Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2022 στις 13.00

4 καλέσματα : 1 2 3 4

Πανεκπαιδευτική Συγκέντρωση- Πορεία

Ανταπόκριση από τα μέτωπα της αναδιάρθρωσης

Μια ενδιαφέρουσα νέα χρονιά ξεκίνησε..

Με αστυνομοκρατούμενο το campus του ΑΠΘ από τις 31 του Δεκέμβρη μέχρι και τις 2 Ιανουαρίου και συγκεκριμένα τα κτήρια της σχολής μας (ΣΘΕ), αφού το κράτος αποφάσισε να εκκενώσει με πολλές κατασταλτικές δυνάμεις την επί 34 χρόνια κατάληψη "Στέκι στο Βιολογικό". Η δικαιολογία που βρήκαν κράτος και πρυτανεία για την επιχείρηση αυτή, είναι ότι αποτελούσε "ντροπή", δημιουργούσε "φόβο" και παρεμπόδιζε τη λειτουργία του πανεπιστημίου, ενώ σαν "αντάλλαγμα" για να αποσπάσει την συναίνεση προέβαλε ένα έργο ανάπλασης του ισογείου της ΣΘΕ, το οποίο περιλαμβάνει την αξιοποίησή του σαν χώρο ενιαίας βιβλιοθήκης, αναμονής και νησίδας υπολογιστών. Οι ευχαριστίες του πρύτανη προς τον πρωθυπουργό για την "παρέμβαση της πολιτείας" αποδεικνύουν ότι η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και η ψήφιση και η εφαρμογή αντικοινωνικών και βαθιά ταξικών νόμων, πάει χέρι χέρι με την καταστολή των χώρων και των δομών αγώνα.

Τι συμβαίνει στο πανεπιστήμιο..

Οι υποσχέσεις, όμως, για έργα προς το συμφέρον των φοιτητ(ρι)ών αποτελούν απλώς Δούρειο Ίππο της πολιτικής απονέκρωσης των πανεπιστημίων, της εναρμόνισής τους με τον στείρο ακαδημαϊσμό που εξυπηρετεί το κεφάλαιο και της εφαρμογής του νόμου 4777 και όλων των προηγούμενων νόμων που υποβαθμίζουν τη δημόσια και δωρεάν παιδεία και τα κοινωνικά κεκτημένα. Δεν είναι τυχαίο, ότι ο μόνος τρόπος που οι πανεπιστημιακοί θεσμοί κερδίζουν την εμπιστοσύνη των φοιτητ(ρι)ών είναι δίνοντας ψίχουλα και στήνοντας επικοινωνιακές φιέστες εναντίον αγωνιζόμενων υποκειμένων. Αυτό αποδεικνύεται από την καθημερινή υποτίμηση της ποιότητας ζωής και σπουδών μας. Η λέσχη του ΑΠΘ και συγκεκριμένα η εργολαβία που τη διαχειρίζεται, σε συνεργασία με τα όργανα της Συγκλήτου, υποβαθμίζουν συνεχώς την ποιότητα και την ποσότητα του φαγητού της λέσχης, προσπαθούν (και πολλές φορές το κάνουν) να αποκλείσουν μερίδα του κόσμου που το έχει ανάγκη από αυτή, ενώ το πλάνο διαχείρισης αποβλέπει μονάχα στη μεγιστοποίηση των κερδών της εργολαβικής εταιρίας, στη μείωση της χρηματοδότησης από το Υπουργείο και στην μετακύλιση του κόστους σίτισης αργά και σταθερά στις πλάτες των φοιτητ(ρι)ών (βλέπε πίεση της λέσχης για έκδοση και επίδειξη κάρτας σίτισης).

Παράλληλα, τα επί 1,5 χρόνο κλειστά πανεπιστήμια, παρατηρούμε εδώ και καιρό να έχουν ανοίξει με ελεγκτές πιστοποιητικών στις εισόδους και συσκευές καθαρισμού αέρα, ως μέσο προφύλαξης από την πανδημία. Η αμφισβήτηση των μέτρων αυτών ως υγειονομικών, και η ανάδειξη του γεγονότος ότι ο έλεγχος πιστοποιητικών στις εισόδους αποτελεί σχεδόν εξ ολοκλήρου μέτρο πειθάρχησης και προστάδιο της ζήτησης επίδειξης πάσο και εγκατάστασης της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Η μνήμη μας δεν είναι κοντή και γνωρίζουμε ότι ο μόνος κίνδυνος για την κοινωνία είναι η εγκληματική αμέλεια και υποβάθμιση του δημοσίου συστήματος υγείας, που το κράτος και το πολιτικό του προσωπικό δικαιολογούν μέσω του αφηγήματος της "ατομικής ευθύνης", ώστε να αποτινάξουν από πάνω τους το βάρος της ευθύνης της μη ενίσχυσης των νοσοκομείων, του μη ανοίγματος καινούριων, της μη πρόσληψης παραπάνω υγειονομικού προσωπικού και της τοποθέτησης σε αναστολή εργασίας μέρους του.

