Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015 στις 18.00

3 καλέσματα : 1 2 3

Συγκέντρωση-πορεία για την ανατροπή του κράτους και του κεφαλαίου

Συζήτηση ενήμερωση για διεξαγώγη της πορείας στις 18/6 . Πέμπτη 11/6 20:00 Γκίνη.

Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΞΑΝΘΡΩΠΙΖΕΤΑΙ!

ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΙΕΡΑΡΧΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Οι συμφωνίες του ελληνικού κράτους με τα υπερκρατικά κέντρα εξουσίας και τους μηχανισμούς τους (Ευρωπαϊκή Ένωση, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) που οδήγησαν στα αλλεπάλληλα μνημόνια από το 2010 κι έπειτα, επέβαλαν σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας ακραίες συνθήκες φτώχειας, ανέχειας και αποκλεισμών. Ταυτόχρονα οι κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις που ορθώθηκαν μπροστά στην επέλαση των κυρίαρχων αντιμετωπίστηκαν με τη σκληρή βία των κατασταλτικών μηχανισμών σε μια προσπάθεια τόσο να καμφθούν οι όποιες υπαρκτές αντιστάσεις όσο και να επιβληθεί ένα κλίμα φόβου και τρομοκρατίας προς όλους όσοι επιδίωκαν να σταθούν απέναντι στα σχέδια κράτους και αφεντικών.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, με την κοινωνία καθημαγμένη από την πρωτοφανή επίθεση των κυρίαρχων, τις αντιστάσεις από τα κάτω σε ύφεση εξαιτίας τόσο της σφοδρής καταστολής που υπέστησαν όσο κι εξαιτίας των αδυναμιών που δεν μπόρεσαν να υπερβούν, αλλά και με την απαξίωση και την οργή προς το οικονομικό και πολιτικό σύστημα να διογκώνεται, επιλέχθηκε από το σύστημα η προώθηση μιας σοσοαλδημοκρατικής εκδοχής στη διαχείριση της εξουσίας. Η ανέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, μετά τις εκλογές του Γενάρη, στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στην καπήλευση και την αφομοίωση μιας σειράς αγώνων που προηγήθηκαν, στην εκμετάλλευση των χτυπημάτων που δέχθηκαν από την καταστολή και στην καλλιέργεια της ηττοπάθειας και της παθητικότητας μέσα στα αγωνιζόμενα κοινωνικά κομμάτια ώστε η δυσαρέσκεια κι η οργή να διοχετευτούν στην ακίνδυνη επιλογή της κάλπης. Παράλληλα με την προσπάθεια για την απόσπαση όσο το δυνατόν πιο ευρείας συναίνεσης- που σε μεγάλο βαθμό πέτυχε με το εμπόριο ελπίδας και τις υποσχέσεις για βελτίωση των συνθηκών, πάντα βέβαια με όρους ανάθεσης- κέρδισε και την υποστήριξη ενός μέρους του ντόπιου κεφαλαίου δίνοντας τις κατάλληλες εγγυήσεις. Κατά συνέπεια, βασικός στόχος της νέας διακυβέρνησης ήταν να αποκαταστήσει την εικόνα και το κύρος των θεσμών και του απαξιωμένου κοινωνικά συστήματος εξουσίας και μέσα από το τρίπτυχο εθνική ενότητα, ταξική συνεργασία, κοινωνική ειρήνευση να εξουδετερώσει τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις σε μια προσπάθεια να διατηρήσει τη μέγιστη συναίνεση στους σχεδιασμούς της.

