Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016 στις 18.00

2 καλέσματα : 1 2

Πορεία αλληλεγγύης στον κουρδικό λαό

Ενάντια στις πολεμικές επιχειρήσεις των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας

Αλληλεγγύη στην αντίσταση & αυτοοργάνωση των κουρδικών περιοχών

Κοινή Εβδομάδα δράσεων 6-13/2/16

Για να κάνουμε τη Μεσόγειο φωτεινό φάρο της κοινωνικής απελευθέρωσης

Ελευθεριακές / αναρχικές συνελεύσεις / πρωτοβουλίες απο Αθήνα,Λάρισα,Ηράκλειο,Χαλκίδα,Βόλο,Μυτιλήνη,Καλαμάτα,Τρίπολη.

Η αξιοπρέπεια θα νικήσει τη βαρβαρότητα του Tουρκικού κράτους

" Το κάλεσμα του Κουρδικού λαού προς το κοινό και τον τύπο είναι να δείξουν την ευαισθησία και την αλληλεγγύη τους για το Μπακουρί Κουρδιστάν που έχει κηρύξει αυτονομία. Ο κουρδικός τύπος προσπαθεί να μεταφέρει τις εξελίξεις αλλά το κοινό έχει πρόσβαση μόνο στην ψευδή ενημέρωση του τουρκικού κράτους. Η ευαισθητοποίησή σας θα σταματήσει να συμβούν μεγαλύτερες τραγωδίες. Ζητούμε την αλληλεγγύη του Ελληνικού λαού, διανοούμενων, πολιτικών οργανώσεων και κομμάτων. "

Πολιτιστικό Κέντρο Κουρδιστάν

Ο κουρδικός λαός αντιστέκεται εδώ και διακόσια χρόνια για να ζήσει ελεύθερα όπως θα έπρεπε να κάνει ο κάθε λαός. Αρχικά η προσπάθεια δημιουργίας ενός Κουρδικού κράτους, ενάντια στην σχέση εκμετάλλευσης με το Τούρκικο κράτος, εξελίχθηκε εδώ και δέκα χρόνια σε ένα επαναστατικό ανοιχτό κοινωνικό πείραμα, αποδεσμεύοντας έτσι κάποιες Κουρδικές πόλεις από τον εκμεταλλευτικό ζυγό του Τουρκικού κράτους. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος επίθεσης του Τουρκικού κράτους στις περιοχές του Μπακουρί Κουρδιστάν.

Το Κούρδικο κίνημα ελευθερίας δεν περιόρισε τον εαυτό του στα πολιτικά πλαίσια του έθνους κράτους, αλλά διαμόρφωσε μια συνομοσπονδία κούρδικων περιοχών στα πλαίσια μιας δημοκρατικής αυτονομίας μέσω δημοκρατικών συμβουλίων σε κάθε δήμο. Η κήρυξη της αυτονομίας από δήμους στο Μπακουρί Κουρδιστάν σήμαινε αυτομάτως την ανυπακοή στους Τούρκικους νόμους και την δημιουργία ανεξάρτητων ελεύθερων κοινοτήτων χωρίς να επιτρέπουν την διέλευση στρατού και αστυνομίας στήνοντας οδοφράγματα και σκάβοντας χαρακώματα. Έτσι μπήκαν τα θεμέλια για την δημιουργία μιας ελεύθερης κοινωνίας με ίσα δικαιώματα για τους άνδρες και τις γυναίκες στη βάση της αυτοοργάνωσης και της ανεξιθρησκίας.

Η δημιουργία της ομοσπονδίας των τριών καντονιών στη βόρεια Συρία, το 2014, είχε ως σύμβολο την πολύμηνη ηρωική αντίσταση των Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG/YPJ) στην περιοχή της Ροζάβα. Έτσι η αντίσταση αποτέλεσε το κύριο εμπόδιο στην εκμετάλλευση εδαφών από το Τούρκικο κράτος και τον ISIS. Ενώ η συνεχόμενη εισροή δήμων και κοινοτήτων στην δημοκρατική αυτονομία, εντός των συνόρων της Τουρκίας, ήταν η αφορμή για την ολομέτωπη επίθεση του Τουρκικού κράτους.

