Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017 στις 18.00
Πορεία αλληλεγγύης στον Mohamed A.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ MOHAMEDA.
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΠΕΛΑΣΕΩΝ
Από τον Οκτώβριο του 2016, ο Mohamed A. βρίσκεται σε καθεστώς διοικητικής κράτησης στην Γ.Α.Δ. Λέσβου, ως υποψήφιος για απέλαση, καθώς έχουν απορριφθεί τα αιτήματά του για τη χορήγηση πολιτικού ασύλου. Ζητάει πολιτικό άσυλο γιατί λίγο καιρό αφού επέστρεψε στην Αίγυπτο -μετά την εξέγερση του 2012- επέλεξε να δημοσιοποιήσει βίντεο με τις δολοφονίες οπαδών του Μόρσι από το στρατιωτικό καθεστώς Σίσι. Το ηλεκτρονικό του ίχνος εντοπίστηκε, και από τότε διώκεται με τον κίνδυνο να εκτελεστεί αμέσως μόλις βρεθεί στα χέρια του αιγυπτιακού κράτους. Έφυγε από τη χώρα και πλέον βρίσκεται στην Ελλάδα από τον Απρίλη ου 2015.
Από τις 13 του Δεκέμβρη, ο Mohamed κάνει απεργία πείνας ζητώντας να ακυρωθεί η απόφαση απέλασής του και να του χορηγηθεί πολιτικό άσυλο. Νοσηλεύεται στο Βοστάνειο Νοσοκομείο Μυτιλήνης σε άσχημη σωματική και ψυχολογική κατάσταση. Στις 13/1, οι μπάτσοι τον «καθησυχάζουν» για την υπόθεσή του και του ανακοινώνουν πως θα τον μεταφέρουν στην Αθήνα μέσα στις επόμενες μέρες· ο ίδιος συναινεί και «επιστρέφει προσωρινά» στη Γ.Α.Δ Λέσβου. Και κάπως έτσι μεθοδεύεται η απέλασή του, αφού αντί για την Αθήνα, του ανακοινώνεται πως την επομένη θα απελαθεί στην Τουρκία, με τις διαδικασίες που προβλέπονται από το σύμφωνο ΕΕ-Τουρκίας. Μετά από πιέσεις αλληλέγγυων και δικηγόρων μεταφέρεται ξανά στο νοσοκομείο, με αποτέλεσμα η απέλασή του να αναβληθεί, συνολικά όμως απελαύνονται 10 άτομα μία μέρα μετά. Τη Δευτέρα (23/1), η διοίκηση του Νοσοκομείου της Μυτιλήνης του έδωσε εξιτήριο προκειμένου να διευκολύνει την αστυνομία στη προσπάθειά της να τον απελάσει. Την Πέμπτη 26/1 εκδίδετε απορριπτική απόφαση από το πρωτοδικείου μυτιλήνης για την αντίρρηση κατά της κράτησης του Mohamed A.
Οι σχέσεις του ελληνικού κράτους με το αιγυπτιακό σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να τεθούν υπό αμφισβήτηση. Με τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις (στο σύμπλεγμα Αίγυπτος-Λιβύη-Κύπρος-Ισραήλ-Ελλάδα) και τις κοινές βλέψεις για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Κύπρου, «πώς» να κριθεί η Αίγυπτος ως «μη ασφαλής» χώρα, ώστε να «δικαιολογείται» η χορήγηση πολιτικού ασύλου;
Ο θεσμός τους ασύλου είναι ένα εργαλείο διαχείρισης πληθυσμών, ασχέτως αν προβάλλεται ως η ύψιστη -κρατική πάντα- ανθρωπιστική ευαισθησία. Και βέβαια, όσο μεσολαβούν κρατικά συμφέροντα και «πλουτοπαραγωγικά πηγάδια στην αυλή της Μεσογείου», δεν μπορούμε να δούμε το άσυλο παρά μόνο σαν ακόμα ένα κομμάτι των διακρατικών συσχετισμών και αναγκών.