Ωστόσο η πραγματικότητα ήρθε γρήγορα να διαψεύσει τις αυταπάτες για έναν «καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο» που πολλοί πίστεψαν. Η συνέχιση από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ των ίδιων πολιτικών με τους προκατόχους του, η διατήρηση δηλαδή των επαχθών όρων εκμετάλλευσης και καταπίεσης για τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα, επιβεβαιώθηκε τόσο με τη συμφωνία του Φλεβάρη με την τρόικα όσο και με την πολύκροτη νέα συμφωνία που είναι προ των πυλών μέσα στον Ιούνη και τα μέτρα που θα ακολουθήσουν. Παρ΄όλη τη ρητορεία του ΣΥΡΙΖΑ και τις πενιχρές υποσχέσεις για βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και προάσπιση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων επιχειρείται η ποινικοποίηση της μαχητικής συνδικαλιστικής δράσης, κυρίως μέσα από τα σωματεία βάσης, και των ταξικών διεκδικήσεων απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία. Τη στιγμή μάλιστα που μεγάλα τμήματα του πληθυσμού ωθούνται στην ανεργία ή δουλεύουν με μισθούς πείνας ανάγει την ταξική εκμετάλλευση και τις εργατικές δολοφονίες σε «ανθρωπιστική κρίση». Η όξυνση της κοινωνικής δυσαρέσκειας μετά τα επικείμενα μέτρα, καθώς και το ξέσπασμα καινούργιων αγώνων, αναμένεται να αντιμετωπιστούν και με αντίστοιχη όξυνση της κρατικής καταστολής. Ένα πρώτο δείγμα έδωσαν οι νέοι πολιτικοί διαχειριστές κατά τη διάρκεια της πρόσφατης απεργίας πείνας των πολιτικών κρατούμενων ενάντια στην κατασταλτική θωράκιση του κράτους με τους ειδικούς νόμους και το καθεστώς εξαίρεσης για όσους αγωνίζονται, με την καταπάτηση και κατάλυση του κοινωνικού ασύλου με τη στρατοπέδευση αστυνομικών δυνάμεων στα Προπύλαια και σε όλα τα πανεπιστήμια, με την εκκένωση της κατειλημμένης Πρυτανείας, τις συλλήψεις και προσαγώγες δεκάδων αγωνιστών αλλά και την ενορχηστρωμένη προπαγάνδα λάσπης μέσα από τα ΜΜΕ.

Όλα τα παραπάνω όμως δεν αποτελούν «παρεκτροπές» ή μεμονωμένα γεγονότα, αλλά φανερώνουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο πως ανεξάρτητα από την εκάστοτε νεοφιλελεύθερη ή σοσιαλδημοκρατική πολιτική διαχείριση της εξουσίας, είναι το κράτος και το κεφάλαιο που γεννούν και διαιωνίζουν την ανισότητα, την καταπίεση, την εκμετάλλευση και την ανελευθερία, κινούμενα σταθερά προς τη διαμόρφωση συνθηκών σύγχρονου ολοκληρωτισμού και την επιβολή ενός διαρκούς καθεστώτος έκτακτης ανάγκης πάνω στην κοινωνία.

Το ελληνικό κράτος και η άρχουσα τάξη αποτελούν κομμάτι των διεθνών οικονομικών και πολιτικών μηχανισμών και συμμετέχουν στη λεηλασία της λεγόμενη καπιταλιστικής περιφέρειας με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και την εκμετάλλευση των ανθρώπων και των φυσικών πόρων της και είναι υπεύθυνοι για τις χιλιάδες των προσφύγων που δολοφονούνται στα υδάτινα και χερσαία σύνορα της Ευρώπης. Ενώ, ταυτόχρονα, στο εσωτερικό των δυτικών κοινωνιών κλιμακώνουν τις συνθήκες ελέγχου και καταστολής απέναντι στον «εσωτερικό εχθρό», απέναντι σε όσους αγωνίζονται ενάντια στη δικτατορία κράτους και αφεντικών.

Οι καταπιεσμένοι και οι εκμεταλλευόμενοι, τα πληβειακά στρώματα της κοινωνίας δεν έχουν να περιμένουν τίποτα εναποθέτοντας τις τύχες τους στους κάθε λογής «ειδικούς» ή αυτόκλητους σωτήρες και προσβλέποντας στη θεσμική διευθέτηση των διεκδικήσεών τους. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νεολαίοι, ντόπιοι και μετανάστες γνωρίζοντας καλύτερα τις πραγματικές τους ανάγκες οφείλουν να πάρουν τις ζωές στα χέρια τους, να οργανωθούν και να αγωνιστούν, αντιιεραρχικά και αντιθεσμικά, σε κάθε κοινωνικό και εργασιακό χώρο.

