Σάββατο 10 Απριλίου 2021 στις 10.00 πμ
ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΗΔΗ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ
Στις 26/03/21 στο προαναχωρησιακό Κέντρο Κράτησης στην Κω, ο Macky Diabete πεθαίνει λόγω έλλειψης ιατρικής φροντίδας. Την επόμενη μέρα στο προαναχωρησιακό κέντρο κράτησης Κορίνθου αυτοκτονεί 24χρονος μετανάστης κουρδικής καταγωγής μετά απο 16 μήνες κράτησης και αφού ενημερώνεται για την παράταση της κράτησής του. Αμέσως μετά ξεσπούν ταραχές στο Κέντρο Κράτησης οι οποίες καταστέλλονται απο την αστυνομία. Αυτά τα γεγ ονότα δεν
είναι μεμονωμένα περιστατικά αλλά αποτελούν στιγμές του πολέμου εναντίον των μεταναστ(ρι)ών και στιγμές των δικών τους αντιστάσεων.
Ένα χρόνο μετά τα γεγονότα στον Έβρο γινόμαστε μάρτυρες της αντιμεταναστευτικής πολιτικής που εντείνεται μέσω των push backs, των εξώσεων, του εκτεταμένου lock down στα καμπς και του αυξημένου ελέγχου στα σύνορα.
Ταυτόχρονα, το αναβαθμισμένο νομικό οπλοστάσιο του κράτους αποδίδει κατηγορίες σε όσες καταφέρνουν να περάσουν τα σύνορα, βασισμένο και σε μια έμφυλη κοιν ωνική συνιστώσα, τον ρόλο της οικογένειας. Παγιωμένοι κοινωνικοί ρόλοι έρχονται να ενισχύσουν τα νομικά επιχειρήματα του κράτους στις διώξεις εναντίον των μεταναστ(ρι)ών όταν αυτοί/αυτές αντιστέκονται. Σε αυτό το κλίμα θα ακούσουμε: o 'πατέρας ο οποίος απέτυχε να εκτελέσει το καθήκον του προστάτη του γιού του' και η 'μητέρα που απέτυχε να επιτελέσει τον αναπαραγωγικό της ρόλο'. Η πρώτη περίπτωση αναφέρεται στον 26χρονο Αφγανό που έχασε τον γιο του κοντά στην Σάμο όταν η βάρκα τους προσέκρουσε σε βράχια και κινήθηκε νομικά για την μη παροχή βοήθειας από το λιμενικό. Διώκεται για έκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο με πρόκληση θανάτου. Η δεύτερη αναφέρεται στην 26χρονη
Αφγανή η οποία όντας στον 8ο μήνα της εγκυμοσύνης της, αυτοπυρπολήθηκε στο Καρά Τεπέ μέσα στην σκηνή της αφού έμαθε ότι απορρίφθηκε η αίτηση μετεγκατάστασης της οικογένειάς της στην
Γερμανία. Διώκεται για εμπρησμό από πρόθεση και φθορά ξένης περιουσίας.
Τα παραπάνω παραδείγματα μαζί με την εξέγερση στην Μόρια και κάθε είδους αντίστασης, αποτελούν συνέχεια των αγώνων των μεταναστ(ρι)ών. Αγώνες οι οποίοι, παρόλο που συχνά δεν είναι
ορατοί στη δημόσια σφαίρα δεν παύουν να υπάρχουν . Δεν παύουν να υπάρχουν επίσης ούτε λόγω συγκυριών πανδημίας γιατί δε φέρουν το προνόμιο της υγειονομικής απομόνωσης. Το πλήθος
διαμαρτυριών, διεκδικήσεων, απεργιών πείνας, από το πρώτο lock down, σε κέντρα κράτησης, καμπς, ξενοδοχεία και αστυνομικά τμήματα σε όλη τη χώρα λειτουργούν ως ρωγμές στη συνθήκη
αποκλεισμού και αορατοποίησης που τους επιβάλλεται (μια συνθήκη που συχνά αναπαράγεται και από εμάς τις ίδιες).
Η αυτοδιάθεση του σώματος με όρους "αυτοκαταστροφής" και η εξεγερτική ορμή που συμπαρασύρει τα πάντα στο πέρασμά της συχνά φαντάζουν παράλογες σε μια κοινωνία βολεμένη στην πίστη της αποκλειστικής χρήσης του ορθολογισμού, σε μια κοινωνία που τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα σύνορα αποτελούν κάτι το λογικό. Θα το πούμε ξεκάθαρα χωρίς υπεκφυγές, η επιθυμία μας για
συνάντηση είναι πιο δυνατή από κάθε μισαλλόδοξη άποψη, από κάθε ανθρωπιστική νουθεσία και πάνω από όλα πιο δυνατή από κάθε κρατική εξουσία.
