Κυριακή 11 Μαρτίου 2018 στις 18.00
Ενάντια στην έμφυλη καταπίεση κ εκμετάλλευση θηλυκών ανθρώπινων ζώων και μη
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΜΑΡΤΙΟΥ 18.00 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
ΣΠΙΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ : ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΜΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΘΗΛΥΚΩΝ
Σε κάποιο σημείο στο μακρινό παρελθόν μας, μερικές χιλιάδες χρόνια πριν, οι πρώιμες πατριαρχικές κοινωνίες άρχισαν να αναπτύσσονται και στη συνέχεια να καθιερώνονται και να εξουσιάζουν κυριαρχώντας πάνω στις γυναίκες, στη φύση και στα ζώα. Αυτό επιτεύχθηκε μέσα από τη διαδικασία της εξημέρωσης των μη ανθρώπινων ζώων για να αποτελέσουν κεφάλαιο τροφής, ένα ζωντανό πλεόνασμα (livestock), το οποίο μπορούσε να αναπαραχθεί ελεγχόμενα και να καταναλωθεί, τη στιγμή που προέτασσαν οι ορέξεις ή οι ανάγκες του ιδιοκτήτη. Για να κατοχυρωθεί αυτή η ατομική ή και συλλογική ιδιοκτησία πάνω στα ζώα και στη γη αναπτύχθηκαν οι πατρογραμμικές σχέσεις συγγένειας και δημιουργήθηκε η δομή της οικογένειας με πυρήνα το ανδρόγυνο που σκοπός του ήταν να παράγει αγροτικά χέρια και κληρονόμους της αγροτικής γης και των ζώων.
Για να μπορέσει να μεταβιβαστεί από γενιά σε γενιά η ιδιοκτησία αλλά και το πλεόνασμα της τροφής η γυναίκα "εξημερώθηκε" και εκείνη, κλείστηκε μέσα στα όρια του οίκου και κατέστη αναπαραγωγική μηχανή. Η εκμετάλλευση και η καταπίεση έγινε η αποδεκτή αρχή που διέπει το οικοδόμημα πάνω στο όποιο οι κυρίαρχοι άνδρες οικοδομούσαν έναν ωφελιμιστικό -προς τους ίδιους και τις εκκολαπτόμενες αξίες της κυριαρχίας- πολιτισμό που δεν διέκρινε γυναικεία δικαιώματα, δικαιώματα ζώων και σεβασμό στο περιβάλλον. Έναν πολιτισμό βασισμένο στην ισχύ του δυνατού, στη βία, στην εξουσιολαγνεία, την απληστία, την καταπίεση του αδύναμου και του διαφορετικού, την εκμετάλλευση και την αποδόμηση των δικαιωμάτων όλων των υπολοίπων μη λευκών, μη ανδρών και τελικά μη πλούσιων, είτε αφορούσε γυναίκες και ζώα είτε ολόκληρους λαούς με διαφορετικές παραδόσεις, διαφορετικά ήθη και έθιμα.
Κανένας σεβασμός στο διαφορετικό ωσάν η γη και οτιδήποτε ανήκε στη σφαίρα επιρροής του αρσενικού να ανήκε αποκλειστικά σε αυτόν, να είχε δημιουργηθεί για αυτόν, όπως βολεμένα υποστηρίζει και η βίβλος, που με το πέρασμα των αιώνων έγινε και η επικρατούσα κουλτούρα και θρησκεία πολλών λαών που διέπονταν και ενισχύονταν από την αρχή της συνεχούς και αστείρευτης εκμετάλλευσης.
Σε αυτόν τον πατριαρχικό πολιτισμό της εκμετάλλευσης, τα θηλυκά ανθρώπινα -και μη- ζώα είναι μια μηχανή παραγωγής. Μια μηχανή παραγωγής είτε απογόνων και ηδονής, είτε κύρους και ναρκισσιστικής αυταρέσκειας, είτε γαλακτοπαραγωγική και κρεατοπαραγωγική μηχανή.
Μηχανές, εκεί έχουν καταντήσει οι ζωές των θηλυκών όντων του πλανήτη. Εκεί σταματάει το δικαίωμα στη ζωή, στην ελευθερία στο σεβασμό, στην αυτανάπτυξη και αυτοπραγμάτωση. Τα θηλυκά έχασαν την αυτεξουσία τους ως όντα μέσα από τη συνεχή υποβάθμιση τους ως εργαλεία, σκεύη και μηχανές.
