Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2019 στις 18.00
Ανοιχτό κάλεσμα
Τους τελευταίους μήνες, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει δείξει έμπρακτα και με σαφήνεια την αντίληψη, με βάση την οποία αντιμετωπίζει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Η αντίληψη αυτή, δεν τους αναγνωρίζει ως ανθρώπους με αξιοπρέπεια και δικαιώματα, αλλά ως «πρόβλημα» ή, ακόμη χειρότερα, ως «δυνάμει εγκληματικά στοιχεία» που απειλούν «την κοινωνία και την καθαρότητα του πολιτισμού μας».
Η μετατροπή του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής σε απλό χαρτοφυλάκιο του υπουργείου προστασίας του πολίτη, οι συνεχόμενες εκκενώσεις καταλήψεων φιλοξενίας, η μεταφορά των πρώην ενοίκων σε μέρη με ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης και τα τελεσίγραφα του υπουργού για νέες εκκενώσεις, η κατάργηση της δυνατότητας των μεταναστών και προσφύγων να λαμβάνουν ΑΜΚΑ, ο αποκλεισμός τους από το δημόσιο σύστημα υγείας, ο δραστικός περιορισμός της δυνατότητας εύρεσης εργασίας και η αλλαγή του συστήματος αιτήσεων ασύλου με την προσθήκη περαιτέρω προϋποθέσεων και την επιβράδυνση της διαδικασίας, είναι μόνο μερικά από τα παραδείγματα που σκιαγραφούν ξεκάθαρα την πρόθεση της Νέας Δημοκρατίας να υποβαθμίσει το πρόβλημα των ένοπλων συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή και να εφαρμόσει, μία ακραία πολιτική εναντίον των οικονομικών μεταναστών και των προσφύγων πολέμου, εντάσσοντας τα συγκεκριμένα ζητήματα στην ατζέντα της περί «ασφάλειας» και περί «νόμου και τάξης». Μάλιστα, η κυβέρνηση της ΝΔ δεν δίστασε να παραχαράξει τους ορισμούς του ΟΗΕ, βαφτίζοντας ως μετανάστες τους πρόσφυγες του πολέμου στη Συρία.
Με αφορμή την παρουσίαση από κυβερνητικό στέλεχος, έστω και ως πλάνου τη δημιουργία φυλακών σε ξερονήσια, προκειμένου να στοιβάξει πρόσφυγες πολέμου, αντιλαμβανόμαστε ότι τα όρια έχουν ξεπεραστεί προ πολλού.
Διακρίνουμε έναν ξεκάθαρο κίνδυνο, μέσα στην ταραγμένη εποχή που διανύουμε, η κοινωνία μας να δηλητηριαστεί ξανά από τα ψέματα και τις αυταπάτες της ακροδεξιάς ρητορικής.
Ο ακροδεξιός, ρατσιστικός, σεξιστικός, ομοφοβικός λόγος δεν εκφράζεται μόνο από παραστρατιωτικές οργανώσεις με ξυρισμένα κεφάλια και χακί περιβολή. Εμφανίζεται σχεδόν παντού. Δηλώσεις διάσημων όπου αρνούνται το ναζιστικό ολοκαύτωμα, κηρύγματα μίσους για τους ξένους ή τους ομοφυλόφιλους από ιερείς και μητροπολίτες, δηλώσεις βουλευτών για «μάγισσες» που «εισβάλλουν» σε εκκλησίες, δηλώσεις υπουργών που ξεπλένουν το φασισμό, ότι δήθεν «τον Β παγκόσμιο πόλεμο, ο Ελληνικός στρατός πολέμησε το ...λαΐκισμο», ή ακόμα και παρουσίαση των Εξαρχείων από ολόκληρο το κυβερνητικό μπλοκ ως ξεχωριστό κράτος με το οποίο η υπόλοιπη Ελλάδα βρίσκεται σε πόλεμο.
Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τις δολοφονικές επιθέσεις των νεοναζί που πριν λίγα μόλις χρόνια στοίχισαν τις ζωές νέων ανθρώπων, Ελλήνων και ξένων.
Εξοργιζόμαστε όταν βλέπουμε ΜΑΤατζήδες να ποδοπατούν εφήβους, να τους στέλνουν στο νοσοκομείο και ως επιστέγασμα να τους στήνουν ψευδή κατηγορητήρια.
Εξοργιζόμαστε με την είσοδο των ΜΑΤ σε χώρο δικαστηρίων και ξυλοδαρμό ανθρώπων που δεν έκαναν τίποτα και την προσπάθεια τους να εισβάλλουν σε καφετέρια χωρίς ένταλμα εισαγγελέα με μόνο σκοπό να τραμπουκίσουν.
