Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2018 στις 12.00

6 καλέσματα : 1 2 3 4 5 6

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον ολικό αρνητή Δημήτρη Δ.

Ποιός είναι ο ρόλος του εθνικού στρατού;

-Η ετοιμότητα για επεκτατικούς πολέμους, είτε μέσω του διατλαντικού μαζικού δολοφόνου που ακούει στο όνομα ΝΑΤΟ (πρόσφατες επεμβάσεις Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία κ.α.) είτε μέσα από ένοπλες συγκρούσεις γειτονικών χωρών (η κοινωνική μνήμη δεν μπορεί να διαγράψει τις καταστροφικές συνέπειες, τους θανάτους και τους μαζικούς ξεριζωμούς, για τους καταπιεσμένους και των δύο πλευρών του Αιγαίου, από την προέλαση του Ελληνικού στρατού στην Τουρκία το 1922 στο όνομα της "μεγάλης ιδέας").

-Η συντήρηση της πιο κερδοφόρας επιχείρησης για το παγκόσμιο κεφάλαιο, της εμπορίας όπλων, πολλές φορές με αφορμή ανύπαρκτα "θερμά επεισόδια", μιας και η "χώρα πρέπει να παραμείνει αξιοπόλεμη" για παν ενδεχόμενο. Δισεκατομμύρια ευρώ ξοδεύονται για να αποκτήσουν οι στρατοί νέες οπλικές τεχνολογίες την ίδια στιγμή που οι συνθήκες ζωής των καταπιεσμένων χειροτερεύουν (περικοπές για υγεία και κοινωνική πρόνοια, αυξήσεις τιμών προϊόντων, διάλυση κοινωνικής ασφάλισης, μειώσεις μισθών, κόψιμο ρεύματος κ.α.).

-Η εκπαίδευση και η ετοιμότητα για καταστολή αγώνων και εξεγέρσεων, στο όνομα της εθνικής ενότητας. Μπορεί να έχουν περάσει πολλές δεκαετίες από την αιματηρή καταστολή που γνώρισαν εξεγέρσεις εργατών στις αρχές του αιώνα από το στρατό και τη χωροφυλακή (π.χ. εργατική εξέγερση το Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη) αλλά και τη στρατιωτική δικτατορία την περίοδο 1967-1974 αλλά δεν πρέπει να περνάει απαρατήρητη η συνεχής εκπαίδευση των στρατιωτών σε ασκήσεις καταστολής πλήθους (όπως τον Δεκέμβρη του 2008).

-Τέλος, σε μια κοινωνία που δομείται γύρω από την αξία του κέρδους και την εκμετάλλευση της εργασίας, ο στρατός προσφέρει έναν έτοιμο απεργοσπαστικό μηχανισμό (π.χ. μάζεμα σκουπιδιών σε απεργίες υπαλλήλων καθαριότητας) αλλά και άμισθη εργασία είτε μέσω των έργων που αναλαμβάνει, είτε μέσω της χρησιμοποίησης των στρατιωτών σε θέσεις εργασίας ανάλογα με την ειδικότητά τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η "κοινωφελής εργασία" που καλούνται να εκτελέσουν υποχρεωτικά και οι αντιρρησίες συνείδησης σε παραμεθόριους περιοχές για να μη πάνε στο στρατό.

«Καλά όλα τα άλλα, αλλά στρατό γιατί δεν πάτε;»

Επειδή ο εθνικός στρατός αποτελειώνει ότι δεν κατάφερε να καταστείλει το σχολείο, η εκκλησία, τα Μ.Μ.Ε. και συνθλίβει τα μυαλά νέων ανθρώπων μέσα από τις εντολές, τα καψόνια, τα ρατσιστικά και σεξιστικά κηρύγματα, την τυφλή υπακοή στους «ανωτέρους».

Επειδή εμείς προσπαθούμε να κρατήσουμε τη μνήμη ζωντανή και δε ξεχνάμε τα εγκλήματα του στρατού τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων.

