν να αλλάζουν τα πράγματα, να αντιστέκονται, να δημιουργούν ρήγματα στην κυριαρχία τους. Από αυτή την σκοπιά οφείλουμε να δούμε και τα νοήματα που έχει η Πρωτομαγιά στο σήμερα.
Με οδηγό ότι η αστική τάξη δεν είναι ανίκητη πρέπει να πορευόμαστε. Σε μία περίοδο ασύλληπτου κοινωνικού πλούτου, τεράστιων παραγωγικών δυνατοτήτων αλλά και όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης σε παγκόσμιο επίπεδο, οι κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης, και στην χώρα μας, είτε είναι «δεξιές», «κεντροδεξιές» ή «κεντροαριστερές» ακολουθούν την ίδια, αντεργατική πολιτική της άγριας λιτότητας της συντριβής των συλλογικών δικαιωμάτων των εργατών - παραγωγών του πλούτου και υπερασπίζονται με κάθε τρόπο τον «ιερό νόμο» της κερδοφορίας και του ανταγωνισμού. Αυτή είναι άλλωστε η προσπάθεια επιβολής ενός «μόνιμου μνημονίου» στους εργαζόμενους, αλλά και η πολιτική της Ε.Ε., του ΔΝΤ και όλων των υπερεθνικών οργανισμών και οι όποιες διαφοροποιήσεις χρησιμοποιούνται σαν «αναισθητικά» για την ακόμη πιο αποφασιστική λεηλασία των εργατικών δικαιωμάτων.
Τώρα είναι η ώρα ενός νέου εργατικού κινήματος που θα συγκροτήσει αντίπαλο δέος στα σχέδια εργοδοσίας-ΕΕ-ΔΝΤ. Τώρα είναι η ώρα το φοιτητικό κίνημα και η νεολαία
να σταθούν πλάι στο εργατικό και να προβάλουν και να επιβάλουν τα δικαιώματα και τις ανάγκες τους. Τώρα είναι η ώρα να απομονωθεί ο υποταγμένος συνδικαλισμός και η γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Για μια συνολική αντεπίθεση και ένα νέο γύρο αντιπαράθεσης του εργατικού κινήματος. Με μια άλλη αριστερά, αντικαπιταλιστική και σύγχρονα επαναστατική. Αναμέτρηση παντού!
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1/5 10 π.μ. ΚΑΜΑΡΑ
Φ.Ε.Ρ.ΜΑ. - Ε.Α.Α.Κ.
πηγή: http://fermaeaak.blogspot.gr/2015/04/1886.html
Κάλεσμα στην πορεία της Πρωτομαγιάς
129 χρόνια πέρασαν από την ματωμένη εξέγερση του Σικάγο, όταν πλήθος εργατών έχασαν τη ζωή τους στο πιο διαχρονικό αίτημα της τάξης τους, αυτό της εργατικής χειραφέτησης. Μακριά από εθνικούς, θρησκευτικούς και άλλους διαχωρισμούς, οι εργάτες πρόταξαν την ενότητα της τάξης απέναντι σε αιώνες σκλαβιάς που υπέβαλαν τις μάζες των εκμεταλλευόμενων οι εκάστοτε εκμεταλλευτές τους.
Σήμερα, το αίτημα της εργατικής χειραφέτησης είναι απαραίτητο να ξαναμπεί στην ατζέντα των εργατών όλου του πλανήτη και να αποτελέσει την αιχμή του δόρατος για μια μαζική ταξική αντεπίθεση των «από τα κάτω» που θα σαρώσει κράτη και αφεντικά μια για πάντα, που θα τσακίσει τον φασισμό και τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό όπου γης, που θα χτίσει έναν καινούριο κόσμο, ο οποίος δε θα βασίζεται ούτε στο κέρδος ούτε στην συσσώρευση κεφαλαίου, αλλά στην αλληλεγγύη, «από τον καθένα ανάλογα με τις δυνατότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του».
Δεν έχουμε αυταπάτες ότι τη στιγμή που μιλάμε, το ελληνικό εργατικό κίνημα βρίσκεται σε βαθιά ύφεση. Γι' αυτό ευθύνεται και το ίδιο, αλλά και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, πράσινες, κόκκινες, μπλε, ροζ, οι οποίες από τη μεταπολίτευση κι έπειτα έχτισαν τη βάση της ανάθεσης, των ιεραρχιών και των διαχωρισμών στο εργατικό κίνημα.
