Παρασκευή 29 Απριλίου 2022 στις 19.00
Ανοιχτή συνέλευση για τη συνδιαμόρφωση δράσεων εν όψει της Πρωτομαγιάς
Ανοιχτή συνέλευση για τη διοργάνωση δράσεων εν όψει της Πρωτομαγιάς: Παρασκευή 29/4, στις 19:00, στην κατάληψη Παραρτήματος
Ανοιχτή συνέλευση για τη διοργάνωση δράσεων εν όψει της Πρωτομαγιάς:
Παρασκευή 29/4, στις 19:00, στην κατάληψη Παραρτήματος
Η ανακοίνωση της συνέλευσης:
ΤΑΞΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ & ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
Η 1η του Μάη είναι ημέρα ιστορικής μνήμης και αγώνα για όλα τα χειμαζόμενα πληβειακά στρώματα που αργοπεθαίνουν κάτω από τη μπότα του κεφαλαίου και του κράτους σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου. Είναι ημέρα ιστορικά φορτισμένη από τους ανυποχώρητους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες των καταπιεσμένων απέναντι στους δυνάστες της εποχής τους, για μια ζωή πιο ανθρώπινη και αξιοπρεπή. Από τις μαζικές απεργίες στο μακρινό Σικάγο του 1886 μέχρι τη Θεσσαλονίκη του 1936, τα αίτια, τα διακυβεύματα και οι στόχοι των αγώνων παραμένουν ίδιοι και απαράλλαχτοι. Κοινωνικός και ταξικός αγώνας για απελευθέρωση των εκμεταλλευόμενων ή θάνατος. Ημέρα ιστορικής μνήμης, γιατί στα ημερολόγια της ιστορίας των αγώνων είναι καταγεγραμμένη η ακλόνητη πίστη και η αυτοθυσία των επαναστατημένων εργατών κι εργατριών, οι οποίοι μέσα από τους δικούς τους τόπους και εποχές αποπειράθηκαν να αναχαιτίσουν την καταπίεση και εντεινόμενη υποτίμηση της εργατικής τους δύναμης, απαιτώντας καλύτερες συνθήκες εργασίες, λιγότερο εργάσιμο χρόνο και μεγαλύτερους μισθούς. Ημέρα αγώνα, γιατί τα χειμαζόμενα και καταπιεσμένα κοινωνικά στρώματα όλης της οικουμένης, καλούνται να την επανατροφοδοτήσουν με την σπίθα του αγώνα έχοντας για οδηγό τα βιώματα και τις πλούσιες συλλογικές εμπειρίες που αποκτήθηκαν μέσα από τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες ανά τους αιώνες.
Στο σήμερα, φτώχεια, ανισότητα, οικονομική εκμετάλλευση, κατάργηση του 8ώρου, απλήρωτες υπερωρίες, ανασφάλιστη εργασία, δολοφονίες και τραυματισμοί των εργατών εν ώρα εργασίας, καταπίεση της κοινωνικής βάσης από το κράτος και μια δυσβάσταχτη αύξηση του κόστους ζωής για τους περισσότερους/ες από εμάς. Αυτή τη δυστοπία βιώνουμε στην καθημερινότητά μας, με πλήρη υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης από τα αφεντικά, τη λεηλασία της φύσης και της ζωής μας από τους οικονομικά ισχυρούς αυτού του κόσμου.
Εδώ και χρόνια, εξάλλου, εξελίσσεται μια καπιταλιστική αναδιάρθρωση των δομών του κράτους και του κεφαλαίου, προκειμένου να μετακυλήσουν στους από τα κάτω της κοινωνίας τη δομική κρίση αναπαραγωγής του καπιταλιστικού συστήματος. Με άλλα λόγια, για να συνεχίσουν οι καπιταλιστές όχι μόνο να παράγουν κέρδος αλλά και να το γιγαντώνουν, χρειάζονται τη φθηνή, υποτιμημένη, ανασφάλιστη, επισφαλή εργασία του σύγχρονου προλεταριάτου. Παράγουν και γιγαντώνουν τα κέρδη τους, ακριβώς, επειδή όλοι και όλες οι από τα κάτω πιεζόμαστε σε μια ασφυκτική κατάσταση είτε με πενιχρούς, πετσοκομμένους μισθούς και συντάξεις είτε τιθέμενοι στο περιθώριο της εργασιακής συνθήκης, υπάρχοντας και προσπαθώντας να επιβιώσουμε μεταξύ σφύρας κι άκμονος, μεταξύ υποτιμημένης εργασίας, επισφάλειας κι ανεργίας.
