Τετάρτη 17 Ιουνίου 2015 στις 9.00 πμ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον ολικό αρνητή στράτευσης Θ. Χατζηαγγέλου
17 Ιούνη 2015
Στο στρατοδικείο του Ρουφ στην Αθήνα δικάζεται ο ολικός αρνητής στράτευσης Θάνος Χατζηαγγέλου. Ο σύντροφος συνελήφθει κατά τη διάρκεια επιχείρησης κουκουλοφόρων της αντιτρομοκρατικής στη Θεσσαλονίκη στις 15-7-2014 καθώς εκκρεμούσε ένταλμα σύλληψης σε βάρος του, ενώ του έχει επιβληθεί και πρόστιμο 6000€. Αυτός είναι και ο προσωρινός επίλογος, μιας σειράς κατασταλτικών μεθοδεύσεων από μεριάς των διωκτικών αρχών με συνεχείς διώξεις και δικαστήρια, φιλικές προσεγγίσεις στο οικογενειακό και συντροφικό περιβάλλον και μια πεπατημένη στρατηγική που στοχεύει στην απενεργοποίηση των αγωνιστών.
Ούτε μια ώρα στο στρατό
Το ειδεχθές έγκλημα για το οποίο κατηγορείται ο σύντροφος είναι το αδίκημα της ανυποταξίας σε καιρό ειρήνης. Για ποια ειρήνη όμως μιλάμε πραγματικά;
Μιλάμε για την ειρήνη των χιλιάδων νεκρών μεταναστών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στον φράχτη του Έβρου, στα νερά της Μεσογείου με πιο πρόσφατο το νέο έγκλημα της Λαμπεντούζας. Για τους ανθρώπους αυτούς που ο καπιταλισμός τους έχει καταστήσει πλεονάζoν εργατικό δυναμικό και ανακυκλώσιμη δύναμη.
Μιλάμε για την ειρήνη που στο όνομα της ανάπτυξης (οικονομικής, γεωπολιτικής, τεχνολογικής) λεηλατεί τη γη και εκμεταλλεύεται κάθε μορφή ζωής. Κηρύττει πολέμους με προφανή τα οικονομικά κίνητρα και στο διάβα της αφήνει στάχτη και θάνατο.
Μιλάμε για την ειρήνη των εκβιασμών σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας. Σε μια ζωή, κατώτερη της επιβίωσης, ο καθένας μας βιώνει καθημερινούς εκβιασμούς. Σε μια συνθήκη κατασκευασμένη για να μη τους χωράει όλους, ο καθένας μας πρέπει να διδάσκεται-υπόκειται τον εξευτελισμό της μισθωτής σκλαβιάς, τον ρατσισμό και την ανωτερότητα του κάθε έθνους, την ομοφοβία, την εκμετάλλευση.
Σε αυτή την ειρήνη που διψάει για αίμα, αν είσαι υποταγμένος, είσαι συνένοχος.
Τα στρατοδικεία όμως δε δικάζουν το αδίκημα της ανυποταξίας σε καιρό ειρήνης. Δικάζουν και καταδικάζουν την συνειδητή και αδιαπραγμάτευτη επιλογή αγώνα ενάντια στην κάθε εξουσία. Δικάζουν και καταδικάζουν την αδιαλλαξία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Γιατί η άρνηση στράτευσης σε ένα μηχανισμό που η δομή και η λειτουργία του συμπυκνώνουν όλα τα νοσηρά ένστικτα, πηγάζει από την επιλογή του αγώνα ενάντια στη βαρβαρότητα.
Η ολική άρνηση στράτευσης ως αρχή για τη συνολική στράτευση των αρνήσεών μας.