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, άμεσα εμπλεκόμενη στα πολιτικά παιχνίδια των κομμάτων, πνέει πλέον τα λοίσθια καθώς αδυνατεί να εκπληρώσει τις υποσχέσεις που ανέκαθεν έδινε στους εργάτες, όταν αυτοί διεκδικούσαν απλά τα αυτονόητα. Το εργατικό κίνημα θα πρέπει να είναι αυτό λοιπόν που θα δώσει το τελειωτικό χτύπημα στους εργατοπατέρες και το σινάφι τους, σε ΓΣΕΕ και ΠΑΜΕ.
Στην σημερινή Ελλάδα της κρίσης, όπου το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο ζητούν όλο και περισσότερα, που χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και επενδυτικοί οίκοι επιβάλλουν την θέληση τους μέσω του οικονομικού στραγγαλισμού ολόκληρων χωρών με τη βία, που οι κυβερνήσεις διαπραγματεύονται το ποσοστό του ξεζουμίσματος της εργατικής τάξης, αν η ελπίδα είχε χρώμα αυτό θα έπρεπε να ήταν μαυροκόκκινο. Όσο συντομότερα ο λαός επιλέξει την ευθεία σύγκρουση με τους κάθε λογής δυνάστες του, όσο συντομότερα προτάξει την ενότητα της τάξης, απέναντι στην «εθνική ενότητα», τόσο πιο γρήγορα θα στρώσει το δρόμο για τη συνολική χειραφέτησή του. Μακριά από τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες, με ταξικά σωματεία βάσης που να προτάσσουν την αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς, την εξάλειψη του σεξισμού και το σεβασμό στη διαφορετικότητα, τη μετωπική σύγκρουση με τον κόσμο των αφεντικών, ντόπιοι και ξένοι εργάτες οφείλουμε να δώσουμε τη μάχη για μια διαφορετική κοινωνία, που δε θα βασίζεται στο εμπόρευμα, στο θέαμα, στην ατομική ιδιοκτησία.
Σήμερα, Πρωτομαγιά του 2015, βρισκόμαστε στο δρόμο για όλους τους λόγους του κόσμου.
Βρισκόμαστε στο δρόμο για να υπερασπιστούμε την κυριακάτικη αργία. Παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης, η δουλειά κι η κατανάλωση την Κυριακή συνεχίζεται. Αν κάποιοι θεωρούν ότι το θέμα της αργίας έληξε με την εκλογή «αριστερής κυβέρνησης» τρέφουν φρούδες ελπίδες. Το εργατικό κίνημα, τα σωματεία βάσης πρέπει να δώσουμε την απάντησή μας στο δρόμο για να υπερασπιστούμε το «ποτέ δουλειά την Κυριακή»: αποκλεισμοί καταστημάτων, μποϊκοτάζ, μπλοκαρίσματα κεντρικών δρόμων της αγοράς, σύγκρουση με τα ΜΑΤ του ΣΥΡΙΖΑ όπου χρειαστεί.
Βρισκόμαστε στο δρόμο και για να υπερασπιστούμε τη ΒΙΟΜΕ, το πιο αυθεντικό εγχείρημα εργατικής αυτοδιαχείρισης τα τελευταία χρόνια, που δέχεται την επίθεση της δικαστικής κλίκας, των μπάτσων, των αφεντικών (Φιλίππου) και της ντροπής της εργατικής τάξης, μετά τους μεταλλωρύχους της Χαλκιδικής, των πρώην εργαζομένων της ΦΙΛΚΕΡΑΜ. Με τους αγωνιστές εργάτες της ΒΙΟΜΕ, με όσους αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα της εργατικής αυτοδιεύθυνσης, με όσα σωματεία βάσης επιλέγουν το δρόμο του αγώνα κι όχι των διαπραγματεύσεων σε κλειστά γραφεία, βρισκόμαστε και θα βρισκόμαστε μαζί, και αυτή
ΠΟΡΕΙΑ
Παρασκευή 01/05/2015
ΚΑΜΑΡΑ στις 10:00,
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
lib_thess@hotmail.com
www.libertasalonica.wordpress.com
