kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Απεργιακή συγκέντρωση

ΟΛΟΙ/ ΟΛΕΣ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ

ΟΛΟΙ/ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

Η απεργία αποτελεί ένα βασικό μέσο διεκδίκησης της τάξης μας απέναντι στα αφεντικά. Τη μέρα αυτή δε δουλεύουμε, αλλά επιζητούμε την συλλογική και δυναμική μας παρουσία στο δρόμο και τη σύνδεσή μας με τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια. Τη μέρα της απεργίας δεν αφήνουμε στα αφεντικά να εκμεταλλευτούν την εργασιακή μας δύναμη. Σπάμε το φόβο και δεν ανεχόμαστε απειλές απόλυσης.

Συγκέντρωση :

Πέμπτη 14/12-Καμάρα 10:00

Ενάντια στην ποινικοποίηση των σωματείων και των αγώνων μας

Να οργανωθούμε στους χώρους της δουλειάς μας

Να βάλουμε φραγμό στους εκβιασμούς των αφεντικών

Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον χώρο της ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας-

psyxexoswmateiexo@riseupex.net

Όλοι στην πανεργατική απεργία στις 14/12

Να σηκώσουμε το κεφάλι για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου και αυτών που την εφαρμόζουν

Με συντονισμό από τα κάτω κόντρα στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό

Να κλιμακώσουμε τη σύγκρουση και να διεκδικήσουμε ότι μας ανήκει

Όλοι στα ανεξάρτητα συλλαλητήρια των πρωτοβάθμιων σωματείων

Αθήνα στο Μουσείο, 10.30πμ - Θεσσαλονίκη στην Καμάρα 10.30πμ

H κατάσταση που διαμορφώνεται κατά τον 8ο χρόνο υλοποίησης των μνημονιακών πολιτικών, που ακόμη πιο επιθετικά ακολουθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σε πλήρη συμφωνία με ΕΕ, ΔΝΤ και το κεφάλαιο, είναι δραματική για τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων. Η κυβέρνηση «έχει πάρει στην πλάτη της» την πλήρη εφαρμογή του αντιδραστικού σχεδίου και την επιβολή όλων των μέτρων των Μνημονίων, καθώς και των συνολικών σχεδίων του ελληνικού κεφαλαίου, αλλά και της ΕΕ και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην ευρύτερη περιοχή.

Νέα σκληρή επίθεση σε δικαιώματα, αποδοχές, δημόσια αγαθά

Η κυβέρνηση εντείνει τα μέτρα των σκληρών περικοπών στα πλαίσια της εφαρμογής του 3ου Μνημονίου, του νέου προϋπολογισμού και των 113 λεγόμενων προαπαιτούμενων της 3ης αξιολόγησης:

• Φέρνει νέες περικοπές στα προνοιακά επιδόματα (3τεκνοι και πολύτεκνοι) και μέχρι και 40% στις κύριες και επικουρικές συντάξεις, για παλαιούς και νέους ασφαλισμένους, καθώς σύμφωνα με το Ν.4387/2016 (ν. Κατρούγκαλου) γίνεται επανυπολογισμός και από 1/1/2019 καταργείται η προσωπική διαφορά των παλιών συνταξιούχων.
• Μειώνει ακόμη περισσότερο τις δαπάνες για την κοινωνική πρόνοια κατά 8% (από τα 21 δισ. του 2017 στα 19,4 δισ το 2018), για τα νοσοκομεία κατά 28% (από τα 1,3 δισ ευρώ το 2017 κόβει τα 360 εκατ.), για τις συγκοινωνίες κατά 32% (από 265 εκατ. το 2017 στα 179 εκατ. το 2018). Το ΕΚΑΣ από τα 320 εκατ. το 2017 θα φτάσει μόλις τα 80 εκατ. το 2018, ενώ σύμφωνα με τη μνημονιακή δέσμευση θα καταργηθεί εντελώς το 2019!
• Συνεχίζει και εντείνει τη φοροεπιδρομή στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, προβλέποντας να εισπράξει 950 εκατ. επιπλέον από φόρους το 2018.
• Εντατικοποιεί το ρυθμό εκποίησης των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου (ΔΕΗ - ενέργεια, νερό, επενδυτικά σχέδια λεηλασίας του δημόσιου πλούτου).
• Εντείνει την επίθεση στη λαϊκή κατοικία, γενικεύοντας τους πλειστηριασμούς (ηλεκτρονικούς και μη), για να μεταφερθεί τεράστιος πλούτος σε τράπεζες και ξένα FUNDS.
• Προωθεί τις αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» στην υγεία και στην εκπαίδευση (Νηπιαγωγείο, νέο Λύκειο, τεχνική εκπαίδευση, συγχωνεύσεις ΑΕΙ-ΑΤΕΙ, επιβολή σχεδιασμών ΟΟΣΑ-ΕΕ).
• Προετοιμάζει μαζικές απολύσεις συμβασιούχων και ανακύκλωση της ανεργίας.
• Προωθεί το μικρό ευέλικτο κράτος που θα λειτουργεί σε όφελος του κεφαλαίου.
• Εμπλέκει τη χώρα σε επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια, στερεί το λαό από 2,5 δισ για εξοπλισμούς

Αυταρχισμός και καταστολή

Κυβέρνηση και «Θεσμοί» γνωρίζουν καλά πως η επιβολή των μέτρων αυτών θα συναντήσει την οργή και την αντίσταση των εργαζόμενων και του λαού! Γι' αυτό μέσα στα προαπαιτούμενα της 3ης αξιολόγησης μπήκε και ο περιορισμός του δικαιώματος στην απεργία. Γι' αυτό η αποτυχημένη προσπάθεια αιφνιδιασμού με την κατάπτυστη τροπολογία «το βράδυ για να την ψηφίσει το πρωί» που στοχεύει στην παρεμπόδιση της προκήρυξης απεργίας από τα πρωτοβάθμια σωματεία, θέτοντας ως προϋπόθεση τη συμμετοχή 50% + 1 των μελών στη ΓΣ.

Η υπονόμευση του δικαιώματος στην απεργία που κατακτήθηκε με αίμα, οι λαμαρίνες στις εισόδους του Υπ. Παιδείας που το μετατρέπουν σε φρούριο, πάνε πακέτο με την επανεμφάνιση των ΜΑΤ στους πλειστηριασμούς, στους απεργούς στον Καρυπίδη, στους φοιτητές, στους διαδηλωτές ενάντια στην κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος, απέναντι σε κάθε αγωνιζόμενο.