Ως αναρχικοί συμμετέχουμε και στηρίζουμε τους αυτοοργανωμένους αγώνες, αντιπαλεύοντας τους επίδοξους χειραγωγούς και προωθώντας το βάθεμα της κριτικής προς το υπάρχον, τη ριζοσπαστικοποίηση και τη σύνδεσή τους μέσα από το λόγο και τη δράση μας. Ενισχύουμε κάθε απόπειρα από τα κάτω που συμβάλλει στην κατεύθυνση της κοινωνικής και ταξικής χειραφέτησης και μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στη συνολική ρήξη και ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού, πιο κοντά στην κοινωνική επανάσταση και απελευθέρωση.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ - ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ ΜΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ- ΠΟΡΕΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 18 ΙΟΥΝΙΟΥ 6ΜΜ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1545216/


1 2 3

πορεία στη βουλή και τα γραφεία της ΕΕ

από Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζει την υπογραφή μιας νέας δανειακής σύμβασης, που θα συνοδεύεται από ένα καινούριο δυσβάσταχτο μνημόνιο, συνεχίζοντας τις πολιτικές της κοινωνικής λεηλασίας και της ταξικής αφαίμαξης. Όπως και οι προκάτοχοί της συνεχίζει να εξυπηρετεί το σκοπό της κερδοφορίας του κεφαλαίου εις βάρος των προλεταριακών λαϊκών συμφερόντων.

Συνεχίζει, με τη στρατηγική επιλογή πρόσδεσης με τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και τα σχέδια γεωστρατηγικής αναβάθμισης στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, να βαθαίνει το ενδεχόμενο συμμετοχής της Ελλάδας σε πολεμικούς σχεδιασμούς για να ανοίξει ένας καινούριος κύκλος καπιυαλιστικής συσσώρευσης.

Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΞΑΝΘΡΩΠΙΖΕΤΑΙ

Ανατρέπεται με την οργάνωση της ταξικής αντεπίθεσης ενάντια σε ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο

Για την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον κομμουνισμό

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

πηγή : https://athens.indymedia.org/event/57951/


1 2 3

Καμία ανακωχή με τους κάθε λογής πολιτικούς διαχειριστές. Ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται-ανατρέπεται.

Πορεία προς τη Βουλή και τα γραφεία της Ε.Ε. - Πέμπτη 18/6, Προπύλαια, 18:00

Η νέα διακυβέρνηση

Από τη στιγμή που άρχισε να διαφένεται η δημοσκοπική άνοδος του Σύριζα και η δυνατότητα για ανάδειξη του ως το νέο εκφραστή του σοσιαλδημοκρατικού πόλου, αρχίζει και η κατάλληλη προσαρμογή του στις απαιτήσεις ενός νέου συστημικού διαχειριστή που καλείται να ανορθώσει την πίστη στους απαξιωμένους πολιτικούς θεσμούς. Τα απαραίτητα στογγυλέματα επιταχύνθηκαν μετά και την εκλογική νίκη στις ευρωεκλογές του 2014 φθάνοντας στο αποκορύφωμά τους λίγο πριν τις εκλογές του Γενάρη.

Η μεταστροφή αυτή περιελάμβανε την κατάθεση διαπιστευτηρίων στο ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο ( ΣΕΒ, Ελληνοαμερικάνικο επιμελητήριο, Ένωση εφοπλιστών ) και τους υπερκρατικούς μηχανισμούς (ΔΝΤ,ΕΕ, ΕΚΤ ). Την ίδια τακτική ακολούθησε και για τα πιο συντηριτικά κομμάτια της κοινωνίας τάζοντας τους ευημερία και « ανάπτυξη» στα πλαίσια πάντα της ταξικής συνεργασίας και ειρήνευσης. Αυτή η προεκλογική σταδιακή μετακίνηση από τη ριζοσπαστική ρητορική προς τη συντηριτικοποίηση προμήνυε και τη στάση του Σύριζα ως κυβέρνηση. Οι προεκλογικές υποσχέσεις του προγράμματος της Θεσσαλονίκης μετατίθενται συνεχώς προς τα πίσω. Η αύξηση των μισθών συνδέεται με την ανάκαμψη των αφεντικών, η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ πάει για το 2016 και αν, τα εμπορικά συνεχίζουν να ανοίγουν 7 Κυριακές, η καταστροφή του αρχέγονου δάσους των Σκουριών της Β.Α. Χαλκιδικής συνεχίζεται, η αστυνομία συνεχίζει να ρίχνει χημικά και πάει λέγοντας.