Η άρνηση στράτευσης είναι κομμάτι των γενικευμένων αρνήσεών μας ενάντια στους εκβιασμούς της κάθε εξουσίας. Όμως καμία άρνηση, όσο κάθετη και οξυμένη και να είναι, δεν περιέχει επαναστατικές προοπτικές αν δεν συνοδεύεται από την κατάφαση της οργανωμένης δράσης που στοχεύει στην γενικευμένη κοινωνική και ταξική αντεπίθεση. Στη σημερινή συνθήκη όπου η διαχείριση από το σύμπλεγμα της αριστεροφάνειας με την πατριωτική ακροδεξιά αναφωνεί την συνέχεια του κράτους, οφείλουμε να αντιπαραθέσουμε την συνέπεια των αγωνιζόμενων. Με όπλο την ιστορική μνήμη και μέσο τον πολύμορφο αγώνα, να επιτεθούμε συνολικά στο κράτος και το κεφάλαιο.
Μια ζωή αφιερωμένη στον αγώνα για την Κοινωνική Επανάσταση και την Αναρχία
Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Θάνο Χατζηαγγέλου
Συγκέντρωση στο στρατοδικείο του Ρουφ 17 ιούνη 2015, στις 9:00
πηγή : http://terraincognita.squat.gr/2015/05/21/%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CF%8D%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B1%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%AE-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B5%CF%85-2/
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον ολικό αρνητή στράτευσης Θάνο Χατζηαγγέλου
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στο στρατοδικείο του Ρούφ-Αθήνα
πηγή : email που λάβαμε στις 4 Ιούνιος 22h
Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Θ. Χατζηαγγέλου
Στρατός-λαός-αριστερά: η δημοκρατία και ο μιλιταρισμός δεν έχουν αδιέξοδα
Τρεις και πλέον μήνες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τη συμμαχία ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ., ο μιλιταρισμός δείχνει να οργανώνεται -και να οργανώνει την κοινωνική του ενσωμάτωση- με ακόμα πιο δυναμικούς όρους. Η παράδοση του χαρτοφυλακίου του ΥΠΕΘΑ στον ακροδεξιών καταβολών Καμμένο δεν δρομολογήθηκε από κάποιον «αναγκαίο συμβιβασμό» της νεόκοπης αριστερής πλειοψηφίας. Η τελευταία, έχοντας εδραιώσει από την αντιπολιτευτική της περίοδο ένα εθνικό-πατριωτικό πλαίσιο ως ιδεολογικό πυρήνα του κυβερνητικού της σχεδιασμού (συμπεριλαμβανομένου του στρατιωτικού τομέα), βρήκε περισσότερο αρμονία παρά αντιφάσεις με τον λαϊκιστικό εθνικισμό των ΑΝ.ΕΛ. Το κράτος, το καθεστώς έκτακτης ανάγκης και η διαχείριση της κρίσης βρήκαν τη συνέχειά τους σε μία σοσιαλδημοκρατική εναλλαγή της κυριαρχίας.
Στο πλαίσιο αυτό, ο εθνικισμός αναδιατάσσεται και τίθεται εκ νέου ως κεντρική αφήγηση, μέσω ενός αριστερού φενακισμού που τον απενοχοποιεί και τον αποσυνδέει από την βαρβαρότητα που συγκροτεί. Η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία, αμείωτη, καθαγιάζεται ως ιερό καθήκον από τον αριστερό πατριωτισμό, την ίδια στιγμή που οι αυτοκτονίες και τα «ατυχήματα»-δολοφονίες φαντάρων (όπως ο θάνατος από παθολογικά αίτια ενός φαντάρου από τα Καμίνια, που επί μέρες στερούταν ιατρικής περίθαλψης) συνεχίζονται μαζί με την συνήθη στρατιωτική, πολιτική και μιντιακή τους συγκάλυψη. Οι στρατιωτικές και μαθητικές παρελάσεις σε εθνικές επετείους, από «οπισθοδρομικά κατάλοιπα» του παρελθόντος, όπως συνήθιζαν να τις χαρακτηρίζουν οι «προοδευτικές δυνάμεις» του κοινοβουλίου, παγιώνονται ως γιορτή του «στρατού και του λαού», εμπλουτισμένες με εθνοπανηγύρια και χακί γλέντια.