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΑ
ΠΟΡΕΙΑ ΤΡΙΤΗ 31/1 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 18:00
Αλληλέγγυοι-Αλληλέγγυες
ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ MOHAMED A.
Ο Mohamed A. ξεκίνησε απεργία πείνας στις 13 Δεκέμβρη μέσα στο Αστυνομικό τμήμα Μυτιλήνης, έπειτα από την απόρριψη της αίτησής του για πολιτικό άσυλο και την επερχόμενη απέλασή του. Ο Mohamed Α. διέφυγε από την Αίγυπτο προκειμένου να γλιτώσει από την εκτέλεση που του επεφύλασσε το δικτατορικό καθεστώς της Αιγύπτου, επειδή δημοσίευσε βίντεο που έδειχνε την εξόντωση πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος. Στην επιχειρούμενη απέλασή του συμπυκνώνεται όλη η αντιμεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους, το οποίο και συνάπτει συμφωνίες με το δικτατορικό καθεστώς της Αιγύπτου.
Καλούμε στην πορεία αλληλεγγύης στον Mohamed A. την Τρίτη 31/01/17, στις 18.00 στα Προπύλαια.
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ
ΠΑΥΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΠΕΛΑΣΕΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ, ΤΙΣ ΑΠΕΛΑΣΕΙΣ, ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση
πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1568724/
Πορεία αλληλεγγύης στον Mohamed A.
Νίκη στην απεργία πείνας του Mohamed A.!
Άμεση χορήγηση πολιτικού ασύλου - Παύση όλων των απελάσεων
O Μohamad Αbdelgawad, αιγύπτιος πρόσφυγας, αιτών άσυλο στην Ελλάδα, ξεκίνησε από τις 13 Δεκέμβρη του 2016 απεργία πείνας στο αστυνομικό τμήμα της Μυτιλήνης. Διεκδικεί να του χορηγηθεί πολιτικό άσυλο και να μην απελαθεί στην Τουρκία και από εκεί στην Αίγυπτο, όπου και απειλείται η ζωή του εξαιτίας της στοχοποίησης του από το καθεστώς Σίσι, όταν δημοσιοποίησε βίντεο στο διαδίκτυο που απαθανατίζει δολοφονικές ενέργειες σε βάρος πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος.
Η υπόθεση του Μohamad Α. δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό. Είναι αποτέλεσμα της εγκληματικής πολιτικής του ελληνικού κράτους που απορρίπτει μαζικά τις αιτήσεις πολιτικού ασύλου χιλιάδων προσφύγων με αποτέλεσμα την επαναπροώθηση τους στις χώρες τους όπου τους περιμένουν τα βασανιστήρια, η φυλάκιση και σε πολλές περιπτώσεις ο θάνατος.
Η συγκυβέρνηση Σύριζα-Ανέλ, έχοντας εδώ και καιρό απεκδυθεί το ανθρωπιστικό της προσωπείο, περνάει στο πλήρες ξεδίπλωμα της αντιμεταναστευτικής ατζέντας της που είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με αυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των διεθνών οργανισμών. Σχεδιάζει και υλοποιεί την πολιτική απομόνωσης και γκετοποίησης δεκάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης σε όλη την επικράτεια. Μια πολιτική που χτίστηκε αρχικά πάνω στα "ανθρωπιστικά" άλλοθι και σήμερα λαμβάνει πλήρως επιθετικά χαρακτηριστικά σε βάρος των προσφύγων και των μεταναστών μέσα από την εγκατάλειψη τους στο κρύο και στο χιόνι στη μέση του πουθενά, μέσα από απελάσεις και φυλακίσεις, μέσα από ενορχηστρωμένες κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις σε δομές φιλοξενίας και αλληλεγγύης.
