Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016 στις 12.00
Συγκεντρωση αλληλεγγυης στους 14 διωκομενους διοικητικους υπαλληλους
Τον Σεπτέμβρη του 2013 ξεσπά ένας από τους σημαντικότερους απεργιακούς αγώνες στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, από τους διοικητικούς υπαλλήλους. Αφορμή αυτού του μαζικού-δυναμικού αγώνα στάθηκε μια σειρά από μνημονιακά μέτρα διαθεσιμότητας - απόλυσης στον δημόσιο τομέα ,υπό την πολιτική της τότε συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τα οποία είχαν ισχυρό αντίκτυπο στον εργασιακό ορίζοντα εκατοντάδων διοικητικών υπαλλήλων.
Με αφορμή λοιπόν τα παραπάνω μέτρα, ξεσπά ένας απεργιακός αγώνας διάρκειας περίπου 3,5 μηνών που στόχο είχε το μπλοκάρισμα των διαθεσιμοτήτων-απολύσεων που προωθούσε η τότε κυβέρνηση(μαζί με όλα τα υπόλοιπα αντικοινωνικά μέτρα που συνόδευαν τη υπογραφή του 2ου μνημονίου). Ο κύκλος αυτών των αγώνων ήταν πρωτόγνωρος ως προς τον μαχητικό του χαρακτήρα αλλά και ως προς την μορφή και το περιεχόμενο του. Η αυτοοργανωμένη και αμεσοδημοκρατική του υπόσταση μέσω ανοικτής απεργιακής επιτροπής που συγκροτήθηκε από απεργούς και αλληλέγγυούς(στην Αθήνα κυρίως) ήταν καταλυτική για να ξεφύγει ο αγώνας από ακίνδυνες συνδικαλιστικές πεπατημένες μεθόδους. Δύο ακόμα γνωρίσματα του απεργιακού αγώνα ήταν η συνέχιση του παρά την παρανομοποίηση του από την συγκυβέρνηση και η σύνδεση του με άλλους κλαδικούς αγώνες και άλλα αγωνιζόμενα κομμάτια(όπως φοιτητές) της περιόδου εκείνης. Λόγω όλων αυτών των όρων διεξαγωγής του κατάφερε να μπλοκάρει τις διαθεσιμότητες αλλά και την εκπαιδευτική διαδικασία μέσα στα πανεπιστήμια για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα.
Ο απεργιακός αυτός αγώνας έφτασε στο τέλος του ύστερα από μια αδιάκοπη επίθεση όλων των δομικών τμημάτων που συναρμολογούν τον κρατικό μηχανισμό αλλά και ένα σύνολο ευδιάκριτων ορίων που αναδύθηκαν στο εσωτερικό των αγώνων. Η ωμή βία των κατασταλτικών δυνάμεων, η κατασυκοφάντηση και απονοηματοδότηση του αγώνα από τα ΜΜΕ και η εμπλοκή των εισαγγελικών αρχών με μπαράζ διώξεων συνέβαλαν αισθητά στο να αποκτήσει η απεργία την συγκεκριμένη τροπή. Το τελευταίο ισχυρό χτύπημα δόθηκε από την συγκυβέρνηση αριστερού πρόσημου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, στα τέλη του Ιουνίου του 2015, με την κοινοποίηση των διώξεων 14 απεργών λίγο πριν την υπογραφή του 3ου Μνημονίου. Το κατηγορητήριο των διωκόμενων εργαζομένων είναι η επιλογή της απεργίας παρά την παρανομοποίηση της τις μέρες της 25ης και 26ης Νοεμβρίου του 2013. Όλα αυτά συνηγορούν ότι το κράτος όχι μόνο έχει συνέχεια αλλά υιοθετεί χαρακτηριστικά κράτους έκτακτης ανάγκης όταν θέλει να περάσει αναίμακτα μια σειρά βάρβαρων μέτρων σπείροντος την τρομοκρατία στο κοινωνικό σύνολο μέσα από την εξαπόλυση βίας και διώξεων εις βάρος των αγωνιστικότερων κομματιών.
Η απάντηση μας να είναι η κλιμάκωση της πάλης ενάντια στους σχεδιασμούς κράτους και κεφαλαίου μέσα από την σύνδεση των αγώνων φοιτητών και διοικητικών υπαλλήλων . Τα ταξικά μας συμφέροντα και η κοινές μας επιθυμίες για την αναχαίτιση της βίαιης υποτίμησης της ζωής μας να γίνουν το κοινό έδαφος πάνω στο οποίο θα διεξαχθούν οι αγώνες του αύριο από την ίδια την τάξη μας. Να βάλλουμε μπροστά την συγκρότηση εκείνων των κοινοτήτων αγώνα που θα κάνουν τις διεκδικήσεις μας αποτελεσματικότερες, στήνοντας αναχώματα σε ατομικιστικές και στενές συντεχνιακές αντιλήψεις που κατακυριεύουν το συνειδητό των περισσοτέρων καταπιεσμένων την υπάρχουσα εποχή. Διότι μόνο μέσα από την αναγνώριση της κοινής μας θέσης και την προσπάθεια παράθεσης κοινών απαντήσεων μπορούν να χτιστούν γνήσιες αγωνιστικές σχέσεις όλων των από τα κάτω. Η ταξική μας αλληλεγγύη με ένα κομμάτι ανθρώπων που συνυπάρχουμε καθημερινά στον ιστό του καπιταλιστικού πανεπιστημίου και αποκρυσταλλώνεται πάνω στους 14 διωκόμενους απεργούς είναι αμέριστη και αδιαπραγμάτευτη.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 14 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΝΑ ΠΡΟΤΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΩΝ
Συνέλευση αναρχικών για την παρέμβαση στο Παν/μιο
https://synanpanpatra.wordpress.com/