Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011 στις 19.00
Εκδήλωση: φασισμός εθνικισμός ρατσισμός - καπιταλιστικά εργαλεία
Υπαίτια για τους θανάτους εκατομμυρίων ανθρώπων κατά τον 20ο αιώνα, είτε σε πολέμους είτε από οποιασδήποτε μορφής καταστολή (εκτελέσεις, στρατόπεδα συγκέντρωσης, πειράματα...), η ιδεολογία του φασισμού αποτέλεσε και αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες μάστιγες της ανθρώπινης ιστορίας.
Ο φασισμός, βρίσκει πατήματα στην εθνική ενότητα , στη φυλετική ή και θρησκευτική καθαρότητα και ανωτερότητα, και φυσικά στη χρήση βίας έναντι σε κάθε είδους εχθρό . Το ρεύμα ιστορικά ξεκίνησε στην Ιταλία μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο με ηγέτη τον Μπενίτο Μουσολίνι , που χρησιμοποιούσε και σοσιαλιστικές αναφορές στο λαοπλάνο λόγο του, για ιδιοτελείς σκοπούς . Στην Ισπανία ο στρατηγός Φράνκο ως εκπρόσωπος των εκμεταλλευτών , χάρη και στην ανοχή των δυτικών «δημοκρατιών» , επικράτησε με την βία απέναντι σε ένα ισχυρό αναρχοσυνδικαλιστικό κίνημα , προβάλλοντας έντονα παραδοσιολάγνα και προγονόπληκτα στοιχεία . Στην γερμανία , αναπτύσσεται το φαινόμενο του εθνικοσοσιαλισμού με τον Χίτλερ , που επικεντρώνεται στο θέμα της ανώτερης φυλής και εκφράζεται προγραμματικά με ρατσιστικό λόγο και δράση .
Η εξάπλωση του φασισμού στην Ευρώπη σε δύσκολες για την αστική τάξη εποχές έδωσε στη καθεστηκυία τάξη του δυτικού καπιταλισμού ένα ισχυρό όπλο απέναντι στην άνοδο των οργανωμένων (και ενίοτε αυτοοργανωμένων) εργατικών αντιδράσεων και διεκδικήσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι τα καπιταλιστικά καθεστώτα και οι επιχειρηματικοί κύκλοι εκείνης της περιόδου βλέπουν με καλό μάτι την άνοδο των συγκεκριμένων ιδεολογιών στην εξουσία , τις χρηματοδοτούν , διαπλέκονται με αυτές , ενοχοποιούν την αστική δημοκρατία υιοθετώντας έναν λανθάνοντα λαϊκίστικο λόγο και βρίσκουν ένα άλλοθι για να προωθήσουν μια διαστρεβλωμένη απάνθρωπη και αντεργατική συνταγή ανάπτυξης και προόδου, που τελικά σκοπό έχει την εκμετάλλευση και τον αφανισμό των αδυνάτων , αυτών ειδικά που είναι άχρηστοι για τις άρρωστες ορέξεις των λίγων , των πονηρών , των αργόσχολων και των δολοπλόκων τυχοδιωκτών που μαστίζουν την φυσική ροή της ανθρώπινης κοινωνίας.
Αυτά τα λίγα παραδείγματα στην ιστορία , δείχνουν το αληθινό προσωπείο του φασισμού πίσω από τις φιλολαϊκές και αντικαπιταλιστικές φιοριτούρες . Εστιάζοντας σήμερα, στον ελλαδικό χώρο το κράτος συνεργάζεται και συνδιαλέγεται ανοιχτά με φασιστικές ομάδες και προβαίνει σε πράξεις που μόνο χιτλερικές θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν .Μόνο ως θέαμα και εικόνα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν συγκρούσεις σαν και αυτές της 15ης Ιανουαρίου στη περιβόητη πλατεία του Αγ.Παντελεήμονα , όταν ο Μιχαλολιάκος βρίσκεται εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Αθήνας, όταν οι φασιστικές συμμορίες λεηλατούν ανενόχλητες περιουσίες μεταναστών, δολοφονούν, πάλι ανενόχλητες , ανυπεράσπιστους ανθρώπους μόνο και μόνο λόγω χρώματος και τραμπουκίζουν όσους διαφωνούν με αυτές τις πρακτικές .Όταν δαιμονοποιείται από τα ΜΜΕ ο πρόσφυγας, ο μετανάστης που σηκώνεται και φεύγει από το τόπο του επειδή εισέβαλαν οι δυτικοί με σκοπό τη λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών και το οικονομικό κέρδος , όταν από άμβωνος διάφοροι ιεράρχες χύνουν τόνους από το μισαλλόδοξο δηλητήριό τους, όταν το ελληνικό κράτος, αντιγράφοντας πρακτικές των ΗΠΑ και του Ισραήλ, ετοιμάζεται να χτίσει τείχος στον Έβρο για να κρατήσει έξω τους μετανάστες, όταν απεργοί χτυπώνται και δέρνονται ανηλεώς από τους χωροφύλακες σε πορείες και απεργίες, τότε σίγουρα ο φασισμός έχει υπερβεί τα ολιγομελή γκρουπούσκουλα και βρίσκεται βαθιά ριζωμένος στη νοοτροπία του κρατισμού και τη νεοφιλελεύθερη έκφρασή του. Άλλωστε είναι επιδίωξη των εκμεταλλευτών η ανασφάλιστη εργασία και το σύγχρονο δουλεμπόριο που επιτυγχάνεται διασύροντας τους μετανάστες και απαξιώνοντας ολόκληρους λαούς και φυλές ώστε κάποιοι να κερδίζουν από αυτό χωρίς κανένα κόστος .
