Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2015 στις 21.00
DIY live για εναν Δεκέμβρη που δεν τέλειωσε ποτέ
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΠΟΤΕ
Στις 6/12/08 στην οδό Μεσολογγίου στα Εξάρχεια ο μπάτσος Κορκονέας δολοφόνησε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Ήταν ακόμα μία δολοφονία από τα ένστολα αποβράσματα του κράτους, προσθέτοντας σε ένα μακροσκελή κατάλογο (..) το όνομα του 16χρονου τότε μαθητή.
Οργή και μίσος ήταν τα κυρίαρχα συναισθήματα της κοινωνικής εξέγερσης που ακολούθησε. Συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής και επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, καταλήψεις σε δημόσιους χώρους και κτήρια, γενικευμένες πορείες από όλα τα κομμάτια της κοινωνίας, επιθέσεις σε σύμβολα του καπιταλισμού, απαλλοτριώσεις σε εμπορικά κέντρα και όλα αυτά με έναν ακηδεμόνευτο και εξεγερσιακό χαρακτήρα.
Το κράτος ένοιωσε άμεσα την απειλή από τη σπίθα που άναψε εκείνο το βράδυ στο κέντρο της Αθήνας και εξαπλώθηκε ανά την επικράτεια, κρατώντας αρχικά αμυντική στάση, περιμένοντας να κατευναστούν τα πνεύματα. Με τη βοήθεια των ΜΜΕ, με μεθόδους όπως παραπληροφόρηση των γεγονότων, λασπολογία κατά του νεκρού και των εξεγερμένων κομματιών της κοινωνίας, επιδίωξε να επηρεάσει τη κοινή γνώμη. Στη προσπάθεια αυτή επιστράτευσε όλους τους μηχανισμούς του, με τους δολοφόνους των δυνάμεων καταστολής να αμολιούνται στους δρόμους κυνηγώντας και ξυλοκοπώντας, στοχεύοντας στην τρομοκράτηση και τη καταστολή, με όλες τις κοινοβουλευτικές παρατάξεις ανεξαρτήτως ιδεολογίας να καταδικάζουν τη βία αποσκοπώντας στον κατευνασμό της εξέγερσης.
Μετά το πέρας των γεγονότων, όπου άφησαν ένα ξεκάθαρο κοινωνικοπολιτικό στίγμα, παρατηρήθηκε αύξηση συλλογικών αυτό-οργανωμένων διαδικασιών σε όλες τις πόλεις της ελλάδας που αποτέλεσμα είχε τη δημιουργία νέων κοινωνικών χώρων, συνελεύσεων γειτονιάς και γενικά αντί-ιεραρχικών αυτό-διαχειριζόμενων δομών στη κοινωνία. Το κράτος από τη μεριά του προσπαθεί να συκοφαντήσει την εξέγερση εξισώνοντας τη με σκηνικά άσκοπης βίας, κουκουλώνοντας τα κοινωνικοπολιτικά της χαρακτηριστικά επιδιώκοντας να δημιουργήσει μια κοινωνία με πολίτες υποχείρια. Με την αύξηση της καταστολής, με το κλείσιμο καταλήψεων και τη στοχοποίηση αγωνιζόμενων θέλει να κάνει ξεκάθαρο πως όποια κομμάτια της κοινωνίας εξεγείρονται και αντιστέκονται, θα βρίσκονται αντιμέτωποι με την κρατική καταστολή, προς παραδειγματισμό και τρομοκράτηση.
Εδώ και 7 χρόνια η εξέγερση του Δεκέμβρη αποτελεί παρακαταθήκη για όλους/ ες εμάς ώστε να μας θυμίζει ότι ο πολύμορφος αντί-κρατικός αγώνας είναι πάντα επίκαιρος και να μας εμπνέει στη προσπάθεια δημιουργίας μιας άλλης κοινωνίας στις βάσεις της αλληλεγγύης, της αυτό-οργάνωσης και της ισότητας όλων.
Ο ΑΛΕΞΗΣ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ
ΜΠΑΤΣΟΙ- ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ- ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ
ΤΑ ΑΝΤΙΠΑΛΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΧΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΞΑΝΑ
Ή ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ Ή ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ
Ή ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ Ή ΜΕ ΤΙΣ ΓΡΑΒΑΤΕΣ
D I Y Music Movement
Χαλκίδα 5/12/2015
diymmh@gmail.com