Επειδή εμείς δεν πειθαρχούμε σε κανέναν γαλονά, δεν προσκυνάμε καμιά σημαία, δεν τρώμε το κουτόχορτο της ανάγκης υπεράσπισης της εθνικής μας κυριαρχίας αλλά και τη ταυτόχρονη μπαρούφα ότι «ανήκομεν εις την Δύσιν».

Επειδή εμείς δεν είμαστε ειρηνιστές, αλλά βιώνοντας έναν διαρκή πόλεμο χαμηλής έντασης από το κράτος και το κεφάλαιο, έχουμε αποφασίσει να πολεμήσουμε με τους «από τα κάτω», για μια ζωή που να αξίζει να βιωθεί από όσους σήμερα πουλάν το χρόνο τους -και μάλιστα φτηνά- στα αφεντικά, από όσες βρίσκονται κλεισμένες σε φυλακές, ψυχιατρεία, στρατόπεδα κράτησης, από όσους αδυνατούν να επιβιώσουν μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και από όσες αδυνατούν να καθορίσουν μόνες τους τις συνθήκες που θα ζήσουν σ» αυτόν τον κόσμο και βλέπουν κάθε τους δραστηριότητα να μεταφράζεται σε χρήμα και εμπόρευμα ή να καταστέλλεται βίαια από στρατούς και αστυνομίες.

Επειδή δεν αντέχουμε να γινόμαστε οι χρήσιμοι ηλίθιοι των αφεντικών στη δουλειά, των πολιτικών στις κάλπες, των στρατοκρατών στους πολέμους και επειδή μόνο η ένοπλη επανάσταση των καταπιεσμένων μπορεί να νοηθεί ως ο τελευταίος πόλεμος, ως ο πόλεμος που θα στείλει στο διάολο όλους τους πολέμους και τη βαρβαρότητα του συστήματος που τους έχει ανάγκη και τους γεννά, επειδή την ελευθερία μας θα την κερδίσουμε εκεί που καταργείται, στις κάνες των όπλων...

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΩΝ ΟΛΙΚΩΝ ΑΡΝΗΤΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥΣ, ΣΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΟΛΙΚΟ ΑΡΝΗΤΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗ Δ.

ΣΑΒΒΑΤΟ 24/2 ΕΓΝΑΤΙΑ ΜΕ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΣΤΙΣ 12.00

ΤΡΙΤΗ 27/2 ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (ΚΑΥΤΑΝΤΖΟΓΛΟΥ 1)

Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά

anatolika.espivblogs.net

πηγή : http://anatolika.espivblogs.net/2018/02/15/συ…


1 2 3 4 5 6

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΗΡΩΕΣ

δε πολεμάμε για καμία πατρίδα και κανένα λαό

Την Τρίτη 27/2 έχει οριστεί το στρατοδικείο του συντρόφου Δημήτρη Δ. , ο οποίος επέλεξε τον δρόμο της ολικής άρνησης στράτευσης, αρνούμενος να ενταχθεί στο ελληνικό στράτευμα σε μία περίοδο που όλο και πιο έντονα προπαγανδίζεται ο κίνδυνος του εξωτερικού εχθρού.

Η συνεχής δίωξη των αρνητών στράτευσης δείχνει την ξεκάθαρη στάση του κράτους, απέναντι σε κάθε προσπάθεια αμφισβήτησης της εθνικής ενότητας. Μια ενότητα που τόσα χρόνια ενισχύεται, τόσο απο την εθνικιστική ρητορεία της δεξιάς, όσο και απο τον πατριωτισμό της αριστεράς. Παρελάσεις, συγκεντρώσεις συσπείρωσης του ελληνικού λαού είτε απέναντι σε ξένους δανειστές είτε στο όνομα της Μακεδονίας, ξενοφοβικές-ομοφοβικές φιέστες παππάδων και συνέχιση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής, επιφέρουν την τόνωση του εθνικού φρονήματος και την οχύρωση απέναντι σε «εξωτερικούς εχθρούς». Ο στρατός, ως εγγυητής της εθνικής ασφάλειας, αλλά και ως μηχανισμός πειθάρχησης, αποτελεί βασικό πυλώνα του έθνους-κράτους, και ως τέτοιος θα πρέπει να ενισχύεται μέσω της υποχρεωτικής θητείας και των εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Εμείς απο τη μεριάς μας δε βρίσκουμε τους εαυτούς μας στην κοινότητα του έθνους. Την διαταξική αυτή κοινότητα, που συμβάλει στην περεταίρω υποτίμηση της ζωής μας μέσω της αρμονικής συνύπαρξης με τα αφεντικά και του αποκλεισμού κομματιών της τάξης μας. Στεκόμαστε δίπλα σε αυτούς και αυτές που αμφισβητούν την ιδεολογια του έθνους.