Οι γυναίκες ανήκουν στον πατέρα, στον αδελφό, στο σύζυγο, στον άνδρα, ο,τι ρόλο και να παίζει αυτός στη ζωή της γυναίκας ανάλογα με την κάθε κοινωνία και τα ήθη της. Τα θηλυκά μη ανθρώπινα ζώα είναι αντικείμενα χωρίς κανένα δικαίωμα στο σώμα τους, στα παιδιά τους, το γάλα τους και το κρέας τους. Η ύπαρξη τους, προσχεδιασμένη για βιομηχανικές φάρμες ή μικρές κτηνοτροφικές μονάδες, ανήκουν στον κυρίαρχο άνδρα που τις μετατρέπει σε κεφάλαιο για τον ίδιο.
Όλα τα θηλυκά ζώα ανθρώπινα και μη υποβάλλονται στη συνεχή καταπάτηση του στοιχειώδους δικαιώματος της αυτοδιάθεσης τους. Ο βιασμός απειλεί τα θηλυκά σε όλο το φάσμα της ζωής τους και σε πολλές κοινωνίες είναι και δικαίωμα του συζύγου. Οι αγελάδες βιάζονται συστηματικά για να τους κλέβουν τα παιδιά τους ως μοσχαράκια γάλακτος και το γάλα τους, που το έχουν μετατρέψει μέσα από συστηματική πλύση εγκεφάλου σε προϊόν μεγάλης διατροφικής αξίας, ενώ σύγχρονες έρευνες αποδεικνύουν ότι είναι εξαιρετικά επιβλαβές για τον άνθρωπο.
Τα θηλυκά μη ανθρώπινα ζώα δεν έχουν δικαίωμα στη ζωή, η ζωή τους είναι κλεμμένη από την ώρα που θα γεννηθούν. Αντιμετωπίζονται ως άψυχα εργαλεία για το κεφάλαιο, τη βιομηχανία και την πλουτοκρατία. Η μητρότητα, που στοχευμένα πάλι δήθεν ιεροποιείται για το θηλυκό του ανθρώπου, για τα υπόλοιπα θηλυκά ζώα είναι παραγωγή. Το δικαίωμα στη μητρότητα για τα μη ανθρώπινα ζώα δεν υφίσταται, τα μωρά τους δεν θα μεγαλώσουν όπως τα παιδιά του ανθρώπου με εξασφαλισμένα δικαιώματα, τα μωρά τους δεν έχουν δικαίωμα στη ζωή, τα μωρά τους είναι χρήμα. Κανένα δικαίωμα δεν έχουν οι στοιβαγμένες αγελαδίτσες να θηλάσουν τα μωρά τους, τους τα κλέβουν με το πρώτο κλάμα μην τυχόν και χάσουν το πρωτόγαλα ή μειώσουν τη παραγωγή του γάλακτος και εάν είναι θηλυκά, θα ζήσουν για να μπουν στην γραμμή παραγωγής ενώ αν είναι αρσενικά θα πάνε στο σφαγείο. Οι στοιβαγμένες στα συρμάτινα κλουβιά τους γουρουνίτσες δεν έχουν δικαίωμα να είναι στο ίδιο χώρο με τα γουρουνάκια τους ώστε να τα θηλάσουν, μην τυχόν και κουνηθούν και χάσουν κανένα γραμμάριο στη διάρκεια της κίνησης, μένουν εκεί ακίνητες, ανήμπορες να κινηθούν ενώ τα γουρουνάκια προσπαθούν να νοιώσουν την μανούλα τους παρά την απόσταση του κλωβού που τα χωρίζει. Οι κότες στα κοτέτσια γεννούν αυγά που εξαφανίζονται, αυγά που δεν τα βλέπουν ποτέ να γίνονται κοτοπουλάκια και όσα γίνονται, τους τα κλέβουν για να γίνουν κότες ή να συνθλιβούν ζωντανά -ως άχρηστα για παραγωγή αρσενικά- στις κρεατομηχανές και να καταλήξουν ζωοτροφές που ταΐζουμε τα κατοικίδια μας και άλλα προϊόντα που κανένας καταναλωτής δεν ενημερώνεται από που προέρχονται.
Οι γυναίκες του ανθρώπινου είδους υφίστανται παρόμοιας ποιότητας βία με άλλους όρους όλη τους τη ζωή. Μεγαλώνουν για να είναι σέξι θηλυκά που θα καταφέρουν να κερδίσουν το ισχυρό αρσενικό. Η αρρωστημένη πεποίθηση της ανδροκρατικής προσέγγισης ότι η νεαρή γυναίκα που πλασάρεται σαν εξιδανικευμένο προϊόν ηδονής έτοιμο να εκπληρώσει τις σεξουαλικές επιθυμίες του άνδρα καταναλωτή, τον κάνει να επισκέπτεται έναν οίκο ανοχής, όπως και ένας άνθρωπος με το ωραίο οπτικό ερέθισμα μιας βιτρίνας ενός pet shop , αγοράζει - εξαγοράζει
μια συντροφιά, είτε για να διακοσμήσει το σπίτι του, είτε για να τονίσει την εικόνα του και το
κοινωνικό του status. Αυτά οδηγούν στα φαινόμενα του γυναικείου trafficking και του pet trafficking. To πρώτο αφορά την εμπορία ανθρώπων-γυναικών για την σεξουαλική τους εκμετάλλευση συνήθως χωρίς τη συναίνεση τους, ή ορισμένες φορές όταν η συναίνεση τους έχει προκύψει από ανάγκη και το δεύτερο στην εμπορία ζώων και την πώληση τους σε επιχειρήσεις. Και στα δύο φαινόμενα υπάρχουν διακινητές που έχουν οικονομικό συμφέρον από ζωντανά όντα και τα μεταχειρίζονται ως αντικείμενα.
