Κυριακή 8 Μαίου 2016 στις 11.00
Κάλεσμα για Ταξική Εργατική Πρωτομαγιά
Στο ημερολόγιο της ιστορίας οι σελίδες της Πρωτομαγιάς είναι βαμμένες με το αίμα των εργατών. Είναι μαρκαρισμένες μ' αγώνες για ανθρώπινη εργασία και καλύτερες συνθήκες ζωής.
Έχει εδώ και μερικούς αιώνες που στήθηκαν μηχανές που μετατρέπουν μαζικά τον ιδρώτα των εργατών σε υπερκέρδος των αφεντικών, που ανταλλάσσουν τη χαρά της δημιουργικής συλλογικής εργασίας με μισθωτή σκλαβιά. Και η όρεξη των αφεντικών μεγαλώνει και θέλουν περισσότερη δουλειά για λιγότερα λεφτά, από νύχτα σε νύχτα, μεγαλύτερο ρίσκο στο ατύχημα. Θέλουν να είναι πιο κάτω αυτοί που δεν έχουν παρά μόνο το κορμί τους να πουλήσουν και πιο πάνω αυτοί που κατέχουν τους τίτλους. Κι έρχονται μέρες που δεν πάει άλλο και ο κόσμος της εργασίας ξεσηκώνεται απ' αγανάχτηση, παίρνει τα εργαλεία στα χέρια του, κλείνει τις φάμπρικες, ξεχύνεται στους δρόμους και διεκδικεί τη ζωή του. Και τότε, όπως και παλιότερα πριν τις μεγάλες μηχανές, έρχεται ο μεγάλος αφέντης να παράσχει καλοθέλητα τη βοήθειά του στους πιο στενούς του φίλους, τους από πάνω, και στέλνει τα όργανα, αστυνομία και στρατό άμα χρειαστεί για να καταστείλουν τους από κάτω. "Στην ανάπτυξη δε χωράνε εξεγέρσεις", λένε και σηκώνουν το ρόπαλο, σημαδεύουν με το όπλο κι άμα την εντολή την δίνει άλλος δε λυπούνται το σπασμένο κεφάλι, δε νοιώθουν τύψεις για το φονικό.
Απ' τους αγώνες του 19ου αιώνα, το Σικάγο του 1886, τη Θεσσαλονίκη του 1936 και μέχρι τώρα, 130 χρόνια μετά, οι εργαζόμενοι παλεύουν διαρκώς για το ωράριο, τις αργίες, την ασφάλεια μέσα και έξω από το χώρο εργασίας, τη σύνταξη. Τις τελευταίες δεκαετίες, με το νεοφιλελεύθερο πλαίσιο της παγκοσμιοποιημένης αγοράς που επιβάλλεται από κρατικούς και διακρατικούς θεσμούς οι εργαζόμενοι καλούνται να διεκδικήσουν ξανά τα κεκτημένα των προγόνων τους. Νέα προσπάθεια πρέπει να καταβάλλουν για να μη χαθεί το κερδισμένο έδαφος, το οχτάωρο, τα εργασιακά δικαιώματα, νέες πρωτομαγιές πρέπει να δείξουν το δρόμο για να σταματήσει το αχόρταγο τέρας, ο καπιταλισμός, νέα αναχώματα αντίστασης πρέπει να στηθούν στη διαρκή μάχη της τάξης των "από τα κάτω" με τους εκμεταλλευτές τους.
Στο πέρασμα του χρόνου αγώνες πολλοί κερδήθηκαν και οι νεκροί έγιναν πείσμα ενότητας για πάλη στις ίδιες πάντα αξίες: δικαιοσύνη στη μοιρασιά του πλούτου και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Σήμερα, στον 21ο αιώνα, οι εργαζόμενοι κάνουν ένα τεράστιο βήμα στο μέλλον, δοκιμάζουν να πάρουν κομμάτια της παραγωγής στα χέρια τους και να τα διαχειριστούν οι ίδιοι, χωρίς τους δυνάστες τους. Στην Αργεντινή οι 350 ανακτημένες επιχειρήσεις, στη Μασσαλία, στη Ρώμη, το Μιλάνο, στην Κωνσταντινούπολη, στη Θεσσαλονίκη, στην Ημαθία συντελείται το πείραμα της εργασίας δίχως αφεντικά. Και δεν είναι μόνο στα εργοστάσια που πετυχαίνει το πείραμα της αυτοδιαχείρισης, αλλά και σε χιλιάδες ή δεκάδες χιλιάδες χώρους παραγωγής σ' όλο τον κόσμο. Σε συνεταιρισμούς, κολεκτίβες και συνεργατικά εγχειρήματα, όπου δεν έχουν θέση ο παραγοντισμός, οι ιεραρχίες και τα παρασκήνια, γιατί όλα τα θέματα διοίκησης και παραγωγής λύνονται αμεσοδημοκρατικά σε οριζόντιες διαδικασίες.
