Τετάρτη 9 Μαίου 2018 στις 18.00
Προσυγκέντρωση-μοτοπορεία για την 9 Μάη, Ημέρα Αντιφασιστικής Νίκης
Ζήτω η 9η Μάη και η Αντιφασιστική Νίκη των Λαών!
Ο αγώνας ενάντια σε ιμπεριαλισμό, φασισμό, καπιταλιστική εκμετάλλευση συνεχίζεται!
Στις 9 Μαΐου 1945, ώρα 0:43 π.μ., στο προάστιο Κάρλσχορστ του Βερολίνου, υπογράφεται η άνευ όρων συνθηκολόγηση της ναζιστικής Γερμανίας. Λίγες μέρες πριν, στις 30 Απρίλη του 1945, ο Κόκκινος Στρατός καταλάμβανε τη γερμανική πρωτεύουσα. Η κόκκινη σημαία καρφώνονταν στο Ράιχσταγκ και ο ηγέτης του ναζιστικού ανοσιουργήματος, Αδόλφος Χίτλερ, έδινε τέλος στη ζωή του, λίγο προτού οι πρώτοι σοβιετικοί στρατιώτες προσεγγίσουν το καταφύγιο της καγκελαρίας όπου κρυβόταν. Εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο, από το Βερολίνο μέχρι την Αθήνα και από το Στάλινγκραντ μέχρι το Λονδίνο θα πληροφορηθούν με ενθουσιασμό, χαρά και ανακούφιση την είδηση.
Η 9η Μαΐου θα μετατραπεί σε μια μέρα αιώνιας μνήμης των θυσιών του αντιφασιστικού αγώνα των λαών, μια μέρα συνώνυμο της ελπίδας που δημιουργήθηκε για μια νέα σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας, πολύ διαφορετική από τη φρίκη του πολέμου και της ναζιστικής - φασιστικής θηριωδίας που για χρόνια ολόκληρα κυριάρχησε στη ζωή του παγκόσμιου προλεταριάτου. Οι λαοί ήταν αυτοί που με το όπλο στο χέρι και αποτίοντας βαρύ φόρο αίματος είχαν κερδίσει τον πόλεμο και το δικαίωμα στην ειρήνη και δεν φαίνονταν διατεθειμένοι να συμβιβαστούν ούτε με την πρότερα κατάσταση...
Όμως και οι αιτίες που είχαν εν πολλοίς δημιουργήσει τον Β' ΠΠ και το φαινόμενο του ναζισμού - φασισμού δεν είχαν πάψει να υπάρχουν: Οι ιμπεριαλιστικοί επεκτατικοί σχεδιασμοί και οι αναμεταξύ τους ανταγωνισμοί, ο αντικομμουνισμός και το μίσος προς κάθε τι ανταγωνιστικό προς το υπάρχον, ο στόχος της διάλυσης της ΕΣΣΔ και της εναλλακτικής που συμβόλιζε, η ανάγκη καθυπόταξης των εργατικών κινημάτων και διεκδικήσεων σε κάθε γωνιά του πλανήτη δήλωναν παρόντες. Πριν καλά καλά τελειώσει ο μεγάλος πόλεμος, ένας δεύτερος άρχιζε και ήταν πόλεμος εσωτερικός και εξωτερικός για τις δυνάμεις του διεθνούς καπιταλισμού. Κάθε ριζοσπαστική φωνή, κάθε εργατική ή δημοκρατική διεκδίκηση έπρεπε να τσακιστεί. Κάθε εθνικοαπελευθερωτικό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στις χώρες του Τρίτου Κόσμου έπρεπε να ηττηθεί ολοκληρωτικά. Στην Ασία, τη Μέση Ανατολή, την Αφρική κι τη Λατινική Αμερική τα όπλα καλούνταν και πάλι να διατηρήσουν τους λαούς σε μια κυμαινόμενη κατάσταση εξάρτησης από τις παλιές προστάτιδες δυνάμεις. Στην Ιταλία αφοπλίζουν τους Παρτιζάνους, στις ΗΠΑ και αλλού αρχίζουν να κυνηγάνε τους αγωνιστές ως "πράκτορες των Ρώσων" και προδότες. Στην Ελλάδα τα Δεκεμβριανά και οι ναπάλμ στο Γράμμο και το Βίτσι αποτέλεσαν την αρχή του ελληνικού μεταπολεμικού δράματος με τις ενωμένες δυνάμεις των Αγγλοαμερικάνων, της ντόπιας αστικής τάξης, του πολιτικού τους προσωπικού -δηλαδή των δοσίλογων της Κατοχής- να δίνουν κι άλλες πολλές παραστάσεις ολοκληρωτισμού και επιβολής τις επόμενες δεκαετίες.