Οργανωτικά, τα στρατιωτικά δόγματα και οι ισορροπίες που κυριαρχούσαν προ εκλογών (όπως η Νέα Δομή των Ενόπλων Δυνάμεων για ένα «αξιόμαχο», ευέλικτο και δραστικό στρατό), δεν έμειναν απλά ανέπαφα αλλά βελτιστοποιούνται. Η θέση και ο ρόλος του ελληνικού κράτους στο ΝΑΤΟ ισχυροποιούνται με την αδιαπραγμάτευτη στάση της «πρώτης φοράς αριστερά» που βλέπει εκεί τη «φυσική του θέση», τόσο ώστε να προτίθεται να δημιουργήσει εντός της ελληνικής επικράτειας περισσότερες ΝΑΤΟϊκές βάσεις (που προ εκλογών και για δεκαετίες αποτελούσαν για αυτήν «βάσεις του θανάτου»), με την Κάρπαθο και την Ικαρία ως πρώτες υποψήφιες. Οι εξοπλισμοί, σταθερά υψηλοί ακόμα και εντός κρίσης, συνεχίζονται απρόσκοπτα, με 500 εκατομμύρια ευρώ αγορών να είναι από τις πρώτες κινήσεις που έσπευσε να κλειδώσει το νέο ΥΠΕΘΑ. Παράλληλα, η στρατιωτική βιομηχανία, επανακαθορίζεται (μέσω της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας) ως κεντρικός μοχλός εκκίνησης της «παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας», με αναζήτηση για επέκταση αγορών και πέρα του στρατιωτικού τομέα, με πώληση όπλων ανά την υφήλιο, ενώ για την περιφέρεια ετοιμάζεται η ανασύσταση (με την αναμενόμενη ιστορική δικαίωση) των μετεμφυλιακών Μικτών Ομάδων Μηχανημάτων Ανασυγκρότησης (Μ.Ο.Μ.Α.).
Θα ήταν αδύνατον όλα τα παραπάνω να μην έβρισκαν και μία δυναμική συνάρθρωση με τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς. Τα θαλάσσια και τα χερσαία σύνορα θωρακίζονται, ενώ η αριστερή διακυβέρνηση δείχνει εξαιρετικά συνεπής στην αμοιβαία όξυνση των «ελληνοτουρκικών» σχέσεων στο Αιγαίο (από την οποία επωφελείται τόσο η ελληνική όσο και η τουρκική πολιτική ηγεσία). Οι ΑΟΖ της Μεσογείου αποτελούν το μήλο της έριδος όχι μόνο για τους άπληστους χρυσοθήρες μιας οικονομικής Ατλαντίδας υδρογονανθράκων αλλά και για τους στρατιωτικούς σχεδιασμούς ελέγχου, ισχύος και επιτήρησης της ανατολικής ευρώπης και των ορίων της Μέσης Ανατολής. Συγχρόνως, η αριστερά της «αλληλεγγύης των λαών» δε βρίσκει κανέναν ενδοιασμό σε κερδοφόρες χειραψίες με το δικτατορικό καθεστώς της Αιγύπτου και σε πολυεπίπεδες συνεργασίες με τους -χασάπηδες και μακελάρηδες της Μέσης Ανατολής και των Παλαιστινίων- στρατιωτικούς και πολιτικούς του Ισραηλινού κράτους. Κι όλα αυτά, ενώ ο ρόλος του ελληνικού κράτους ως σύνορο της «Ευρώπης-Φρούριο» και ως αντιμεταναστευτικός πυλώνας ισχυροποιείται, με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της ενδοχώρας να ξορκίζονται με βαρύγδουπες δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών για να μείνουν εν τέλει δομικά άθικτα, και ο θεσμικός ρατσισμός να βαθαίνει όσο στην επιφάνειά του εξωραΐζεται με ρητορείες ανθρωπισμού.