Μνημόνια και σκληρά αντιλαϊκά μέτρα επιβάλλονται με σκληρή καταστολή. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ακολουθεί τον αυταρχισμό όλων των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων, γιατί εφαρμόζει με συνέπεια το 3ο Μνημόνιο, που ψήφισε είτε στηρίζει μαζί με τη ΝΔ, τη Δημοκρατική Παράταξη (ΠΑΣΟΚ), το ΠΟΤΑΜΙ, την ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, με άλλο τρόπο τη φασιστική Χρ. Αυγή και προβλέπει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2023 και 2% μέχρι το 2060! δηλαδή επιτροπεία και Μνημόνια χωρίς τέλος.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση επιδίδεται σε μια απαράδεκτη επικοινωνιακή εκστρατεία πλήρους αντιστροφής της πραγματικότητας, με τα περίφημα πλεονάσματα και το κοινωνικό μέρισμα, τη δήθεν δίκαιη ανάπτυξη, τη σταθερότητα, τα «βγαίνουμε από τα μνημόνια»!

Να περάσουμε στην αντεπίθεση!

Σήμερα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να αντιτάξουμε και να διεκδικήσουμε επιθετικά την κάλυψη των αναγκών και δικαιωμάτων απαιτώντας τον κλεμμένο πλούτο και τα όσα άρπαξαν από τους εργαζομένους και το λαό στα χρόνια των μνημονίων.

Να διεκδικήσουμε:

• Το «ξεπάγωμα» του μισθολογίου, την επαναφορά των «δώρων», ως πρώτο βήμα αναπλήρωσης των μισθολογικών απωλειών (απόδοση των μισθολογικών κλιμακίων, ενσωμάτωση προσωπικής διαφοράς στο βασικό μισθό) -καμία νέα περικοπή. Ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε αυξήσεις, να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας.
• Την ανατροπή όλων των αντιασφαλιστικών/αντισυνταξιοδοτικών νόμων και τις νέες περικοπές στο όνομα των ελλειμμάτων των ταμείων.
• Μονιμοποίηση των συμβασιούχων και μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για την κάλυψη των χιλιάδων κενών στο δημόσιο. Κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης και μείωση του εργάσιμου χρόνου με αύξηση των αποδοχών. Λιγότερη δουλειά - δουλειά για όλους.
• Καμιά ιδιωτικοποίηση - Όχι στους πλειστηριασμούς ηλεκτρονικούς και μη. Κάτω τα χέρια από τη δημόσια και τη λαϊκή περιουσία.
• Όχι στη συρρίκνωση και τις περικοπές - Δημόσια και δωρεάν Παιδεία και υγεία για όλους.
• Όχι στο κλείσιμο της 3ης αξιολόγησης. Δε θέλουμε καμία δόση και νέο χρέος. Να σπάσει η συμφωνία, ο κύκλος των μνημονίων, της διαπραγμάτευσης, της υποταγής σε ΕΕ, ΔΝΤ, Κεφάλαιο.

Στην κατεύθυνση αυτού του πλαισίου διεκδικήσεων και αιτημάτων, στη βάση των αναγκών και δικαιωμάτων των εργαζομένων συνεχίζουμε :

• Τον αγώνα κατά της αξιολόγησης με την απεργία-αποχή. Καταγγέλλουμε και θα ρίξουμε στο κενό με το συλλογικό μας αγώνα την προσπάθεια της κυβέρνησης για σύνδεση της «αξιολόγησης» με το μισθολόγιο - βαθμολόγιο και με «ποινές» (προϋπόθεση για κατάληψη θέσης ευθύνης, συμμετοχή στην κινητικότητα), την αξιολόγηση του 2018.
• Να προωθούμε τις διεκδικήσεις του κινήματος για τη διαγραφή - μη πληρωμή του χρέους, την εθνικοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο, την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ και των αντιλαϊκών κυβερνήσεων, για έξοδο από την ΟΝΕ, το Ευρώ και την ΕΕ, για την κατάργηση των μνημονιών, των εφαρμοστικών νόμων και των προαπαιτούμενων.

Να πάμε αλλιώς, με ανυποχώρητο αγώνα διαρκείας!

Τεράστιες είναι οι ευθύνες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που για άλλη μια φορά ακολούθησαν γραμμή ήττας και υποταγής, αναμένοντας τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης αντί να καλέσουν τους εργαζόμενους σε μάχη, συντονίζοντας τον αγώνα για την ανατροπή.

Να κλιμακώσουμε τη σύγκρουση από τη μεριά των εργαζόμενων. Αποδείχτηκε ότι η επίθεση που δεχόμαστε δεν έχει τέλος και δεν πρόκειται ούτε να ανακοπεί ούτε να σταματήσει, αν οι εργαζόμενοι δεν ξαναβγούν αποφασιστικά στο δρόμο. Οι Παρεμβάσεις είχαμε προτείνει σχέδιο αποφασιστικής αναμέτρησης ξεκινώντας με απεργιακό βήμα τον Οκτώβρη και νέα βήματα μπροστά με συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα και συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων, νέες κινητοποιήσεις με τον ιδιωτικό τομέα και κυρίως με την ελαστική εργασία που χτυπά ειδικά τη νεολαία, ώστε προχωρήσουμε σε απεργιακή κλιμάκωση, για να μη μπορεί η κυβέρνηση να αιφνιδιάζει με την προπαγάνδα, τον αυταρχισμό και την απογοήτευση που σπέρνει. Σε αυτό το δρόμο να βαδίσουμε για να οργανώσουμε τον αγώνα για την ανατροπή της σημερινής δραματικής κατάστασης των εργαζομένων και την αποτροπή των νέων μέτρων, να κλιμακώσουμε τις απεργιακές κινητοποιήσεις με στόχο να μην φτάσουν για ψήφιση τα μέτρα.

ΤΩΡΑ είναι η ώρα των γενικών συνελεύσεων και των αγωνιστικών αποφάσεων. Το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα να συμβάλει σε μια νέα ανάταση των εργατικών αγώνων που θα πάρουν πανεργατικά και παλλαϊκά χαρακτηριστικά γιατί μόνο έτσι, όπως αποδείχτηκε και στο παρελθόν, εμποδίστηκαν, ανακόπηκαν και ανατράπηκαν μέτρα και πλευρές της Μνημονιακής επίθεσης κυβερνήσεων, ΕΕ, ΔΝΤ και κεφαλαίου σε βάρος των εργαζόμενων.

Αγωνιστικές Παρεμβάσεις στο δημόσιο

πηγή : http://paremvaseisde.gr/?p=7709

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΗ - ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
ΚΑΜΑΡΑ 10.30

H κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα εντείνει με γοργούς ρυθμούς τις συνθήκες φτώχειας και εξαθλίωσης στους από τα κάτω. Μπορούμε να βρούμε το νήμα που ενώνει τις πολιτικές διαχείρισης των ζωών μας με την ταυτόχρονη υποτίμησή τους και την καταστολή που δέχονται αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας που προσπαθούν να δημιουργήσουν ρήγματα στο υπάρχον χρεοκοπημένο σύστημα κράτους και αφεντικών.
Το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης και το εμπόριο ελπίδας από τους σημερινούς διαχειριστές της εξουσίας ανοίγει δρόμο από την μια στην όλο και μεγαλύτερη υποτίμηση της ζωής των από τα κάτω μέσα από συνθήκες που διαγράφουν μια ζοφερή πραγματικότητα. Από την άλλη στην συνειδητοποίηση κομματιών της κοινωνίας πως η διαμεσολάβηση και η ανάθεση πλέον δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα άλλο πέρα από την επίταση της εκμετάλλευσης πάνω στις ζωές των καταπιεσμένων.