Σήμερα, η "Βιομηχανική Μεταλλευτική" (ΒΙΟΜΕ) στη Θεσσαλονίκη που μετά από 3 χρόνια κοινωνικοποιημένης παραγωγής μεγαλώνει κι επεκτείνεται και το "Ρομπέν του Ξύλου" το νέο κατειλημμένο εργοστάσιο στην Πατρίδα Ημαθίας που ετοιμάζεται για παραγωγή μας δείχνουν ότι ο δρόμος αυτός είναι εφικτός. Το όραμα που ξεδιπλώνεται μπροστά μας δεν είναι ουτοπία. Και δίνει ελπίδα σε όλο τον κόσμο της εργασίας που αγωνιά στην ανεργία, την επισφάλεια και τις απάνθρωπες συνθήκες. Είναι η ρωγμή στον καπιταλισμό που τον θρυμματίζει. Είναι η χαραμάδα που φέρνει το φως μιας ζωής ισότητας, δικαιοσύνης και συλλογικής ευτυχίας.
Οι εργαζόμενοι στο αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο "Ρομπέν του Ξύλου" μαζί με όσες κι όσους πλαισιώνουν με αλληλεγγύη την προσπάθειά μας σας καλούμε να βρεθείτε μαζί μας στην απεργιακή συγκέντρωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς την Κυριακή 8 Μαΐου στις 11πμ στην πλατεία Δημαρχείου της Βέροιας.
Καλούμε τους εργάτες, τους εργαζόμενους, τους αγρότες, όλο τον κόσμο του μόχθου, σωματεία βάσης και εργατικές/κοινωνικές/πολιτικές συλλογικοποιήσεις, να διαδηλώσουμε ενάντια στ' αφεντικά που μας εκμεταλλεύονται, ενάντια στους μηχανισμούς που μας κλέβουν τη ζωή. Καλούμε ολόκληρη την τάξη των "από τα κάτω" να βροντοφωνάξουμε:
ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ;
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ!
Ρομπέν του Ξύλου - Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης
πηγή : https://robenworkers.wordpress.com/2016/04/26/%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3/
Ταξική εργατική πορεία
Διήμερο δράσεων του κ.χ Αλδεβαράν στην πρωτομαγιάτικη απεργία της 8ης Μάη
130 χρόνια μετά το Σικάγο, 100 χρόνια από την εργατική επανάσταση στη Ρωσία, 80 χρόνια μετά την εργατική επανάσταση στην Ισπανία, 80 χρόνια από τον Μάη του '36 στη Σαλονίκη, οι εργάτες και οι εργάτριες στην Ελλάδα, στην Ευρώπη σε ολόκληρο τον κόσμο διαιρεμένοι/ες παρακολουθούμε τις ζωές μας να παρασέρνονται στα δόντια της καπιταλιστικής μηχανής.
Πολιτικοί της αριστεράς και της δεξιάς, γραφειοκράτες συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, δημοσιογράφοι και "έγκριτοι" αναλυτές, δικαστές και αστυνομία, κακοί δάσκαλοι, φασίστες-ρατσιστές-πατριώτες όλων των αποχρώσεων, θρησκευτικοί ιεράρχες όλων των δογμάτων, όλοι μαζί κήρυξαν τον πόλεμο ενάντια στην τάξη μας, οδηγώντας την ανθρωπότητα στο μονόδρομο της υποταγής. Ο πλούτος που δημιουργούμε με την εργασία μας, ξαναμοιράζεται και περιφράσσεται. Σιγά-σιγά χάνουμε όλα όσα κατακτήσαμε με αίμα κι αγώνες: το οκτάωρο, τις δωρεάν παροχές έστω και στην κακή στέγη, την κακή μάθηση, την κακή υγεία, την κακή σύνταξη, το δικαίωμα στον συνδικαλισμό και την απεργία. Τα σώματα και οι ψυχές μας βρίσκονται σε ένα ανελέητο κυνήγι περισσότερων ωρών εργασίας, περισσότερων καταρτίσεων, στις ουρές του ΟΑΕΔ, στα συσσίτια, και στα ειρηνοδικεία, για να διασφαλίσουμε ένα πιάτο φαΐ, το σπίτι που με κόπο αγοράσαμε, το επίδομα για τη θέρμανση ή την ανεργία. Η φύση, τα δάση, τα βουνά, οι θάλασσες, και οι κάμποι, τα μη ανθρώπινα ζώα παραδίδονται στην υπερεκμετάλλευση και την καταστροφή. Η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια γίνεται η σταθερή βάση για την διαίρεση μας, για τον έλεγχο και την υποταγή μας. Ο Έλληνας, ο Αλβανός, ο Σύριος, ο ντόπιος και ο ξένος, ο ανώτερος κι ο κατώτερος προπαγανδίζονται ως αιώνιοι διαχωρισμοί, και ο φασισμός με τη μορφή της Χρυσής Αυγής και του ISIS, της ευρωπαϊκής, αμερικάνικης ή ασιατικής ακροδεξιάς κερδίζει έδαφος μέσα στη μιζέρια του καπιταλισμού. Και τα αφεντικά συνεχίζουν να συσσωρεύουν δύναμη κι εξουσία.