δε πολεμάμε για κάνενα κράτος και κανένα εθνικισμό


1 2 3 4 5 6

Την Τρίτη 27/2 έχει οριστεί το στρατοδικείο του συντρόφου Δημήτρη Δ., ο οποίος επέλεξε το δρόμο της ολικής άρνησης στράτευσης, αρνούμενος να ενταχθεί σε οποιονδήποτε εθνικό στρατό, σε οποιονδήποτε ένοπλο υπερασπιστή του κεφαλαίου και του κράτους.

Οι διώξεις και τα πρόστιμα είναι το τίμημα για την απόφαση κάθε αγωνιστή να δηλώνει ευθέως στους στρατοκράτες ότι δεν πρόκειται να σηκώσει το όπλο απέναντι σε κανέναν προλετάριο, ανεξαρτήτως εθνικότητας και θρησκεύματος. Αυτή η απόφαση είναι που ενοχλεί κάθε κρατικό μηχανισμό ανά τον κόσμο, καθώς αμφισβητεί τη βάση πάνω στην οποία στηρίζεται η ίδια του η ύπαρξη: τη συσπείρωση του «λαού» γύρω από μια εθνική ιδέα - με σκοπό πάντα τη συγκάλυψη της ταξικής εκμετάλλευσης. Απέναντι σε αυτό το ιδεολόγημα που το μόνο που κάνει είναι να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου εμείς απαντάμε ότι δεν υπάρχουν Έλληνες και ξένοι. Υπάρχουν μόνο προλετάριοι, που λιώνουν κάτω από τα γρανάζια της μισθωτής σκλαβιάς, όπως λιώνουν κάτω από τις ρόδες των τανκς, μέχρι να σταθούν όρθιοι και να τσακίσουν τον κόσμο των αφεντικών. Δε νοιάζει ιδιαίτερα τη στρατιωτική εξουσία αν χάσει ένα φαντάρο από τις τάξεις της: αυτό που δεν ανέχεται είναι η αμφισβήτηση της ίδιας της ύπαρξής της ως μηχανισμού επιβολής, ως δεξί χέρι του κράτους και του κεφαλαίου.

Όπως αναφέρει και ο ίδιος ο σύντροφος στη δήλωση άρνησης στράτευσης του: «Αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας ως κομμάτι της αγωνιζόμενης κοινότητας της εκμεταλλευόμενης και καταπιεζόμενης τάξης που όπως και οι κυρίαρχοι, δεν έχει συγκεκριμένη καταγωγή και μιλάει όλες τις γλώσσες του κόσμου. Μετράμε σαν δικούς μας νεκρούς όλους τους καταπιεσμένους που ρίχτηκαν στην πρώτη γραμμή των μαχών υπό την απειλή του θανάτου, όλους τους εκμεταλλευόμενους που πεθαίνουν σε όλο τον κόσμο από τις άθλιες συνθήκες ζωής που προσφέρει η παγκόσμια κυριαρχία κι ακόμη περισσότερο αυτούς που δολοφονήθηκαν αγωνιζόμενοι στις μάχες του κοινωνικού και ταξικού πολέμου. Δικιά μας ιστορία είναι η παγκόσμια ιστορία των εξεγέρσεων και των επαναστάσεων που ύψωσαν μαύρες και κόκκινες σημαίες, δικός μας ύμνος είναι η Διεθνής. Για αυτούς τους νεκρούς, για αυτήν την ιστορία, αλλά κυρίως για αυτούς και αυτές που ζωντανοί και ζωντανές σήμερα, δεν αντέχουν να ζουν μέσα στην εξαθλίωση, στην ανελευθερία, στην καταπίεση και σηκώνουν το ανάστημα τους απέναντι σε έθνη και αυτοκρατορίες, αξίζει και πρέπει να πολεμήσουμε.»