Η πολιτική διαχείρισης του ΣΥΡΙΖΑ αφενός προσπαθεί να δημιουργήσει όρους κοινωνικής ειρήνευσης και ταξικής συνεργασίας και αφετέρου να καταστείλει φωνές αντίστασης που αρθρώνονται ενάντια στο υπάρχον σύστημα. Η επιβολή ολοένα και σκληρότερων οικονομικών μέτρων, η προσπάθεια εγκαθίδρυσης ενός εργασιακού μεσαίωνα, η καταστολή κοινωνικών και ταξικών αγώνων, η πριμοδότηση των φασιστών μέσω της νομιμοποίησής τους, η πολιτική μετάβαση από την ενσωμάτωση στην καταστολή, η αλλαγή θέσης στον παγκόσμιο χάρτη σε συνάρτηση με τον πόλεμο, σκιαγραφούν και συμπληρώνουν το παζλ της καθημερινότητας, τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.

Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, οι «λευκές νύχτες», οι «μαύρες παρασκευές», η επίθεση των ΜΑΤ στο υπ. Παιδείας σε φοιτητές, οι πλειστηριασμοί α' κατοικίας, η εργοδοτική αυθαιρεσία με τρανταχτό παράδειγμα τα public που αρνούνται να αποδώσουν το ποσό που έχει επιδικαστεί στους απολυμένους της εταιρίας και το πρόσφατο παράδειγμα καταχρηστικής και εκδικητικής απόλυσης στο aromalab στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης, ο δεύτερος μέσα σε λίγους μήνες θάνατος εργαζόμενου στην καθαριότητα στον δήμο Ζωγράφου είναι μερικά από τα παραδείγματα διαχείρισης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Παράλληλα, η πολιτική διαχείριση ελέγχου και καταστολής της κυβέρνησης επεκτείνεται σε όλο το φάσμα της κοινωνίας, με χαρακτηριστικά παραδείγματα: το ξεροκόμματο του κοινωνικού μερίσματος, η εισαγωγή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου στα ΜΜΜ που επιτάσσει τον έλεγχο, εξαιρεί κοινωνικά κομμάτια και αισχροκερδεί σε βάρος μας, η στοχοποίηση δομών του κοινωνικού και ταξικού αγώνα, των αυτοοργανομένων δομών με πρόσφατο παράδειγμα την επίδοση κλήσεων σε 16 άτομα για την κατάληψη Mundo Nuevo στην Θεσσαλονίκη από τους μπάτσους,, η προφυλάκιση 9 Κούρδων και Τούρκων πολιτικών προσφύγων, οι άθλιες συνθήκες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι διώξεις μεταναστών στην Μόρια, η εγκατάσταση πυρηνικών στον Άραξο, τα κρατικά και καπιταλιστικά εγκλήματα στον Σαρωνικό, την Χαλκιδική και τον Αχελώο.

Οι εργατικοί αγώνες και διεκδικήσεις έρχονται αντιμέτωποι με την κρατική καταστολή ήδη από την πρώτη στιγμή που εκφράζονται και βλέπουμε μια προσπάθεια της κυβέρνησης (και σε νομοθετικό επίπεδο και σε κατασταλτικό) να ποινικοποιήσει τον συνδικαλισμό. Από τις συλλήψεις στα Market In στα Ιωάννινα και τις διώξεις μελών του ΣΣΜ στην Αθήνα, από τις προληπτικές προσαγωγές και την στοχοποίηση εργαζόμενων στα ΜΜΜ μέχρι και την επίθεση των δυνάμεων καταστολής στους διαδρόμους των ειρηνοδικείων ενάντια σε όσους μπλοκάρουν την διεξαγωγή των πλειστηριασμών είναι κοινός τόπος η ολοκληρωτική επιβολή του νόμου και της τάξης.
Σε απόλυτη συμφωνία με τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν οι νέες διατάξεις σχετικά με το δικαίωμα κήρυξης απεργίας, το οποίο ουσιαστικά καταργείται καθώς απαιτείται το 50% των εγγεγραμμένων μελών αλλά και η τροποποίηση σχετικά με τα εργατικά ατυχήματα, όπου ξεκάθαρα πλέον ο εργοδότης δεν φέρει την ευθύνη αυτών.

Η κατάργηση της απεργίας, ουσιαστικά, και το ξελάσπωμα των αφεντικών επιβεβαιώνει την πολιτική της καταστολής, την μετάβαση από την ενσωμάτωση στην καταστολή. Ό,τι παλιότερα μπορούσε να ενσωματωθεί και να χάσει τα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά του, τα ακηδεμόνευτα και αδιαμεσολάβητα, πλέον ορίζεται ως κάτι που πρέπει να κατασταλεί, να εξαφανιστεί, διότι τίποτα δεν εξυπηρετεί η ύπαρξή του στους πολιτικούς διαχειριστές της εξουσίας. Στην ίδια κατεύθυνση με διαφορετικό τρόπο, επιβεβαιώνοντας την πραγματική σημασία της απεργίας, κινείται και η ετήσια κήρυξη απεργίας της ΓΣΕΕ για τον προϋπολογισμό. Στην κατεύθυνση της απαξίωσης των απεργιών, της απομαζικοποίησης, της προσπάθειας να μην είναι καθοριστικές. Την ίδια στιγμή που η συνδικαλιστική ηγεσία των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ κήρυττε απεργία για τον προϋπολογισμό, αποσιωπούσε την κατάθεση νέων διατάξεων προς ψήφιση για την κατάργηση της ίδιας της απεργίας. Από την άλλη, η συνδικαλιστική οργάνωση του ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ, ενώ διατυμπανίζει τη μαχητικότητα του στους χώρους εργασίας, ουσιαστικά εκκινεί και οργανώνει διεκδικητικούς αγώνες ελεγχόμενους αποκλειστικά από το ίδιο και πολιτικά ακίνδυνους. Η γραφειοκρατική του δομή έχει δείξει από καιρό τα όρια της.

Είναι ξεκάθαρο πως όποια μορφή αντίστασης ξεπηδά δεν μπορεί να είναι καθοδηγούμενη, αλλά να ξεπηδά ως πηγαία αντίδραση, με ριζοσπαστικά, πολιτικά και ταξικά χαρακτηριστικά, απέναντι στην υποβάθμιση και την εξαθλίωση των ζωών μας. Δηλαδή να στρέφεται ενάντια στις ίδιες τις ρίζες της κρατικής πολιτικής, να στοχεύει στην ίδια την ουσία των εξουσιαστικών συστημάτων.