Όλα τα παραπάνω, αναδεικνύουν τη χρησιμότητα και τη σημασία του μιλιταρισμού για την αριστερά. Και αντιστρόφως, την ευεργετική επίδραση της αριστεράς στον μιλιταρισμό. Κανένα σύστημα εξουσίας δε μπορεί παρά να διέπεται από μιλιταριστικές αξίες, τις μόνες που μπορούν να οργανώσουν, να ελέγξουν και να συγκεντρωποιήσουν τη βία κάθετα και ιεραρχημένα, στις υπηρεσίες μίας άρχουσας τάξης οποιουδήποτε χαρακτήρα. Γι αυτό και ο μιλιταρισμός συναντάται σε τόσα πολλά και διαφορετικά συστήματα, καθεστώτα (καπιταλιστικά, σοσιαλιστικά, φεουδαρχικά, ολιγαρχικά κ.ο.κ.) και ιστορικές περιόδους, στρατεύοντας και στοιχίζοντας τους υπηκόους τους είτε στο όνομα μίας φαντασιακής ή/και υλικής αρχής, είτε επί μισθώσει. Γι αυτό και ο μιλιταρισμός έχει στραφεί ενάντια σε κάθε απελευθερωτική εξέγερση ή επανάσταση, είτε πολεμώντας από έξω, είτε ποδηγετώντας εκ των έσω. Γι αυτό και σήμερα, η νέα αριστερή πολιτική διαχείριση δεν εναντιώνεται ούτε καν με κούφιες ρητορείες (όπως τουλάχιστον συνηθίζει σε όλους τους υπόλοιπους τομείς) στην εγχώρια και συμμαχική στρατοκρατία, αλλά αντιθέτως συγχρωτίζεται με αυτήν.
Οι ολικοί αρνητές στράτευσης, χωρίς καμία προεκλογική ή μετεκλογική ψευδαίσθηση, βιώνουν από πρώτο χέρι τον «αέρα της αλλαγής» και σηκώνουν μετά χαράς το γάντι ενάντια στον αριστερό εθνικισμό που συνεχίζει και ενισχύει ένα ιδιότυπο ιδιώνυμο σε όσους αρνούνται τον στρατιωτικό μηχανισμό δημόσια και ευπρόσωπα. Οι πολιτικές διώξεις από τους στρατοδίκες συνεχίζονται ακάθεκτες, καθώς η τρέχουσα περίοδος έχει τις περισσότερες δίκες ολικών αρνητών από ποτέ. Η οικονομική καταστολή των προστίμων των 6,000 ευρώ, με όλη της χυδαιότητα και την προσπάθεια από-πολιτικοποίησης της άρνησης της θητείας, εντάσσεται ομαλότατα στα νέα οικονομικά «αντιμνημονιακά» ήθη. Οι αστυνομικές αναζητήσεις ολικών αρνητών (με ή χωρίς εντάλματα σύλληψης) σε σπίτια και γειτονιές, έφτασαν σε σημείο εισβολής μπάτσων σε σπίτια και έρευνάς τους μέσα σε …μπαούλα! Αυτή η συνθήκη της οξυμένης στρατιωτικής καταστολής επισφραγίζεται και νομιμοποιείται ακόμα και από την αριστερή «ευαισθησία», που εκτός από τους ολικούς αρνητές στράτευσης στοχοποιεί και κάθε ανυπότακτο που ζει εντός της ελληνικής επικράτειας. Εδώ και λίγες εβδομάδες, ένας συρφετός 40 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, ενοχλήθηκε μόνο για τα οικονομικά βάρη των «ανυπότακτων εξωτερικού» (!) από το πρόστιμο των 6,000 ευρώ, ψελλίζοντας προς την αριστερο-ακροδεξιά ηγεσία του ΥΠΕΘΑ λίγα φληναφήματα περισσότερης «δικαιοσύνης» και αφήνοντας τους «ανυπότακτους εσωτερικού» στις ορέξεις των στρατοκρατών.
