Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015 στις 20.30
Drama Queers Παρτυ
DRAMA QUEERS
ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ BRUCE LABRUCE
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11|12|15
20:30 GERONTOPHILIA
ΣΑΒΒΑΤΟ 12|12|15
20:30 OTTO; OR, UP WITH DEAD PEOPLE
Μετά την προβολή ακολουθεί (DRAMA) PARTY για την οικονομική ενίσχυση της ομάδας.
Στο χώρο θα υπάρχουν Projections με υλικό από τη δουλεία του Bruce LaBruce
New Queer Cinema: Bruce LaBruce
Στις αρχές της δεκαετίας του '90 κάνουν την εμφάνιση τους κάποιες ταινίες που προέρχονται από τον ανεξάρτητο gay και lesbian cinema και από το κίνημα του underground cinema, οι οποίες επιδιώκουν να προβάλουν τις μέχρι τότε ασυνήθιστες σεξουαλικότητες. Οι ταινίες αυτές επανεξετάζουν και αναθεωρούν τον τρόπο απεικόνισης των gay, lesbian και trans ταυτοτήτων και περιπλέκουν τις έννοιες gay και lesbian cinema, που ως τότε ήταν οριοθετημένες από την ετεροκανονικότητα του χολιγουντιανού σινεμά. Η νέα αυτή κινηματογραφική τάση ονομάστηκε New Queer Cinema, ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από την κριτικό Rich Ruby προκείμενου να περιγράψει την εμφάνιση κάποιων ταινιών - κυρίως ανεξάρτητων παραγωγών, χαμηλού προϋπολογισμού. Από τότε ο όρος New Queer Cinema χρησιμοποιήθηκε χωρίς διακρίσεις για να δηλώσει ένα ευρύ πεδίο αναπαραστάσεων του τρόπου ζωής ανθρώπων με gay, lesbian,bisexual, cis, trans, intersex ταυτότητα. Κάποιες από τις πρώτες σημαντικές ταινίες που παρουσιάστηκαν και εγκαινίασαν αυτή τη νέα τάση είναι το Paris is Burning της Livingston, η ταινία Swoon του Tom Kalin, το Edward II του Derek Jarman, το The Living End του Gregg Araki, το Poison του Todd Haynes, το No Skin Off My Ass του Bruce LaBruce.
Για πάνω από 25 χρόνια ο σκηνοθέτης/προβοκάτορας Bruce LaBruce δημιουργεί ταινίες που τοποθετούνται σ' αυτή τη νέα τάση και προτείνουν την επαναδιαπραγμάτευση των υποκειμενικοτήτων σε συνδυασμό με τη κινηματογραφική φόρμα, αποδομώντας την ίδια τη φόρμα. Στις περισσότερες ταινίες υπάρχει μια επικέντρωση στα διαπερατά συμβατικά όρια, στην διάσχιση των μορφών και των υφών. Είναι μινιμαλιστικές, προκλητικές και καμιά φορά σοκαριστικές. Χρησιμοποιούν την υπερβολή και την μίμηση, την ειρωνεία, είναι ανατρεπτικές και επαναστατικές και θέτουν πιο περίπλοκα ζητήματα από την διεκδίκηση μιας ταυτότητας. Με επιρροές από τον Robert Altman, τον Federico Felini και τον Werner Herzog o LaBruce εισάγει τη δική του επαναστατική queer αφήγηση. Οι ταινίες του πολυεπίπεδες, με καυστική εξυπνάδα και με θεμελιώδη απόρριψη του καπιταλιστικού ελέγχου πάνω στα μυαλά και τα σώματα «σφινώνουν» ανάμεσα στη mainstream βιομηχανία του πορνό και στο Hollywood. Με τις ταινίες του πετυχαίνει να αρθρώσει έναν λόγο που τον καθιστά ορατό στην σύγχρονη, Αμερικάνικη κυρίως, κοινωνία.
Οι ταινίες του LaBruce και του New Queer Cinema ενσωματώνουν τις μεταμοντέρνες ιδέες και τις στιλιστικές φόρμες χρησιμοποιώντας τις έννοιες που διατυπώνονται μέσα στην queer θεωρία. Αμφισβητούν τα μοντέλα των ταυτοτήτων και συχνά αποκαλύπτουν ότι οι όροι gay και lesbian είναι ανεπαρκείς όταν επιχειρούν να περιγράψουν την πραγματική ανθρώπινη εμπειρία. Οι ταινίες συχνά εξετάζουν το ζήτημα της σεξουαλικότητας σε σχέση με το φύλο, τη φυλή, τη τάξη, την ηλικία και το καθεστώς υγείας παρουσιάζοντάς τα τελευταία ως κοινωνικές κατασκευές και όχι ως φυσικές κατηγορίες με σκοπό να δηλώσουν ότι και άλλοι λόγοι αρθρώνονται και επηρεάζουν την κατανόηση μας για την σεξουαλικότητα.
ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΗ ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ:
No Skin Off My Ass (1991)
The Post Queer Tour (1992)
Super 8 1/2(1994)
Hustler White (1996)
Revolution Is My Boyfriend/The Raspberry Reich (2004)
Otto; or, Up with Dead People (2008)
L.A. Zombie (2010)
Gerontophilia (2013)
Pierrot Lunaire (2014)