Εμείς από την πλευρά μας οφείλουμε να αγωνιστούμε με ένα σαφή προσανατολισμό, να κάνουμε μέσα από τον συνεχή και οργανωμένο αγώνα τις απεργίες και πάλι επικίνδυνες για το κράτος και τα αφεντικά. Μέσα από σωματεία βάσης, οριζόντια και αντιιεραρχικά σχήματα, συνελεύσεις γειτονιάς, μαζί με φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενους, άνεργους, στους χώρους εργασίας, τα σχολεία και τις σχολές να δώσουμε τις μάχες αυτές στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες που θα έχουν ως πυξίδα την οικοδόμηση ενός κόσμου ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης.

καλούμε όλους και όλες να κάνουμε την απεργία της 14ης Δεκέμβρη και πάλι επικίνδυνη για το χρεοκοπημένο σύστημα κράτος και κεφαλαίου.

ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΙ, ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

ΜΟΝΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ 14ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΗ
ΚΑΜΑΡΑ 10:30

Συλλογικότητα για τον κοινωνικό αναρχισμό «Μαύρο και Κόκκινο» | μέλος Α.Π.Ο -Ο.Σ.

Libertatia - Ομάδα για τον Ελευθεριακό Κομουνισμό

πηγή : https://el-gr.facebook.com/sulMavrokokkino/

Γενική Απεργία 14/12/2017: Να μη μείνουμε άλλο θεατές στο έργο της ταξικής μας εξόντωσης. Να αντεπιτεθούμε