Ούτε μία στιγμή δεν θρέψαμε αυταπάτες ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα καταργούσε την υποχρεωτική στράτευση. Ούτε μία στιγμή δεν πιστέψαμε ότι ο ελληνικός στρατός και η ΕΛ.ΑΣ. θα εκδημοκρατίζονταν. Αριστερή, δεξιά, κεντρώα, η κάθε κυβέρνηση στελεχώνει την κρατική μηχανή και μαζί με αυτή όλους τους θεσμούς επέκτασης και κυριαρχίας στο εσωτερικό και εξωτερικό, μεταξύ αυτών και τις ένοπλες δυνάμεις. Και έτσι τα δικαστήρια των αρνητών στράτευσης συνεχίζουν κανονικά, και τα εξαχίλιαρα πρόστιμα πέφτουν βροχή.

Σε αυτό το πλαίσιο η δίκη του συντρόφου Δημήτρη Δ. δεν αποτελεί απλά ένα δικαστικό ζήτημα ενός μεμονωμένου ανθρώπου με τις ένοπλες δυνάμεις, αλλά ένα καθόλα πολιτικό ζήτημα, το οποίο ξεπερνάει τις όποιες αποχρώσεις των εκάστοτε κυβερνήσεων και αποτελεί μέρος της πάλης της τάξης μας με το βαθύ κράτος και με τους σάπιους θεσμούς που το ενσαρκώνουν.

Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στο σύντροφο μας και σε όλους τους αρνητές στράτευσης που βρίσκονται στο στόχαστρο δικαστικών, στρατιωτικών και κρατικών θεσμών. Ο αγώνας τους είναι αγώνας όλης της τάξης μας.

ΠΑΥΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ ΣΤΟΥΣ ΟΛΙΚΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΜΑΣ

ΟΥΤΕ ΕΘΝΙΚΟΣ- ΟΥΤΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ,
Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΟΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ:

ΣΑΒΒΑΤΟ 24/2
στις 12.00, Αριστοτέλους με Εγνατία

ΤΡΙΤΗ 27/2
στις 09.00, στο στρατοδικείο Θεσσαλονίκης

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης - μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας
lib_exthess@hoextmail.coexm
http://www.libertasalonica.wordpress.com

πηγή : email που λάβαμε στις 20 Φεβρουάριος 17h


1 2 3 4 5 6

Οι εθνικισμοί στα βαλκάνια είναι ακόμη μία φορά σε έξαρση. Οι εκμεταλλευόμενοι έρχονται αντιμέτωποι με μεγαλύτερη υποτίμηση της ζωής τους, εργατικά κεκτημένα καταρρέουν, οι θάνατοι στα σύνορα, στρατόπεδα συγκέντρωσης και φυλακές αυξάνουν, η καταστολή σε όσους αντιστέκονται αναβαθμίζεται. Παρόλα αυτά, με αφορμή την ονομασία της γειτονικής χώρας ο εθνικός παροξυσμός ξαναχτυπά. Πολλές χιλιάδες κόσμου συσπειρώνονται στα εθνικά συλλαλητήρια σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Κάτω από την ομπρέλα αυτής της επίπλαστης εθνικής ενότητας είναι που εν τέλει οι καταπιεσμένοι μάχονται για τα συμφέροντα, την εδαφική και οικονομική κυριαρχία των αφεντικών τους. Κάτω από αυτή την ομπρέλα της εθνικής ομοψυχίας βρίσκουν χώρο και όλων των ειδών οι φασίστες να διαχύσουν τον εμετικό τους λόγο, να ξεπλυθούν και να επιτεθούν σε καταλήψεις, χώρους αγώνα και αυτοοργανωμένες δομές.