Σε αυτό το πλαίσιο πολύ γρήγορα επιχειρήθηκε το ξαναγράψιμο της ιστορίας, δηλαδή ο βιασμός της ιστορικής λαϊκής μνήμης, με στόχο την εμπέδωση του δόγματος της οριστικής και τελεσίδικης επικράτηση του καπιταλισμού, του λεγόμενου και "τέλους της Ιστορίας". Ο διεθνής καπιταλισμός δεν μπόρεσε ποτέ να ανεχτεί το ρόλο της Σοβιετικής Ένωσης, του Κόκκινου Στρατού, του λαϊκού παράγοντα και των παρτιζάνικων δυνάμεων στην Αντιφασιστική Νίκη. Η ταύτιση κομμουνισμού - ναζισμού περνούσε μέσα από την απόκρυψη - παραχάραξη αυτού του ρόλου χωρίς βέβαια να σταματάει εκεί. Η "θεωρία των δύο άκρων" είχε γεννηθεί για να δηλώσει τελικά ούτε λίγο ούτε πολύ (δια στόματος θεωρητικών όπως οι K Popper, F. Hayek κ.α.) ότι κάθε τι "ουτοπικό", κάθε τι που επιχειρεί να παραβιάσει την ικανότητα των μηχανισμών της αγοράς για αυτορρύθμιση οδηγεί αναπόφευκτα στην κίνηση της κοινωνίας προς τον ολοκληρωτισμό! Η ίδια η ημερομηνία της 9ης Μάη θα αποτελέσει στόχο της προσπάθειας αναθεώρησης της ιστορίας. Και κάπως έτσι, πριν λίγα χρόνια, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή "ανακάλυψε" ότι η 9η Μάη είναι η "Ημέρα της Ευρώπης" και σαν τέτοια πρέπει να καθιερωθεί. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα γεμίζουμε αφιερώματα και εκδηλώσεις πολιτιστικές και ιστορικές για την Ένωση του Χάλυβα και τα λοιπά στάδια συγκρότησης ενός ιμπεριαλιστικού καπιταλιστικού υπερεθνικού οργανισμού ο οποίος είναι κύριος υπεύθυνος για πάρα πολλά δεινά ειδικά τα τελευταία χρόνια. Επειδή 40 χρόνια μετά κάποιος θυμήθηκε ότι στις 9 Μάη του 1950, ένας υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, ο Ρομπέρ Σουμάν έκανε τη διακήρυξη για τη δημιουργία μιας "ευρωπαϊκής ομοσπονδίας"! Το ότι πέρασαν πάνω από 40 χρόνια για να ανασυρθεί από τη λήθη της ιστορίας ένα τέτοιο γεγονός και να θεωρηθεί γενέθλιο μιας τέτοιας επετείου αποδεικνύει τη σκοπιμότητα…