Η ολοκλήρωση της 3ης αξιολόγησης στο Eurogroup της 4ης Δεκέμβρη προμηνύει την επικείμενη κατάθεση ενός νέου πολυνομοσχεδίου που θα εντείνει περαιτέρω την ταξική αφαίμαξη, επιδεινώνοντας και διευρύνοντας τη φτωχοποίηση και την εξαθλίωση των από τα κάτω. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. διατείνεται ότι το καλοκαίρι του 2018 ετοιμάζεται να «σκίσει» τα μνημόνια, ενώ οι μνημονιακές δεσμεύσεις υπαγορεύουν διεθνή οικονομική επιτροπεία μέχρι το 2060. Με λίγα λόγια μας κοροϊδεύουν απροκάλυπτα.
Οι αντιστάσεις της εργατικής τάξης βρίσκονται ενώπιον μίας τεράστιας απειλής καθώς με σχετική τροπολογία, ως προϋπόθεση για την κήρυξη απεργίας από πρωτοβάθμια σωματεία τίθεται πλέον η έγκριση από το 50%+1 των εγγεγραμμένων μελών, αντί της ισχύουσας εξασφάλισης της πλειοψηφίας των μελών που παρίστανται στη γενική συνέλευση του σωματείου. Ουσιαστικά αυτή η ρύθμιση καθιστά τυπικά αδύνατη την κήρυξη απεργιών, προσφέροντας απλόχερα στα αφεντικά το «δώρο» της ανεμπόδιστης -από τις κινητοποιήσεις των εργατών- άντλησης υπεραξίας. Αυτό σημαίνει πως μπροστά στην εργοδοτική αυθαιρεσία, στις εντατικοποιημένες και ελαστικές σχέσεις εργασίας, αλλά και μπροστά στην όξυνση της οικονομικής εκμετάλλευσης, η μαχητική συνδικαλιστική απάντηση θα έχει χάσει ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία της: την απεργία.
Ταυτόχρονα, επανέρχεται η νομιμοποίηση της ανταπεργίας (lock-out) που είχε απαγορευτεί από το 1982. Δηλαδή, όταν προκηρύσσεται απεργία, το αφεντικό έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει απεργοσπάστες, είτε βάζοντας τους εργαζόμενους που δε συμμετέχουν στην απεργία να δουλέψουν είτε… αντικαθιστώντας όσους απεργούν, ενώ μπορεί ακόμα και να περάσει λουκέτο στην επιχείρηση, μη καταβάλλοντας τα δεδουλευμένα προς τους εργαζόμενους και δίνοντας τους μειωμένη αποζημίωση. Επιπλέον, σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος απαιτείται πλέον η απόδειξη περί ύπαρξης δόλου από το αφεντικό, ώστε να καταβληθεί η αποζημίωση. Η προσφυγή στα αστικά δικαστήρια έχει σκοπό να ξελασπώσει το αφεντικό, μετατοπίζοντας την ευθύνη στο «χαρακτήρα» του κι όχι στις συνθήκες εκμετάλλευσης που το ίδιο επιβάλλει. Το κερασάκι στην τούρτα είναι η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων χωρίς να απαιτείται εκ των προτέρων έγκριση, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τις εφεδρείες των ανέργων, αυτών που θα κληθούν, όποτε τους χρειαστούν τα αφεντικά, να δουλέψουν για ένα κομμάτι ψωμί.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, προωθείται η μείωση και η κατάργηση διάφορων επιδομάτων. Συγκεκριμένα, το ΕΚΑΣ περικόπτεται κατά 240 εκατομμύρια (από 320 εκατομμύρια το 2017 σε 80 εκατομμύρια το 2018), με την προοπτική να καταργηθεί εντελώς το 2019 και το επίδομα θέρμανσης μειώνεται κατά 50% μέσα στο 2018. Το ΔΝΤ ζητά επανεξέταση των παροχών αναπηρίας μέσω της εμπλοκής ιδιωτικών κέντρων στη διαδικασία πιστοποίησης της, αξιολογώντας και καταγράφοντας εκ νέου τα ποσοστά της, με διαφαινόμενο σκοπό τον αποκλεισμό αρκετών από τους μέχρι πρότινος δικαιούχους του αντίστοιχου επιδόματος. Τα επιδόματα φτώχειας, απροστάτευτων τέκνων, φυσικών καταστροφών και ανεργίας νεοεισερχομένων από τον ΟΑΕΔ καταργούνται οριστικά. Όσον αφορά τα οικογενειακά επιδόματα, προβλέπονται μειώσεις σε συνδυασμό με την ανάδυση του κοινωνικού κανιβαλισμού δια της πλαγίας οδού. Ειδικότερα, μειώνονται τα επιδόματα τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών για να αναδιανεμηθούν τα αποσπώμενα ψίχουλα στις οικογένειες με ένα ή δύο παιδιά. Η καταβολή του στεγαστικού-φοιτητικού επιδόματος θα έχει ακόμα λιγότερους αποδέκτες, αφού οι δανειστές επιμένουν στη μείωση του εισοδηματικού ορίου των 30.000 ευρώ που ισχύει μέχρι στιγμής. Εξαίρεση δικαιούχων πρόκειται να εφαρμοστεί και για τη λήψη του επιδόματος στέγασης με πρόσχημα την αδυναμία κατοχύρωσης των πλεονασματικών στόχων για το 2018.
Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί που ξεκίνησαν ήδη από τις 29/11, σύμφωνα με θεσμική εξαγγελία πρόκειται να ενταθούν το επόμενο διάστημα, ώστε να φτάσουν τους 18.000 τους επόμενους μήνες. Οι πλειστηριασμοί θα επεκταθούν και σε οφειλές προς το δημόσιο, ενώ με αλλαγές του πτωχευτικού δικαίου, ανοίγει ο δρόμος για την παράδοση των κόκκινων δανείων στα κερδοσκοπικά funds και αίρεται η προστασία της πρώτης κατοικίας. Οι τράπεζες μάλιστα πρόκειται να ανακεφαλαιοποιηθούν με ενισχύσεις ύψους 10 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η μεταβίβαση πλούτου από τη βάση της κοινωνικής πυραμίδας προς την κορυφή γίνεται με τον πλέον ειδεχθή (και προ πολλού απροκάλυπτο) τρόπο. Η ηλεκτρονική διενέργεια των πλειστηριασμών αποτελεί την έσχατη λύση ή καλύτερα την παράκαμψη των κοινωνικών αντιστάσεων που πανελλαδικά έχουν μπλοκάρει εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο τη ληστρική μεταβίβαση της πρώτης κατοικίας στα κερδοσκοπικά funds και στους θεματοφύλακές τους, δηλαδή στα ντόπια και διεθνή τραπεζικά ιδρύματα. Οι πλειστηριασμοί πρέπει να γίνουν πάση θυσία κατά απαίτηση των δανειστών, για αυτό και η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝΕΛ ετοιμάζεται να ψηφίσει νόμο για την αυτεπάγγελτη δίωξη όσων παρεμποδίζουν την τέλεσή τους.
Ένα ακόμα κομμάτι του συνολικότερου ξεπουλήματος αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις με επίκεντρο την ηλεκτρική ενέργεια, τις μεταφορές, το νερό, τις τηλεπικοινωνίες και τον φυσικό πλούτο. Η ΔΕΗ θα πρέπει να εισφέρει το 51% των μετοχών του ΑΔΜΗΕ (Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας) σε εταιρείες συμμετοχών και το 40% της λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ θα πρέπει να εκποιηθεί. Δύο λιγνιτικές μονάδες στη Μεγαλόπολη και μία στη Μελίτη πρόκειται να πωληθούν. Στις 17/11 το ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου) ανακοίνωσε την έναρξη της διαδικασίας εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τη συμμετοχή σε διεθνή δημόσιο διαγωνισμό, με σκοπό την ανάθεση σύμβασης παραχώρησης υπηρεσιών για τη χρηματοδότηση, λειτουργία, συντήρηση και εκμετάλλευση του αυτοκινητοδρόμου της Εγνατίας Οδού και τριών κάθετων οδικών αξόνων της. Νέα διόδια πρόκειται να προστεθούν, παράλληλα με ανακατατάξεις στα τιμολόγιά τους. Στο «σφυρί» βγαίνει και ο ΔΕΣΦΑ(Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου), το 66% του οποίου πρόκειται να αποκρατικοποιηθεί μέσα από διαγωνισμό που προκήρυξε το ΤΑΙΠΕΔ και από τη συνακόλουθη αποχώρηση του ΔΕΠΑ (Δημόσια Επιχείρηση Αερίου) από τη Θεσσαλία και τη Θεσσαλονίκη. Η ΕΥΔΑΠ ιδιωτικοποιείται κατά +0,17%, ενώ η ΕΥΑΘ κατά +2,17%. Το νερό από αναφαίρετο κοινωνικό αγαθό μετατρέπεται λόγω της κερδοσκοπικής αδηφαγίας σε εμπόρευμα, οι παρεχόμενες υπηρεσίες φθίνουν ποιοτικά, τα κοστολόγια ανεβαίνουν, οι αποδοχές των εργαζομένων συμπιέζονται προς τα κάτω, οι συνθήκες εργασίας «σκληραίνουν» και οι απολύσεις είναι ένα από τα πρώτα στρατηγικά βήματα των καινούριων διαχειριστών. Προς ιδιωτικοποίηση τίθεται και το Μετρό, ενώ το ξεπούλημα του αεροδρομίου του Ελληνικού αντιμετωπίζει κάποια ενοχλητικά κωλύματα μέχρι στιγμής, όπως το ξερίζωμα δασικών εκτάσεων και την εύρεση αρχαιοτήτων, ενώ τον Ιούνιο απομακρύνθηκαν περίπου 150 μετανάστες που είχαν βρει καταφύγιο στα κτήρια του παλιού αεροδρομίου. Το επενδυτικό «όνειρο» της ιδιωτικοποίησης του Ελληνικού θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2018, ώστε κατόπιν να ξεκινήσει η ανέγερση ενός σύγχρονου καπιταλιστικού παραδείσου, με την ανέγερση τουριστικού συγκροτήματος στο οποίο θα στεγάζεται και καζίνο. Μπροστά στην απρόσκοπτη κερδοφορία των καπιταλιστών η γη καθίσταται «φιλέτο» προς πώληση.
Ο προνοιακός προϋπολογισμός πρόκειται να «κουρευτεί» κατά 1,6 δις για το 2018, ενώ η φοροληστεία θα διογκωθεί συνολικά κατά 900 εκατομμύρια ευρώ. Η κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων θα περιοριστεί κατά 363 εκατομμύρια ευρώ και από τον ΕΟΠΠΥ θα περικοπούν 214 εκατομμύρια ευρώ. Το ήδη ασθμαίνον δημόσιο σύστημα υγείας καταρρέει όλο και περισσότερο. Τα ψηφισμένα μέτρα για την κατάργηση της έκπτωσης 10% επί του φόρου στις ιατρικές δαπάνες και την άρση της έκπτωσης φόρου της τάξεως του 1,5% κατά την εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων μισθωτών και συνταξιούχων, πρόκειται πλέον να τεθούν σε εφαρμογή με στόχο την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ (3,82% προβλέπει βέβαια ο προϋπολογισμός). Από την πρώτη μέρα που μια οφειλή προς το δημόσιο κρίνεται ληξιπρόθεσμη θα χάνεται πλέον η δυνατότητα της ρύθμισης των 100 δόσεων. Επιπρόσθετα, οι συντάξεις θα επαναϋπολογιστούν για να μην ισχύει πια το πλαφόν του 30% για τη μείωσή τους σε περίπτωση πρόωρης συνταξιοδότησης, ώστε ο περιορισμός της σύνταξης να είναι μεγαλύτερος. Το 2019 θα περικοπεί και η λεγόμενη προσωπική διαφορά στις συντάξεις. Η νέα μείωση των εισοδημάτων που έχει οριστεί να ξεκινήσει από 1/1/2019, ενδέχεται να εφαρμοστεί από το 2018 αν το απαιτήσουν τα στενά περιθώρια της δημοσιονομικής αναπροσαρμογής. Επιπλέον, στα μέτρα της 3ης αξιολόγησης συγκαταλέγονται η αξιολόγηση και η κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων, υποβαθμίζοντας περαιτέρω τις ήδη διαλυμένες δημόσιες υπηρεσίες σε συνδυασμό φυσικά με απολύσεις και αρνητική μεταβολή στις εργασιακές σχέσεις. Στον χώρο της εκπαίδευσης θα αξιολογηθούν καθηγητές και σχολικές μονάδες, το ωράριο των καθηγητών θα φτάσει τις 30 εργάσιμες ώρες την εβδομάδα, ενώ θα αυξηθεί και ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη.
Στις 22/1/2018 πρόκειται να ξεκινήσει η διαδικασία της 4ης αξιολόγησης, που θα επιφέρει νέο μπαράζ αντεργατικών και αντικοινωνικών μέτρων. Αυτή είναι η ωμότητα της μνημονιακής πραγματικότητας. Η καταλήστευση της κοινωνικής πλειοψηφίας θα συνεχίζεται και θα εντείνεται επί μακρόν. Όταν η ίδια μας η επιβίωση αμφισβητείται με τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο και οι ζωές μας παζαρεύονται σε διακρατικές πιστωτικές συμβάσεις για την ανακύκλωση του χρέους, ώστε να διασωθούν και να πλουτίσουν ακόμα περισσότερο οι καπιταλιστές, όλοι εμείς, οι εκμεταλλευόμενοι και οι καταπιεσμένοι δε γίνεται να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια. Οι κυρίαρχοι μας λένε να κάνουμε υπομονή και μας τάζουν ότι οι θυσίες μας θα επιβραβευτούν όταν «έρθει η ανάπτυξη». Αν δεν καταλάβουμε πως με όλους αυτούς βρισκόμαστε σε αντίπαλα στρατόπεδα, λόγω της θέσης που κατέχουμε στην παραγωγική διαδικασία και κατ' αντιστοιχία στην κοινωνική πυραμίδα, η εξαθλίωσή μας δε θα έχει τελειωμό. Η διαταξική ειρήνη και η εθνική ενότητα είναι πράξεις ταξικής «αυτοκτονίας» για τους/ις προλετάριους/ες. Με αυτούς που ζουν από την εργασία μας, με αυτούς που καρπώνονται τον πλούτο που παράγουμε, με αυτούς που αποφασίζουν φαινομενικά «για λογαριασμό του λαού» στα πλαίσια της εκλόγιμης ολιγαρχίας και του κρατισμού, αλλά αποτελούν το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου, δεν έχουμε τίποτα απολύτως κοινό! Τα συμφέροντά μας είναι εκ της υλικής πραγματικότητας αντίθετα.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ανελίχθηκε στην εξουσία εξαγοράζοντας με κάλπικο τρόπο τις ελπίδες των καταπιεσμένων, υποσχόμενος έναν καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο, απονεκρώνοντας τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, ενσωματώνοντας και αφομοιώνοντας μάλιστα μεγάλο τμήμα τους. Στην εποχή των βίαιων αναδιαρθρώσεων που επιζητεί το κεφάλαιο για να ξεπεράσει τη δομική κρίση υπερσυσσώρευσης που γεννούν οι ίδιες οι εσωτερικές αντιφάσεις του καπιταλισμού, η σοσιαλδημοκρατία αποτελεί ξεπερασμένη και ασύμφορη συνταγή για το κεφάλαιο. Η ενδεικτική λύση για τους καπιταλιστές είναι η λεηλασία των πληβειακών στρωμάτων μέσα από νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις. Αν εμφανιστούν βέβαια εκρηκτικές κοινωνικές αντιστάσεις που απειλούν την ίδια τη βιωσιμότητα του συστήματος, ο φασισμός επιστρατεύεται ως η τελευταία και πιο βάρβαρη εφεδρεία του κεφαλαίου, με το σενάριο, βέβαια, ενός γενικευμένου πολέμου εκτεταμένης ως και παγκόσμιας κλίμακας για την καταστροφή έμψυχων και άψυχων τμημάτων της παραγωγής και την επέκταση των αγορών να είναι πάντα μέσα στο παιχνίδι.
Όσο αποφεύγουμε τον αγώνα τόσο θα βιώνουμε την ήττα. Τα κεκτημένα που κερδήθηκαν με μακρόχρονους αγώνες, που δε μας χαρίστηκαν επ' ουδενί, «γίνονται καπνός» σε κάθε επόμενο γύρο της μνημονιακής αξιολόγησης. Η θηλιά στενεύει ακόμα περισσότερο στο λαιμό μας. Για να μη ζήσουμε σαν δούλοι και να μη γεράσουμε επαίτες οφείλουμε να οργανώσουμε την κοινωνική και ταξική αντεπίθεσή μας ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο. Να οργανωθούμε σε σωματεία βάσης, τη στιγμή που ο γραφειοκρατικός-καθεστωτικός συνδικαλισμός αποτελεί τροχοπέδη για τους εργατικούς αγώνες, διότι αποτελεί έναν πόλο διαταξικής ειρήνης και συναίνεσης στις πολιτικές κοινωνικής και εργατικής εξόντωσης, ενώ την ίδια στιγμή συντηρούνται παρασιτικά «επαγγελματίες συνδικαλιστές» και χτίζονται πολιτικές καριέρες από επίδοξους αριβιστές πάνω στις πλάτες των εργατών. Να κάνουμε λοιπόν τον συνδικαλισμό αδιάλλακτο και μαχητικό, επικίνδυνο για τα αφεντικά, τις γενικές απεργίες, διαρκείας και όχι θεαματικές τουφεκιές στον αέρα για να ολοκληρωθεί η συνδικαλιστική υποχρέωση.