Οι αντιστάσεις που αναπτύχθηκαν μέσα στη συνθήκη της άγριας καπιταλιστικής επίθεσης των τελευταίων χρόνων κατεστάλησαν με την εφαρμογή του δόγματος της μηδενικής ανοχής. Ο Σύριζα, έχοντας συμμετάσχει ως κομμάτι αυτών των αντιστάσεων κατάφερε να κεφαλαιοποιήσει την ηττοπάθεια και το φόβο που προήλθε από την άγρια καταστολή των αγώνων υποσχόμενος μια φιλολαϊκότερη διαμεσολάβηση. Η μηδενική ανοχή των παραδοσιακών αστικών κομμάτων αντικαταστάθηκε από το εμπόριο ελπίδας και την αφομοίωση με σκοπό την υφαρπαγή της κοινωνικής συναίνεσης. Ωστόσο και επ΄αφορμής του πρώτου μεγάλου πολιτικού αγώνα που πραγματοποιήθηκε υπό τη νέα συνθήκη της νέας διακυβέρνησης από πλήθος πολιτικών κρατουμένων απεργών πείνας ενάντια στη κατασταλτική θωράκιση του κράτους και στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης και εξαίρεσης, η κυβέρνηση της αριστεράς δε δίστασε να πραγματοποιήσει 50 συλλήψεις και να εισβάλλει μέσα σε χώρο παναπειστημιακού ασύλου.

Η αντιμετώπιση αυτή αποτελεί δείγμα γραφής για τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίσει η νέα διακυβέρνηση μελλοντικά τις αντιστάσεις και τους αγώνες που θα εκδηλωθούν. Το κράτος φαίνεται πως έχει συνέχεια παρά τα φληναφήματα περί εξανθρωπισμού και συμφιλίωσης των κατασταλτικών μηχανισμών με τους καταπιεσμένους. Η πορεία προς το σύγχρονο ολοκληρωτισμό δε διακόπτεται από αριστερές παρενθέσεις.

Νέοι διαχειριστές-νέες οικονομικές συνθήκες

Η πολιτική αυτή που εφαρμόζεται στο εσωτερικό δεν είναι ανεξάρτητη από τις επιλογές της κυβέρνησης στο θέμα των περίφημων διαπραγματεύσεων. Χειριζόμενη άψογα επικοινωνιακά αυτό το θέατρο των διαπραγματεύσεων, πλασάρει ένα πρόσωπο σκληρού διαπραγματευτή με μεγάλη δόση εθνικής ομοψυχίας και πατριωτισμού. Την ίδια στιγμή, με τη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη αναγνωρίζει ως πρόοδο την επίθεση των τελευταίων χρόνων ενάντια στους καταπιεσμένους και δεσμεύεται για την αποπληρωμή του συνόλου του χρέους, ενώ προεκλογικά διαμήνυε τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του. Από τη στιγμή εκείνη μέχρι και σήμερα δρομολογείται η υπογραφή ενός νέου μνημονίου που θα συνεχίζει στους ρυθμούς της όξυνσης της οικονομικής εκμετάλλευσης και της καταπίεσης των από τα κάτω. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η προτεινόμενη αύξηση του ΦΠΑ, η κατάργηση πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, η αύξηση ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης κ.α. Παράλληλα, οι δόσεις προς τους δανειστές πληρώνονται κανονικότατα ακόμη και με δέσμευση των αποθεματικών των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου (ΟΤΑ, νοσοκομεία, ταμεία κλπ). Σημειωτέον, και παρά τις «δημοκρατικές» ευαισθησίες του Σύριζα, η δέσμευση των αποθεματικών έγινε εν μια νυκτί με πράξη νομοθετικού περιεχομένου.

