kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Μαθητική-Φοιτητική πορεία

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ

Στις 6/12 του 2008 ο μπάτσος Ε. Κορκονέας πυροβολεί και δολοφονεί εν ψυχρώ τον 15χρονο μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλο. Τα μαζικά συγκρουσιακά γεγονότα που ακολούθησαν έμειναν στην ιστορία και την συλλογική μας μνήμη, ως μια από τις μεγαλύτερες σύγχρονες εξεγέρσεις, τόσο στον Ελλαδικό, όσο και τον Ευρωπαϊκό χώρο. Χιλιάδες άνθρωποι όλων των ηλικιών, με την συμμετοχή νεολαίων και μαθητών να είναι μαζική και αξιοσημείωτη, βρέθηκαν στους δρόμους σε όλη την Ελλάδα απέναντι στην τρομο-υστερία και την αστυνομοκρατία. Καταλήψεις διαρκείας σε σχολικούς και πανεπιστημιακούς χώρους, δυναμικές πορείες και συγκεντρώσεις, μαζικές συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, συνεχείς επιθέσεις σε καπιταλιστικούς και κρατικούς στόχους, συνέθεσαν το σκηνικό της εξέγερσης, αφήνοντας μια σημαντική κινηματική παρακαταθήκη.

8 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

Όσα χρόνια και αν περάσουν από την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, αλλά και όλων των πεσόντων του ταξικού πολέμου, το καθήκον του κινήματος θα παραμένει η διατήρηση και η προάσπιση της μνήμης των νεκρών. Οι φτηνές και χυδαίες επιθέσεις στα πρόσωπα τους, το ήθος, την προσωπική τους ζωή και η συνεχής ψευδολογία όσον αφορά τα πολιτικά τους πιστεύω και τις συνθήκες του θανάτου τους αποτελούν πάγια τακτική της αστικής προπαγάνδας στην προσπάθεια της να υποβαθμίσει τις αυθόρμητες εκδηλώσεις οργής και συλλογικής αντίστασης που ξεσπούν με αφορμή τις δολοφονίες αυτές. Αφηγήσεις που μιλούν για "κωλόπαιδα", "προβληματικές οικογένειες" και "ανεύθυνους γονείς" ανταποκρίνονται στα πιο, βαθιά ριζωμένα, συντηρητικά χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας, καταφέρνοντας έμμεσα πολιτικά πλήγματα σε ολόκληρο το ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα και τις πρακτικές του.

Ανάλογα είναι και τα πλήγματα που δέχεται η μνήμη των μαζικών εξεγέρσεων του παρελθόντος. Ο ταξικός εχθρός γνωρίζει πόσο πολύτιμα διδάγματα μπορούν να γίνουν για τους καταπιεσμένους οι συγκρουσιακές καταστάσεις. Για αυτό φροντίζει είτε να καταπνίξει είτε να αφομοιώσει τον "απόηχο" τους, που προσπαθεί να ριζωθεί στην συλλογική μνήμη των από τα κάτω ως μια τρανταχτή απόδειξη πως η κοινωνική ανυπακοή και αντίσταση είναι εφικτή, παρά την υπεροπλία των μηχανισμών καταστολής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της διαδικασίας απονοηματοδότησης είναι η (σχεδόν) πλήρης πλέον αφομοίωση της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου από την κυρίαρχη αφήγηση. Μια μαχητική κατάληψη δημόσιου, συγκεκριμένα πανεπιστημιακού, χώρου μετά από αρκετές μέρες δυναμικών πορειών και συγκρούσεων, παρουσιάζεται σήμερα ως μια φιλειρηνική διαμαρτυρία. Η συμμετοχή κομματιών του ταξικού κινήματος (αναρχικοί, αντιεξουσιαστές, κομμουνιστές κ.τ.λ.) στα γεγονότα του Πολυτεχνείου αποκρύπτεται έντεχνα κάτω από την γενική περιγραφή των συμμετεχόντων με τον όρο "φοιτητές ενάντια στην χούντα". Το δίκαιο αντι-ιμπεριαλιστικό και αντιπολεμικό αίσθημα που χαρακτήριζε τα κινήματα της εποχής βαφτίζεται σήμερα "διάχυτος αντι-αμερικανισμός εκείνων των ημερών", ως κομμάτι της προσπάθειας να παρουσιαστεί σαν ένα παροδικό και παρωχημένο πλέον ιδεολόγημα που δεν θα μπορούσε να βρει σκοπό ύπαρξης στις σημερινές συνθήκες. Φυσικά η βάναυση αστυνομική καταστολή της πορείας της επετείου του Πολυτεχνείου στις 16/11/1980, που κατέληξε στην δολοφονία του Ιάκωβου Κουμή και της Σταματίνας Κανελλοπούλου, δεν φαίνεται να αποτελεί γεγονός άξιο αναφοράς στις σχολικές γιορτές ή τα τηλεοπτικά αφιερώματα που "τιμούν τους νεκρούς του Πολυτεχνείου", αφού θα χαλούσε την ρόδινη, χαζο-χαρούμενη εικόνα που με τόσο κόπο έχουν κατασκευάσει.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΝΟΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ

