Τρίτη 17 Μαίου 2022 στις 18.30
Συγκέντρωση σε αλληλεγγύη με τον αναρχικό αιχμάλωτο Claudio Lavazza
Από την ανοιχτή συνέλευση που συγκαλέστηκε μετά από το κάλεσμα της Πρωτοβουλίας αναρχικών ενάντια στις κρατικές δολοφονίες αποφασίστηκε να καλεστεί συγκέντρωση στη Γαλλική πρεσβεία (Λεωφ. Βασιλίσσης Σοφίας 7) την Τρίτη στις 17 Μαϊου, στις 18.30, μέρα που εξετάζεται η προσφυγή του συντρόφου Claudio Lavazza μέσω της οποίας διεκδικεί την αποφυλάκιση του. Ακολουθεί το κείμενο του καλέσματος.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ CLAUDIO LAVAZZA
ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
Ο αναρχικός σύντροφος μας Claudio Lavazza βρίσκεται στις φυλακές από το μακρινό 1996 έχοντας συμπληρώσει είδη 25 χρόνια συνεχούς κράτησης. Είναι ένας από τους μακροβιότερους πολιτικούς κρατούμενους στην Ευρώπη. Ο Claudio ήταν ένας από τους αγωνιστές που πήρε τα όπλα για να αντιπαρατεθεί πολιτικά και στρατιωτικά με την καπιταλιστική κυριαρχία.
Εξεγερμένος προλετάριος που συμμετείχε σε συγκρούσεις και απαλλοτριώσεις στα πρώτα χρόνια ένταξης του στο κίνημα τη δυναμική δεκαετία του '70 στην Ιταλία. Ένοπλος μαχητής του επαναστατικού κινήματος των δεκαετιών του 70' - 80' στην συνέχεια. Μέλος των Ένοπλων Προλετάριων για τον Κομμουνισμό, μιας οριζόντιας αντάρτικης ομάδας με έντονες ιδεολογικές επιρροές από την εργατική αυτονομία. Συμμέτοχος στην σύμπραξη ομάδων υπό την ονομασία "Οργανωμένοι Κομμουνιστές για την Προλεταριακή Απελευθέρωση", ένα ένοπλο εγχείρημα για την υποστήριξη φυγόδικων και την απελευθέρωση συντρόφων και συντροφισσών από τις φυλακές. Συνένοχος για την επίθεση στην φυλακή του Φροζινόνε το 1981 όπου απελευθερώθηκαν φυλακισμένοι αγωνιστές.
Σε εποχές όπου το νόημα και το περιεχόμενο των λέξεων δεν είχε παραδοθεί στην μουσειοποίηση, τον αναθεωρητισμό, τον οριοθετημένο ακτιβισμό. Αλλά έβρισκε νόημα μέσα από την έμπρακτη καλλιέργεια της ελπίδας στους φυλακισμένους και τους "εξόριστους" από την έννομη τάξη της αδυσώπητης καταστολής κράτους και παρακράτους. Ότι λέξεις όπως ελευθερία και αλληλεγγύη θα γίνουν πράξη με τα όπλα στα χέρια.
Μετά από απανωτές δυσκολίες και υπό συνεχείς καταδώσεις μετανοημένων μελών ένοπλων οργανώσεων ο σύντροφος αναγκάζεται να φύγει από την Ιταλία και να καταφύγει ως καταζητούμενος στη Γαλλία το 1982, χώρα που υπήρχαν χιλιάδες Ιταλοί πολιτικοί πρόσφυγες διωκόμενοι από το ιταλικό κράτος για την εμπλοκή τους στο επαναστατικό κίνημα. Ήταν μια περίοδος όπου η τότε σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση Μιτεράν δέχονταν στο έδαφος της διωκόμενους/καταζητούμενους από την Ιταλία με την προϋπόθεση να "απέχουν από παράνομες δραστηριότητες", το γνωστό και ως "δόγμα Μιτεράν" έμελε να αρχίσει να ξηλώνετε με τις απαρχές του "πολέμου κατά της τρομοκρατίας" το 2001. Παρέμεινε φυγόδικος για περισσότερο από 16 χρόνια, μέσα στα οποία κατάφερε να επιβιώσει και να στηρίξει υποδομές του επαναστατικού κινήματος μέσα από την πρακτική των απαλλοτριώσεων τόσο στην Γαλλία όσο και στην Ισπανία. Επέλεξε να βρεθεί στην παρανομία καθώς δεν αναθεώρησε στην επιλογή του. Στην επιλογή του ένοπλου αγώνα ως αναγκαίας συνθήκης ρήξης και πραγματικής επίθεσης στο καπιταλιστικό οικοδόμημα και τις δομές του.