Ως αναρχικοί/ές στεκόμαστε ενάντια στην ποινικοποίηση των ανθρώπων και στην απαγόρευση της ελεύθερης μετακίνησής τους. Δεν αναγνωρίζουμε σε κανένα κράτος το δικαίωμα επιβολής κάθε είδους επίπλαστων διαχωρισμών μεταξύ των ανθρώπων στη βάση του φύλου, της φυλής, της καταγωγής, της θρησκείας κ.ο.κ. Είμαστε συνειδητά αλληλέγγυοι σε κάθε καταπιεσμένο και καταπιεσμένη αυτού του κόσμου και αγωνιζόμαστε μαζί για τη ζωή και την αξιοπρέπεια. Στοχεύουμε στη σύνδεση των αγώνων των μεταναστών και των προσφύγων με το πρόταγμα της συνολικής ανατροπής του κράτους και του κεφαλαίου. Από κοινού όλοι οι εκμεταλλευόμενοι και καταπιεσμένοι αυτού του κόσμου να αντισταθούμε στους δολοφονικούς σχεδιασμούς των κυρίαρχων. Να προτάξουμε την κοινωνική και ταξική αυτοοργάνωση, τους κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών ενάντια στη φτώχεια, την εξαθλίωση, τον φόβο, τον ρατσισμό και την κρατική και παρακρατική τρομοκρατία. Να προωθήσουμε τον διαρκή αγώνα για την παγκόσμια κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση-Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ: ΤΡΙΤΗ 31/1/2017 Προπύλαια, 6 μ.μ.
Στηρίζουμε την πορεία αλληλεγγύης και διαδηλώνουμε με το μπλοκ της Συνέλευσης Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση
Αναρχικές Συλλογικότητες Όμικρον72 & Κύκλος της Φωτιάς - μέλη της ΑΠΟ
πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1568771/
Αλληλεγγύη στον αγώνα του Μοχάμεντ Α.
Στις 25 Ιανουαρίου του 2011, 300 μετανάστες ξεκινούσαν μια από τις μαζικότερες απεργίες πείνας στην ιστορία της Ευρώπης. Η απεργία αυτή τελείωσε 44 ημέρες μετά, και οι αγωνιζόμενοι, με κορμιά εξαντλημένα αλλά με ηθικό ανάστημα ψηλότερο από ποτέ, είχαν κατορθώσει να τεθούν για πρώτη φορά τόσο δυναμικά στην κινηματική ατζέντα και τόσο ωμά απέναντι στην κοινωνία τα ζητήματα των μεταναστών/στριών που ζουν στη χώρα.
Στις 25 Ιανουαρίου του 2017, κι ενώ ο αγώνας των 300 έχει αποδειχθεί διαχρονικός για κάθε καταπιεσμένη/ο, ο Μοχάμεντ Α. συμπληρώνει την 44η ημέρα απεργίας πείνας, αγωνιζόμενος για ελευθερία και αξιοπρέπεια, απογυμνώνοντας ξανά την υποκρισία του δυτικού οικοδομήματος του ασύλου -στην πραγματικότητα ένα τουβλάκι στο τείχος μεταξύ «αναπτυσσόμενου» και «ανεπτυγμένου» κόσμου, μια βιτρίνα στο μαγαζί της λογιστικής διαχείρισης πληθυσμών που στήνεται και ξεστήνεται ανάλογα με τους παγκόσμιους γεωπολιτικούς και οικονομικούς ανταγωνισμούς.
Από τον Οκτώβριο του 2016, ο Μοχάμεντ Α. βρίσκεται σε καθεστώς διοικητικής κράτησης στην Γ.Α.Δ. Λέσβου, ως υποψήφιος για απέλαση, καθώς έχουν απορριφθεί τα αιτήματά του για χορήγηση πολιτικού ασύλου. Ζητάει πολιτικό άσυλο γιατί μετά την εξέγερση του 2012 στην Αίγυπτο επέλεξε να δημοσιοποιήσει βίντεο με τις δολοφονίες οπαδών του Μόρσι από το στρατιωτικό καθεστώς Σίσι. Το ηλεκτρονικό του ίχνος εντοπίστηκε, και από τότε διώκεται με τον κίνδυνο να εκτελεστεί αμέσως μόλις βρεθεί στα χέρια του αιγυπτιακού κράτους. Έφυγε από τη χώρα και πλέον βρίσκεται στην Ελλάδα από τον Απρίλη του 2015. Από τις 13 του Δεκέμβρη, ο Μοχάμεντ Α. κάνει απεργία πείνας και κλιμακώνοντας τον αγώνα του επιλέγει το τελευταίο μέσο, την ίδια του τη ζωή, στη διεκδίκηση της ελευθερίας του.