Απέναντι στη βαρβαρότητα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, μέσα από την ακηδεμόνευτη κοινωνική και ταξική οργάνωση και αντεπίθεση από τη βάση, χωρίς ηγέτες και αντιπροσώπους, ο μετασχηματισμός των υπαρχουσών παραγωγικών και κοινωνικών σχέσεων, διέρχεται μέσα από την καταστροφή του κράτους και του καπιταλισμού δια της κοινωνικής επανάστασης. Για να φτιάξουμε έναν κόσμο για όλους και όχι για λίγους. Έναν κόσμο όπου ο καθένας θα παράγει ανάλογα με τις δυνατότητές του και θα λαμβάνει σύμφωνα με τις ανάγκες του. Έναν κόσμο όπου θα παύσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, φύσης από άνθρωπο και η εξουσία ανθρώπου πάνω σε άνθρωπο. Αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία πανανθρώπινης χειραφέτησης, ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης, όπου οι ομοσπονδίες των αυτοδιευθυνόμενων κομμούνων και των ελεύθερων ενώσεων των παραγωγών θα συγκροτήσουν μια παγκόσμια συνομοσπονδία, που θα υπερβεί το βάρβαρο οργανωτικό μοντέλο κοινωνικής διάρθρωσης που συγκροτούν το κράτος και ο καπιταλισμός, με σκοπό την ολόπλευρη ανάπτυξη και ικανοποίηση των αναγκών και των επιθυμιών της ανθρώπινης προσωπικότητας.