Εξοργιζόμαστε με την έφοδο της ΟΠΚΕ σε club στο Γκάζι όπου 300 (!!!) άτομα που διασκέδαζαν, αναγκάστηκαν να γονατίσουν και να βάλουν τα χέρια πίσω από το κεφάλι, σαν να ήταν κοινοί εγκληματίες.
Εξοργιζόμαστε γιατί όσο όλα αυτά συμβαίνουν, την ίδια στιγμή η διαφθορά και οι εξυπηρετήσεις «ημετέρων» έχουν ξεπεράσει κάθε όριο.
Εξοργιζόμαστε με τις απάνθρωπες προτάσεις δημιουργίας κλειστών κέντρων και μετατροπή των νησιών σε απέραντες φυλακές.
Εξοργιζόμαστε που ανάλγητα πλέον προτείνονται ως λύσεις πρακτικές που παραβιάζουν τις διεθνείς συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου.
Διακρίνουμε μία ξεκάθαρη κλιμάκωση της βίας και της επιβολής και αρνούμαστε να καταντήσουμε απλοί και ανήμποροι παρατηρητές μίας δυστοπικής πραγματικότητας.
Η κοινωνία της Σύρου υπήρξε διαχρονικά ανοιχτόμυαλη. Εδώ βρήκαν καταφύγιο οι πρόσφυγες από τη σφαγή της Χίου. Η Ερμούπολη ήταν η πρώτη και σημαντικότερη πόλη της Ελλάδας όπου βρήκαν καταφύγιο Ποντίοι και Μικρασιάτες το 1922. Στη Σύρο λειτούργησε το μεγαλύτερο ορφανοτροφείο της Μεσογείου, που φιλοξένησε χιλιάδες ορφανά από την γενοκτονία του πληθυσμού της Ανατολίας. Η κληρονομιά αυτή μας κάνει περήφανους και αποτελεί για εμάς βαριά ευθύνη να μην ξεχνάμε και να τιμάμε την ιστορία αυτού του νησιού. Αυτού του βράχου ελπίδας.
Θέλουμε να αποφύγουμε έναν νέο κοινωνικό κατήφορο, όπου η τάχα απολογητική στάση «δεν είμαι ακροδεξιός αλλά», θα γίνει κανονικότητα. Αναλαμβάνουμε δράση ώστε να δημιουργηθεί στη Σύρο μία πρωτοβουλία ενάντια στο ρατσισμό και την κανονικοποίησή του.
Η κάθε μία και ο καθένας μας έχουμε διαφορετικές πολιτικές και φιλοσοφικές καταβολές και δεν είμαστε, ούτε φιλοδοξούμε να αποτελέσουμε κομματικό ή εκλογικό σχήμα. Ωστόσο εμπνεόμαστε από κοινές αξίες και αρχές:
Τασσόμαστε ενάντια στο ρατσισμό και τους γεννήτορές του, τα έθνη και τον εθνικισμό. Μαχόμαστε ενάντια στις έμφυλες διακρίσεις, το σεξισμό, την ομοφοβία και την πατριαρχία. Αγωνιζόμαστε για την ενότητα των εργαζόμενων και καταπιεζόμενων ανθρώπων, μη λογαριάζοντας φύλο, καταγωγή, σύνορα ή πατρίδες.
Βρισκόμαστε απέναντι στον μιλιταρισμό και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και δίπλα στους λαούς που παλεύουν για την απελευθέρωση και την αυτοδιάθεσή τους.
Αγωνιζόμαστε ενάντια στη δικτατορία της αγοράς και την βίαιη εμπορευματοποίηση κάθε πτυχής της ζωής μας, ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος με σκοπό το εφήμερο κέρδος.
Είμαστε μία δικτύωση πολιτών, που ο σκοπός μας είναι να καθιερώσουμε τη διοργάνωση δράσεων ευαισθητοποίησης, όπως η δημιουργία ενός αντιρατσιστικού φεστιβάλ, αλλά κι επίσης και να αποτελέσουμε ένα παρατηρητήριο για τα περισταστικά ρατσιστικής βίας στο νησί της Σύρου και τις Κυκλάδες.
Σε αυτή την προσπάθεια καλούμε κάθε προοδευτικό, ανεξαρτήτως πολιτικής οπτικής, κάτοικο του νησιού μας να ενώσει τη φωνή του με τη δική μας.
Καλούμε σε ανοιχτή συνέλευση στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Αιγαίου την Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου και ώρα 18:00.
~Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Σύρου
πηγή : email που λάβαμε στις 30 Νοέμβριος 21h