Στις 10/1/2017 κρίνεται αναγκαία η νοσηλεία του στο Βοστάνειο Νοσοκομείο Μυτιλήνης καθώς η υγεία του επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα. Αντί αυτού κρατείται ακόμα ένα βράδυ στα κρατητήρια και όταν τελικά μεταφέρεται στο νοσοκομείο δέχεται πιέσεις και διαβεβαιώσεις για τη μεταφορά του στην Αθήνα και την επίλυση της υπόθεσής του και συναινεί να μην παραμείνει νοσηλευόμενος. Στις 12/01 ο διοικητής της Αστυνομικής Διεύθυνσης Μυτιλήνης του ανακοινώνει ότι έχει αποφασιστεί η απέλασή του στην Τουρκία, μέσω της διαδικασίας επανεισδοχής της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας. Μετά από πιέσεις αλληλέγγυων και δικηγόρων διακομίζεται και πάλι στο νοσοκομείο σε άσχημη σωματική και ψυχολογική κατάσταση όπου οι γιατροί κρίνουν απαραίτητη την εισαγωγή του καθώς παρουσίαζε έντονα σημάδια εξάντλησης (ζαλάδες, λιποθυμίες, προβλήματα όρασης) όπου και του χορηγείται όρος. Η νοσηλεία του οδήγησε τελικά στην αναβολή της απέλασής του. Ωστόσο, ο ψυχολογικός εκβιασμός συνεχίζεται από τις αρχές σε αγαστή συνεργασία με τη διευθύντρια της Α' Παθολογικής Κλινικής του νοσοκομείου. Οι αλλεπάλληλες μεταφορές από το νοσοκομείο στο αστυνομικό τμήμα, ο εμπαιγμός του δικηγόρου του Μοχάμεντ Α. και η παρακώλυση της υπεράσπισης της υπόθεσής του με την παρακράτηση των ιατρικών του εγγράφων δείχνουν την ξεκάθαρη απαξίωση του αγώνα του απεργού πείνας και την προσήλωση στον ευρωπαϊκό σχεδιασμό για το προσφυγικό, ο οποίος βλέπει τα υποκείμενα με όρους ποσοστών και εθνικοτήτων.
Επιδιώκοντας να απελάσουν έναν μετανάστη απεργό πείνας που διανύει ήδη την 50ή ημέρα, το κράτος και όσοι το υπηρετούν προχωρούν ένα βήμα παραπέρα τον ολοκληρωτισμό που συντελείται, καθώς ποτέ στο παρελθόν δεν έχει συμβεί κάτι παρόμοιο, για τον προφανή λόγο πως η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο. Είναι οι μηχανισμοί του ίδιου του κράτους που βασανίζει καθημερινά στα κέντρα κράτησης χιλιάδες μετανάστες/ριες μέχρι την οριστική απέλασή τους, που «προστατεύει» τους πρόσφυγες στοιβάζοντάς τους σε καταυλισμούς/στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης τους κοστίζουν της ζωή τους-άπολογισμός των τελευταίων εβδομάδων 4 ενήλικες και ένα βρέφος!!!!-, που επιτελεί το ρόλο του συνοριοφύλακα ή δεσμοφύλακα της Ευρώπης κλείνοντας τα σύνορα ανάλογα με τις «ροές», που εκδικητικά στέρησε από 26 γυναίκες στο κέντρο κράτησης Ελληνικού το δικαίωμα επισκεπτηρίων, και στη συνέχεια τις έκρυψε στο Αλλοδαπών στην Π. Ράλλη, με σκοπό να κόψει τους δεσμούς τους με το κίνημα αλληλεγγύης και να καταστείλει τον αγώνα τους.