Το πανεπιστήμιο αποτελεί χώρο αναδιάρθρωσης της καπιταλιστικής οικονομίας και πηγή κέρδους για το κεφάλαιο. Οι νόμοι που ψηφίζονται και εφαρμόζονται για το πανεπιστήμιο εδώ και δεκαετίες και από όλες τις κυβερνήσεις, αποσκοπούν στη συνολικότερη αναδιάρθρωση της οικονομίας, η οποία έχει ως στόχο αφενός τα "σπασμένα" των διαδοχικών οικονομικών κρίσεων, αρχής γενομένης της κρίσεως του 2008, να τα "πληρώσουν" άμεσα ή έμμεσα οι καταπιεσμένοι, οι άνθρωποι που βρίσκονται στον πάτο της κοινωνικής και οικονομικής πυραμίδας, αφετέρου δε το πανεπιστήμιο να εναρμονιστεί πλήρως με τις παραγωγικές ανάγκες του καπιταλισμού. Ο ψηφισμένος νόμος για τα πανεπιστήμια, του περασμένου Φεβρουαρίου (νόμος 4777), βαθαίνει την εμπλοκή εταιριών στην έρευνα που διεξάγει το πανεπιστήμιο, υψώνει περαιτέρω ταξικούς φραγμούς στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι οποίοι αποκλείουν μέσω της ελάχιστης βάσης εισαγωγής χιλιάδες μαθητ(ρι)ές από αυτή, αλλά και μέσω του ορίου φοίτησης ν+ν/2. Το τελευταίο μέτρο, επίσης, εντατικοποιεί σε εξαντλητικό βαθμό τη ζωή και τις σπουδές των φοιτητριών, με σκοπό απλώς να περνάν από το πανεπιστήμιο σαν κυνηγημένες και να βγαίνουν στην αγορά εργασίας ως υπάκουο εργατικό δυναμικό.

Η θέσπιση πειθαρχικών ποινών για φοιτητές που έχουν πολιτιστική, πολιτική, συνδικαλιστική δράση που δεν υπακούει στους κανόνες των πρυτανικών αρχών, έχουν ως στόχο την πειθάρχηση και την απεμπλοκή ή την αποτροπή από την ενασχόληση με τέτοιου είδους ανάγκες και ανησυχίες που ξεφεύγουν από το "ακαδημαϊκό πρότυπο". Η παρουσία των ένστολων καθαρμάτων της ΕΛ.ΑΣ. στο πανεπιστήμιο, είτε με τη μορφή εισβολών, όπως στην κατάληψη πρυτανείας του Μαρτίου, την εισβολή ασφαλιτών στη ΣΘΕ τον Δεκέμβρη, αλλά και την Παραμονή Πρωτοχρονιάς ώστε να εκκενώσουν το στέκι στο Βιολογικό, είτε με τη μορφή της πανεπιστημιακής αστυνομίας (την οποία έχουν καθυστερήσει τα φοιτητικά κινήματα στον ελλαδικό χώρο του προηγούμενου χρόνου), είναι αυτή που "περιφρουρεί" και διασφαλίζει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και την κάμψη των κοινωνικών αντιστάσεων που ορθώνονται απέναντί της. Η συχνή παρουσία της ΕΛ.ΑΣ. εντός και πέριξ των πανεπιστημίων, δηλώνει το πόσο "καίει" το κράτος να περάσει γρήγορα και στα κλεφτά τους αντικοινωνικούς του νόμους, οι οποίοι γνωρίζει ότι δεν έχουν παρά μία μικρή κοινωνική νομιμοποίηση μονάχα από τους υπηρέτες του συστήματος.

Έπεται συνέχεια..

Σε συνέχεια της ατζέντας του κράτους για τα πανεπιστήμια, κατατέθηκε πρόσφατα το νέο νομοσχέδιο για την παιδεία, το οποίο αποτελεί "συμπλήρωμα" του νόμου 4777, των προηγούμενων νόμων Κεραμέως, Γαβρόγλου, Διαμαντοπούλου, Γιαννάκου κλπ. Έτσι, αυτό προβλέπει τη συγχώνευση τμημάτων μεταξύ τους και το κλείσιμο άλλων, που μπορεί να έχουν λίγους εισακτέους για παράδειγμα. Με το μέτρο της ελάχιστης βάσης εισαγωγής έχουν φροντίσει ώστε πολλά τμήματα να έχουν πολύ λίγους έως και καθόλου εισακτέους, ώστε να ανοίξουν το δρόμο για την παραπάνω πτυχή του επερχόμενου νόμου. Παράλληλα, τα εργασιακά δικαιώματα θα αφαιρεθούν από το πτυχίο και οι φοιτητές θα πρέπει να τα αποκτήσουν από εξωτερικούς φορείς, γεγονός που θα διαλύσει, σε συνέχεια του προσοντολογίου του Γαβρόγλου (διάσπαση παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας από το πτυχίο), την ακεραιότητα των πτυχίων και θα αφήσει περαιτέρω στην εργασιακή επισφάλεια όσους μπορέσουν να πάρουν πτυχία (γιατί όσοι δεν πάρουν βρίσκονται σε ακόμη χειρότερη τύχη, βλέπε νόμο Χατζιδάκη για την εργασία). Και όλα αυτά για χάρη της "διεπιστημονικότητας" και της "συνδυαστικότητας" των πτυχίων, καθώς τα επαγγελματικά δικαιώματα θεωρούνται πλέον "αναχρονιστικά". Επίσης, προβλέπει ίδρυση Συμβουλίου Ιδρύματος, το οποίο θα προτείνει τους υποψήφιους πρυτάνεις, αλλά και θα καθορίζει τη σύσταση της επιτροπής που θα τους εκλέγει. Αυτή θα αποτελείται πέρα από όργανα του πανεπιστημίου, και από managers εταιριών, με σκοπό την καλύτερη σύνδεση του πανεπιστημίου με την αγορά εργασίας. Γεγονός που όσο και αν το ντύνουν με μεταξωτές κορδέλες "ανάπτυξης", βρωμάει περαιτέρω εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα στο πανεπιστήμιο και καθοδηγούμενη έρευνα για τις ανάγκες του κεφαλαίου, που σκοπό έχει τη μεγιστοποίηση των κερδών των εταιριών και καμία σχέση δεν έχει με την ευημερία των φοιτητών, η οποία αναλύσαμε παραπάνω με ποιους τρόπους υποσκάπτεται.

