kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων στις Δομές Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ

Οι εργαζόμενοι/ες στις Δομές Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων της ΑΡΣΙΣ (Πυλαία, Ωραιόκαστρο, Ταγαράδες) έχουν κυριολεκτικά εξαναγκαστεί να προσφέρουν την εργασία τους «εθελοντικά», καθώς παρέμεναν για μήνες απλήρωτοι. Όλο αυτό το διάστημα, παρότι παρείχαν κανονικά τις υπηρεσίες τους όπως ακριβώς ορίζει η σύμβαση εργασίας τους και πραγματοποίησαν σειρά συναντήσεων με την εργοδοσία διεκδικώντας την αποπληρωμή των δεδουλευμένων τους, αλλά και την στο εξής ομαλή εκταμίευση της χρηματοδότησης των δομών στις οποίες εργάζονται, η μοναδική απάντηση ήταν πως δεν υπάρχουν χρήματα και μοναδικός υπαίτιος για τις καθυστερήσεις είναι το υπουργείο Οικονομικών. Σε παρόμοια συνθήκη βρίσκονται εργαζόμενοι/ες της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ και στις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδας , όπου υπάρχουν αντίστοιχες δομές φιλοξενίας (Αθήνα, Αλεξανδρούπολη, Βόλο).

Το συγκεκριμένο παράδειγμα, είναι χαρακτηριστικό των γενικότερων εργασιακών συνθηκών που επικρατούν στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις: απλήρωτες υπερωρίες, «μπλοκάκι» αντί για ασφάλιση, αναγκαστικός «εθελοντισμός», 3μηνες συμβάσεις και ηθικοί εκβιασμοί στο όνομα μιας αμφιλεγόμενης «φιλανθρωπίας». Στο όνομα της υποτιθέμενης «κοινωνικής προσφοράς» επιτελούνται συστηματικά σφοδρές καταπατήσεις της εργατικής νομοθεσίας (συνεχόμενες υπερωρίες, δουλειά τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες ή ακόμη και απλήρωτη εργασία για μεγάλα χρονικά διαστήματα), που κρύβονται πίσω από την ταμπέλα του εθελοντισμού. Αυτό που τείνει να «ξεχνάει» επιμελώς η εκάστοτε εργοδοσία είναι πως πρόκειται για εργαζόμενους/ες και όχι για εθελοντές. Εκμεταλλευόμενοι την ηθική δέσμευση των εργαζομένων απέναντι στους εξυπηρετούμενους, τα αφεντικά πατούν ακριβώς πάνω σε αυτή τη σχέση και χρησιμοποιούν τον εκάστοτε εξυπηρετούμενο (στην παρούσα περίπτωση τους ασυνόδευτους ανήλικους) ως μέσο πίεσης για να αποτρέψουν τον οποιοδήποτε διεκδικητικό αγώνα. Οι οργανώσεις «υπεράσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων» φαίνεται ότι σέβονται τα δικαιώματα όλων πέρα από αυτούς που δουλεύουν σε αυτές.

Ας επιστρέψουμε όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση, στη συγκεκριμένη ΜΚΟ. Βασικό επιχείρημα της εργοδοσίας για την σταθερή καθυστέρηση των δεδουλευμένων είναι η μη ρευστοποίηση των κονδυλίων για το συγκεκριμένο πρόγραμμα, η μη έγκαιρη καταβολή δηλαδή των χρηματοδοτήσεων από τον χρηματοδότη φορέα, που στην προκειμένη περίπτωση είναι το Υπουργείο Οικονομικών. Από τον Αύγουστο του 2017 οπότε οι ξενώνες εντάχθηκαν στο πρόγραμμα AMIF υπάρχουν συνεχείς καθυστερήσεις στην καταβολή των μισθών και γενικότερα στη χρηματοδότηση. Τι ισχύει όμως αναφορικά με την καθυστέρηση της χρηματοδότησης; Ο μόνος υπόχρεος έναντι των εργαζομένων είναι ο εργοδότης, δηλαδή η διοίκηση της ΜΚΟ, η οποία και οφείλει να καταβάλλει έγκαιρα τη μισθοδοσία τους, ανεξαρτήτως της ροής χρηματοδότησης. Το πώς θα ρυθμιστεί κάτι τέτοιο είναι ζήτημα της εργοδοσίας και όχι των εργαζόμενων, οι οποίοι παρέχουν κανονικά την εργασία τους και δικαιούται να αμείβεται κανονικά. Εξάλλου, είναι αστείο να θεωρείται πως δεν υπάρχουν χρήματα στις ΜΚΟ που ασχολούνται με «το μεταναστευτικό», με την περίσσια των χρημάτων που ρέουν σε αυτό το τεράστιο πλυντήριο συνειδήσεων (ευρωπαϊκά κονδύλια και κρατικές επιδοτήσεις). Σε κάθε περίπτωση όμως, το ότι δεν υπάρχουν τα χρήματα για να λειτουργήσει μια δομή δεν είναι ευθύνη των απλήρωτων εργαζομένων, αλλά της διοίκησης που έχει αναλάβει την υλοποίηση του εκάστοτε έργου. Και μπορεί σήμερα να συμβαίνει σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, αλλά αυτή η πάγια τακτική των ΜΚΟ, αύριο θα αφορά όλο και μεγαλύτερες μερίδες εργαζομένων. Αν λοιπόν θέλουμε να υπερασπιστούν αποτελεσματικά τα κοινά μας συμφέροντα, πρέπει να ξεπεράσουμε διαχωρισμούς που προκύπτουν από τα διαφορετικά προγράμματα στα οποία ανήκουμε ή τις διαφορετικές ΜΚΟ στις οποίες εργαζόμαστε και να υπερασπιστούμε συλλογικά τα δικαιώματα μας, να προτάξουμε τα κοινά μας αιτήματα.

Ως Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στο χώρο της ψυχικής υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας, δε μπορούμε παρά να δηλώσουμε την αμέριστη και αδιαπραγμάτευτη αλληλεγγύη μας στον αγώνα των εργαζομένων της ΑΡΣΙΣ που έχουν ξεκινήσει επίσχεση εργασίας (από 28/3 η δομή των Ταγαράδων και από 2/4 η δομή του Ωραιοκάστρου) και να τους στηρίξουμε ενεργά στη δίκαιη διεκδίκησή τους. Αξίζει εδώ να σημειώσουμε πως η κίνηση τους αυτή δεν έχει σκοπό να ασκήσει πίεση στους ανήλικους χρήστες της δομής, αλλά στην εργοδοσία και γι' αυτό το λόγο λειτουργούν με προσωπικό ασφαλείας.

Τασσόμαστε, λοιπόν, σε κοινό μέτωπο αγώνα για την αξιοπρέπεια όλων μας, υπερασπιζόμενοι/ες συλλογικά και αποφασιστικά τα εργατικά μας συμφέροντα απέναντι σε αυτά των αφεντικών, ξεκάθαρα ενάντια στις λογικές και πρακτικές της φιλανθρωπίας και του εθελοντισμού που προωθούν οι ΜΚΟ. Με όπλο μας την αλληλεγγύη οργανωνόμαστε αδιαμεσολάβητα και δεν αφήνουμε κανέναν/καμία μόνο/η απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΩΝ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΤΗΣ ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ

ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΚΕΡΑΙΟ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ ΤΟΥΣ

ΑΜΕΣΗ ΟΜΑΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΕΩΝ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ

Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον χώρο της Ψυχικής Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας (psyxexoswmateiexo@riseupex.net)

πηγή : email που λάβαμε στις 17 Απρίλιος 11h