kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 35 της Μόριας

Αλληλεγγύη με τους Διωκόμενους Μετανάστες της Μόριας και της Πέτρου Ράλλη

Αλληλεγγύη με τους Διωκόμενους Μετανάστες της Μόριας και της Πέτρου Ράλλη

Τα κέντρα κράτησης μεταναστών αποτελούν κεντρικά σημεία υποτίμησης, πειθάρχησης και καταστολής των μεταναστευτικών πληθυσμών. Η οποιαδήποτε άρνηση αυτής της συνθήκης αντιμετωπίζεται με τη βίαιη αστυνομική παρέμβαση και ολοκληρώνεται μέσα από ένα σύστημα διοικητικών και ποινικών κυρώσεων.

Στις 20 και 27 Απριλίου και στις 11 Μαΐου σε Χίο και Αθήνα έχουν οριστεί δικαστήρια για τρεις διαφορετικές υποθέσεις όπου μετανάστες κρατούμενοι αφού δέχθηκαν την αναίτια αστυνομική βία βρίσκονται αντιμέτωποι με κακουργηματικές κατηγορίες.

Κανένας μετανάστης μόνος του απέναντι στην δικαστική τρομοκρατία.

Για ένα κόσμο ισότητας, ελευθερίας, αλληλεγγύης.

Δράσεις Αλληλεγγύης:

Πορεία - Τρίτη 17/04 στις 18.00 στην Πλατεία Σαπφούς (Μυτιλήνη)

Συγκέντρωση - Παρασκευή 20/04/ στις 10:00 στα Δικαστήρια (Χίος)

Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους 35 Διωκόμενους Μετανάστες της Μόριας

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1586544/

Από την πιο μικρή αντίσταση μέχρι την πιο βίαιη εξέγερση . . Αλληλεγγύη στους μετανάστες και τις μετανάστριες

Από την πιο μικρή αντίσταση μέχρι την πιο βίαιη εξέγερση . .

Αλληλεγγύη στους μετανάστες και τις μετανάστριες

Στις 31 Μάιου, οκτώ μετανάστες από την Αλγερία, φυλακισμένοι στην Πέτρου Ράλλη, μαζεύονται στην πόρτα του διαδρόμου των κελιών τους για να ρωτήσουν για χιλιοστή φορά τι γίνεται με την κατάσταση τους, τα χαρτιά τους και πότε θα βγουν. Η συγκέντρωσή τους και οι λογικές τους απαιτήσεις ενεργοποιούν το φασιστικό μίσος των κρατικών ανθρωποφυλάκων. Οι μπάτσοι επεμβαίνουν, χτυπάνε ανελέητα τους μετανάστες και αποχωρούν. Λίγο πιο μετά, εισέρχονται ξανά και κουβαλάνε έξω από τα κρατητήρια σώματα μεταναστών που έχουν λιποθυμήσει από το ξύλο. Τους συλλαμβάνουν και τους κατηγορούν για οργανωμένη στάση κρατουμένων και επίθεση στους δεσμοφύλακες με αυτοσχέδια όπλα. Από την διοικητική φυλακή της Πέτρου Ράλλη, όπου και κρατιούνται λόγω εγγράφων, τους διασκορπίζουν σε ποινικές φυλακές.

Λίγες μέρες πιο μετά, στην Μυτιλήνη, στο κέντρο κράτησης μεταναστών, λαμβάνει μέρος μια «επανάσταση» όπως την χαρακτήρισαν κάποιοι από τους συμμετέχοντες. Χιλιάδες μετανάστες, κυρίως από τις χώρες της αφρικανικής ηπείρου, ξεσηκώνονται και διαμαρτύρονται για τις συνθήκες κράτησής τους, απαιτούν την απελευθέρωση όσων βρίσκονται εκεί πολύ καιρό, απαιτούν να μάθουν επιτέλους τι γίνεται με την κατάστασή τους. Μπάτσοι όλων των ειδών μαζεύονται έξω από το κέντρο, προβοκάρουν και ξεκινάει μια πολύωρη σύγκρουση όπου οι μετανάστες απαντούν στις προκλήσεις των μπάτσων και την βία που υφίστανται τόσο καιρό, βάζουν φωτιά στους δρόμους και δείχνουν ότι η ανοχή τους σε αυτήν την απαράδεχτη κατάσταση έχει φτάσει στα όρια.
Οι συγκρούσεις τελειώνουν και κάποιες ώρες μετά ακολουθεί ένα πραγματικό μακελειό. Η ΕΛ.ΑΣ και τα αρμόδια υπουργεία καταστρώνουν ένα αιματηρό σχέδιο αντίποινων για την εξέγερση. Πλοία με διμοιρίες καταφθάνουν στην Μυτιλήνη και περικυκλώνουν το κέντρο κράτησης. Στη στρατιωτικοποιημένη φαβέλα-φυλακή της Μόριας, η τεράστια κοινότητα των χιλιάδων έγκλειστων μεταναστριών και μεταναστών γίνεται έρμαιο στις σαδιστικές ορέξεις του δημοκρατικού-αστικού στρατού. Οι μπότες των ΥΑΤ-ΥΜΕΤ εισβάλουν, δακρυγόνα πετιούνται μέσα στα κοντέινερ για να προκαλέσουν πανικό και ασφυξία και να αναγκάσουν τον κόσμο να βγει έξω. Κατά την εισβολή τους καταστρέφουν αυτά τα ελάχιστα δείγματα στέγασης. Από την μανία τους δεν γλιτώνουν ούτε έγκυες γυναίκες. Κουκουλοφόροι με εθνόσημα λιώνουν στο έδαφος άοπλους μετανάστες που παρακαλούν για το τέλος του βασανισμού τους. Συλλαμβάνουν 35 μετανάστες και τους μεταφέρουν ξυπόλυτους στα δικαστήρια όπου τους κατηγορούν ως υπαίτιους και συμμέτοχους στην εξέγερση.