Αυτή η συζήτηση αποκτά ξεχωριστή σημασία και επικαιρότητα ειδικά τα τελευταία χρόνια. Η παραχάραξη της ιστορίας αποτελεί εργαλείο γενικής χρήσης όσον αφορά την καταπολέμηση -εν τη γενέσει τους- των νέων αντικαπιταλιστικών σκιρτημάτων των υποτελών σε επίπεδο σκέψης και δράσης απέναντι στις πολιτικές λιτότητας και μνημονίων. Αποτελεί όμως και ειδικό εργαλείο στα πλαίσια της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στο φόντο της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, όπου σχηματίζεται ένα τόξο θερμών αντιπαραθέσεων με βασικό υπαίτιο τον ευρωατλαντικό ιμπεριαλιστικό Άξονα. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της Ουκρανίας και ο ρόλος των ΗΠΑ - ΕΕ. Οι νόμοι και οι ντιρεκτίβες χρόνων που απαγόρευαν τα κομμουνιστικά σύμβολα και κόμματα εξισώνοντάς τα με το ναζισμό, πήραν τη μορφή απροκάλυπτης στήριξης των νεοναζί του Ευρωμαϊντάν έτσι ώστε να προκύψει το φιλοδυτικό, νεοφιλελεύθερο, ακροδεξιό καθεστώς του Κιέβου. Η λυσσαλέα επίθεση σε όποιον αντιστέκεται στους απολογητές του Μπαντέρα και των ουκρανικών SS, σε όποιον αντιστέκεται στη νέα κυρίαρχη - κρατική ιδεολογία της εθνικιστικής Ουκρανίας αποτελεί τον κανόνα με τραγικά στιγμιότυπα τη σφαγή της Οδησσού στις 2 Μάη του 2014 και την συνολικότερη επίθεση στους εξεγερμένους στο Ντονμπάς και τις Λαϊκές Δημοκρατίες που συγκρότησαν στο Λουγκάνσκ και το Ντονιέτσκ. Η ελληνική κυβέρνηση δεν άργησε καθόλου να συμπαραταχθεί με την δυτική εκστρατεία στήριξης στους νεοναζί του Κιέβου, υιοθετώντας μια στάση που ισχύει μέχρι και σήμερα. Απέσυρε προξενικές αρχές από τα ανατολικά της Ουκρανίας, σύσφιξε σχέσεις με το νέο καθεστώς, συμμετείχε στην επιβολή κυρώσεων στα πλαίσια του ουκρανικού ζητήματος, μέχρι που περιέθαλψε τραυματίες νεοναζί μισανθρωπικών ταγμάτων όπως του "Αζοφ" που επιχειρούσαν εναντίον του λαού του Ντονμπάς.
Εμείς από την πλευρά μας οφείλουμε να αντισταθούμε στην αναβίωση του φασιστικού εφιάλτη σε κάθε τόπο, στην Ουκρανία, στην Ευρώπη, στην Ελλάδα. Να αντισταθούμε στην επιχειρούμενη απονοηματοδότηση της 9ης Μάη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, διατηρώντας τη μνήμη της μεγάλης αντιφασιστικής νίκης των λαών. Η συγκέντρωση στην πρεσβεία της Ουκρανίας, μιας χώρας που αναβίωσαν τα φαντάσματα του σκοτεινού παρελθόντος με τη χορηγία των ΗΠΑ και της ΕΕ, είναι ένας σταθμός στη μεγάλη πορεία για τη διατήρηση της αντιφασιστικής μνήμης.
- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ.
- ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ.
