Παρασκευή 15 Απριλίου 2016 στις 20.30

Παραβάτες του πενταγράμμου: Ψάχνοντας τον Sugar man

ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ ΤΟΥ ΠΕΝΤΑΓΡΑΜΜΟΥ

ΠΡΟΒΟΛΕΣ & ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ

Είτε πρόκειται για την παράδοξη ιδιοποίηση των δυτικών μουσικών οργάνων που επέβαλε η αποικιοκρατία από τη ζωντανή μουσική παράδοση χωρών της Ασίας και της Αφρικής, είτε για την αναπάντεχη έμπνευση που χάρισε ένας περιθωριακός αμερικανός μουσικός στο νοτιοαφρικανικό κίνημα ενάντια στο απαρτχάιντ, είτε για την αποδόμηση ενός ροκ μύθου σε μια εποχή πολιτικών και κινηματογραφικών αμφισβητήσεων, είτε ακόμη για τη συνάντηση ενός πρωτοπόρου μουσικού με μια εξίσου νέα φιλμική γλώσσα, η μουσική και ο κινηματογράφος συναντιούνται μοιραία στις ταινίες αυτού του αφιερώματος: μικρός φόρος τιμής σε όσους έχουν παραβεί ή υπερβεί τις νόρμες της τέχνης τους, για να στοχαστούν και να τραγουδήσουν την καθημερινή ζωή των ανθρώπων.

Παρασκευές στις 8:30μμ | Είσοδος ελεύθερη

Αγαθουπόλεως 65 & Αχαρνών, Αθήνα | Ιουστινιανού 24, Θεσσαλονίκη

kontexra_ekdilexoseis@ekexsegersi.exgr

www.eksegersi.gr

~Παρασκευή 1/4/2016~

ΑΧΑΛΙΝΩΤΑ ΧΑΛΚΙΝΑ

(Brass Unbound, Ολλανδία, 1993, 105')

Σκηνοθεσία: Γιόχαν βαν ντερ Κέεκεν

Σενάριο: Γιόχαν βαν ντερ Κέεκεν, Ρομπ Μπουνζάγιερ Φλες

Φωτογραφία: Γιόχαν βαν ντερ Κέεκεν

Παραγωγή: Πίτερ βαν Χιούστε, Moondocks

Οι μπάντες των χάλκινων πνευστών ήρθαν από την Ευρώπη μαζί με τους στρατούς, τους εμπόρους και τους εκπροσώπους του χριστιανισμού για να εξαπλωθούν σε όλον τον πλανήτη μέσω της αποικιοκρατικής βαρβαρότητας. Κατέκτησαν εδάφη, υποδούλωσαν λαούς, εξύμνησαν την υποτιθέμενη πολιτιστική ανωτερότητα της Δύσης. Ωστόσο, παράξενα μουσικά υβρίδια είδαν το φως της μέρας όταν τα χάλκινα παντρεύτηκαν με τα κρουστά των φυλών. Έτσι επέστρεψαν με άλλο χαρακτήρα σε διάφορες εκφάνσεις της τζαζ, της ροκ και της world. Γεννημένο από τη συνάντηση του πρωτοπόρου ολλανδού ντοκιμαντερίστα Γιόχαν βαν ντερ Κέεκεν με τον ανθρωπολόγο Ρομπ Μπουνζάγιερ Φλες, τούτο το κινηματογραφικό οδοιπορικό μας ταξιδεύει από την Ινδονησία στο Νεπάλ και από τη Γκάνα στο Σουρινάμ, καταγράφοντας σε καθεμιά από αυτές τις χώρες τα ανεξίτηλα σημάδια της αποικιοκρατικής κληρονομιάς αλλά και τις απροσδόκητες μεταλλάξεις που οι ντόπιες ζωντανές κουλτούρες επέφεραν στις παλιές καλές φανφάρες των αποίκων.

Περισσότερα: http://www.moma.org/interactives/exhibitions/2001/jvdk/main.html

~Παρασκευή 8/4/2016~

ONE PLUS ONE/SYMPATHY FOR THE DEVIL

(Ηνωμένο Βασίλειο, 1968, 98')