Είναι προφανές ότι ο Σύριζα και τα στελέχη του χρησιμοποίησαν το αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα για να αντλήσουν πολιτική υπεραξία, αφού τώρα δεν έχουν απλώς αποκοπεί από τους αγώνες για τα πολιτικά και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά στέκονται σθεναρά απέναντί τους. Ενώ το 2011 ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δήλωνε αλληλέγγυος στους 300 απεργούς πείνας, το 2017 η κυβέρνησή του απελαύνει καθημερινά δεκάδες μετανάστες. Ακολουθεί πιστά το δόγμα της «πολιτισμένης» Ευρώπης που ενώ συγκλονίζεται από το πρόσφατο διάταγμα του Τραμπ για την απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ συγκεκριμένων εθνικοτήτων, θρησκευμάτων, χρωμάτων δέρματος και ονομάτων, εφαρμόζει καθημερινά τις ίδιες πολιτικές. Το κράτος,ανεξαρτήτως αριστερής κυβέρνησης και βαθμού διακηρυγμένης πίστης στα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, ακόμη και σε αυτή τη μικρή «φιλόξενη» γωνιά της Μεσογείου δεν παύει να αντιμετωπίζει το μεταναστευτικό με όρους διαχείρισης. Ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια δεν μπορούν άλλωστε να συμβιβαστούν ούτε με τη διαφύλαξη της εθνικής κυριαρχίας, ούτε με τη συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας.
Από αυτό το κράτος οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες θα βαφτίζονται πάντοτε εχθροί και η αλληλεγγύη τραμπουκισμός. Δεν θα περιμέναμε ποτέ τίποτα λιγότερο από τα ΜΜΕ του, τους λειτουργούς ή τους διανοούμενούς του από το να καταδικάζουν τη βία των αυγών, των γιαουρτιών και των συνθημάτων, την ίδια ώρα που στις εκδηλώσεις τους θα εξωραΐζουν ή θα δικαιολογούν τη βία των απελάσεων, των κρατητηρίων και των βασανισμών. Όταν η ανάγνωση του γράμματος του Μοχάμεντ Α. παρομοιάζεται με φασισμό, δε σαστίζουμε, γιατί γνωρίζουμε καλά ότι όπως η κοινωνική αδικία δεν είναι λογιστικό σφάλμα («δεν υπάρχουν αρκετοί υπάλληλοι να εξετάσουν τις υποθέσεις ασύλου, αρκετά κονδύλια κλπ.», όπως έχει δηλώσει στο παρελθόν η διευθύντρια της υπηρεσίας ασύλου), έτσι και η κοινωνική δικαιοσύνη δεν πρόκειται ποτέ να υπηρετηθεί από γραφειοκρατίες που εκχωρούν ή στερούν δικαιώματα ανάλογα με τους παγκόσμιους συσχετισμούς ούτε από τους εξουσιαστικούς θεσμούς στους οποίους αυτές εντάσσονται. Αυτές και αυτοί θα μας βρίσκουν πάντοτε απέναντί τους.
Ο αγώνας των 300 της Υπατίας το 2011 και ο αγώνας του Μοχάμεντ Α. σήμερα δεν είναι απλώς ταυτόσημοι αλλά και άμεσα αλληλένδετοι. Βρίσκονται σε ιστορική συνέχεια και αποδεικνύουν πιο περίτρανα από ποτέ ότι οι κατακτήσεις έρχονται μόνο με τον αγώνα ενάντια στη βαρβαρότητα.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι-ες στον αγώνα του Μοχάμεντ Α.
και στους αγωνιζόμενους-ες κρατουμένους-ες
Δικαίωση στον αγώνα του Μοχάμεντ Α.
Άμεση κατάργηση της συμφωνίας Ε.Ε.-Τουρκίας
Καμία απέλαση
Αυτοοργανωμένη Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης
σε Πρόσφυγες και Μετανάστες/ριες
στην Κατάληψη Δερβενίων 56