Άραγε, πόσο μακρινό είναι ένα αντίστοιχο μέλλον και για την εξέγερση του Δεκέμβρη του '08; Πόσο απίθανο είναι οι μαζικές συγκρούσεις και επιθέσεις στις δυνάμεις καταστολής να κρυφτούν κάτω από αφηγήσεις για ειρηνικές διαμαρτυρίες και να παρουσιαστούν ως έκτροπα αυτών, η οργισμένη αντεπίθεση, μετά από μια κρατική δολοφονία και την τρομολαγνεία που την ακολούθησε, να βαφτιστεί "υγιής αντίδραση ενάντια στην αστυνομική βία, για την προάσπιση των δημοκρατικών αξιών", οι συμμετέχοντες στην εξέγερση να ονομαστούν απλά "νεολαίοι", η έκτη του Δεκέμβρη να γίνει άλλη μια "γιορτή της Δημοκρατίας" πάνω στα πτώματα των νεκρών του ταξικού πολέμου; Είναι προφανές ότι η εξουσία φροντίζει να ξαναγράψει την Ιστορία όταν αισθάνεται πως απειλείται από αυτήν. Στην συγκεκριμένη περίπτωση γνωρίζει πολύ καλά ότι ο Δεκέμβρης, ως η πιο "εντυπωσιακή" εξέγερση που έχει ζήσει η σύγχρονη Ελλάδα, δεν μπορεί τόσο εύκολα να ξεχαστεί ή να θαφτεί στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, τουλάχιστον όχι ακόμα. Είναι φυσικό, λοιπόν, να προσπαθήσει να τον απονοηματοδοτήσει, να τον γδύσει από την πολιτική του φύση, να τον αφομοιώσει στην κυρίαρχη αφήγηση και ,με λίγα λόγια, να τον καταστήσει ακίνδυνο. Μπορεί η σωστή στιγμή για αυτό να μην έχει έρθει ακόμα, όμως μέχρι τότε δεν μπορούμε να παραμείνουμε απαθείς.

Για να αποφευχθεί αυτό το ενδεχόμενο χρειάζεται η πολιτική αναβάθμιση της προσπάθειας του κινήματος να κρατήσει την κληρονομιά του Δεκέμβρη ζωντανή. Οι επετειακές πορείες και συγκρούσεις στην περιοχή των Εξαρχείων είναι σίγουρα ένα κομμάτι αυτού του πολιτικού "παζλ" που καλούμαστε να συνθέσουμε, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι αρκετές. Δεν φτάνει πλέον η ανακύκλωση εντός του κινήματος των "περασμένων μεγαλείων" του, όντας για ακόμα μια φορά πλήρως αποκομμένο από τις κοινωνικές συνθήκες και ανάγκες, όσο φορτισμένες συναισθηματικά και αν είναι οι αναμνήσεις που αυτά προσφέρουν. Δυστυχώς, η μνήμη της κοινωνίας είναι πολλές φορές κοντή και οι θεαματικές εικόνες στα έκτακτα δελτία ειδήσεων το βράδυ της 6/12 δεν φτάνουν για να αντιπαλέψουμε αυτό το βαθύ πρόβλημα.