Σκηνοθεσία, Σενάριο: Ζαν-Λικ Γκοντάρ

Φωτογραφία: Αντονι Ρίτσμοντ

Μουσική: Ρόλινγκ Στόουνς

Μοντάζ: Κεν Ρόουλς, Ανιές Γκιγιεμότ, Κριστίν Αγιά

Παραγωγή: Μάικλ Πίρσον, Ιαν Κουάριερ, Cupid Films

Ο Γκοντάρ ταξιδεύει από το εξεγερμένο Παρίσι του Μάη του '68 στο Λονδίνο, με σκοπό να φτιάξει μια ταινία «... πρώτα απ' όλα, για να καταστρέψω την ιδέα του πολιτισμού. Ο πολιτισμός είναι το άλλοθι του ιμπεριαλισμού (...) ο πολιτισμός είναι πόλεμος». Έχοντας -προς απογοήτευση των τότε θαυμαστών του- αφήσει πίσω του την πρώτη αφηγηματική περίοδο των ταινιών μυθοπλασίας που τον έκαναν διάσημο, στο One Plus One οξύνει τις πειραματικές του τεχνικές για να συνθέσει ένα ριζοσπαστικό δοκίμιο για την επανάσταση, το οποίο θεωρήθηκε άτεχνο, δυσνόητο αλλά και ανόητο από τους κριτικούς της εποχής. Σε μια περίοδο που η ροκ μουσική ταυτίζεται με τα κινήματα αμφισβήτησης και οι νεαροί Ρόλινγκ Στόουνς διώκονται για χρήση ναρκωτικών ουσιών, ο Γκοντάρ τους κινηματογραφεί ενώ ηχογραφούν στο στούντιο το διάσημο κομμάτι Sympathy for the Devil. Η υπνωτική επανάληψη των προβών της μπάντας διακόπτεται από σκηνοθετημένες σκηνές επαναστατικής βίας που ασκούν κριτική στην τέχνη, τη διανόηση και τα πολιτικά ρεύματα της περιόδου. Ο παραγωγός της ταινίας, Ιαν Κουάριερ, γρονθοκοπήθηκε δημόσια από τον Γκοντάρ όταν στην πρώτη προβολή της ταινίας στο Φεστιβάλ του Λονδίνου έδειξε το δικό του μοντάζ, με τίτλο Sympathy for the Devil, στο οποίο το κομμάτι των Στόουνς ακούγεται ολόκληρο (ενάντια στη θέληση του Γκοντάρ). Η ταινία διατίθεται σήμερα και στις δύο εκδοχές της, αυτή του σκηνοθέτη και αυτή του παραγωγού.

Περισσότερα: https://www.closeupfilmcentre.com/vertigo_magazine/volume-3-issue-9-spring-summer-2008/one-to-one-jean-luc-godard-speaks/

~Παρασκευή 15/4/2016~

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ SUGAR MAN

(Searching for Sugar Man, Σουηδία - Ηνωμένο Βασίλειο, 2012, 86')

Σκηνοθεσία, Σενάριο, Μοντάζ: Μαλίκ Μπεντζελούλ

Φωτογραφία: Καμίλα Σκάγκερστρομ

Μουσική: Μαλίκ Μπεντζελούλ, Σίξτο Ροντρίγκεζ, Σάντι Ουίλσον

Παραγωγή: Μαλίκ Μπεντζελούλ, Σάιμον Τσιν, Τζον Μπάτσεκ

Στα τέλη της δεκαετίας του '90, δύο Νοτιοαφρικανοί από το Κέιπ Τάουν, ο Στίβεν «Σούγκαρ» Σέγκερμαν και ο Κρεγκ Μπαρθόλομιου Στράιντομ, ξεκινούν ένα ταξίδι προς την άλλη μεριά του Ατλαντικού, προσπαθώντας να ανακαλύψουν την αλήθεια για την τύχη ενός μουσικού τους ινδάλματος: του αινιγματικού Σίξτο Ροντρίγκεζ, ενός μεξικανο-αμερικανού τραγουδοποιού από το Ντιτρόιτ, ο οποίος στις αρχές της δεκαετίας του '70 κυκλοφόρησε δύο δίσκους και μετέπειτα βυθίστηκε στην αφάνεια. Οι δίσκοι του Ροντρίγκεζ απέτυχαν εμπορικά στις ΗΠΑ και τα ίχνη του χάθηκαν, ενώ φήμες έλεγαν πως αυτοκτόνησε. Όμως πολλά χρόνια μετά στη Νότια Αφρική, τα τραγούδια του που μιλούσαν για την ταξική θέση των εργατών και την αντίσταση κατάφεραν να ξεφύγουν από τη λογοκρισία του καθεστώτος, έγιναν ανάρπαστα σε πειρατικές κόπιες και αποτέλεσαν έμπνευση για τους Νοτιοαφρικανούς που αντιστέκονταν στο απαρτχάιντ. Ο αλγερινής καταγωγής σουηδός ντοκιμαντερίστας Μαλίκ Μπεντζελούλ ακολουθεί τους δύο οπαδούς και ανακαλύπτει τον Ροντρίγκεζ, ο οποίος συνέχισε να ζει τη ζωή του ως εργάτης στο Ντιτρόιτ, μην έχοντας ιδέα για τον αντίκτυπο της μουσικής του σε αυτή τη μακρινή χώρα της Αφρικής και μην έχοντας ποτέ λάβει μερίδιο από τις πωλήσεις εκατοντάδων χιλιάδων δίσκων του. Η ταινία απέσπασε πλειάδα βραβείων, μεταξύ των οποίων το Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ του Κοινού και της Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ Σάντανς, το Οσκαρ και το Bafta Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, ενώ έδωσε ώθηση για την επανεκκίνηση της μουσικής καριέρας του Ροντρίγκεζ. Παρά την τεράστια αυτή εμπορική επιτυχία της πρώτης του ταινίας (ή ίσως εξαιτίας της πίεσης που αυτή προκάλεσε;), ο 36χρονος σκηνοθέτης Μαλίκ Μπεντζελούλ αυτοκτόνησε μυστηριωδώς τον Μάιο του 2014.

