Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016 στις 12.00
Μικροφωνική αλληλεγγύης στον ολικό αρνητή στράτευσης Μ.Τόλη
Στις 25 Φλεβάρη 2016 δικάζεται σε δεύτερο βαθμό ο ολικός αρνητής στράτευσης Μιχάλης Τόλης στο Αναθεωρητικό Στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης. Εκεί πρόκειται να συνεκδικαστούν οι 2 εφέσεις του που αφορούν στις 2 πρωτόδικες καταδίκες που έχει λάβει.
Ως αναρχικοί αντιλαμβανόμαστε τον στρατό ως αναπόσπαστο κομμάτι του κράτους και προασπιστή του κεφαλαίου, οπότε η εναντίωση μας είναι συνολικότερη και η κρητική μας περνά μέσα από το ίδιο το πλέγμα της κυριαρχίας, ανοίγοντας τον δρόμο της συνολικότερης αμφισβήτησης του συστήματος εκμετάλλευσης.
Ο στρατός έρχεται να συνεισφέρει σε μια ακολουθία θεσμών και λειτουργιών μέσα στον καπιταλισμό. Το σχολείο, το πανεπιστήμιο, ο στρατός, η δουλειά και από την άλλη η οικογένεια, το κράτος, οι νόμοι, η εκκλησία είναι οι θεσμοί και οι λειτουργίες που δημιουργούν μια ασφυκτικά απαράβατη κανονικότητα. Και εσύ καλείσαι να διαλέξεις. Ή θα είσαι υπηρέτης σε αυτή ή θα την αμφισβητήσεις έμπρακτα όσο επώδυνο και να είναι αυτό.
Εμείς είμαστε πεπεισμένοι ότι δεν θα οπλίσουμε τα χέρια μας για την εξουσία. Εσείς κύριοι της εξουσίας, είστε σίγουροι ότι θέλετε να οπλίσετε τα χέρια μας;
Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Μιχάλη Τόλη
Μικροφωνική Σάββατο 20 Φλεβάρη 12:00 Πλ. Αριστοτέλους με Εγνατία
Συγκεντρωση 25-2 9:00 στρατοδικείο Θεσ/νίκης
Κατάληψη Terra Incognita
Αλληλεγγύη στους ολικούς Αρνητές Στράτευσης
Την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου, εκδικάζεται στη Θεσσαλονίκη, σε δεύτερο βαθμό, η υπόθεση του ολικού αρνητή στράτευσης, Μιχάλη Τόλη. Το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης θα αποφασίσει για τις 2 εφέσεις που ακολούθησαν τις 2 πρωτόδικες καταδίκες του για το ίδιο αδίκημα.
Το «αδίκημα» αυτό έγκειται στην άρνηση να υπηρετήσει την πολιτική του ενός κράτους έναντι του άλλου, την καπιταλιστική πρακτική της βαριάς στρατιωτικής βιομηχανίας έναντι της χρηματοδότησης τομέων όπως η υγεία και η παιδεία. Σε περιόδους πολέμου, η πεμπτουσία του καπιταλισμού και της μισθωτής σκλαβιάς εντοπίζεται στις οργανωμένες λεηλασίες για υλικούς πόρους και στους μισθωτούς στρατιώτες. Παράλληλα, ο πόλεμος αποτελεί μηχανή στήριξης του καπιταλισμού στις στιγμές δομικής του κρίσης, καθώς και μέσο ανανέωσης του, (βλ. Α' και Β' Παγκόσμιος Πόλεμος) όπως επίσης και μεγάλο πεδίο κερδοφορίας σε κάθε εποχή. Άλλωστε οι πόλεμοι των στρατοκρατών απλά καταστρέφουν ό,τι αφήνει όρθιο η «ειρήνη» των αφεντικών, γι' αυτό ο μιλιταρισμός, ως εθνικόφρον ρητορεία μίσους και διαρκούς απολογίας εγκλημάτων οφείλει να βρει αναχώματα και σε περιόδους «ειρήνης», μέχρι να ανατραπεί συνολικά, ώστε κάποια στιγμή να είμαστε όλοι και όλες αρνητές στράτευσης στην στρατιωτικο-καπιταλιστική μηχανή.
Ως αναρχικοί δεν αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας ως μέρος ενός έθνους και σίγουρα όχι του κράτους εν κράτει που αποτελεί ο στρατός, αλλά προασπίζουμε την ισότητα όλων ανθρώπων και την άρση της εκμετάλλευσης του ενός από τον άλλο.
Επιθυμούμε να διαρρήξουμε τις σχέσεις εντολέα-εντολοδόχου που καλλιεργεί ο στρατός, τις υπερβολικά 'αντρίκιες' διαταγές, τις ομοφοβικές απειλές, τους μισογύνικους αστεϊσμούς του, την αποδοχή του τρίπτυχου πατρίς-θρησκεία-οικογένεια, ιδιαίτερα σε μία περίοδο, όπου κεντρικό ζήτημα αποτελούν οι μετανάστες και πρόσφυγες οι οποίοι εκλωβιζόμενοι στην Ελλάδα, βρίσκουν έναν τόπο δεύτερης εξορίας, ενώ έχουν υποστεί τα πάνδεινα για να περάσουν από στεριά και θάλασσα λόγω των συνοριοφυλάκων και των στρατών όλων των κρατών.
Παρατηρώντας ότι τα ΜΜΕ και υψηλά ιστάμενοι στρατιωτικοί κύκλοι, διαμορφώνουν ένα κλίμα που θέλει τους μετανάστες «εκ φύσεως πιο βίαιους» έως και «τρομοκράτες», εντοπίζουμε πώς η εναντίωση στον στρατό δεν αφορά μόνο τους αρνητές, αλλά και όποιον αντιτίθεται στη μισαλλοδοξία και τον ρατσισμό.
Στα πλαίσια αυτά, θεωρούμε τον Μ. Τόλη και τον κάθε ολικό αρνητή, ως έναν αγωνιζόμενο άνθρωπο, όπως και τα κομμάτια της κοινωνίας που καταδυναστεύονται από τις επιλογές που άλλοι παίρνουν για εκείνους και επιλέγουν το δύσκολο δρόμο της εναντίωσης, σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο, με το ηθικό και πρακτικό βάρος που φέρει αυτή η επιλογή. Άλλωστε η ολική άρνηση στράτευσης και φυσικά του κεφαλαίου αποτελούν τον μεγαλύτερο φόβο των στρατοκρατών, της εκκλησίας και του κράτους, καθώς προτάσσουν ένα παράδειγμα κοινωνικής ανταρσίας (π.χ. μεγάλα αντιπολεμικά κινήματα, όπως στις ΗΠΑ του '70 ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ) που ανατρέπουν έμπρακτα τα σχέδια των κυρίαρχων, στα οποία οι άνθρωποι λειτουργούν απλά ως κρέας για τις οβίδες του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Την ίδια στιγμή, η εναντίωση αυτή αποτελεί μια μεγάλη κατάφαση στην ελευθερία της επιλογής, στη συστράτευση με τους ανθρώπους και όχι με τα κράνη, για μια κοινωνία χωρίς καμιάς λογής αφεντικά.
Μικροφωνική Σάββατο 20/2 στις 12.00, πλατεία Αριστοτέλους
Συγκέντρωση Πέμπτη 25/2 στις 9.00, στρατοδικείο Θεσ/νίκης
Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Μ.Τόλη
Πόλεμο στον Πόλεμο!
Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό «Μαύρο & Κόκκινο»
μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης | Ομοσπονδία συλλογικοτήτων
https://maurokokkino1936.wordpress.com/