Κυριακή 24 Μαίου 2015 στις 18.00

Μικροφωνική αλληλεγγύης στους διωκόμενους αγωνιστές ενάντια στην εξόρυξη

Την Πέμπτη 28/5/15 θα διεξαχθεί στον Πολύγυρο Χαλκιδικής η ανάκριση ακόμα 6 ατόμων, τα οποία κατηγορούνται για γεγονότα που συνέβησαν στις 9/9/12 στις Σκουριές Χαλκιδικής. Την ημερομηνία εκείνη πραγματοποιήθηκε στον Κάκαβο πορεία ενάντια στις μεταλλευτικές δραστηριότητες της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε., που είχε καταλάβει το βουνό λίγους μήνες πριν, τον Μάρτιο του '12. Πάνω από 2000 διαδηλωτές, βρίσκοντας απέναντί τους ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, με 13 διμοιρίες ΜΑΤ να κλείνουν όλες τις προσβάσεις στο βουνό και ένα ελικόπτερο να συντονίζει τις κινήσεις, κινήθηκαν με αγροτικά οχήματα διαμέσου δασικών δρόμων, καταφέρνοντας έτσι να φτάσουν στο χώρο του μεταλλείου. Η καταστολή που δέχτηκαν οι διαδηλωτές ήταν άμεση, με πρωτοφανή βιαιότητα, με πλαστικές σφαίρες και με ευθείες βολές δακρυγόνων που είχαν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό πολλών από αυτούς, ακόμα και τη ρήξη σπλήνας συντρόφου. Μάλιστα, από την εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων προκλήθηκαν πολλαπλές εστίες φωτιάς μέσα στο δάσος, τις οποίες και επιχείρησε να σβήσει ο συγκεντρωμένος κόσμος. Οι διαδηλωτές αντιστάθηκαν στη βία των δυνάμεων καταστολής και υποχώρησαν μαχόμενοι και συντεταγμένα για πάνω από 2 χλμ. Μετά το τέλος της πορείας, η αστυνομία προχώρησε σε 11 τυχαίες προσαγωγές, που μόνο ως εκδικητικές θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν.

Για τα γεγονότα της 9/9 σχηματίστηκαν τελικά τρεις δικογραφίες. Στην πρώτη κατηγορούνταν 4 άτομα (από τους 11 πρώτους προσαχθέντες), οι τρεις εκ των οποίων αθωώθηκαν πριν λίγες μέρες, ενώ ο τέταρτος καταδικάστηκε σε 8 μήνες με 3ετή αναστολή και 300 ευρώ εγγύηση. Η δεύτερη στοχοποιεί ένα μόνο άτομο, που πέρασε πρόσφατα από ανάκριση και του επιβλήθηκε εγγύηση και περιοριστικοί όροι. Στην τρίτη δικογραφία, περιλαμβάνονται 14 άτομα, από τα οποία οι 6 έχουν ταυτοποιηθεί και ανακρίνονται στις 28/5. Οι κατηγορίες με τις οποίες επιβαρύνονται αφορούν: διατάραξη κοινής ειρήνης από κοινού, έκρηξη από την οποία μπορούσε να προκύψει κοινός κίνδυνος για άνθρωπο από κοινού, κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών υλών από κοινού, αντίσταση από κοινού, στάση από κοινού, απόπειρα επικίνδυνης σωματικής βλάβης από κοινού και κατά συρροή, διακεκριμένη φθορά ξένης ιδιοκτησίας πραγμάτων που χρησιμεύουν για κοινό όφελος (κλούβα των ΜΑΤ), με φωτιά από κοινού και κατά συρροή, παράβαση του νόμου περί όπλων και περί φωτοβολίδων-βεγγαλικών.