Προβλέπεται επίσης η απευθείας χρηματοδότηση θέσεων ακαδημαϊκών από τον ιδιωτικό τομέα, πράγμα που σημαίνει την περαιτέρω εναρμόνιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με τις ανάγκες του κεφαλαίου και των εταιριών. Επιπρόσθετα, σε συνέχεια του νόμου Κεραμέως περί Αξιολόγησης, ο οποίος συνδέει την χρηματοδότηση των ιδρυμάτων με την αποδοτικότητα της έρευνας που διεξάγουν, δηλαδή την εξυπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου και των εταιριών, το νέο νομοσχέδιο βαθαίνει τη σύνδεση αυτή, την οποία θα αξιολογεί η ΕΘΑΑΕ. Αυτό σημαίνει ότι τμήματα τα οποία δεν είναι πλήρως εναρμονισμένα με τις ανάγκες του καπιταλισμού ή δεν παράγουν ανάλογο ποσό έρευνας, θα υποχρηματοδοτούνται περαιτέρω.

Τι απαντάμε..

Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες που δεν βλέπουν το πανεπιστήμιο απλώς ως ενα χώρο σπουδών, αλλά ως χώρο ανάπτυξης ιδεών, ως χώρο πολιτικών και πολιτιστικών ζυμώσεων, οφείλουμε να αυτοοργανωθούμε και να δούμε ποιες είναι οι πραγματικές μας ανάγκες, όπως η καλύτερη ποιότητα ζωής, η ελευθερία δράσης και η αμφισβήτηση του συστήματος που μας βουτάει στην επισφάλεια, τη μιζέρια, την καταστολή, την ανελευθερία και το αβέβαιο μέλλον. Το μόνο που υπόσχεται το σύστημα του κράτους και του καπιταλισμού είναι τον κοινωνικό κανιβαλισμό και τα σάπια ιδανικά της αριστείας και της ανθρωποφαγίας, τη φτώχεια, τη βαρβαρότητα και την ανεργία. Τις αναπόδραστες κρίσεις που περνάει ο καπιταλισμός, δε θα τις πληρώσουμε για άλλη μια φορά εμείς. Η οργάνωση στις σχολές, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα σχολεία και σε όλα τα κοινωνικά πεδία πρέπει να είναι η απάντηση μας ώστε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Μέσα από τις διαδικασίες των συλλόγων μας, τις γενικές συνελεύσεις, τις συντονιστικές επιτροπές να καταφέρουμε να μαζικοποιήσουμε τον αγώνα ενάντια στην εκπαιδευτική και καπιταλιστική αναδιάρθρωση και να εμποδίσουμε την επιβολή της παιδείας για τους λίγους κι εκλεκτούς.

ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ 4777 ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗ

Συγκέντρωση - Πορεία ενάντια στο νόμο 4777 και το νέο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο Αγ. Βενιζέλου , Πέμπτη 27/1 13:00

Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού 23/01/21


1 2 3 4

Πανεκπαιδευτική Συγκέντρωση-Πορεία Πέμπτη 27/1/22

Άγαλμα Βενιζέλου 13:00

Ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, την κρατική καταστολή και την εμπορευματοποίηση του πανεπιστημίου

Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση αποτελεί μια διαρκής διαδικασία του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος μέσω της οποίας επιχειρεί να διασφαλίσει την επικυριαρχία του, να εντείνει την ταξική εκμετάλλευση και να εξασφαλίσει την κοινωνική σιγή. Τα εκπαιδευτικά νομοσχέδια των τελευταίων χρόνων μεθοδεύουν την πλήρη υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας, ώστε το σύνολο της να προσαρμοστεί στις ανάγκες του κεφαλαίου σύμφωνα και με τα διεθνή πρότυπα. Η εντατικοποίηση, οι ταξικοί φραγμοί, η καταστολή και η εξατομίκευση δίνουν το σύνθημα για την προώθηση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης· για το «πανεπιστήμιο του 2030» που ευαγγελίζονται οι ειδήμονες του Ιδρύματος Μποδοσάκη στο σχέδιο τους. Ένα «σχέδιο δράσης» που βρίσκεται υπό την αιγίδα της ΠτΔ Κ. Σακελλαροπούλου και που σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του υπουργείου θα αποτελέσει τη βάση για το νέο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο που θα κατατεθεί στις αρχές του έτους. Ένα τσούρμο προσεκτικά διαλεγμένων για τα φρονήματα και τις δηλώσεις τους ακαδημαϊκών μαζεύτηκαν για να εκφράσουν τον συντηρητικό ακαδημαϊσμό και να προτείνουν τον πιο σύντομο τρόπο που το πανεπιστήμιο θα ευθυγραμμιστεί με τα «ευρωπαϊκά πρότυπα» και τις ανάγκες της αγοράς, ώστε να επιτύχει την καπιταλιστική ολοκλήρωση. Χρησιμοποιώντας μερικές όμορφες λέξεις, όπως η συμπεριλιπτικότητα, η αυτονομία, η διεπιστημονικότητα και η προσαρμοστικότητα προσπαθούν να ντύσουν ένα σχέδιο που προωθεί την σταδιακή ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων και την υποτίμηση των πτυχίων.

Ενδεικτικά τα βασικά σημεία της πρότασης περιλαμβάνουν:

Συγκρότηση συμβουλίων ιδρύματος (Σ.Ι.).

Πρόκειται για το ανώτατο αποφασιστικό όργανο του ιδρύματος, ξεπερνώντας και την ίδια τη σύγκλητο, που θα απαρτίζεται από μέλη εξωτερικά του ιδρύματος και διορισμένα από το υπουργείο. Προβλέπεται ο πλήρης έλεγχος των οργάνων διοίκησης των πανεπιστημίων με σκοπό τη θωράκιση της διοίκησης των ιδρυμάτων από τους συλλογικούς φορείς, ενώ στις αρμοδιότητες του θα είναι κι η επιλογή υποψήφιων πρυτάνεων και κοσμητόρων. Η βασικότερη λειτουργία των Συμβουλίων Ιδρυμάτων θα είναι η αξιολόγησή τους με κριτήρια την ανταγωνιστικότητα, την «αριστεία», την προσέλκυση κεφαλαίων ώστε τελικά η χρηματοδότησή τους να αποκοπεί από το δημόσιο και να στηριχτεί πλήρως στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Σε αντιστοιχία με την αναδιάρθρωση σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η αξιολόγηση των ιδρυμάτων και η αυτοχρηματοδότησή τους μέσα από «χορηγίες», έρχεται να μετατρέψει την εκπαιδευτική διαδικασία σε εμπόρευμα, τους διδάσκοντες σε υπαλλήλους πλήρους υποταγμένους στα συμφέροντα των αφεντικών και τους σπουδαστές σε πελάτες. Όσα σχολεία ή ιδρύματα δεν αντέξουν τον ανταγωνισμό συγχωνεύονται ή κλείνουν. Αυτή η κίνηση έρχεται να προστεθεί στην ευρύτερη προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, ως συνέχεια της εξίσωσης των πτυχίων των δημοσίων πανεπιστημίων με αυτά των ιδιωτικών κολλεγίων και της ελάχιστης βάσης εισαγωγής.

Αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών κι απόσπαση επαγγελματικών δικαιωμάτων από τα πτυχία.

Τα προγράμματα σπουδών αλλάζουν ριζικά στην κατεύθυνση δημιουργίας «ευέλικτου» εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα φοίτησης. Έτσι, λοιπόν, μιλάμε για ειδικά διαμορφωμένες ενότητες μαθημάτων, οι οποίες προσιδιάζουν σε σειρές σεμιναρίων. Το ενιαίο πτυχίο που ως τώρα εξασφάλιζε -τυπικά τουλάχιστον- ισότιμα επαγγελματικά δικαιώματα στους αποφοίτους καταργείται από την πολυδιάσπαση του σε επιμέρους τίτλους και ειδικεύσεις. Ο φοιτητής θα «χτίζει» το πτυχίο του ανάλογα με τις επιλογές μαθημάτων και θα χαράσσει τον ατομικό του δρόμο στην αγορά εργασίας. Προωθείται ο ανταγωνισμός τόσο μεταξύ των φοιτητών κατά τη διάρκεια των σπουδών όσο και μεταξύ των αποφοίτων-μελλοντικών εργαζομένων, ενισχύοντας την εξατομίκευση και διευκολύνοντας την εκμετάλλευση τους από τα αφεντικά.