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΤΗΣ 3ης ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΗ
ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ

ΑΘΗΝΑ:
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ: 11.00 ΜΟΥΣΕΙΟ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ:
ΠΟΡΕΙΑ
10:00 ΚΑΜΑΡΑ

ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ:
ΠΟΡΕΙΑ
10:00 ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
συμμετέχουμε στο κοινό αναρχικό μπλοκ

Αναρχική Ομοσπονδία

πηγή : http://anarchist-federation.gr/archives/1645

Οι γενικές απεργίες, ακόμα και όταν τις καλούν αναξιόπιστες συνδικαλιστικές ηγεσίες, είναι στιγμές ρήξης με τον «κανονικό» χρόνο του κράτους και του κεφαλαίου. Είναι μάχες ανυπακοής, πρακτικά παραδείγματα ενάντια στη γενική απαισιοδοξία, την καθήλωση και τη γκρίνια. Κι έχουν, ας μην το ξεχνάμε, προσωπικό οικονομικό κόστος - πράγμα διόλου αμελητέο, σε δύσκολους καιρούς.

Για όλους αυτούς τους λόγους, οι γενικές απεργίες είναι οι στιγμές που οι εργαζόμενες και εργαζόμενοι αποκτούν συνείδηση κοινών συμφερόντων - και που οι «από κάτω» εγγράφουν τους αγώνες τους σε μια εφ' όλης της ύλης αντιπαράθεση με την κυριαρχία.

Η απεργία της Πέμπτης είναι μια γενική απεργία. Είναι, δηλαδή, η απάντησή μας

• στις προσπάθειες κυβέρνησης-δανειστών να περιορίσουν το δικαίωμα στην απεργία, με την αναθεώρηση της συνδικαλιστικής νομοθεσίας, που αποτελεί μνημονιακή δέσμευση
• στο ψαλίδισμα συντάξεων και κοινωνικών επιδομάτων
• στο αίσχος των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, προς ικανοποίηση των τραπεζιτών και του κουαρτέτου
• στη συνέχιση του αντικοινωνικού μνημονιακού «πειράματος». Όχι μόνο για την εξοντωτική φορολόγηση των χαμηλών εισοδημάτων, το αέναο κυνήγι των πλεονασμάτων και μετά το 2018 ή τον διαρκή εξευτελισμό των μισθών. Αλλά γιατί όλοι αυτοί οι αριθμοί αντιστοιχούν σε ζωές και σχέσεις ανθρώπων που δοκιμάζονται σκληρά. Και γιατί κανείς και καμιά δεν μπορεί να υπερασπιστεί τις ζωές και τις σχέσεις αυτές μόνος και μόνη του.

Οι γενικές απεργίες δεν είναι τελετουργίες. Όπως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η εργοδοσία και οι δανειστές έχουν τους δικούς τους «θεσμούς», απέναντί τους, οι απεργίες και οι αγώνες του κόσμου της εργασίας είναι οι δικοί μας. Δεν θα τους εκχωρήσουμε.

Η ΟΝΡΑ-Ανασύνθεση, το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα και η Δικτύωση για τη Ριζοσπαστική Αριστερά καλούν την Πέμπτη 14/12:

• στην Αθήνα, στις 11:00 π.μ., στο Μουσείο
• στη Θεσσαλονίκη, στις 10:30 π.μ., στην Καμάρα

πηγή : http://www.diktio.org/node/1342
πηγή : email που λάβαμε στις 13 Δεκέμβριος 14h

ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 14/12

14 Δεκέμβρη 2017, άλλη μια μέρα γενικής απεργίας, ανακηρυγμένη από τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ. Τι σημαίνει, όμως, για μας, σαν εργαζόμενους/εργαζόμενες, μια γενική απεργία και μάλιστα στην ισχύουσα πολιτική συγκυρία, όπου τα όποια εργασιακά κεκτημένα πάνε περίπατο;

Συνθήκες στον κλάδο:

Οι συνθήκες στον κλάδο του επισιτισμού, όπως και στους περισσότερους κλάδους, είναι λίγο πολύ γνωστές σε όλους μας. Ένσημα από καθόλου έως στην καλύτερη μισά για να καλυφθεί το αφεντικό από το πρόστιμο για ανασφάλιστη εργασία, με αποτέλεσμα την δυσκολία συμπλήρωσης του απαραίτητου αριθμού για την ασφάλιση μας (για ταμείο ανεργίας, βιβλιάριο υγείας, σύνταξη κλπ). Στα χρόνια της κρίσης βλέπουμε τους μισθούς συνεχώς να μειώνονται στο όνομα της εθνικής ανάπτυξης και σωτηρίας αλλά ουσιαστικά να συμβαίνει για την διατήρηση ή/και την αύξηση της κερδοφορίας των αφεντικών. Δώρα και επιδόματα επίσης δεν καταβάλονται ή καταβάλεται ένα μικρό μέρος από αυτά. Ήδη πριν την κρίση αλλά και μετά το ξέσπασμά της, είναι γεγονός τα ελαστικά ωράρια, τα πολλαπλά πόστα, οι υπερωρίες πολλές φορές απλήρωτες, ο συνεχής κίνδυνος της απόλυσης και η εντατικοποίηση της δουλειάς μας. Ακόμα για την μείωση του κόστους παραγωγής τα αφεντικά δίνουν ελάχιστα για την ασφάλεια των εργαζομένων με ελλιπή μέτρα ασφάλειας στους χώρους εργασίας ή ακόμα με τη μετάβαση τους κόστους της ασφάλειας στους ίδιους τους εργαζομένους. Έτσι για παράδειγμα οι συνάδελφοί μας διανομείς φαγητού επιβαρύνονται με δικά τους έξοδα για τον εξοπλισμό των οχημάτων, βενζίνες κλπ. Οπότε η πίεση για να πάει η παραγγελία στην ώρα της μαζί με τον ελλιπή εξοπλισμό οδηγούν τους συναδέλφους μας σε εργατικά ατυχήματα με αποτέλεσμα τραυματίες ή/και νεκρούς. Ειδικότερα μετράμε ήδη αρκετούς θανάτους εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού σε διάστημα λίγων μηνών. Κι ο κατάλογος για το 2017 μόνο, είναι ακόμη μεγαλύτερος αν συμπεριλάβουμε κι άλλους κλάδους εργασίας (ΔΕΗ, καθαριότητα δήμων)