Ο αναρχικός Θάνος Χατζηαγγέλου αρνήθηκε το Μάρτιο του 2012 να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία και με δημόσια δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης έθεσε την άρνησή του στο ευρύτερο πλαίσιο του αγώνα ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική μηχανή. Τον Ιούνιο του 2014, στη Θεσσαλονίκη, οι αστυνομικές αρχές τον στοχοποιούν και τον απαγάγουν στο πλαίσιο μίας ακόμα τρομοκρατικής μεθόδευσης του κράτους εναντίον του και εναντίον της αναρχικής Στέλλα Αντωνίου (η οποία πριν λίγες μέρες αθωώθηκε στην κατασκευασμένη κατηγορία που της απέδωσαν τότε για παραβίαση περιοριστικών όρων). Εν τέλει, το μόνο που του απέδωσαν μέσω μίας ακόμα θεαματικής δράσης της αντιτρομοκρατικής -και σε συνεργασία με τον στρατιωτικό εισαγγελέα του ΡΟΥΦ στην Αθήνα- ήταν μία στρατιωτική δίωξη για την ανυποταξία του. Στις 17 Ιουνίου 2015, θα πραγματοποιηθεί το στρατοδικείο της συγκεκριμένης υπόθεσης.
Η αντίσταση στον μιλιταρισμό συνεχίζεται και εμπλουτίζεται ανεξαρτήτως του εκάστοτε πολιτικού εκφραστή του. Οι απελευθερωτικές διεργασίες, οι αγώνες ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, η εναντίωση σε ό,τι πρεσβεύει ένα σύστημα εκμετάλλευσης, λεηλασίας και αφομοίωσης, είναι και παραμένουν πολιτικά ανυπάκουες, στη βάση της αλληλεγγύης, της αυτοοργάνωσης και της ρήξης με κάθε εξουσία.
ΚΑΜΙΑ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΚΡΑΤΗ, ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΟΛΙΚΟ ΑΡΝΗΤΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΘΑΝΟ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΛΟΥ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης, στρατοδικείο Ρουφ, 17 Ιουνίου, 8:30πμ
Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης
olikiarnisi.espvblogs.net
Ιούνης 2015
πηγή : http://olikiarnisi.espivblogs.net/
πηγή : email που λάβαμε στις 15 Ιούνιος 16h
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αναρχικό ολικό αρνητή στράτευσης Θ. Χατζηαγγέλου
από Vogliamo tutto e per tutti
Ημέρα/Ώρα: 17/06/2015 στις 9 πμ.
Τοποθεσία: Αθήνα / Στρατοδικείο Ρούφ
Στις 17 Ιουνίου στο στρατοδικείο του Ρουφ δικάζεται ο ολικός αρνητής στράτευσης Θάνος Χατζηαγγέλου ο οποίος κατηγορείται για ανυποταξία σε περίοδο ειρήνης. Ο σύντροφος αρνήθηκε το Μάρτιο του 2012 να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία, με δημόσια δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης: «Αντιλαμβάνομαι όμως την ολική και δίχως όρους άρνηση στράτευσης ως κομμάτι του συλλογικού ταξικού αγώνα ενάντια στην κυριαρχία μα πολύ περισσότερο ως μια ατομική πράξη πολέμου, καθώς ο καθένας μας καλείται πλέον είτε με ποινικές διώξεις είτε με δικαστικά πρόστιμα να επωμιστεί το βάρος των αποφάσεων του. Ως πολιτικά υποκείμενα όμως οφείλουμε να είμαστε παρόντες σε κάθε στιγμή του αγώνα επιλέγοντας την ολική σύγκρουση με τις δομές του κράτους και του καπιταλισμού, όσο επώδυνη και αν είναι.».
Ο σύντροφος συνελήφθει κατά τη διάρκεια επιχείρησης της αντιτρομοκρατικής στη Θεσσαλονίκη στις 15/07/2014, καθώς εκκρεμούσε ένταλμα σύλληψης σε βάρος του, ενώ του έχει επιβληθεί και πρόστιμο 6000 ευρώ για ανυποταξία.
Να μην αφήσουμε κανένα μόνο απέναντι στους χακί εκβιασμούς.
Αλληλεγγύη στον ανρχικό ολικό αρνητή στάτευσης Θάνο Χατζηαγγέλου