Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2017 στις 19.00
Προβολή-συζήτηση: Working Slowly
Ιταλία 1972 -1978 - Μια προσωπική μαρτυρία
Κουβέντα με αφορμή την ταινία " Working Slowly (Radio Alice)" και έξι τραγούδια της ιταλικής αυτομομίας
Τα κινήματα της δεκαετίας του '70 στην Ιταλία θα μπορούσανε να χαρακτηρισθούν σαν μια συνέχεια του Μάη του '68.
Έχουμε πολλές και διάφορες μορφές αγώνα : καταλήψεις εργοστασίων , πανεπιστημιακών σχολών , κατοικιών και αυτό που τις διακρίνει πολλές φορές είναι η διάρκεια. Ταυτόχρονα και παράλληλα έχουμε άνθιση του φεμινιστικού ,του αντιπολεμικού (Bιετνάμ) κινήματος, του οικολογικού (ενάντια στην πυρηνική ενέργεια), των χορτοφάγων, ομοφυλόφιλων , αλλά και του ένοπλου αγώνα. Εδώ, δρουν οι Ερυθρές ταξιαρχίες ( Brigate rosse), η Πρώτη γραμμή (Prima linea) , οι Ένοπλοι προλεταριακοί πυρήνες (Nuclei armati proletari), κ.α.
Οι κυριότερες επαναστατικές οργανώσεις , από πλευράς μαζικότητας είναι η Εργατική Εξουσία (Potere Operaio) , ο Διαρκής Αγώνας (Lotta Continua) και η Εργατική Αυτονομία (Autonomia Operaia). Aναφέρονται εδώ, τις πιο γνωστές χωρίς να υποτιμηθούν οι υπόλοιπες και το αναρχικό κίνημα, που προτάσσουν κυρίως την μείωση έως και την άρνηση της μισθωτής εργασίας .
Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά τους είναι η ευθεία αμφισβήτηση της γραμμής του Κ. Κ. Ιταλίας και των συνδικάτων που ελέγχει, μέσω των εργατοπατέρων. Αναπόφευκτο, από μια άποψη ,μιας και το Κ.Κ.Ι και οι συνδικαλιστικές του οργανώσεις τάσσονται με το δόγμα ΄΄νόμος και τάξη΄΄ προτάσσοντας τη γραμμή του ''ιστορικού συμβιβασμού ''συμμαχώντας με την κυβέρνηση των χριαστιανοδημοκρατών.
Αναπτύχθηκε ένα ευρύτερο κίνημα αμφισβήτησης των αστικών θεσμών, (πατρίδα-θρησκεία-οικογένεια) και, έχουμε μέσα στους χώρους που καταλαμβάνονται -απελευθερώνονται ,εκτός από διαρκείς γενικέ συνελεύσεις ,γιορτές και πάρτυ με ελευθεριακά χαρακτηριστικά.
{Facebook event: Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2017 στις 19.00}