Είναι αναγκαίο, σήμερα περισσότερο από ποτέ, το πρόταγμα της εξέγερσης και της σύγκρουσης να πάψει να προορίζεται για "εσωτερική κατανάλωση", να επικαιροποιηθεί εντός του κοινωνικού ιστού, απέναντι στην απάθεια και την υποταγή. Πρέπει να αντιπαλέψουμε, με όλα τα μέσα του αγώνα, την αστική προπαγάνδα ανακόπτοντας τα σχέδια της πριν ακόμα μπουν σε εφαρμογή, να εντάξουμε τα διδάγματα των εξεγέρσεων του παρελθόντος στα πλαίσια της ταξικής μας πολιτικής, να τα χρησιμοποιήσουμε σαν εργαλεία ριζοσπαστικοποίησης και ενδυνάμωσης της ταξικής οργάνωσης. Να ξεπεράσουν οι ίδιοι οι εξεγερμένοι τον Δεκέμβρη, αντιλαμβανόμενοι τις αδυναμίες του, κρατώντας μόνο τα χρήσιμα διδάγματα του. Ας μην περιμένουμε πια κάποιους "ιδιαίτερους" μήνες του χρόνου ή άλλες αφορμές για να εξεγερθούμε, πόσο μάλλον τόσο τραγικές όσο η δολοφονία ενός ανθρώπου. Οι εξεγέρσεις του παρελθόντος μπορούν είτε να γίνουν βάρος που μας κρατάει πίσω, σαν "φαντάσματα" τα οποία κυνηγάμε συνεχώς προσπαθώντας μάταια να επαναλάβουμε, είτε να γίνουν σημαντικά εργαλεία στα χέρια του κινήματος για το πέρασμα από την αυθόρμητη και αντανακλαστική αντίδραση στην ταξική οργάνωση, τον υπεύθυνο και συνεχή αγώνα των δυνάμεων των καταπιεσμένων μέχρι την κοινωνική επανάσταση.

Να επανανοηματοδοτήσουμε τον Δεκέμβρη, και όλες τις εξεγέρσεις του παρελθόντος μας, πριν καταφέρει ο ταξικός εχθρός να καταστήσει την κληρονομιά τους ακίνδυνη, πριν φτάσουμε στο σημείο να πρέπει να τις επανοικειοποιηθούμε. Να εμπλουτίσουμε με την κληρονομιά τους τις κοινωνικές αντιστάσεις του σήμερα.

ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΖΩΝΤΑΝΗ ΤΗΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΕΞΕΓΕΡΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΜΑΣ

ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

Καλούμε στην πρωινή μαθητική/φοιτητική πορεία στις 6/12 στα Προπύλαια, 12:00

Συνέλευση Μαθητών/τριών από τον Αναρχικό/Αντιεξουσιαστικό χώρο

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/67013/

Παρεμβάσεις για την 6 Δεκέμβρη με κείμενο που μοιράζεται σε σχολεία [από την Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών]

Στο πλαίσιο παρεμβάσεων ενόψει της 6ης Δεκέμβρη γίνονται μαζικά μοιράσματα σε σχολικά συγκροτήματα της ανακοίνωσης που απευθύνεται στους μαθητές -τριες από την Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών.

Η 6 Δεκέμβρη του 2008 θα είναι πάντα μια μέρα Ορόσημο

Εκείνο το απόγευμα, βρίσκονταν στην οδό Μεσολογγίου στα Εξάρχεια ο αναρχικός μαθητής Αλέξης Γρηγορόπουλος με την παρέα του, οι οποίοι ήρθαν σε αντιπαράθεση με το πλήρωμα διερχόμενου περιπολικού, που σαν κατάληξη είχε την εν ψυχρώ δολοφονία του Γρηγορόπουλου από τους μπάτσους Κορκωνέα και Σαραλιώτη.

Η σφαίρα του Κορκωνέα πυροδότησε αυτόματα ένα γενικευμένο, πανελλαδικό κλίμα εξέγερσης - στη δημιουργία του οποίου, καταλυτικό ρόλο είχε ο αναρχικός χώρος - που κράτησε για πολύ καιρό.
Καταλήψεις σε σχολεία, σχολές και δημαρχεία, συγκρουσιακές πορείες, επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα και κρατικές δομές ήταν η καθημερινή έκφραση οργής απέναντι στη σφοδρή κρατική καταστολή.

Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, 15 χρονών, εναντιώθηκε έμπρακτα στους φρουρούς του κράτους και αμφισβήτησε την κυριαρχία των εξουσιαστικών μηχανισμών.
Όμως, δεν ήταν η πρώτη και η μόνη περίπτωση.
Ενδεικτικά η Σταματίνα Κανελλοπούλου (21 χρονών) και ο Ιάκωβος Κουμής (24 χρονών) που δολοφονήθηκαν από χτυπήματα με γκλομπ στην πορεία του Πολυτεχνείου το 1980, ο Μιχάλης Καλτεζάς (15 χρονών) που δολοφονήθηκε στο Πολυτεχνείο το 1985, ο Κάρλο Τζουλιάνι (23 χρονών) που δολοφονήθηκε από μπάτσο το 2001 στη Γένοβα. Ακολούθησε ο Μπερκίν Ελβάν (14 χρονών) που τραυματίστηκε θανάσιμα από δακρυγόνο της αστυνομίας το 2013 στην Τουρκία, Ο Ρεμί Φρες (21 χρονών) που δέχτηκε αστυνομική επίθεση με βομβίδα το 2014 στην Γαλλία … και πολλές άλλες περιπτώσεις.
Όλα τα παραπάνω δεν είναι "μεμονωμένα περιστατικά".

Ο ρόλος του κράτους και της αστυνομίας είναι σαφής και ξεκάθαρος!
Είναι αυτοί που προασπίζονται τα συμφέροντα των οικονομικά και πολιτικά κυρίαρχων. Η αστυνομία ως εκτελεστική εξουσία επιβάλλει "τάξη και ασφάλεια" για να κρατάει το σύνολο της κοινωνίας υποταγμένο, ειδικότερα καταστέλλοντας και σκοτώνοντας όποιον συνειδητά αντιτίθεται και αντιδρά ενάντια στο υπάρχον σύστημα εξουσίας.

Το κράτος δεν επιδιώκει την υποταγή μέσω των οργάνων καταστολής, αλλά και μέσα από το εκπαιδευτικό του σύστημα.
Μέσα στα σχολικά κελιά προάγεται ο ανταγωνισμός, ως κυρίαρχη αξία ενός κανιβαλιστικού συστήματος. Όλες οι σχολικές διαδικασίες, δεν είναι παρά ο προθάλαμος και η μικρογραφία της ευρύτερης κοινωνίας. Παράλληλα, αναπαράγονται στερεοτυπικές αντιλήψεις και εμβαθύνονται διακρίσεις με βάση το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, τις ειδικές δεξιότητες.
Οι μαθητικές εκλογές, προάγουν την ανάθεση λήψης αποφάσεων και ευθυνών σ' ένα επιτελείο, αντί της συλλογικής συμμετοχής και συνδιαμόρφωσης όλων σε σχέση με όλα τα ζητήματα που τους αφορούν.
Με αυτόν τον τρόπο, προετοιμάζουν ψηφοφόρους και υποστηρικτές της αστικής και αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
Η συμμετοχή στις εθνικές φιέστες (παρελάσεις) του κράτους, τροφοδοτεί το φασισμό και τον ρατσισμό, μιας και ακολουθούν το στρατιωτικό μοντέλο επίδειξης των "αρίστων", "επίλεκτων" και "δυνατών", βαθαίνοντας την κοινωνική διάκριση.
Η βαθμοθηρία σε συνάρτηση με την εκπαιδευτική ύλη, τον τρόπο διδασκαλίας και το εκπαιδευτικό σύστημα που ωθεί στην παραπαιδεία και στην έλλειψη ελεύθερου χρόνου, όχι μόνον δεν αναπτύσσουν την κριτική σκέψη και το ελεύθερο πνεύμα, αλλά κατασκευάζουν νέους δούλους του κεφαλαίου και της αγοράς. Είναι πιο εύκολα χειραγωγίσιμος, όποιος δεν συλλογάται ελεύθερα.

Όλα αυτά τα φαινόμενα οξύνονται μέσα στο πλαίσιο της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης των τελευταίων χρόνων, διαμορφώνοντας ένα μέλλον αβέβαιο, ειδικότερα για τους νεότερους ανθρώπους.