Νομοσχέδιο για απεργίες - εργατικά ατυχήματα

Η συγκεκριμένη απεργία συμπίπτει και με τις αλλαγές που θέλει να προωθήσει η κυβέρνηση στον εργασιακό τομέα, έστω και αν την τελευταία στιγμή η ψήφισή τους αναβλήθηκε για το επόμενο χρονικό διάστημα. Πιο συγκεκριμένα, επιχειρείται να περάσει νομοσχέδιο, σύμφωνα με το οποίο για την πραγματοποίηση απεργιών θα απαιτείται το 50% των οικονομικά τακτοποιημένων μελών των πρωτοβάθμιων σωματείων (σ.σ. επιχειρησιακά) από το 20% που ισχύει σήμερα. Σύμφωνα με κυβερνητικές δηλώσεις, αυτό το μέτρο μπορεί (προσχηματικά) να προτρέπει τους εργαζόμενους/ες να μαζικοποιήσουν τα σωματεία τους, αλλά δεν τρέφουμε καμιά αυταπάτη πως το κράτος και οι θεσμοί του ενδιαφέρονται για την αναγκαιότητα οργάνωσης και αντίστασης των εργαζομένων με συλλογικούς όρους. Γνωρίζοντας επίσης, πως λειτουργεί ο γραφειοκρατικός - εργοδοτικός συνδικαλισμός που αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους με όρους πελατειακούς ή/και κομματικούς, η παραπάνω τροπολογία αποτελεί μία ακόμη τροχοπέδη στην κήρυξη απεργιών βοηθώντας τους εργατοπατέρες που στο σήμερα καλούν απεργίες - εκτονώσεις, στο μέλλον να είναι σε θέση να προβάλλουν αυτό το νομοσχέδιο σαν άλλοθι για την μη κήρυξη απεργίας.

Ένας άλλος τομέας αυτού του νομοσχεδίου αφορά τα εργατικά ατυχήματα. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μεγάλη αύξηση εργατικών ατυχημάτων γενικά, αλλά και ειδικά στον κλάδο μας, που κυρίως αφορούν διανομείς φαγητού πολλά από τα οποία θανατηφόρα. Τώρα επιχειρείται να αποσαφηνιστεί πότε υπάρχει "δόλος του εργοδότη" όσον αφορά το ατύχημα. Ένα ακόμη μέτρο που χρησιμοποιεί το κράτος για να κάνει πλάτες στα αφεντικά για να γλυτώσουν την αποζημίωση που έχουν να καταβάλουν στους εργαζόμενους, ενώ δεν τηρούν τις περισσότερες φορές ούτε στο ελάχιστο τους κανόνες ασφαλείας και οι αρμόδιες επιθεωρήσεις εργασίας κάνουν τα στραβά μάτια, μην πραγματοποιώντας ελέγχους και μην επιβάλλοντας κυρώσεις. Γίνονται σαφείς λοιπόν οι προθέσεις του κράτους να υποβαθμίσει ακόμη περισσότερο την εργασία μας, την υγεία μας και τη ζωή μας εν τέλει, ψαλιδίζοντας ταυτόχρονα τα εναπομείναντα δικαιώματα και τις κοινωνικές αντιδράσεις. Όμως, όσοι αντεργατικοί νόμοι και να περάσουν, οι καθημερινοί μας αγώνες θα πληθαίνουν και θα δυναμώνουν, αποτρέποντας την εφαρμογή αυτών των μέτρων και την κοινωνική αποδοχή τους)

Το νόημα της απεργίας και πως διεκδικούμε:

Σίγουρα η κήρυξη της 24ωρης απεργίας ως απάντηση από την γραφειο-κρατική ΓΣΕΕ κάθε άλλο παρά απάντηση αποτελεί και κηρύσσεται για να λειτούργει ως αποσυμπίεση της δυσφορίας απέναντι στα μέτρα αλλά και απαξίωσης της απεργίας ως όπλο διεκδίκησής μας. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι μια 24ωρη απεργία θα αποτελέσει σοβαρό μοχλό πίεσης στην κυβέρνηση για να καταψηφιστούν τα μέτρα αλλά για μας είναι μια αφορμή για να της δώσουμε ένα άλλο νόημα από αυτό της απεργίας «πυροτέχνημα» και να συναντηθούμε με τους συναδέλφους μας, είτε κατάφεραν να απεργήσουν είτε όχι.

Για μας, η ενεργός συμμετοχή μας στις κινητοποιήσεις την απεργίας δεν είναι απλά ο περίπατος μέσω της πορείας στο κέντρο της πόλης αλλά η προσπάθεια μας για το σπάσιμο της κανονικότητας στην καθημερινότητα, μέσω του μπλοκαρίσματος της παραγωγής και της κατανάλωσης.

Πέρα από την ημέρα της απεργίας είναι σημαντικός ο καθημερινός αγώνας στους χώρους της δουλείας, η συνάντηση - επικοινωνία με τους συναδέλφους μας για την υπεράσπιση των δικών μας ταξικών συμφερόντων, το σπάσιμο του κλίματος τρομοκρατίας από κράτος και αφεντικά και η ανάπτυξη σχέσεων αλληλεγγύης μεταξύ μας.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΟΥΤΕ ΕΡΓΑΖΌΜΕΝΟΙ - ΟΥΤΕ ΠΕΛΑΤΕΣ

Συγκέντρωση - πορεία στις 10:30 Kαμάρα

METATHNΠΟΡΕΙΑ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΣΑΡΑΦΙΑΝΟΣ

*Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών Εργαζομένων στον κλάδο του Επισιτισμού είναι σωματείο βάσης. Αυτό σημαίνει πως λειτουργεί με τακτικές γενικές συνελεύσεις, οι οποίες αναγνωρίζονται ως το μόνο όργανο λήψης αποφάσεων και στις οποίες συμμετέχουν όλοι ισότιμα και μακριά από τη λογική της ανάθεσης του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, των αρχηγών και των ειδικών. Είναι ανοιχτό σε όλες/όλους τις/τους εργαζόμενες/ους του κλάδου, εκτός φυσικά από αφεντικά, υπεύθυνους, προϊστάμενους, φασίστες, σεξιστές, ομοφοβικούς και αυτούς που προσπαθούν να αντλήσουν ψήφους ή υπεραξία για το κομματικό τους μαγαζί.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στον εκφοβισμό των αφεντικών,

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ σε όλους τους χώρους εργασίας,

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ μεταξύ των εργαζομένων.

Σωματείο Σερβιτόρων-Μαγείρων Κεντ. Μακεδονιας (και λοιπών εργαζομένων στον κλάδου του επισιτισμού)

Επικοινωνία με το σωματείο:

τηλέφωνο: 6949745078

e-mail: swmaexteioservexitorwn@yexahoo.gr

Site: http://ssmthess.espivblogs.net

πηγή : email που λάβαμε στις 13 Δεκέμβριος 17h