Ντόπιοι-μετανάστες να ζήσουμε μαζί
Κοινοί αγώνες ντόπιων-μεταναστριών
Συνέλευση Stop War on Migrants
Facebook: www.facebook.com/StopWarOnMigrants
About the "Stop war on migrants" assembly
We are a group of people struggling against the policies of the Greek state that oppress us. Part of our struggle is against anti-migration policies that dehumanize migrants. Because of closing the borders in 2016, people are trapped in the Greek islands or the rest of Greece. They are, if not imprisoned, forced to live under horrible conditions. People whose only "crime" is, that they sought a better life.
After the Corona outbreak, the Greek state escalated its anti-migration policy and rhetoric. Besides the constant pushbacks in the borders a huge pushback operation began in the mainland, abducting migrants from the cities and secretly sending them back to Turkey.
The state claimed that the migrants were a danger for the local's health and turned the open camps to closed ones. Despite the pandemic, health conditions inside remained horrible and the asylum procedures were suspended. The migrants reacted to the continuous inhuman treatment through acts of resistance like hunger strikes, riots and fires (the burning of the camp of Moria). In the cities the conditions are not any better with constant police checks and raids to migrants gathering spots creating a constant fear of being push-backed.
The children's exclusion from education was extended after the pandemic. Many didn't have the means to be part of the new and problematic distance learning system. Besides, the most important part of the education process, socializing and making friends, is lost. Also, the access to healthcare and medicine, an already hard process especially for the non-registered migrants, became nearly impossible for everyone through the pandemic.
As the housing programs are under a transitional period, many NGO's try to evict people out of their houses using intimidation techniques, lies and threats. As many people are resisting, staying in the houses, the NGO's and the state try to turn migrants against each other by claiming that that the ones that their program has ended and remain, deny the houses from others. Actually if we take a look around, we see the city full of empty buildings enough for housing everybody, with papers or not. We have to connect, and turn individual refusals to leave the house into a collective struggle for housing and papers for every migrant, before people end up massively on the streets.
We want to join our struggles, against racism and any form of social exclusion. Against all pushbacks and evictions. For access to housing, healthcare, education, and papers for everyone - to have a decent life. You're welcome to join or to contact us on Facebook or by mail!
A propos de l' assemblée "Stop war on migrants"
Nous sommes un groupe de personnes qui luttent contre les politiques de l'Étatgrec qui nous oppriment. Une partie de notre lute est contre les politiques anti-migration qui déshumanisent les migrants. En raison de la fermeture des frontiers en 2016, les gens sont piégés dans les îles grecques ou dans le reste de la Grèce. Ils sont, sinon emprisonnés, obligés de vivre dans des conditions horribles. Des gens dont le seul «crime» est de chercherune vie meilleure.
De puis l' epidémie du virus Corona, l'État grec a intensifié sa politique et sa rhétorique anti-migration. Sauf des refoulements constants aux frontières, une énorme opération de refoulement a commencé sur le territoire continent, enlevant les migrants des villes et les renvoyant secrètement en Turquie.
L'État a affirmé que les migrants représentaient un danger pour la santé de la population locale. Les camps ouverts se sont transformés en camps fermés. Outre la pandémie, les conditions de santé à l'intérieur sont restées horribles. Les procédures d'asile ont été suspendues. Les migrants ont réagi au traitement inhumain continu par des actes de résistance comme des grèves de la faim, des émeutes, des incendies. Le moment le plus symbolique de leurs luttes fut l'incendie de l'atroce camp de la Moria. Dans les villes, les conditions ne sont pas meilleures.
L'exclusion des enfants de l'éducation s'est prolongée après la pandémie. Beaucoup n'avaient pas les moyens de faire partie du nouveau système d'enseignement à distance. En outre, la partie la plus importante du processus éducatif, la socialisation et la création d'amis, a été perdue. En plus, l'accès aux soins de santé et aux médicaments, un processus déjà difficile, en particulier pour les migrants non enregistrés, est devenu presque impossible pour tout le monde à travers la pandémie.
Les programmes de logement étant en période de transition, de nombreuses ONG tentent d'expulser les gens de leurs maisons en utilisant des techniques d'intimidation, des mensonges et des menaces chaque jours. Beaucoup de gens résistent, restent dans les maisons. Les ONG et l'État tentent de retourner les migrants les uns contre les autres en affirmant que si ceux que leur programme a pris fin ne partent pas, il n'y aura pas de maison pour d'autres. Mais si nous regardons autour de nous, nous pouvons voir beaucoup de maisons vides depuis des années partout dans la ville. Il y a assez de maisons pour tout le monde, avec des papiers ou pas. Nous devons nous connecter et transformer les refus individuels de quitter la maison en lutte collective pour le logement et les papiers pour tous, avant que les gens ne se retrouvent massivement dans la rue.
Nous voulons donc lutter avec vous contre le racisme et toute forme d'exclusion sociale. Contre les refoulements et les expulsions. Pour accéder au logement, aux soins de santé, à l'éducation et aux papiers - pour avoirune vie décente.
N'hésitez pas à nous rejoindre ou à nous contacter sur Facebook ou par mail!
facebook: www.facebook.com/StopWarOnMigrants
e-mail: stopwaronmigrants@disroot.org
πηγή : email που λάβαμε στις 9 Απριλίου 02h