Ταυτόχρονα, ενισχύεται η εγκαθίδρυση Κέντρων Δια Βίου Μάθησης (ΚΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ.) τα οποία στοχεύουν στην κατάρτιση των συμμετεχόντων σε αντικείμενα με άνοδο στην αγορά εργασίας. Τα προγράμματα αυτά ενισχύουν τους ταξικούς φραγμούς, αφού ως απαραίτητη προϋπόθεση έχουν τα δίδακτρα και αφετέρου δημιουργούν εργαζομένους πολλαπλών ταχυτήτων, αφού η περεταίρω κατάρτιση που δεν καλύπτεται από το πτυχίο καθίσταται απαραίτητη για την εύρεση εργασίας. Στην ίδια κατεύθυνση που προωθεί τη διασύνδεση της τεχνικής εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας υποτιμημένων και φθηνών εργατικών χεριών επαναφέρονται και τα Τμήματα Εφαρμοσμένων Επιστημών αντικαθιστώντας τα ΑΤΕΙ.

//οι εκκενώσεις καταλήψεων, η πανεπιστημιακή αστυνομία & η ελεγχόμενη είσοδος εξυπηρετούν το σχέδιο της προληπτικής αντιεξέγερσης για την επίθεση σε όποιον/α αγωνίζεται και την προώθηση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης//

Μένει στο τέλος να φανεί, πως οι αρμόδιοι του υπουργείου θα αξιοποιήσουν τις παραπάνω προτάσεις για τη διαμόρφωση του νέου αντι-εκπαιδευτικού νομοσχεδίου που, όσο κι αν διαφοροποιηθεί στα επιμέρους ζητήματα, η στόχευση του έχει καθοριστεί ήδη πολύ πριν το διαβόητο αυτό πόρισμα της επιτροπής. Άλλωστε, το κράτος συνεχίζει απρόσκοπτα την κατασταλτική του επίθεση εντός κι εκτός πανεπιστημίων και την προετοιμασία του για την ολοκληρωτική διαχείρισή τους.

Παραμονή πρωτοχρονιάς εκκενώνει το κατειλημμένο «Στέκι στο Βιολογικό» στο ΑΠΘ και αμέσως ξεκινάει το γκρέμισμά του, αφού πρώτα έχει αποκλείσει με αστυνομικές δυνάμεις τα πανεπιστήμια. Εκδικητικά προς τα κεκτημένα και του φοιτητικού κινήματος που το προηγούμενο διάστημα κατάφερε να επανοικειοποιηθεί με όρους αγώνα το πανεπιστήμιο εκκενώνει την μακροβιότερη κατάληψη στο ΑΠΘ ταυτόχρονα όμως και αποκαλυπτικά θρασύδειλα οι μπάτσοι καταφέρνουν να εισβάλλουν στα πανεπιστήμια μόνο νύχτα ή παραμονή πρωτοχρονιάς. Ματαιοπονούν όσο νομίζουν ότι μπορούν να απονοηματοδοτήσουν το άσυλο και να κάμψουν τους φοιτητικούς και κοινωνικούς αγώνες.

Η κίνηση αυτή καταδεικνύει εξίσου και τις προτεραιότητες που θέτει ο κρατικός μηχανισμός σχετικά με τα πανεπιστήμια.

Τη στιγμή που η κρατική διαχείριση της πανδημίας έχει αποτύχει μέχρι και στο τελευταίο σημείο της με κρούσματα να έχουν εκτοξευτεί, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους, η κυβέρνηση κατάφερε να εξασφαλίσει το κληροδότημα για την εγκατάσταση συστημάτων ελέγχου εισόδου, τουρνικέ στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το ΕΚΠΑ, το Πανεπιστήμιο Πειραιά και το ΑΠΘ. Περίπου 750.000 ευρώ δίνονται μέσω δωρεάς της ΑΜΚΕ «Αιγέας» του εφοπλιστή Μαρτίνου, καταξιωμένου υποστηρικτή και έμπιστου «συγγενή» της κυβέρνησης για την εγκατάσταση των συστημάτων ελεγχόμενης εισόδου που θεσμοθετούσε ο νόμος 4777. Η βιασύνη της κυβέρνησης να επιτεθεί ολοκληρωτικά και με κάθε διαθέσιμο μέσο στους αγωνιζόμενους φοιτητές και τα κεκτημένα τους φαίνεται από το σύστημα της δωρεάς για τα τουρνικέ, ώστε να επιταχυνθεί η εγκατάσταση και λειτουργία τους, το πλήθος των αντι-εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων, την επιτάχυνση των διαδικασιών πρόσληψης των ΟΠΠΙ και την επαναφορά της εξαγγελίας για την εγκατάσταση τους την Άνοιξη του ΄22 μετά την απόσυρση του μέτρου μπροστά στη δυναμική του ριζοσπαστικού φοιτητικού κινήματος.

Είναι ξεκάθαρο εδώ και καιρό πως η ζωτική ανάγκη του κράτους δεν είναι άλλη από την καταστολή. Καμία εντύπωση δεν μας προκαλούν οι προτεραιότητες που θέτει. Καμία εντύπωση και από τα συγχαρίκια του εξουσιομανή Παπαϊωάννου για την εκκένωση του Βιολογικού ή από την πρωτιά του ΑΠΘ σχετικά με την αμεσότητα στην αποδοχή της δωρεάς του Μαρτίνου. Καμία επιλογή και για εμάς πέρα από τον ανυποχώρητο αγώνα.