Οι έγκλειστες των κολαστηρίων και των κέντρων κράτησης, μόνο οικιοθελώς δεν έχουν βρεθεί σε αυτόν τον τόπο. Πολλοί έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στις συνθήκες που προκαλεί ο επεκτατισμός των «ανεπτυγμένων» κρατών, μαζί με αυτά και η ελλάδα, που είτε με άμεσες στρατιωτικές επεμβάσεις, είτε με την στήριξη εγκληματικών δικτατοριών - μοναρχιών και την εγκαθίδρυση κρατών - προτεκτοράτα σε όλο τον κόσμο, με την επιβολή οικονομικής ασφυξίας, την διακοπή διάθεσης πόρων, την απομύζηση φυσικών πόρων και την μετατροπή ολόκληρων πληθυσμών σε εργάτες - σκλάβους των διαφόρων πολυεθνικών εταιριών, με την καταστροφή τεράστιων οικοσυστημάτων που αποτελούσαν τον χώρο επιβίωσης και δράσης «τριτοκοσμικών», με την δημιουργία, διάχυση, οικονομική και μη στήριξη ρατσιστικών και φομενταλιστικών ιδεών. Έτσι λοιπόν οι εξουσιαστές του πλανήτη ανοίγουν πολέμους που μετέπειτα χρησιμοποιούν για να γενικεύεται το καθεστώς εξαίρεσης απέναντι στα μεταναστευτικά «ρεύματα» και τους πολιτικούς εχθρούς τους.

H ελλαδική επικράτεια, με την πάροδο του χρόνου και την όξυνση των συνθηκών στην Μέση Ανατολή, έχει αποτελέσει ένα από τα κεντρικότερα σημεία προσέλευσης των μεταναστών, στην προσπάθειά τους να εισέλθουν στην Ευρώπη του πολυπολιτισμού, της ισότητας, των ευκαιριών. Και το ελληνικό κράτος, στην διάρκεια της μεταναστευτικής κρίσης, αδρόμενο των συνθηκών και με την αθρόα εισροή ευρωπαϊκών κονδυλίων σάρωσε με ένα σμπάρο, ένα σμήνος τρυγονιών. Ενίσχυσε ιδεολογικά και υλικά τον εθνικισμό, τον ρατσισμό και τον φασισμό, το ρεύμα εκείνο που του επιτρέπει την επιβολή και την διατήρησή του. Έτσι, μεγάλο μέρος των ελλήνων επέλεξε να απελευθερώσει την ναζιστική μαυρίλα που κατέπνιγε πίσω από τα ψηφοδέλτια των κομμάτων των διάφορων μπλε αποχρώσεων, οργάνωσε.. επιτροπές κατοίκων και ξεχύθηκε στον δρόμο ενάντια σε κάθε τι «μη-ελληνικό». Σε μία σχέση αλληλονομιμοποίησης της φοβικής βίας, με την πρόφαση του ναρκεμπόριου και του λαθρεμπόριου, το κράτος διώκει μαζικά μετανάστες στις μητροπόλεις (Σχέδιο «Ξένιος Δίας», κτλ), οργανώνει δολοφονίες οικογενειών στο Αιγαίο, και ανοίγει παζάρια με τους «εταίρους» του, λογαριάζοντας ανθρώπους με λογιστικά κριτήρια. Μπαίνει σε διαπραγματεύσεις που καταλήγουν στο χτίσιμο και την ενίσχυση των υπαρχουσών στρατιωτικοποιήμενων υποδομών, προφασιζόμενο την προσωρινή παραμονή των μεταναστών, αλλά στην ουσία δημιουργώντας ένα καθεστώς μόνιμης διαβίωσης σε τρισάθλια κατάσταση για δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους.