- ΝΑ ΔΙΑΚΟΠΟΥΝ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΜΑΗ ΣΤΙΣ 19:00
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΡΕΣΒΕΙΑ: ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΣΤΙΣ 18:00
πηγή : https://www.facebook.com/events/2055149274770…
πηγή : email που λάβαμε στις 6 Μάιος 13h
Κάλεσμα για τη συγκέντρωση στην Ουκρανική πρεσβεία (09/05)
Η 9η ΜΑΗ ΕΙΝΑΙ Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΣΦΑΓΕΙΟΥ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ
"Ο φασισμός μπορεί να πολεμηθεί μονάχα σαν καπιταλισμός, σαν ο πιο αδιάντροπος, ο πιο αναιδής, ο πιο καταπιεστικός και ο πιο δόλιος καπιταλισμός. Πώς, λοιπόν, θα πει κανείς την αλήθεια για το φασισμό, που αντιστρατεύεται, αν δεν πει τίποτα ενάντια στον καπιταλισμό, που γεννάει το φασισμό;"
Μπ. Μπρεχτ
Στους δυνάστες μας δεν αρκεί μονάχα το ξεζούμισμα της εργατικής μας δύναμης, η εντατικοποίηση της εκμετάλλευσής μας. Δεν τους φτάνουν μονάχα τα υλικά υπερκέρδη που αποκτούν από την απομύζηση της εργασίας μας. Οι δυνάστες μας θέλουν να βάλουν χέρι και στα μυαλά μας, προσπαθούν να επιβάλουν τη σιδερένια μπότα τους και στις συνειδήσεις μας, να ξεριζώσουν τα ιστορικά μας ριζώματα, τις μνήμες των λαών που αγωνίστηκαν. Και όταν αυτοί οι αγώνες είναι νικηφόροι, τότε η λύσσα των δυναστών μας είναι ακόμα μεγαλύτερη. Η λύσσα τους για να σβήσουν από τις μνήμες των λαών, τις στιγμές εκείνες που οι καταπιεσμένοι έπαψαν να ζουν γονατιστοί και όρθωσαν το ανάστημά τους, καρφώνοντας τις σημαίες τους στην καρδιά του κτήνους.
Μια τέτοια ιστορική στιγμή ήταν και η 9η Μάη του 1945, η ημέρα της αντιφασιστικής νίκης των λαών. Η ημέρα που ο ναζισμός παραδόθηκε άνευ όρων, αφού προκάλεσε το μεγαλύτερο αιματοκύλισμα στην ιστορία της ανθρωπότητας, προκαλώντας το θάνατο 50 εκατομμυρίων ανθρώπων. Σήμερα, 73 χρόνια μετά, αυτή η ημέρα εξακολουθεί να τρομάζει τους δυνάστες μας, αφού ο ναζισμός ήταν γεννημένος από τα ίδια τους τα σπλάχνα, από τα ίδια τους τα υλικά, χαϊδεμένο παιδί του μεγάλου κεφαλαίου. Ήταν η στήριξη και τα χρήματα της πλουτοκρατίας που ήθελε να στήσει αναχώματα στην ανάπτυξη του εργατικού κινήματος (Ford, Krupp, ΙΒΜ, General Motors, ITT, Siemens, BMW, Audi, Deutsche Bank, Standart Oil, IG Farben, Bayer και ουκ εστίν τέλος), που γιγάντωσε το χιτλερικό έκτρωμα και τη ναζιστική θηριωδία. Όπως έλεγε και ο βιομήχανος Krupp το 1934: "Ο εθνικοσοσιαλισμός απελευθέρωσε τον Γερμανό εργάτη από τη μέγγενη ενός δόγματος (σ.σ. του κομμουνισμού) που ήταν βασικά εχθρικό τόσο για τον εργοδότη όσο και για τον εργαζόμενο. Ο Αδόλφος Χίτλερ επέστρεψε τον εργάτη στο έθνος του. Τον μετέτρεψε σε πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας […]". Και από την άλλη βοηθητική για το ναζισμό ήταν η "πολιτική κατευνασμού" των μεγάλων δυνάμεων (ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία) που προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν τη Γερμανία ως μοχλό για την καταστροφή της Σοβιετικής Ένωσης, μέχρι που οι ναζί στράφηκαν ενάντια στους ίδιους του ευεργέτες τους. Ο "πατέρας της νίκης" Τσώρτσιλ το 1927 έλεγε προς τον Ιταλό δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι: " Η Ιταλία παρείχε το απαραίτητο αντίδοτο στο ρώσικο δηλητήριο. Από δω και στο εξής, κανένα μεγάλο έθνος δεν θα μείνει χωρίς το έσχατο μέσο προστασίας απέναντι στην ανάπτυξη καρκινωμάτων… Αν ήμουν Ιταλός θα ήμουν με όλη την καρδιά μαζί σας, από την αρχή μέχρι το τέλος, στη θριαμβευτική σας μάχη ενάντια στις βάρβαρες ορέξεις και τα πάθη του λενινισμού".