Εξ ορισμού δεν αναγνωρίζουμε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες, δεδομένου ότι τίθενται στη βάση της αστικής νομιμότητας, η οποία είναι η ίδια που υπερασπίζεται τα συμφέροντα κράτους και κεφαλαίου έναντι και εις βάρος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος, η ίδια που έχει οδηγήσει στη φτωχοποίηση και σε βίαιες ανακατατάξεις στις ζωές των περισσοτέρων από μας. Συνεπώς, απέναντι σε μια ρητορική που αναζητά πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης από τους κοινωνικούς αγώνες, αντιτάσσουμε ότι για εμάς δεν είναι νόμιμοι ή παράνομοι, αλλά δίκαιοι και αναγκαίοι. Κατ' επέκταση δεν μπορεί να μην είναι δίκαιος ένας αγώνας για τη γη, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια, όπως αυτός που διεξάγεται εδώ και χρόνια στη Β.Α Χαλκιδική ενάντια στην καταστροφική επέλαση του διεθνούς και ντόπιου κεφαλαίου στο περιβάλλον και τις ζωές μας. Ένας αγώνας που έχει πραγματωθεί πολύμορφα καθόλη τη διάρκεια του, με διάφορα μέσα και πρακτικές, όπως με διαδηλώσεις στο βουνό, στα χωριά και σε μεγάλες πόλεις, με αποκλεισμούς δρόμων ή με καταστροφές σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό της εταιρείας, με σκοπό το μπλοκάρισμα του έργου. Ένας αγώνας που έχει βρεθεί και συνεχίζει να βρίσκεται αντιμέτωπος με τους μηχανισμούς επιβολής των συμφερόντων του κεφαλαίου, οι οποίοι παίρνουν τη μορφή κυβερνήσεων - μαριονετών, μεροληπτικών δικαστικών αρχών, δημοσιογραφικών φερέφωνων και εκδικητικών κατασταλτικών μηχανισμών.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους διωκόμενους αγωνιστές, αναγνωρίζοντάς τους ως αναπόσπαστο κομμάτι του ίδιου του αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, χωρίς να τους διαχωρίζουμε σε ειρηνικούς και βίαιους. Ως κομμάτι της κοινωνίας που ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη βία της κυριαρχίας, οι αγωνιζόμενοι ενάντια στην εξόρυξη χρυσού είναι φυσικό και αναγκαίο επακόλουθο να υπερασπιζόμαστε το δίκαιό μας, υιοθετώντας και πρακτικές κοινωνικής αντιβίας, όποτε αυτό κρίνεται απαραίτητο. Επιπλέον, σε καμία περίπτωση δεν αποδεχόμαστε το διαχωρισμό σε ντόπιους και «ξενόφερτους», δεδομένου ότι οι αγώνες που έρχονται σε σύγκρουση με την καταστροφική ανάπτυξη που επιβάλλεται από κράτος και κεφάλαιο προκειμένου να υπερασπιστούν τα κοινά αγαθά - όπως τη γη, τον αέρα και το νερό - και την αξία της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας, μας αφορούν όλες και όλους. Μας είναι άλλωστε ξεκάθαρο ότι τέτοιου τύπου διαχωρισμοί προβάλλονται από την κυριαρχία σε μια προσπάθεια να διασπάσει τον αγώνα, να τον περιορίσει γεωγραφικά και να επιτύχει την αποδυνάμωσή του.

Η υπεράσπιση των διωκόμενων δεν μπορεί να επαφίεται αποκλειστικά στη νομική διαχείριση, βάσει της όποιας εμπιστοσύνης στην αστική δικαιοσύνη. Η αντιμετώπιση των διώξεων δεν μπορεί παρά να γίνεται με όρους κινηματικούς, τόσο μέσω της έμπρακτης αλληλεγγύης, όσο και - κύρια - μέσω της συνέχισης του ίδιου του αγώνα και τη νίκη του. Είναι αυτονόητο, ότι η ακύρωση των διώξεων θέτει ως προϋπόθεση το διώξιμο της Eldorado και την οριστική ανάκληση ΟΛΩΝ των μεταλλευτικών εκχωρήσεων. Η πραγματική όμως δικαίωση των διωκόμενων αγωνιστών, καθώς και του αγώνα, θα έρθει όταν οι αυτοθεσμισμένες κοινότητες της Β.Α. Χαλκιδικής ρυθμίζουν οι ίδιες τη διαχείριση του περιβάλλοντος και των ζωών τους.

Αλληλεγγύη στους διωκόμενους αγωνιστές ενάντια στην εξόρυξη χρυσού

Όλες και όλοι στα δικαστήρια Πολυγύρου την Πέμπτη 28/5 στις 10.00

πηγή : email που λάβαμε στις 23 Μάιος 19h