Και πάλι θα μπορούσαμε να μιλάμε επί μακρόν για τις εκφάνσεις και τις εκφράσεις του φασισμού στο σύγχρονο λόγο, όμως έχει φτάσει ο καιρός να υπερβούμε το στείρο καταγγελτικό λόγο και να προτείνουμε λύσεις και πράξεις, που όχι μόνο θα αντιπαρατίθενται έμπρακτα στον εκφασισμό της κοινωνίας, μα θα είναι συμβατές με το αναρχικό πρόταγμα της κοινωνικής επανάστασης και απελευθέρωσης, μακροπρόθεσμα, και δε θα είναι απλώς μια αντίδραση-ντουφεκιά , μα μια μόνιμη προσπάθεια λόγου προς την συνειδητοποίση του απλού κόσμου ότι μπορεί να βασιστεί στις δικές του δυνάμεις, και να μην παραμείνει αμέτοχος στην οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα που βιώνει. Τα αναρχικά προτάγματα της Ελευθερίας, της Αλληλεγγύης και της Αξιοπρέπειας είναι φύσει αντιφασιστικά, οπότε η επανασύνδεση του λόγου με τη πράξη πέραν της απλής αντιπαράθεσης με κάθε φορέα φασιστικών ιδεολογημάτων, κρίνεται επιβεβλημένη.
Άλλωστε δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτε άλλο παρά μόνο τη λευτεριά μας από κάθε μορφής επιβολή και εξουσία, είτε εθνική, είτε ταξική, είτε θρησκευτική. Και ο φασισμός είναι το στυγνότερο, πλέον μισάνθρωπο και πλέον μισαλλόδοξο προσωπείο της, το τελευταίο όπλο στη φαρέτρα της Εξουσίας, αυτό που στρέφει με τον πλέον ξεδιάντροπο και αποκρουστικό τρόπο κάθε κοινωνική ομάδα εναντίων όλων. Δε χρειάζεται να περιμένουμε να χτυπηθούν σύντροφοι, αυτοοργανωμένοι χώροι και πρόσφυγες για να αναλάβουμε επιτέλους δράση με ευρεία κοινωνική απεύθυνση, ούτε χρειάζεται να το κάνουμε απλά και μόνο ως άμεση απάντηση στους φασίστες. Αυτό όμως που χρειάζεται επιτακτικά να κάνουμε όσοι θέλουμε να αυτοαποκαλούμαστε ελεύθεροι άνθρωποι, είναι να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας προκειμένου να σπάσουμε το φόβο των απλών ανθρώπων, ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος και πεποιθήσεων.
Γιατί ο φόβος είναι που διαχωρίζει τους ανθρώπους σε ανταγωνιστικές ομάδες, ο φόβος είναι που τους καθιστά ευάλωτους σε κάθε αυτόκλητο «σωτήρα», ο φόβος είναι που καθιστά δυνατή την εκμετάλλευση και τη σκλαβιά τους, ο φόβος είναι που αποκτηνώνει τους ανθρώπους, ο φόβος είναι που δίνει πατήματα στις φασιστικές ομάδες να σπείρουν το τρόμο σε ντόπιους και μετανάστες.
επικοινωνία : http://sinelevsipolymorfikoy.espivblogs.net/