Έτσι ξεκίνησε ένας πόλεμος με σκοπό την εδραίωση της εξουσίας του Τουρκικού κράτους βομβαρδίζοντας τις κούρδικες πόλεις με τανκς, ελικόπτερα καταστρέφοντας σπίτια, ιστορικά μνημεία, σκοτώνοντας κυρίως γυναίκες, ηλικιωμένους και παιδιά, εκτελώντας νέους, και εκκενώνοντας περιοχές κόβοντας τους το νερό, και το ρεύμα. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν τα βασικά είδη της καθημερινότητας λόγω των απαγορεύσεων κυκλοφορίας. Τα σχολεία είναι κλειστά, τα νοσοκομεία είναι υπό πολιορκία, και μάλιστα οι νεκροί δεν επιτρέπεται να ταφούν με αποτέλεσμα να μένουν πολλοί δολοφονημένοι στους δρόμους για μέρες.

Αυτές και χιλιάδες άλλες βάναυσες σκηνές λαμβάνουν χώρα στις Κούρδικες περιοχές στην νοτιοανατολική Τουρκία και στη βόρεια Συρία. Ένα επαναστατικό πείραμα όπως η Κουρδική Αυτονομία θα έβρισκε αντιμέτωπους τους φυσικούς του εχθρούς, το φασιστικό Τούρκικο κράτος και το θρησκευτικό φανατισμό του ISIS.

Η σφαγή του Κουρδικού λαού αποκαλύπτει την προσπάθεια επιβολής του ολοκληρωτισμού στις επαναστατημένες νησίδες του σημερινού κόσμου. Είμαστε αλληλέγγυοι με τα επαναστατημένα αδέρφια μας στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ του ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ, που αποδεικνύουν έμπρακτα ότι η Αυτονομία και η Ισότητα μπορούν να συγκροτήσουν τη βάση δημιουργίας ελεύθερων κοινοτήτων, δείχνοντας το δρόμο για τους καταπιεσμένους και αποτελώντας εμπόδιο για τους καταπιεστές.

ΖΗΤΩ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ/ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ - ΠΛΑΤΕΙΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΩΝ, ΣΑΒΒΑΤΟ 6/2 ΣΤΙΣ 12:00

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ -ΠΛΑΤΕΙΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΩΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ 12/2 ΣΤΙΣ 18:00

ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ/ΕΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

πηγή : http://evagelismos.squat.gr/


Τουρκικό κράτος (ή αλλιώς, άλλη μία κρατική βιομηχανία θανάτου)

Από τα βασανιστήρια και τις δολοφονίες χιλιάδων αντιφρονούντων στη Χούντα του Εβρέν και τις συνεχείς πολεμικές επιχειρήσεις ενάντια στον κουρδικό λαό, μέχρι τις δολοφονίες διαδηλωτών και αγωνιστών (Μπερκίν Ελβάν στο Γκεζί, Ταχίρ Ελτσί στο Ντιγιάρμπακιρ) και τις βομβιστικές επιθέσεις σε Σουρούτς, Άγκυρα και Κωνσταντινούπολη, η κρατική βία, επιβολή και βαρβαρότητα, δεν έφυγε ποτέ από τη γείτονα χώρα. Στρατιωτικοί πραξικοπηματίες, εθνικιστές, μαφίες, στρατηγική της έντασης και αδίστακτο πολιτικό προσωπικό, συνέθεταν διαχρονικά τον φυσικό χώρο του τουρκικού κράτους και της τουρκικής αστικής τάξης.

Η άνοδος του AKP στην εξουσία τα τελευταία χρόνια, σήμανε το τέλος του «κοσμικού» ιδεολογικού προσανατολισμού του τουρκικού κράτους (ο στρατός ως ρυθμιστής της πολιτικής ζωής, έμφαση στην τουρκική εθνικότητα και γλώσσα ως στοιχείο ομογενοποίησης και καταπίεσης της πολυεθνοτικής σύνθεσης, περιθωριοποίηση της οργανωμένης θρησκείας και των ισλαμιστικών πολιτικών

δυνάμεων, παρά την κατά καιρούς εργαλειακή χρησιμοποίηση των τελευταίων για την καταστολή ριζοσπαστικών τμημάτων της τουρκικής κοινωνίας).