Βαδίζουμε στους δρόμους που χάραξαν τα ριζοσπαστικά εκπαιδευτικά κινήματα του 1990-1991 και του 1997-1998 ενάντια στους επίδοξους σχεδιασμούς περί εκσυγχρονισμού των πανεπιστημίων, του 2006-2007 ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, του αυτοοργανωμένου αγώνα της περασμένη άνοιξης και όλα όσα ξεκινήσαμε μέσα από την κατάληψη της πρυτανείας και των σχολών μας αποδεικνύοντας την δυναμική που μπορούν να αποκτήσουν οι φοιτητικοί αγώνες.

Καμία οπισθοχώρηση, κανένας συμβιβασμός μπροστά στο σχέδιο της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης και της ιδιωτικοποίησης της παιδείας. Να υπερασπιστούμε το πανεπιστημιακό άσυλο και τις καταλήψεις ενάντια στην κρατική καταστολή.

Αλληλεγγύη στο «Στέκι στο Βιολογικό» & όλες τις καταλήψεις

Οργάνωση & Αγώνας σε κάθε σχολή

Ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, την πανεπιστημιακή αστυνομία το Κράτος και το Κεφάλαιο.

Πανεκπαιδευτική Διαδήλωση

Πέμπτη 27/1 στις 13:00 Αγ. Βενιζέλου

Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών «Quieta Movere»


1 2 3 4

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Ήδη από τα μέσα του Νοεμβρίου, στα πλαίσια μιας συνολικής εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, πτυχή της οποίας αποτελεί η αποστείρωση και απολιτικοποίηση του πανεπιστημίου, εκδόθηκε ένα έργο ανάπλασης του χώρου όπου δραστηριοποιείται το στέκι στο Βιολογικό. Το σχέδιο αυτό, κόστους που ανέρχεται στα 1,3 εκατ., προβλέπει την εκκένωση της κατάληψης με σκοπό τη δημιουργία βιβλιοθήκης. Το στέκι στο Βιολογικό, μία κατάληψη που μετρά 34 χρόνια ζωής και πολιτικής δράσης, εν τέλει εκκενώνεται στις 31/1 και για τις επόμενες μέρες το campus αποκλείεται από δυνάμεις της αστυνομίας. Στις 10/1, καταλαμβάνεται από αλληλέγγυο κόσμο ο χώρος πίσω από το Χημικό, με σκοπό τη συνέχιση των δράσεων υπεράσπισης του εκκενωμένου στεκιού. Ύστερα από δύο μέρες, ματ και ασφαλίτες εισβάλλουν στην κατάληψη πίσω από το Χημικό, πετώντας κρότου λάμψης, καταστρέφοντας τον χώρο και προβαίνοντας τελικά σε 15 συλλήψεις. Λίγες ώρες αργότερα, ΕΚΑΜίτες παραβιάζουν τη σχολή της ΑΣΟΕΕ και επιλέγουν να συλλάβουν 6 άτομα, ενώ στον ίδιο χώρο εξακολουθεί να εργάζεται παιδεραστής και τοκογλύφος καθηγητής, με τις πρυτανικές και κρατικές αρχές να συναινούν και να συγκαλύπτουν το γεγονός. Γίνεται φανερό από τις συνεχόμενες εισβολές των αστυνομικών δυνάμεων, η διάθεση του κράτους να προετοιμάσει το έδαφος για την είσοδο των μπάτσων στις σχολές, καταργώντας, πλέον, επί του πρακτέος το πανεπιστημιακό άσυλο. Στο ήδη υπάρχον τεταμένο πλαίσιο πραγματοποιήθηκε στις 15/1, η πανελλαδική πορεία υπεράσπισης του στεκιού στο Βιολογικό και των καταλήψεων η οποία στηρίχθηκε από χιλιάδες κόσμο και κατέληξε σε συγκρούσεις που καταστάλθηκαν βίαια από την αστυνομία, με αποτέλεσμα την σύλληψη 23 ατόμων.

Το κράτος στη προσπάθεια αναδιάρθρωσης του, έχει επιβάλλει μια σειρά σφοδρών μεταρρυθμίσεων που αφορούν την περαιτέρω υποτίμηση των ζωών μας. Μια απ' τις κομβικές βλέψεις του ήταν η ανάπλαση των πανεπιστημίων και η πλήρης κατάλυση του τωρινού τρόπου ύπαρξής τους. Η συνθήκη της πανδημίας αποτέλεσε τη τέλεια αφορμή για την επίτευξη των στοχεύσεων του.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ 2030

ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ

Ο νέος νόμος-πλαίσιο προβλέπει τη συγκρότηση των εν λόγω συμβουλίων με σκοπό να λειτουργούν ως το ανώτατο διοικητικό-αποφασιστικό όργανο. Τα συμβούλια θα απαρτίζονται από εξωπανεπιστημιακά άτομα, επιλεγμένα από το κράτος, που όντας στην κορυφή της πανεπιστημιακής ιεραρχίας (πιο πάνω ακόμα και από την σύγκλητο), θα έχουν πάντα τον τελευταίο λόγο, έχοντας την ικανότητα να επιλέξουν πρύτανη και διδακτικό προσωπικό. Η βασική αρμοδιότητα των συμβουλίων αυτών, θα είναι η αξιολόγηση του ιδρυματικού προσωπικού με γνώμονα την προσέλκυση χρηματοοικονομικής υποστήριξης από ιδιωτικές εταιρείες. Η ταυτόχρονη μείωση των δημόσιων δαπανών για την παιδεία έρχεται να εξασφαλίσει την "αυτονόμηση" των πανεπιστημίων, δηλαδή την πλήρη ιδιωτικοποίηση τους.

"ΕΥΕΛΙΚΤΑ" ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ, "ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ" ΠΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΤΕΙ

Προβλέπεται επίσης η εισαγωγή σε σχολή και όχι σε τμήμα. Σε αυτό το σύστημα των ευέλικτων προγραμμάτων, οι φοιτήτριες και οι φοιτητές θα "χτίζουν" το πτυχίο τους, επιλέγοντας μαθήματα και συλλέγοντας πόντους-μονάδες. Έτσι, τα πτυχία όπως και τα προγράμματα σπουδών θα πάψουν να είναι ενιαία και θα αποκοπούν από επαγγελματικά δικαιώματα, εξασφαλίζοντας την υποτιθέμενη "διεπιστημονικότητα". Αυτό που πραγματικά εξασφαλίζουν είναι ευέλικτο, φθηνό και χωρίς δικαιώματα εργατικό δυναμικό. Ολιγοδάπανες (για το κράτος) και γρήγορες σπουδές, με γνώση που θα κρίνεται όχι βάσει της επιστημονικότητας, αλλά του marketability (εμπορευσιμότητα). Η επαναφορά των ΤΕΙ (πλέον ΤΕΕ) αποσκοπεί και αυτή στην παραγωγή εύκολα εκμεταλλεύσιμου εργατικού

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ;

Τα πανεπιστήμια ιστορικά έχουν υπάρξει πεδία πολιτικών συγκρούσεων και κοινωνικών αγώνων. Έτσι τα αντιλαμβανόμαστε και εμείς. Από τη μία ως ιδρύματα που αναπαράγουν την ιδεολογία του κράτους και του κεφαλαίου και από την άλλη ως πεδία συλλογικής και καθημερινής αντίστασης. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση στοχεύει στον σχηματισμό ανθρώπων στα μέτρα της αγοράς, συνηθισμένα στην αστυνομοκρατία και την αποξένωση. Εμείς ως απάντηση, βλέπουμε την συλλογική οργάνωση στις αίθουσες και στους δρόμους ως επιτακτική ανάγκη. Αντιστεκόμαστε στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, για μία δημιουργική ζωή με νόημα και αξιοπρέπεια.

ΟΥΤΕ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ ΟΥΤΕ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ, ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ ΣΤΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Ελευθεριακό Σχήμα Παιδαγωγικού

πηγή : email που λάβαμε στις 25 Ιανουαρίου 04h


1 2 3 4

ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ
ΠΕΜΠΤΗ 27/1 ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 13:0

Διανύουμε μία περίοδο κατά την οποία παρατηρούμε να οξύνεται η επίθεση κράτους και κεφαλαίου σε κεκτημένα εργατών και φοιτητών. Στα ήδη τεράστια προβλήματα της εντεινόμενης ακρίβειας και των χιλιάδων νεκρών από την πανδημία, τα πανεπιστήμια, οι χώροι που ζούμε, σπουδάζουμε και αγωνιζόμαστε δέχονται μια οργανωμένη επίθεση με επικοινωνιακά σόου, εισβολές της αστυνομίας και οργανωμένα σχέδια για αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης.

Στις 31 Δεκεμβρίου εν μέσω δεκάδων χιλιάδων κρουσμάτων και 100 νεκρών ημερισίως, με ένα campus απονεκρωμένο, ασφαλίτες με έντονη παρουσία ΜΑΤ παραβίασαν το άσυλο και γκρέμισαν στην ουσία το στέκι στο Βιολογικό, αποκλείοντας μάλιστα οποιονδήποτε ήθελε να παρευρεθεί στο ΑΠΘ. Λίγες μέρες αργότερα οι μπάτσοι εισέβαλαν ξανά στους χώρους του ΑΠΘ εκκενώνοντας την νέα κατάληψη πίσω από το χημικό, κάνοντας χρήση χημικών σε κλειστό χώρο και προβαίνοντας σε συλλήψεις. Για άλλη μια φορά δε δίστασαν να σπάσουν και να γκρεμίσουν ότι έβρισκαν μπροστά τους. Την ίδια ώρα στην Αθήνα και συγκεκριμένα στην ΑΣΣΟΕ, ΟΠΚΕ μπήκαν στη σχολή συλλαμβάνοντας 6 φοιτητές χωρίς φυσικά να δείξουν τον ίδιο ζήλο για τον παιδεραστή και τοκογλύφο καθηγητή της ΑΣΣΟΕ.