Όμως δειλά δειλά, χαμογελώντας ένας νέος κόσμος ανατέλλει μέσα στους αγώνες των εργατών και εργατριών σε ολόκληρο τον κόσμο. Στην Αργεντινή, στη Βραζιλία, στην Γαλλία, στην Ελλάδα, σε όλη τη γη, ο κόσμος των προλετάριων οργανώνεται σε σωματεία βάσης, καταλαμβάνει χώρους παραγωγής, και τους θέτει κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, οραματίζεται και δημιουργεί στη βάση της αυτοδιαχείρισης και της άμεσης δημοκρατίας, χωρίς εργατοπατέρες, χωρίς αφεντικά, πέρα από ιδεολογικές ταυτότητες. Τα εργοστάσια της ΒΙΟΜΕ στη Θεσσαλονίκη, και των Ρομπέν στην Ημαθία, τα δεκάδες σωματεία βάσης και ο επαναστατικός συνδικαλισμός, οι εκατοντάδες αυτοδιαχειριζόμενοι κοινωνικοί χώροι και συνεταιρισμοί στην Ελλάδα, ο αυτοοργανωμένος κόσμος της αλληλεγγύης στους μετανάστες και στους εργάτες-τριες, και άλλα πολλά δείχνουν το δρόμο που μπορούμε να βαδίσουμε.
Οι εργάτες και οι εργάτριες της Νάουσας, οι άνεργοι και οι άνεργες, στα εργοστάσια, στη γη, στα καφενεία και τις ταβέρνες, στο νοσοκομείο οφείλουμε να αναζητήσουμε και να βρούμε τους τρόπους οργάνωσης της τάξης μας σε τοπικό, ελλαδικό και διεθνές επίπεδο. Να ξανασυνδεθούμε στις αλυσίδες του μαχητικού αγώνα, για να ανακτήσουμε αυτά που δημιουργούμε, για λιγότερες ώρες εργασίας και περισσότερο ελεύθερο χρόνο, για την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, για την απελευθέρωση μας από τα αφεντικά στο κράτος και στην οικονομία.
Για όλα αυτά και όσα άλλα μπορούμε να ανακαλύψουμε μαζί, η συνέλευση του κοινωνικού χώρου του Αλδεβαράν, σας καλούμε στο διήμερο δράσεων για την εργατική πρωτομαγιά:
Σάββατο 7 Μάη στις 8μμ:
- εκδήλωση συζήτηση με την Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση, για την αυτοδιαχείριση και τον επαναστατικό συνδικαλισμό, στον Αλδεβαράν,
Κυριακή 8 Μάη:
-
9:00 πμ συμμετοχή στη Γενική απεργία της Νάουσας, ενάντια στην κυριακάτικη αργία
& - 11:00 πμ στην πλατεία δημαρχείου της Βέροιας, συμμετοχή στο ανεξάρτητο ταξικό κάλεσμα για την εργατική πρωτομαγιά των Ρομπέν του Ξύλου.
Κοινωνικός χώρος των "από κάτω" Αλδεβαράν
Κάλεσμα την Κυριακή 8 Mάη στις 11:00 στην πλατεία Δημαρχείου Βέροιας
Στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι ξένοι.
αγώνας για ελευθερία, αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη
πολιτισμός είναι εξέγερση, εξέγερση είναι πολιτισμός.
αναρχική ομάδα μπαρούτι