Ο φασισμός, λοιπόν, είναι απογυμνωμένος και ωμός καπιταλισμός. Γι αυτό και τους τρομάζει η 9η Μάη, που μένει ανεξίτηλα χαραγμένη στις μνήμες των λαών. Τόσο τους τρομάζει αυτή η μέρα που επιδιώκουν να την απονοηματοδοτήσουν, να διαστρέψουν το πραγματικό της περιεχόμενο και να την επιβάλουν ως "Hμέρα της Ευρώπης". Σε συνδυασμό με την ανιστόρητη εξίσωση ναζισμού - κομμουνισμού η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να βάλει ταφόπλακα στη μνήμη της μεγάλης αντιφασιστικής νίκης. Κι όλα αυτά με το αζημίωτο βέβαια, καθώς γύρω από τα ζητήματα αυτά στήνεται ένας χορός κονδυλίων και χορηγιών εκατομμυρίων ευρώ…
Σήμερα, 73 χρόνια μετά, ο φασιστικός κίνδυνος είναι ακόμα ορατός. πάλι με τις πλάτες των μεγάλων δυνάμεων (ΗΠΑ, ΕΕ) έχει επιβληθεί στην Ουκρανία από τους απόγονους του Στεπάν Μπαντέρα ένα νεοφιλελεύθερο/ νεοναζιστικό καθεστώς, με σκοπό να εξυπηρετήσει τα οικονομικά, ενεργειακά και γεωστρατηγικά συμφέροντα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού. Η φασιστική εξέγερση του Μαϊντάν στήθηκε από τις ΗΠΑ το 2014, όταν η κυβέρνηση Γιανουκόβιτς, μετά από διαπραγματεύσεις και παλινωδίες, προτίμησε να συνδεθεί με την Ευρασιατική ένωση που έστηνε η Ρωσία και όχι με την ΕΕ. Ήταν μια απόφαση οικονομικού πραγματισμού, καθώς η Ρωσία έδινε περισσότερα ανταλλάγματα από την ΕΕ. Άλλο τόσο απόφαση οικονομικού πραγματισμού για τις ΗΠΑ ήταν η ανατροπή του Γιανουκόβιτς, καθώς έβλεπαν τα ζωτικά τους συμφέροντα στην περιοχή να απειλούνται. Είχαν ήδη ερείσματα στην Ουκρανία, μέσω τις πρεσβείας του Κιέβου και χρηματοδοτούμενων ΜΚΟ και φιλοδυτικών ομάδων, μεταξύ των οποίων μεγάλη δύναμη είχαν και οι νεοναζί (κυρίως του Δεξιού Τομέα). Με το Ευρω-μαϊντάν είχαμε για πρώτη φορά στην Ευρώπη ένα νέου τύπου πραξικόπημα, με τη μορφή νεοφιλελεύθερης/ φασιστικής "εξέγερσης", με σκοπό την προάσπιση των συμφερόντων του ευρωατλαντικού μπλοκ. Μια ακόμα απόδειξη πως το κεφάλαιο και ο ιμπεριαλισμός είναι αδίστακτοι και θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο, ακόμα και την ανάσυρση φαντασμάτων του παρελθόντος, για να προστατεύσουν τα ζωτικά τους συμφέροντα. Των φαντασμάτων που αιματοκύλισαν στις 2 Mάη του 2014 την Οδησσό με την επίθεση στο "Σπίτι των Συνδικάτων", όπου οι ναζί με την κάλυψη των αρχών έκαψαν ζωντανούς και ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου δεκάδες αντιφασίστες διαδηλωτές. Αλλά, η αντιδραστική "εξέγερση" δεν έμεινε αναπάντητη. Μέχρι σήμερα συνεχίζουν να αναπτύσσονται λαϊκές αντιφασιστικές δυνάμεις που αντιστέκονται στο καθεστώς του Κιέβου, είτε στο εσωτερικό των περιοχών που ελέγχει η κυβέρνηση Ποροσένκο, είτε στο Ντονμπάς (παρά τη διείσδυση της Ρωσίας που έχει ισχυρά ερείσματα στην περιοχή και επιδιώκει την απονεύρωση της αντιφασιστικής εξέγερσης, στο πλαίσιο των δικών της γεωπολιτικών συμφερόντων).