Δεν υπάρχει άλλη ιδιότητα πιο σημαντική για τη γυναίκα από την ομορφιά: η εξυπνάδα, η ευφυΐα, η κριτική σκέψη, η δύναμη, η ταχύτητα και άλλα ταλέντα είναι κυρίως ιδιότητες και προνόμια που πρέπει να αποδίδονται σε αρσενικά όντα. Τα θηλυκά όντα αρκεί να είναι όμορφα και υγιή για να δίνουν καλούς απογόνους στον κυρίαρχο άνδρα εξασφαλίζοντας του την αναπαραγωγή του έθνους και της φυλής, την ευλαβική υποταγή στην εντολή "αυξάνεσθε και πληθύνεσθε". Όσες από εμάς επέλεξαν να αφιερώσουν κομμάτι από τη ζωή τους για τη φροντίδα και την υπεράσπιση των μη ανθρώπινων ζώων, στοχοποιήθηκαν πολλαπλά ως «γυναίκες που ατύχησαν στη ζωή», και «έμειναν στο ράφι» ή «ασχολήθηκαν με τα ζώα επειδή δεν έχουν παιδιά»… ή επειδή απλά αρνήθηκαν να δεσμεύσουν τη ζωή τους σε σχέσεις ή γάμους, χαρακτηρίστηκαν και χαρακτηρίζονται ως δυσλειτουργικές στην επικοινωνία, «τρελές», «αντικοινωνικές», «γεροντοκόρες». Η αυτοδιάθεση δεν είναι αυτονόητο δικαίωμα για τις γυναίκες. Για όσες ήταν και για όσες το διεκδίκησαν ο εμπαιγμός και ο κατατρεγμός ήταν δεδομένοι και ποικιλόμορφοι ανάλογα τη τάξη και το κατεστημένο της εποχής.
Ήδη από τον 16ο και 17ο αιώνα σε όλη την Ευρώπη, οι γυναίκες διώκονταν κατά εκατοντάδες χιλιάδες και εκτελούνταν ως μάγισσες. Το γενικό πρόσταγμα το έδινε η εκκλησία και στη συνέχεια οι γιατροί και οι κρατικοί υπάλληλοι έβγαζαν το πόρισμα και δρομολογούσαν τις μαζικές εκτελέσεις.
Οι γυναίκες που στοχοποιούνταν ως μάγισσες, ήταν γυναίκες κατά κύριο λόγο φτωχές, που δούλευαν ως εργάτριες γης ενώ οι δήμιοί τους ήταν μέλη του κλήρου, τσιφλικάδες και σε κάθε περίπτωση άνθρωποι ανώτερων κοινωνικών τάξεων. Από τότε, το είδος που έπρεπε να εξοντωθεί ήταν ανθρώπινα θηλυκά, ενώ αντίθετα άνδρες που ήδη εξασκούσαν τη «θεραπευτική μαγεία» ως επάγγελμα δεν εκτελέστηκαν ποτέ, γιατί ο στόχος ήταν και πάλι οι γυναίκες. Με την ανάδυση του καπιταλισμού, της μισθωτής εργασίας και της αστικοποίησης το κυνήγι των μαγισσών ήταν ένα εργαλείο για την καθυπόταξη των ανεξάρτητων κοινωνικά, σεξουαλικά και οικονομικά γυναικών, που αποτελούσαν απειλή για την θεμελίωση της πυρηνικής οικογένειας και την κραταιή αντίληψη ότι οι γυναίκες ανήκαν στους πατεράδες, τους αδελφούς και τους άνδρες τους.
Γυναίκες, κότες, κατσίκες, αγελάδες, πάπιες, γουρούνες
είμαστε όλες ζώα, είμαστε όλες ίσες.
Ο ζυγός της πατριαρχίας πρέπει να παταχθεί και μαζί με αυτόν το κατάπτυστο τεχνοβιομηχανικό, ανθρωποκεντρικό, καπιταλιστικό, άνισο μοντέλο πολιτισμού που δημιούργησε.
ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΕΜΑΣ.
ΣΤΑ ΘΗΛΥΚΑ ΟΝΤΑ Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΗ
Αναρχικ@/αντισπισιστικ@