Οι εξεγέρσεις, είναι η απόδειξη ότι ο δρόμος της αντίστασης είναι ο μοναδικός δρόμος που θα κατεβάσει από το κατεστημένο τα διάφορα προσωπεία του και θα το αφήσει άδειο, σε όλη του τη σαπίλα. Υπενθυμίζει σε όσους προσπαθούν να το αποκρύψουν ότι κάθε άνθρωπος είναι στο βαθμό του εφικτού χειριστής της καταστάσεώς του. Ότι η σπίθα της αντίδρασης βρίσκεται παντού και είναι αρκετή για να πυροδοτήσει εξεγέρσεις, απέναντι σε όσους μετράνε ψυχές και σώματα, σε μία αριθμητική πρόοδο με σκοπό το κέρδος. Οι άμεσα εμπλεκόμενες, οι κατατρεγμένοι, οι μάρτυρες του κρατικού επεκτατισμού, είναι αυτές που εκ προοιμίου, εκ πεποιθήσεως, από την αντίσταση στο καθεστώς που διέλυσε τις οικογένειες και τις εκδίωξε από τους τόπους τους, αλλά και με την στάση τους στα κέντρα φιλοξενίας της Ευρώπης-φρούριο, έχουν δείξει ότι αντιτίθενται σε όλες τις λογικές διαχείρισης τους όσο ανθρωπιστικές και αν παρουσιάζονται.

Κι όταν όμως οι μετανάστες βρίσκουν καταφύγιο στις καταλήψεις και σε κινήματα, όταν πλέον δεν ζουν έγκλειστοι στην εξορία των νησιών, έξω από τις πόλεις, τότε το κράτος απλώνει το αριστερό του χέρι. Eισχωρεί μέσα σε κοινότητες μεταναστών, τις καταλήψεις και τις αντιρατσιστικές οργανώσεις και καλλιεργεί την κυβερνητική γραμμή. Αφομοιώνει ηγετικές προσωπικότητες και άτομα από τις κοινότητες τους. Bάζει τα όρια του υπενθυμίζοντας δια στόματος πρόθυμων φιλο-καθεστωτικών και ΜΚΟ, ότι οι μετανάστες είναι καλοί αρκεί να είναι θύματα, αρκεί να μην διεκδικούν την ελευθερία τους με βία, με ωμή αντι-βία. Οι μετανάστες είναι καλοί άρκει να ελέγχονται από «πολιτικοποιημένους» ντόπιους ή από ειδικούς, αρκεί να μην εμπλέκονται με τους αναρχικούς και τους «μπαχαλάκηδες». Το δόγμα της «αντι-εξέγερσης» είναι κομμάτι της κρατικής μεταναστευτικής πολιτικής και είναι το σαμποτάζ στην προοπτική αυτονόμησης και αυτοκαθορισμού των μεταναστών/τριών δίχως τις καθεστωτικές εξαρτήσεις.
Η συγκρότηση μεταναστευτικών οριζόντιων πολιτικών κοινοτήτων και κινημάτων, σε αντιπαράθεση με το κράτος, αποτελεί όρο για την συντριβή της ρατσιστικής πολιτικής και αναπόσπαστο κομμάτι για την συνολική χειραφέτηση των καταπιεσμένων.

Ζούμε μαζί αγωνιζόμαστε μαζί ενάντια στο κράτος και την καταστολή

Λευτεριά στους λαούς της μέσης Ανατολής και της Αφρικής

Μέχρι το γκρέμισμα και της τελευταίας φυλακής

Αλληλεγγύη σε όσα αντιστέκονται

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

ΤΩΝ 35 της ΜΟΡΙΑΣ & ΤΩΝ 8 της Π. ΡΑΛΛΗ

Όλοι όλες στην πορεία αλληλεγγύης που διοργανώνεται από τον συντονισμό συλλογικοτήτων και ατόμων ενάντια στα κέντρα κράτησης το Σάββατο 14/04, 12:00, Μοναστηράκι

Συγκέντρωση αλληλεγγύης
στους 35 της Μόριας στα δικαστήρια της Χίου 20/4 στις 9:00 και
στους 8 της Πέτρου Ράλλη στα δικαστήρια της Ευελπίδων στις 27/4 στις 8:00

Συντρόφια από την Κοινότητα Καταλήψεων Κουκακίου

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1586548/