Περισσότερα: http://www.aestheticamagazine.com/searching-sugarman/

~Παρασκευή 22/4/2016~

ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ

(Γερμανία, Ελβετία, 1990, 90')

Σκηνοθεσία, Σενάριο: Νίκολας Χούμπερτ, Βέρνερ Πέντσελ

Φωτογραφία: Οσκαρ Σαλγκάδο

Μουσική: Φρεντ Φριθ & Φίλοι

Μοντάζ: Τζιζέλα Καστρονάρι, Βέρα Μπούρνους, Νίκολας Χούμπερτ, Βέρνερ Πέντσελ

Παραγωγή: CineNomad, Balzli & Cie

Ο μουσικός αυτοσχεδιασμός βρίσκει το κινηματογραφικό του ισοδύναμο, σε αυτή την αριστουργηματική ταινία των Νίκολας Χούμπερτ και Βέρνερ Πέντσελ, την οποία οι ίδιοι χαρακτηρίζουν ως «έναν 90λεπτο αυτοσχεδιασμό στο σελιλόιντ». Οι δύο δημιουργοί παρακολουθούν τον βρετανό πρωτοπόρο μουσικό Φρεντ Φριθ στη διάρκεια δύο ετών, κινηματογραφώντας τα μουσικά του ταξίδια στη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ελβετία, την Ιταλία, τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Η ταινία ανακαλύπτει συνειρμικά τις συνδέσεις ανάμεσα στη μουσική του Φριθ και τους ήχους της σύγχρονης πόλης: τρένα, τηλέφωνα, μηχανές, καταιγίδες, κάθε ήχος της καθημερινής ζωής γίνεται υλικό για τη μουσική και την κινηματογραφική πράξη. Όπως λένε οι ίδιοι: «... δύο μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης, ο μουσικός αυτοσχεδιασμός και το σινεμά ντιρέκτ, αλληλοσυνδέονται. Και στις δύο μορφές, αυτό που μετρά είναι η στιγμή, η διαίσθηση για το τί συμβαίνει στον χώρο. Η μουσική και το φιλμ γεννιούνται από μια οξεία αντίληψη της στιγμής, και όχι από την εκτέλεση μιας προσχεδιασμένης σύλληψης. Στον αυτοσχεδιασμό, το σχέδιο αποκαλύπτεται μόνο στο τέλος. Κάποιος το βρίσκει. Η άλλη σύνδεση έχει να κάνει με τη μέθοδο της δουλειάς: το κινηματογραφικό συνεργείο ως μουσική μπάντα. Όπως οι μουσικοί επικοινωνούν μεταξύ τους μέσα από τη μουσική, έτσι και η δική μας δουλειά πραγματοποιήθηκε από μια πολύ μικρή και ευέλικτη ομάδα ισότιμων μελών. Αυτό που είχε σημασία ήταν η μεταξύ μας ανταλλαγή. Και η κίνηση.» Το 2000, η ταινία ψηφίστηκε από τους κριτικούς του γαλλικού περιοδικού Cahiers du Cinéma ως μια από τις εκατό σημαντικότερες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου.

Περισσότερα: http://www.cinenomad.de/

Παρασκευές στις 8:30μμ | Είσοδος ελεύθερη

Αγαθουπόλεως 65 & Αχαρνών, Αθήνα | Ιουστινιανού 24, Θεσσαλονίκη

kontexra_ekdilexoseis@ekexsegersi.exgr

www.eksegersi.gr

πηγή : https://athens.indymedia.org/event/63862/