Στις 27/2 δικάζεται στο στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης ο αναρχικός ολικός αρνητής στράτευσης Δημήτρης Δ. Μέσα σε αυτή τη συγκυρία, η ολική άρνησης στράτευσης είναι μία επίκαιρη και σημαντική επιλογή αγώνα. Οι ολικοί αρνητές διώκονται για την επιλογή τους να αρνηθούν να υπηρετήσουν ένα μηχανισμό θανάτου, να υπερασπιστούν τα συμφέροντα του εθνικού και διεθνούς κεφαλαίου, να είναι «άξιοι» συνεχιστές της πατριαρχίας και της σεξιστικής νοοτροπίας που επικρατεί στην κοινωνία. Σαν αναρχικοί επιλέγουμε όχι μόνο να εναντιωθούμε, αλλά και να πολεμήσουμε τους εθνικισμούς που σπέρνουν τη διχόνοια σε ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, σε εθνικούς στρατούς που είναι έτοιμοι να αιματοκυλήσουν κάθε γωνία του πλανήτη, να καταστείλουν εξεγέρσεις, να καταναλώσουν ένα πολύ μεγάλο μερίδιο του προϋπολογισμού, να προσφέρουν αμισθί εργασία στα αφεντικά.

Όμως επειδή ο κόσμος δε χωρίζεται σε έθνη, αλλά χωρίζεται σε τάξεις απαντάμε με διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των εκμεταλλευόμενων. Ξέρουμε καλά πως εχθροί μας είναι το καπιταλιστικό σύστημα που μας εξοντώνει καθημερινά, τα κράτη που μας εξουσιάζουν και απαιτούν να είμαστε πειθήνιοι, οι ιδέες του πατριωτισμού και του εθνικισμού που μας θέλουν ενωμένους προς όφελος άλλων. Ξέρουμε επίσης πολύ καλά πως οι σύμμαχοι μας δεν περιορίζονται στα όρια ενός έθνους ή ενός κράτους. Είναι αυτοί που ανεξάρτητα με τη χώρα που προέρχονται, αναγνωρίζουν την ταξική τους θέση, οργανώνονται και πολεμούν ενάντια στα κράτη και τα αφεντικά, φτύνουν κατάμουτρα την πατριαρχία , αποδομούν και εχθρεύονται κάθε εθνικιστική μπούρδα.

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΟΛΙΚΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΔΗΜΗΤΡΗ Δ.

κάλεσμα : πυρανθός

πηγή : email που λάβαμε στις 22 Φεβρουάριος 21h


1 2 3 4 5 6

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον ολικό αρνητή Δημήτρη Δ.

…μα ο δικός μου εχθρός βρίσκεται πίσω από τους φράχτες, στην ίδια μου την πόλη και στο απέναντι στενό...

Την Τρίτη 27-02 έχει οριστεί ένα ακόμη στρατοδικείο με κατηγορούμενο τον ολικό αρνητή στράτευσης Δημήτρη Δ., ο οποίος επέλεξε να μη γίνει κομμάτι της εθνικής αυταπάτης.

Το στήσιμο στρατοδικείων και οι αθρόες ποινικές διώξεις αποτελούν πάγια τιμωρία που επιφυλάσσει το κράτος για όσους δηλώνουν την ολική και αδιαπραγμάτευτη άρνηση τους στη στράτευση, σε ένα μηχανισμό εξυπηρέτησης συμφερόντων κράτους και κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου, που ξερνά εθνικισμό και θάνατο. Σε αυτήν έρχεται να προστεθεί η χρηματοποίηση της καταστολής, με την επιβολή αλλεπάλληλων προστίμων των 6.000 ευρώ, τα οποία επιβάλλονται από στρατολογίες και εφορίες κατ' επανάληψη, ώστε να εκφοβίσουν ακόμη και εκείνους που δεν έκαναν πίσω με την πρώτη δίωξη. Η οικονομική καταστολή και η απειλή επιβολής της, παραλύει οποιονδήποτε σκέφτεται να εναντιωθεί στη θέληση του κράτους. Σε μια τέτοια κατάσταση, αυτοί που εναντιώνονται στο θεσμό του στρατού και κατ' επέκταση της στρατιωτικής θητείας είναι κάτι παραπάνω από μη επιθυμητοί. Γίνονται στόχος και πρέπει να «απαλειφθούν», να μην αποτελέσουν «υπολογίσιμη δύναμη». Έτσι, η «μητέρα πατρίδα» με το δεξί της χέρι τσακίζει ποινικά και με το αριστερό προκαλεί οικονομική ασφυξία σε όσους δεν σπεύδουν να θέσουν τη ζωή τους στις λαίμαργες διαθέσεις της.