Η εσωτερική πολιτική της νέας κυβέρνησης δε θα μπορούσε να είναι και διαφορετική. Έχοντας αποδεχθεί ως συνομιλητές το πολιτικό προσωπικό των ευρωπαϊκών τραπεζών και πολυεθνικών και θεωρώντας δεδομένο το θεσμικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο βασικός χαρακτήρας της εσωτερικής πολιτικής δε μπορεί παρά να είναι συντηρητικός και αντεργατικός. Δε μπορεί παρά να εξυπηρετεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ανοικτά ή πιο συγκαλυμμένα τα συμφέροντα των από τα πάνω.

Υπάρχει ελπίδα για τους από τα κάτω;

Κάτι που έχει αποδείξει η ιστορία είναι ότι η κατάσταση των από τα κάτω δεν αλλάζει ούτε με κυβερνητικές εξαγγελίες, ούτε με αριστερούς λεονταρισμούς (χωρίς κανένα πρακτικό αντίκρισμα όπως αποδεικνύεται). Οι υπερεθνικές ελίτ και οι διακρατικοί σχηματισμοί είναι αυτοί που δίνουν το τέμπο σύμφωνα με το οποίο κινούνται οι κυβερνήσεις και ιδίως οι υποτελείς των υπανάπτυκτων χωρών του νότου. Η αποδέσμευση από αυτούς τους μηχανισμούς και η άρνηση προσαρμογής και εναρμόνισης με τις επιταγές τους είναι ο μοναδικός δρόμος στον οποίο μπορούν να ελπίζουν οι από τα κάτω αν θέλουν ένα καλύτερο μέλλον. Αυτός ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και σίγουρα δεν θα μας οδηγήσει κανένας κυβερνητικός υπάλληλος του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ. Η κάθε κυβέρνηση το μόνο που θα προσπαθήσει να κάνει είναι να διασφαλίσει τα συμφέροντα των από τα πάνω, να διατηρήσει τα προνόμιά της και να εξασφαλίσει την ομαλή αναπαραγωγή του κεφαλαίου. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίζουν οι ενδοεξουσιαστικές διαμάχες και οι λυκοφιλίες, οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και τα επικοινωνιακά παιχνίδια.

Πρέπει να ξαναπούμε ότι ο μοναδικός αρμόδιος και ικανός να διαχειριστεί τις ανάγκες του είναι ο ίδιος ο εργαζόμενος, ο άνεργος, ο εκμεταλλευόμενος. Καμία γραφειοκρατική και ιεραρχική ομάδα που διψάει για εξουσία δεν πρόκειται να εξασφαλίσει τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας, είτε αυτή είναι «συντηρητική» και αντιδραστική είτε «προοδευτική». Η αυτο-οργάνωση και η αυτοδιεύθυνση της κοινωνίας μπορεί και πρέπει να αποδομήσει το κύρος και την εξουσία των κρατικών και οικονομικών θεσμών εάν η κοινωνία θέλει κάποτε να ζήσει εκτός ζυγού των κάθε λογής πολιτικών εξουσιαστών και οικονομικών αφεντικών.

Να αναδείξουμε και να βάλουμε μπροστά τα προταγματά μας για κοινωνική επανάσταση και συνολική ανατροπή του κράτους και του κεφαλαίου και να σκιαγραφήσουμε το οραμά μας για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, η οποία θα βασίζεται στις αρχές της ισότητας, της ελευθερία και της αλληλεγγύης. Για την αταξική και κομμουνιστική προοπτική που μπορεί να αποτελέσει τη μοναδική ελπίδα για τους από τα κάτω.

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

αναρχική συλλογικότητα vogliamo tutto e per tutti

στη Νέα Σμύρνη και τις γύρω περιοχές

πηγή : https://athens.indymedia.org/event/57948/