Όμως, αυτό το "αβέβαιο μέλλον", δεν μας ταιριάζει, δεν μας αφορά, δεν μας αξίζει!

Το μέλλον μας θα το ορίσουμε εμείς, από το δικό μας δρόμο, το δρόμο του Αγώνα!

Οι μαθητές και θέλουν και μπορούν να σταθούν απέναντι!

Ενάντια στα κράτη που δολοφονούν.
Ενάντια στα σχολεία-φυλακές.
Ενάντια στο κεφάλαιο που υποδουλώνει.
Ενάντια στο φόβο που καθηλώνει.

Αγώνας με κάθε τρόπο, για την Αναρχία!

Όλοι/ες στις πορείες της 6ης Δεκέμβρη

Καλούμε τους/τις μαθητές/τριες να πλαισιώσουν τα Αναρχικά/Αντιεξουσιαστικά μπλοκ στην πρωινή μαθητική πορεία στα Προπύλαια στις 12:00

Συγκέντρωση - Πορεία, Τρίτη 6 Δεκέμβρη στις 5μμ στα Προπύλαια

Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών

πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1566012/

Όσο το κράτος δολοφονεί, η κοινωνία θα αντιστέκεται

Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τα χέρια του Αστυνομικού Επαμεινώνδα Κορκονέα στις 6 Δεκέμβρη του 2008 και η κοινωνική εξέγερση που ακολούθησε αποτέλεσαν ανεξίτηλη τομή στη σύγχρονη ιστορία των κινημάτων. Ο άνεμος που φύσηξε το Δεκέμβρη, ταρακούνησε συθέμελα το αστυνομικό κράτος της δεξιάς και τις αντιδραστικές αξίες που εκπροσωπούσε, αφού συγκρούστηκε έμπρακτα με τον κατεξοχήν προσωποποιημένο θεσμό της καταπίεσης, την αστυνομία, ενώ έβαλε στο στόχαστρο και τους θεσμούς των διαχωρισμένων από την κοινωνία αποφάσεων, τα δημαρχία και το κοινοβούλιο. Παράλληλα, συγκρούστηκε με την καταναλωτική φαντασίωση, κάνοντας κομμάτια τις βιτρίνες των φανταχτερών καταστημάτων και αφήνοντας παρανάλωμα στη φωτιά το χριστουγεννιάτικο δέντρο της πλατείας Συντάγματος. Η φωτιά που άναψε ο Δεκέμβρης, οδήγησε στις στάχτες και τους παραδοσιακούς εκφραστές της «αντισυστημικής» πολιτικής ατζέντας, τα κόμματα της αριστεράς και τις κλειστές ιδεολογικές οργανώσεις, που δεν κατάφεραν ποτέ να μπουν στο πνεύμα του, ακολουθώντας μίζερα και φοβικά τη δημιουργική και καταστροφική πορεία του. Ο Δεκέμβρης άνοιξε το δρόμο στην εμπειρία του ανοιχτού και μαζικού, του αυθόρμητου και μη χειραγωγήσιμου, του ποικιλόμορφου και μη περιορισμένου.
Η εξέγερση του 2008, οριοθέτησε το δημόσιο χώρο, τις πλατείες, τα σχολεία, τα κατειλημμένα κτίρια, ως το πεδίο της πολιτικής διαβούλευσης μακρυά από τους απρόσωπους θεσμούς της αντιπροσώπευσης και της ανάθεσης. Αποτέλεσε το έναυσμα για την αμφισβήτηση από τη νεολαία του συνόλου του καταπιεστικού πλαισίου που αντιμετώπιζε καθημερινά μέσα στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στους εργασιακούς χώρους. Συνέβαλε στη διαμόρφωση των ερωτημάτων για τις κατευθύνσεις, αλλά και των προτάσεων για τις καταλήξεις των σύγχρονων χειραφετητικών κινημάτων. Έβγαλε στους δρόμους τους μαθητές, τους νέους, τους φοιτητές, τους εγαζόμενους που πνίγονταν καθημερινά από την τοξικότητα του αστικού μητροπολιτικού τοπίου. Το κράτος δολοφόνησε, η κοινωνία απάντησε.
8 χρόνια μετά το ελληνικό κράτος συνεχίζει τη δολοφονική του πολιτική βάζοντας αυτή τη φορά στο στόχαστρο, τους αόρατους από τα δυτικά media αυτού του πλανήτη, τους κατατρεγμένους, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Αφού εξάντλησε το ανθρωπιστικό της προσωπείο σε διακηρύξεις, η αριστερή κυβέρνηση «υποδέχτηκε» τους πρόσφυγες στη θάλασσα του Αιγαίου, όπου χάθηκαν εκατοντάδες ζωές και στη συνέχεια τους εγκλώβισε στα νησιά στα κλειστά κέντρα κράτησης "hot spot", όπου καθημερινά ο κατάλογος των θυμάτων αυξάνεται. Τα hot spot είναι η αποτύπωση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού της Ευρώπης των κλειστών συνόρων, των φραχτών και της ξενοφοβίας, με επιστέγασμα τη συμφωνία με την Τουρκία, που επί της ουσία καταργεί το θεμελιώδες δικαίωμα στο πολιτικο άσυλο, ενεργοποιεί τις επανπροωθήσεις και τις απελάσεις και την οποία έσπευσε να υπογράψει η κυβέρνηση Σύριζα. Μία κυβέρνηση η οποία δε διστάζει να πουλάει αριστεριλίκι στην Κούβα, την ίδια στιγμή που στην Ελλάδα ρημάζεται κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπιας.
Γι' αυτό το λόγο λοιπόν, την 6η Δεκέμβρη διαδηλώνουμε μαζί με τους πρόσφυγες τους, μετανάστες, τους μαθητές, επαναδιεκδικώντας το δημόσιο χώρο και ερχόμενοι σε ρήξη με την πολιτική που επιδιώκει να καταστήσει το θάνατο συνήθεια και να κατηγοριοποιεί τις ανθρώπινες ζωές σε άξιες ή μη άξιες να βιωθούν. Συναντιόμαστε στους δρόμους της αντίστασης και διαμορφώνουμε το πολιτικό σχέδιο απάντησης στην αντιπροσφυγική πολιτική, στην ιδιωτικοποίηση του νερού και των κοινών αγαθών, στη βίαιη φτωχοποίηση, στην καταστολή, στους θεσμούς της αντιπροσώπευσης, στην κουλτούρα της ανάθεσης. Όσο τα επίδικα που έθεσε ο Δεκέμβρης παραμένουν ανεκπλήρωτα, τόσο θα παραμένει ζωντανή η ανάγκη να τον επανανοηματοδοτούμε και να μην τον αντιλαμβανόμαστε ως μία πορεία-μνημόσυνο. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το πνεύμα του Δεκέμβρη έχει πάρει ήδη σάρκα και οστά στις επαρχίες των τσιάπας στο Μεξικό και στην επανάσταση των λαών της βορειοανατολικής Συρίας, στη Ροτζάβα.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, 6/12 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 12:00 και 17:00.
ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΘΗΝΑΣ

Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας

πηγή: https://el-gr.facebook.com/AntiexousiastikiKinisiAthinas/posts/663647290473230

6 Δεκέμβρη

Τρίτη 6 Δεκέμβρη

• Πρωί στις 12, Προπύλαια
• Απόγευμα στις 5μμ, Προπύλαια

πηγή : https://ormantifa.wordpress.com/2016/12/04/6-...

Στις τράπεζες λεφτά στη νεολαία σφαίρες. Δεν ξεχνάμε τίποτα - συνεχίζουμε μέχρι τη νίκη!

Στις τράπεζες λεφτά στη νεολαία σφαίρες. Δεν ξεχνάμε τίποτα - συνεχίζουμε μέχρι τη νίκη!

Με τη φλόγα της εξέγερσης του Δεκέμβρη, με το λαό και τη νεολαία, για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ και καπιταλιστικής βαρβαρότητας που γεννά δολοφονίες εργατών, νεολαίων, προσφύγων. Συνεχίζουμε ανυποχώρητοι την πάλη για τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.

ΟΛΕΣ/ΟΙ στις διαδηλώσεις για τον Αλέξη, την Τρίτη 6/12, 12.00 μ και 6.00 μ.μ. στα Προπύλαια.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

πηγή: http://antarsya.gr/node/4086