Η στροφή προς την θρησκεία ως κεντρικό στοιχείο αναφοράς του τουρκικού κράτους και η σχετική μείωση της πολιτικής επιρροής του στρατού, ωστόσο, δεν διατάραξε τη συνέχεια της κρατικής κατασταλτικής πολιτικής, ούτε μείωσε καθόλου την ένταση της απέναντι στο κουρδικό κίνημα και τις αντισυστημικές πολιτικές δυνάμεις. Σήμερα παρατηρούμε ότι παρά τις διαφορετικές αφετηρίες και στοχεύσεις του Κεμαλικού κράτους και του AKP (κόμμα του Ερντογάν), η υπεράσπιση των Τουρκικών εθνικών συμφερόντων έχει εξαφανίσει αυτές τις διαφοροποιήσεις.

Αντιθέτως, η νέα στρατηγική συμμαχιών του τουρκικού κράτους (Σαουδική Αραβία, ISIS) ενέτεινε την καταστολή απέναντι στα οργανωμένα κομμάτια του κουρδικού λαού: δεν είναι μόνο η εναντίωση του PKK στη στρατηγική αφομοίωσης των Κούρδων με βάση την κοινή (σουνιτικό ισλάμ) θρησκεία. Η πραγματική απειλή για το τουρκικό κράτος έγκειται στην ελευθεριακή πολιτική στροφή του PKK, όπως και του PYD στο κομμάτι του συριακού Κουρδιστάν (Rojava). Το σημερινό πρόταγμα του κουρδικού κινήματος στην Τουρκία και τη Συρία είναι πλέον κάτι πολύ περισσότερο από ένα εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα αριστερού τύπου.

Η υιοθέτηση της ομοσπονδιακής οργάνωσης και αυτοδιεύθυνσης της κοινωνίας, η ουσιαστική ισότητα γυναικών-αντρών και η έμπρακτη αμφισβήτηση παραδοσιακών πατριαρχικών λογικών από ένα νικηφόρο γυναικ

είο στρατό (YPJ) και, κυρίως, η πρόταση ενός μοντέλου κοινωνικής οργάνωσης, που δεν αφορά μόνο τους Κούρδους, αλλά όλους τους λαούς της περιοχής ανεξάρτητα από θρησκεία και γλώσσα, αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο όχι μόνο για το τουρκικό κράτος, αλλά για κάθε εξουσιαστή στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Δεδομένης της πολυεθνοτικής σύνθεσης της Τουρκίας, το δόγμα του εσωτερικού εχθρού αποτελούσε διαχρονικά τον θεμέλιο λίθο της εθνικής συνοχής, ενώ η κατασταλτική πολιτική του τουρκικού κράτους ενάντια στους Κούρδους αγωνιστές, ασκείτο ανεξάρτητα από την εκάστοτε κυβέρνηση. Το AKP λοιπόν, δεν είναι παρά ένα ακόμη προϊόν του τουρκικού μιλιταριστικού κρατικού μηχανισμού· ένα ακόμη πιόνι στην υπηρεσία του τουρκικού εθνικισμού.

Με αυτό το νέο ιδεολογικό περίβλημα και, ενίοτε, με τις πολιτικές πλάτες της Ε.Ε. και των ΗΠΑ, ο Ερντογάν συνεχίζει τη στρατηγική της έντασης (που τον επανεγκαθίδρυσε στην εξουσία στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου), εξαπολύοντας τη σφοδρότερη επίθεση των τελευταίων ετών σε κουρδικές πόλεις και συνοικίες της ανατολικής Τουρκίας. Από τον περασμένο Δεκέμβρη, οι κουρδικές πόλεις Ντιγιάρμπακιρ, Σίζρε, Σιλβάν, Σιρνάκ και Σιλόπι, σφυροκοπούνται από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις με το πρόσχημα του πολέμου ενάντια στην «τρομοκρατία».

Ο στρατιωτικός αποκλεισμός έχει αφήσει πολλές περιοχές χωρίς ρεύμα, νερό και φαγητό, ενώ η απαγόρευση κυκλοφορίας εμποδίζει την πρόσβαση στα νοσοκομεία και τη ταφή των νεκρών, με αποτέλεσμα οι τραυματίες να πε

θαίνουν από αιμορραγία και οι νεκροί να κείτονται για μέρες στους δρόμους ή να σαπίζουν μέσα στα σπίτια, δίπλα στους συγγενείς τους. Ολόκληρες γειτονιές έχουν ισοπεδωθεί από τα τουρκικά άρματα μάχης, ενώ οι νεκροί έχουν ξεπεράσει τους 200, με πρώτο θύμα τον άμαχο πληθυσμό.