Όλα τα προαναφερθέντα, σε συνδυασμό με την εντατικοποίηση και επέκταση της καπιταλιστικής παραγωγής αλλά και ως απόρροια των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών για τον έλεγχο της ενέργειας και των φυσικών πόρων (όρα ένοπλη σύρραξη ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία) έχουν ως αποτέλεσμα μία εκ νέου επίθεση στην τάξη μας, με ένα νέο κύμα ακρίβειας σε διάφορα βασικά προϊόντα και αγαθά. Ένα κύμα ακρίβειας που, όσο και αν προσπαθούν τα διάφορα καθεστωτικά παπαγαλάκια να μας πείσουν, δεν αποτελεί ένα φυσικό φαινόμενο αλλά μια σχεδιασμένη και πλήρως αποτελεσματική συνθήκη εδραίωσης και επέκτασης της οικονομικής εκμετάλλευσης των πλουσίων στις πλάτες των οικονομικά ασθενέστερων.
Στην ουσία πρόκειται για μια έμμεση μείωση στους μισθούς και τις συντάξεις της κοινωνικής πλειοψηφίας. Ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας, (αναστολές και απολύσεις υγειονομικών, συγχωνεύσεις νοσοκομείων), ιδιωτικοποιήσεις και αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση, στην ύδρευση, στις συγκοινωνίες, στις δημόσιες υποδομές, λεηλασία του φυσικού πλούτου (βουνά, δάση, θάλασσες) με στρατηγικές απελευθέρωσης της ενέργειας και πράσινη μετάβαση, εκτίναξη των τιμών ενοικίου και κατοικίας, εκτίναξη στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, αύξηση στις τιμές των καυσίμων, στις πρώτες ύλες, αύξηση της φορολογίας στους χαμηλόμισθους και στους συνταξιούχους, αισχροκέρδεια από τους διάφορους παρόχους ενέργειας και τηλεπικοινωνίας, αισχροκέρδεια στα σουπερμάρκετ, στα ΚΤΕΛ, στα διόδια. Την ίδια στιγμή που όλο και περισσότερα κομμάτια της τάξης μας αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, την ίδια στιγμή το κράτος αναβαθμίζεται σε στρατιωτικό εξοπλισμό. Την ίδια στιγμή που οι μισθοί παραμένουν χαμηλοί, την ίδια αυτή στιγμή επιχειρείται μια μείωση κρατικών δαπανών σε μια σειρά από κοινωνικές παροχές (πρωτοβάθμια και νοσοκομειακή περίθαλψη, βρεφονηπιακούς σταθμούς, σχολεία, πανεπιστήμια). Το καθημερινό κόστος ζωής είναι δυσβάσταχτο. Η επιβίωση μας δύσκολη, η ύπαρξή μας μετρήσιμη με ποσοστά παραγωγικότητας, αγοραστικής δύναμης και κατανάλωσης. Ένα είναι σίγουρο, ο καπιταλισμός μετακυλίει όλα αυτά τα κόστη από πάνω προς την κοινωνική βάση.
Η πραγματικότητα που βιώνουμε οι φτωχοί, οι άνεργοι, οι εργαζόμενες, οι εκμεταλλευόμενοι, οι από τα κάτω αυτού του κόσμου δεν αποτελεί ένα φυσικό φαινόμενο, μια τετελεσμένη συνθήκη που δεν αλλάζει. Απέναντι στην αφαίμαξη της ίδιας μας της ζωής, η μόνη διεξοδική προοπτική αντίστασης είναι η αυτοοργάνωση όλων των καταπιεσμένων στα φυσικά τους πεδία. Στους χώρους δουλειάς, τις σχολές, τα πανεπιστήμια και τις γειτονιές. Με καταλήψεις στέγης, ταξικά σωματεία βάσης, με λαϊκές συνελεύσεις γειτονιάς, αυτοδιαχειριζόμενους χώρους αντίστασης, με συλλογικές κουζίνες, και με απαλλοτριώσεις βασικών αγαθών να πορευτούμε στην κατεύθυνση του γκρεμίσματος αυτού του σάπιου κόσμου. Με όπλο μας την ταξική αλληλεγγύη και τις άγριες απεργίες διαρκείας οφείλουμε να αποτινάξουμε από πάνω μας τον φόβο, την μοιρολατρία, την παθητικότητα και την ιδιώτευση στην κατεύθυνση της κοινωνικής και ταξικής χειραφέτησης. να δημιουργήσουμε και να συμμετέχουμε σε συνελεύσεις στις γειτονιές, να δημιουργήσουμε και να ενισχύσουμε ταμεία αλληλοβοήθειας. 'Ολα αυτά αποτελούν τις απαντήσεις μας απέναντι στο ταξικό πόλεμο που βιώνουμε. Να προτάξουμε την θέλησή μας να ζήσουμε με αξιοπρέπεια , χωρίς αυτούς που μας κλέβουν, μας χρησιμοποιούν και μας εκμεταλλεύονται. Και πάνω από όλα, να αγωνιστούμε συλλογικά και αυτοοργανωμένα βάζοντας το σπόρο για την κοινωνική επανάσταση που θα ανατρέψει το σάπιο καπιταλιστικό κόσμο και θα φέρει πιο κοντά μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης κι ελευθερίας.
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ, ΑΥΤΟΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ, ΜΑΧΗΤΙΚΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΟΥ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Προλέτ Accion: Ταξική δράση για την αντεπίθεση στον κόσμο των αφεντικών και την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς / proletaccion@espiv.net