Το 1939 ο Μαξ Χορκχάιμερ έλεγε: "Ακόμα κι εκεί που ο φασισμός δεν βρίσκεται στην εξουσία στην Ευρώπη, ισχυρές κοινωνικές τάσεις αναπτύσσονται που ζητούν να προετοιμάσουν τον διοικητικό, νομικό και πολιτικό μηχανισμό για τον επερχόμενο φασισμό. Για λόγους ανταγωνισμού και μόνο, το καθαρά φιλελεύθερο κίνητρο, οι καπιταλιστές και οι υποστηρικτές τους οδηγούνται σε αυτόν […] όποιος δεν θέλει να μιλήσει για τον καπιταλισμό, δεν πρέπει επίσης να μιλάει και για το φασισμό". Και ο Μπρεχτ μερικά χρόνια αργότερα συμπλήρωνε: "Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος του φασισμού. Η σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό". Και πράγματι, σήμερα βλέπουμε την ανάδυση του φασιστικού εκτρώματος και της ακροδεξιάς, όχι μονάχα στην Ουκρανία, αλλά σε όλη σχεδόν την Ευρώπη. Στην Ελλάδα οι θρασύδειλοι ναζί κάθε απόχρωσης (ΧΑ, ΑΜΕ κλπ) και οι διάφορες παραλλαγές του εθνικιστικού εσμού (όπως είδαμε στα πρόσφατα συλλαλητήρια για το "μακεδονικό") όχι μόνο δεν αγγίζουν τους πραγματικούς ενόχους για την υποτίμηση των ζωών μας, αλλά έχουν ξεκινήσει ένα πογκρόμ εναντίον προσφύγων, μεταναστών, αναρχικών στεκιών και καταλήψεων, ομοφυλόφιλων, νεολαίων, αριστερών κλπ. Δείχνουν έτσι περίτρανα πως είναι ομάδα κρούσης σημαντικής μερίδας του ελληνικού κεφαλαίου, δρώντας πάντοτε υπό την ανοχή και την κάλυψη ενός θεσμικού θερμοκηπίου (εφοπλιστών, αφεντικών, πολιτικών, δημοσιογράφων, μπάτσων κλπ). Σήμερα, λοιπόν, παρ' ότι οι ναζί βρίσκονται στριμωγμένοι στη γωνία, τόσο από την ενεργό δράση του αντιφασιστικού κινήματος, όσο και από τη συστημική ανάγκη οριοθέτησης του ρόλου τους (βλ. δίκη ΧΑ, συλλήψεις ΑΜΕ κλπ), ο φασιστικός κίνδυνος είναι ακόμα ζωντανός. Αποτελεί ακόμα μια σημαντικότατη εφεδρεία του κεφαλαίου για το τσάκισμα των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων. Κι όπως η ίδια η εμπειρία της Ουκρανίας δείχνει, το κεφάλαιο δε θα διστάσει ούτε στιγμή να εγκαταλείψει το προσωπείο της αστικής δημοκρατίας για να χρησιμοποιήσει τη ναζιστική εφεδρεία. Από την Ουκρανία μέχρι την Ελλάδα, λοιπόν, δεν υπάρχει χρόνος για επανάπαυση, πρέπει να σημάνει αντιφασιστικός συναγερμός και να είμαστε έτοιμοι να πολεμήσουμε τα εγγόνια του Αδόλφου με κάθε μέσο. Διαρκές χρέος μας είναι το τσάκισμα με κάθε μέσο του φασισμού και του συστήματος που τον γεννά και τον ανατρέφει.
Για να ξανακαρφωθούν οι σημαίες μας στην καρδιά του κτήνους…
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΜΑΗ ΣΤΙΣ 19:00
ΠΡΟΣΥΓΚΈΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΡΕΣΒΕΙΑ: ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΣΤΙΣ 18:00
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)