Ο στρατός λειτουργεί ως ένας άλλος μηχανισμός διάπλασης χαρακτήρα και αντίληψης, συμπληρώνοντας και εξελίσσοντας το έργο της υποχρεωτικής σχολικής εκπαίδευσης, και απαντώντας σε συγκεκριμένες επιταγές. Η στρατιωτική εκπαίδευση - που έχει προνοηθεί να συνεχίζει άμεσα τη σχολική στην πρώιμη νεότητα - συνεχίζει να αναπαράγει την ιεραρχία και την υπακοή στον ανώτερο. Το άτομο στοιβάζεται και στοιχίζεται με τους ομοίους του σε θαλάμους και στρατόπεδα. Η προσωπικότητα, η διαφορετικότητα και η πολυμορφία τσακίζονται, ενώ η πρωτοβουλία, οι δράσεις και οι επιλογές περιορίζονται αποκλειστικά στην άκριτη εκτέλεση όποιας εντολής έρθει από τον ανώτερο, όσο παράλογη και να είναι αυτή.

Κάπως έτσι, όλοι αποστρατεύονται έχοντας ξοδέψει χρόνο από τη ζωή τους σε σωρεία αναίτιων και παράλογων απασχολήσεων, συνηθισμένοι στο να αναμένουν εντολή και να εκτελούν, ετοιμοπαράδοτοι υπάκουοι εργαζόμενοι - στρατιώτες για τις εταιρείες και τα αφεντικά, έχοντας εμπεδώσει για ακόμη μία φορά συμπεριφορές επιβολής και μάτσο κουλτούρας «ισχυρών αρσενικών ηρώων». Ακόμη και τον τελευταίο χρόνο, που η κυβέρνηση και ο υπουργός άμυνας προσπαθούν να αναδείξουν ένα πιο «ανθρώπινο» και δήθεν χρήσιμο πρόσωπο του στρατού, δε ξεγελούν κανέναν και καμιά μας. Είμαστε σίγουρες ότι ο ρόλος του στρατού παραμένει μια φονική μηχανή στην υπηρεσία κράτους και αφεντικών και τίποτα άλλο.

Η κατασκευή μίας (και όχι μόνο) «απειλής», η οποία θα καθιστά τις κοινωνικές άμυνες ευάλωτες και θα προωθεί την κήρυξη «κατάστασης έκτακτης ανάγκης» ως μοναδική και σωτήρια λύση, αποτελούσε ανέκαθεν τη σίγουρη επιλογή για την ανάδειξη του στρατού σε πρωταγωνιστή και καλοκουρδισμένο σωτήρα του έθνους. Το είδαμε άλλωστε να συμβαίνει με την στρατιωτικοποίηση της διαχείρισης του μεταναστευτικού και τη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης, αλλά και πολύ πρόσφατα, μέσω της αναβίωσης αλυτρωτικών κρεσέντο και τυχοδιωκτικών τάσεων ελλήνων νοικοκυραίων, με αφορμή το ζήτημα της ονομασίας της μακεδονίας και τη στάση της τουρκίας στο Αιγαίο (που στο κάτω κάτω ανήκει στα ψάρια του).