Κι όμως, παρά το μέγεθος της καταστολής, οι κάτοικοι των περιοχών αυτών σκάβουν χαρακώματα και χτίζουν οδοφράγματα, συνεχίζοντας να κάνουν αυτό που έμαθαν από παιδιά: να αντιστέκονται με όλα τα μέσα απέναντι στον τουρκικό κρατικό ολοκληρωτισμό. Ο κουρδικός λαός πληρώνει το τίμημα για τον συνεχή αγώνα του για ελευθερία και αυτονομία, τον αγώνα της επαναστατημένης Rojava στη Συρία, την αντίσταση των μαχητών του PKK στο τουρκικό Κουρδιστάν και τους νικηφόρους αγώνες ενάντια στους φονταμενταλιστές-σκοταδιστές του ISIS: οι δεσμοί του τελευταίου με το τουρκικό κράτος προφανώς δεν εξαντλούνται στις πιθανές εμπορικές συναλλαγές, όπως η μεγάλη νίκη στο Κομπάνι δεν ήταν ήττα μόνο για το ISIS, αλλά και για τους συμμάχους του.

Κρίσιμο πολιτικό επιστέγασμα για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις αλλά και τη γενικότερη πολιτική του τουρκικού κράτους, αποτελεί η σύνοδος της ΕΕ στην Τουρκία τον περασμένο Νοέμβριο. Η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ σε μια περίοδο όξυνσης της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία και αναζωπύρωσης της σύγκρουσης με το PKK και άλλες τουρκικές πολιτικές οργανώσεις, δεν είναι παρά μια προσπάθεια εξωραϊσμού της τουρκικής εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής.

Στα πλαίσια της σύγκρουσης μικρών και μεγάλων ιμπεριαλισμών στην ευρύτερη περιοχή, οι ευρωπαίοι ηγέτες ανταμείβουν τον εξ ανατολής σύμμαχό τους για το 'σθένος' που επιδεικνύει απέναντι στον Πούτιν -κύριο αντίπαλο των συμφερόντων της ΕΕ στην Ουκρανία- και επιπλέον, νομιμοποιούν τη στρατηγική της Τουρκίας στο συριακό ζήτημα. Τουτέστιν, ο βορειοαμερικανικός και ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός, επιβραβεύουν τον εξ Ανατολών σύμμαχό τους, ενάντια στον ρωσικό.

Η επίθεση στο οργανωμένο κουρδικό κίνημα και τον απλό κουρδικό λαό δεν μπορεί να μας αφήσει αμέτοχους.

Η ταξική και διεθνιστική μας αλληλεγγύη προς τους κούρδους αγωνιστές της Τουρκίας και της Συρίας, είναι καθήκον για όλους όσοι κατανοούν ότι ο αγώνας για την κοινωνική δικαιοσύνη και απελευθέρωση δεν γνωρίζει σύνορα και εθνικότητες.

Στεκόμαστε με όλη μας τη ψυχή δίπλα στον αντιστεκόμενο κουρδικό λαό της ανατολικής Τουρκίας, τις Κούρδισσες και τους Κούρδους ένοπλους αντάρτες, τις Τουρκάλες και τους Τούρκους αγωνιστές, που μάχονται με αυτοθυσία απέναντι στον θρησκευτικό φονταμενταλισμό-σκοταδισμό και τον κρατικό ολοκληρωτισμό, για την αυτονομία τους, την επανάσταση και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Θάνατος στον φασισμό - Ζήτω η ζωή

Μικροφωνική

Τρίτη 9/2,

στις 17:00, Ναυαρίνου με Τσιμισκή

Καλέσματα σε άλλες πόλεις:

Ηράκλειο Κρήτης:
Παρασκευή 12/2 στις 18:00, Πορεία (Πλατεία Λιονταριών)

Αθήνα:
Σάββατο 13/2 στις 12:00, Πορεία (Μοναστηράκι)

Πάτρα:
Σάββατο 13/2 στις 12:00, Συγκέντρωση (Πλατεία Όλγας)

Αναρχική Ομοσπονδία

πηγή : email που λάβαμε στις 9 Φεβρουάριος 10h