Όλες αυτές οι ενέργειες της αστυνομίας σε συνεννόηση με τις πρυτανικές αρχές μόνο τυχαίες δεν είναι. Στοχεύουν αφενός σε ένα αποκομένο από την πολιτική πανεπιστήμιο, ώστε να μην αποτελεί την κοιτίδα μαζικών κοινωνικών αντιδράσεων όπως έχει γίνει τις τελευταίες δεκαετίες στον ελλαδικό χώρο, και αφετέρου στην διασφάλιση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και την πλήρη λειτουργία του πανεπιστημίου για τις ανάγκες της αγοράς. Θέλουν πανεπιστήμια πλήρως αποστειρωμένα, που τα προγράμματα σπουδών τους θα προέρχονται από τις πολυεθνικές και οποιαδήποτε έρευνα θα καταλήγει πίσω σε αυτές. Ένα πανεπιστήμιο που θα παράγει φτηνό και πειθαρχημένο εργατικό δυναμικό, χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα. Σε αυτά τα πλαίσια έρχεται να κινηθεί και η νέα προταση για το ¨πανεπιστήμιο 2030¨, που σε συνέχεια του νόμου 4777 (που προβλέπει πειθαρχικά, διαγραφές,ν+2 και πανεπιστημιακή αστυνομία) έρχεται για να ισοπεδώσει πλήρως την έννοια του δημόσιου πανεπιστημίου.

Πριν από λίγες μέρες μάλιστα ξεκίνησε η τετράμηνη εκπαίδευση της πανεπιστημιακής αστυνομίας στην Κομοτηνή με ένα επικοινωνιακό σόου από πλευράς κυβέρνησης. Το κράτος προχωρά στην εγκαθίδρυσή της με υπερβάλλοντα ζήλο, κάτι που φυσικά δεν κάνει για τις ανάγκες των φοιτητών. Η ποσότητα και η ποιότητα του φαγητού στη λέσχη συνεχώς μειώνονται, ενώ η κατάσταση των δωματίων και των κτιρίων των φοιτητικών εστιών είναι απογοητευτική. Ταυτόχρονα, με τη νέα χρονιά η κυβέρνηση πέταξε το μπαλάκι για τη διεξαγωγή μαθημάτων στους καθηγητές με αποτέλεσμα να επαναφέρονται ως επί των πλείστων τα διαδικτυακά μαθήματα. Από το άνοιγμα των σχολών τον Οκτώβριο το μόνο μέτρο που λήφθηκε για την πανδημία ήταν ο έλεγχος στις εισόδους, κάτι που είναι μια έμμεση εφαρμογή του νόμου 4777 στον οποίο εναντιωνόμαστε. Δεν περιμένουμε από το κράτος να νοιαστεί για καμία από τις ανάγεκς μας. Το μόνο που το το ενδιαφέρει είναι να ενισχύει το στρατό και την αστυνομία του και να εξασφαλίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα κέρδη του κεφαλαίου.

Η απάντηση η οποία δίνουμε σε αυτή τη σειρά αντικοινωνικών μέτρων έχει ως βάση την παρακαταθήκη που άφησε το περσινό φοιτητικό κίνημα της άνοιξης. Είναι σημαντικό να επανοικειοποιηθούμε ξανά τους χώρους μας και να δημιουργήσουμε κέντρα αγώνα σε όλες τις σχολές. Τα φοιτητικά-εκπαιδευτικά ζητήματα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα τόσο με τα εργασιακά και την υγειονομική κρίση όσο και με όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλα τα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Κατά συνέπεια όλοι οι αγώνες πρέπει να είναι κοινοί και θέλουμε να κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση. Εναντιωνόμαστε στην έρευνα που αποσκοπεί στο κέρδος και ζητάμε έρευνα για τις ανάγκες της κοινωνίας, πανεπιστήμια ζωντανά με προτεραιότητα στις διεκδικήσεις των φοιτητ(ρι)ών. Μέσα από τις συλλογικές αποφάσεις, τις διαδικασίες βάσης τις γενικές συνελεύσεις είναι σημαντικό να υπάρξουν εντός των σχολών πολιτικές ζυμώσεις μεταξύ των φοιτητικών υποκειμένων ώστε να γίνει αντιληπτό ότι όλες και όλοι πληττόμαστε από την επέλαση κράτους και επιχειρήσεων στα πανεπιστήμια και στις ζωές μας συνολικότερα. Μέσα από τους συλλογικούς αγώνες υπερασπιζόμαστε το άσυλο και αντιστεκόμαστε στην είσοδο των μπάτσων στις σχολές μας.
ΚΑΤΩ Ο ΝΟΜΟΣ 4777
ΚΑΤΩ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ
ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 27/1 ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 13:00

ΦΕΡΜΑ (αυτοοργανωμένο σχήμα στο Μαθηματικό)

πηγή : https://it-it.facebook.com/fermaauth