Θυμόμαστε πριν χρόνια ότι θα σε λέγανε υπερβολικό αν υποστήριζες ότι μια μέρα θα ξαναβλέπαμε το στρατό να παίζει σημαντικό ρόλο στο εσωτερικό, όχι μόνο της χώρας αλλά και της σύγχρονης ενωμένης Ευρώπης. Και όμως, με νομικές μεθοδεύσεις χρόνων, οικονομικές σταυροφορίες κ.ά., και τελικά, με αφορμή την απειλή της «τρομοκρατίας», το όνειρο κάποιων έγινε πραγματικότητα. Η χρήση του στρατού σαν εργαλείο εσωτερικής καταστολής δεν αποτελούσε ποτέ ένα φανταστικό σενάριο. Για την προστασία μιας ευρωπαϊκής καπιταλιστικής οικονομίας σε κρίση ο μιλιταρισμός στα σύνορα και μέσα στην χώρα αποτελεί μια σημαντική συστημική λύση. Τα τείχη όμως δεν περιορίζουν μόνο αυτούς που θα θέλανε να μπουν, αλλά περιορίζουν και την ελευθερία των μέσα. Και αυτά τα τείχη δεν χτίζονται μόνο στα μακρινά σύνορα της Ευρώπης, αλλά και μέσα στις πόλεις, στις γειτονιές, στην καθημερινότητά μας. Μέσα σε αυτά τα τείχη θα πρέπει να διασφαλίζεται η προστασία από τυχόν «επικίνδυνα» κινήματα που θα διεκδικούν το αυτονόητο.

Ούτε μία ώρα στο στρατό, ούτε ένα ευρώ στα ταμεία τους!

Δε μας είναι καθόλου γοητευτικές οι ιστορίες του κάθε τρελού στρατηλάτη, φανατικού κι εξουσιομανή που έσπειρε το θάνατο και την καταστροφή για την ικανοποίηση της λαχτάρας του (ή και των συμφερόντων του). Καμία περηφάνια δε νιώθουμε μπροστά στις σημαίες και στα μνημεία των πεσόντων ανά τον κόσμο, παρά μόνο θλίψη -και σίγουρα δεν ονειρευόμαστε να χαραχτεί το όνομα κανενός και καμίας μας σε τέτοια μνημεία.

Κι αν πολλοί θα λέγανε ότι ο πόλεμος είναι πόνος και δάκρυα, πολύ λιγότεροι θα παραδέχονταν ότι είναι λογικό κανείς να αρνείται το στρατό. Κι όμως, είναι ο ίδιος στρατός που θα κηρύξει το μίσος για όσους μένουν στην άλλη πλευρά των συνόρων και θα τους πνίξει στο Αιγαίο και τον Έβρο. Που θα μάθει στους στρατιώτες να δέχονται αδιαμαρτύρητα κάθε εντολή σήμερα, για να είναι το ίδιο πειθαρχημένοι στη δουλειά αύριο. Που «θα κάνει τα αγόρια άντρες», θα διδάξει επιπλέον σεξισμό, μισαλλοδοξία, και ρατσισμό και θα είναι στο τέλος εκεί, όταν χρειαστεί, για όποιον οι αφεντάδες βαφτίσουν «εσωτερικό εχθρό»: είτε τους μετανάστες και τις μετανάστριες είτε κάποιες και κάποιους που εξεγείρονται.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες σε όσους εναντιώνονται έμπρακτα στο θεσμό του στρατού και αρνούμαστε να συνεισφέρουμε σε αυτόν είτε με τη ληστρική φορολόγηση της εργασίας μας είτε με τα ίδια μας τα κορμιά και χρόνο από τις ζωές μας.

Καμία ποινική και οικονομική δίωξη στους ολικούς αρνητές στράτευσης!

ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ : ΣΑΒΒΑΤΟ 24/2 ΕΓΝΑΤΙΑ ΜΕ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΣΤΙΣ 12.00

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΤΡΙΤΗ 27/2 ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣ/ΚΗΣ (ΚΑΥΤΑΝΤΖΟΓΛΟΥ 1) ΣΤΙΣ 09.00

Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα Άνω Πόλης

http://anopoli.espivblogs.net/