"Η αναρχία είναι από τη φύση της ιλεγκαλιστική, γιατί επιδιώκει να υπάρξει στο περιθώριο της νομιμότητας που επιβάλλει το σύστημα. Εμείς οι αναρχικοί έχουμε τους δικούς μας νόμους και μορφές ύπαρξης, που είναι πάντοτε καταδικαστέοι από τους νόμους και τις μορφές ύπαρξης των κρατών." ( Claudio Lavazza)
Η στάση του γαλλικού κράτους απέναντι στον Claudio αποπνέει όλον εκείνο τον κρατικό ρεβανσισμό και την αυταρχικότητα που συναντάει κανείς στην αντιμετώπιση των αμετανόητων αντιπάλων της εξουσίας. Οι ποινικές νομοθεσίες γίνονται κουρελόχαρτα και τα περίφημα "ανθρώπινα δικαιώματα" καταργούνται. Η αστική δικαιοσύνη μετατρέπεται στην εμπροσθοφυλακή του "πολέμου κατά της τρομοκρατίας" και φορώντας την μάσκα της γραφειοκρατίας διεξάγει έναν ανελέητο πόλεμο φθοράς. Ένας μηχανισμός σκληρής ταξικής κυριαρχίας και οργανωμένης κρατικής βίας που αναλαμβάνει την εξόντωση των αμετανόητων αντιπάλων της.
Η ιστορική πορεία του γαλλικού καπιταλισμού συνδέθηκε αποφασιστικά με την αποικιακή πολιτική έως και το πρώτο μισό του περασμένου αιώνα. Μια αναδρομή στην ιστορία του γαλλικού ιμπεριαλισμού και στις καταστροφικές επεμβάσεις του στην Αφρική και την Μέση Ανατολή μας κάνει σαφές τον απεχθή ιστορικό ρόλο του στο καπιταλιστικό σύστημα.
Το γαλλικό κράτος είναι εξίσου γνωστό για την αδυσώπητη αντιτρομοκρατική πολιτική που εφαρμόζει στο εσωτερικό του. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του συντρόφου Ζορζ Ιμπραήμ Αμπνταλλά ο οποίος σε λίγους μήνες κλείνει 38 χρόνια αιχμάλωτος στις γαλλικές φυλακές. Ο σύντροφος ενώ δικαιούται από το 1999 να αποφυλακιστεί, οι δικαστικές αρχές στη Γαλλία το αρνούνται χωρίς καν κάποια νομικά προσχήματα.
Επιστρέφοντας στην υπόθεση του Claudio αυτή τη στιγμή ο σύντροφος μας έχει εκτίσει 25 χρόνια φυλακής στα κολαστήρια των Ισπανικών φυλακών για απαλλοτριώσεις τραπεζών. Στη τελευταία του απαλλοτρίωση, γνωστή και ως "υπόθεση Κόρδοβα" υπήρξε ένοπλη συμπλοκή κατά την οποία 3 σύντροφοι (ανάμεσά τους κι ο Claudio) τραυματίστηκαν σοβαρά, ενώ σκοτώθηκαν και 2 αστυνομικίνες. Την υπόθεση αυτή την έχει εκτίσει εδώ και σχεδόν 1 χρόνο οπότε και μεταφέρθηκε στη Γαλλία ώστε να εκτίσει μια ποινή 10 ετών για μια ληστεία τράπεζας.
Βάσει όμως της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας θα έπρεπε να είχε αποφυλακιστεί εδώ και ένα μήνα (11 Δεκεμβρίου) με τη συμπλήρωση 25 ετών κράτησης καθώς οι συγκεκριμένες ποινές έπρεπε να είχαν συγχωνευτεί μεταξύ τους. Παρ' όλα αυτά οι εισαγγελικές αρχές της Γαλλίας το αρνούνται και ζητούν από τον σύντροφο μας να εκτίσει τουλάχιστον άλλα 5 χρόνια πραγματικής φυλακής. Ο σύντροφος έχει προσβάλλει νομικά το καθεστώς εξαίρεσης που βιώνει και στις 17 Μαϊου εξετάζεται η προσφυγή του μέσω της οποίας διεκδικεί την αποφυλάκιση του. Γνωρίζουμε ότι ο βασικός λόγος της άρνησης τους παρά τα τόσα χρόνια φυλακής - αλλά και την εξευτελιστική στάση κομματιών του κινήματος που διαχώρισαν τη θέση τους μπροστά στον φόβο της καταστολής εξαιτίας των νεκρών από την πλευρά του κράτους - είναι ότι δεν υποχώρησε ποτέ από τις αναρχικές αρχές και αξίες, ότι ακόμα και μέσα από την φυλακή συνέχισε να παράγει πολιτικό λόγο, να συμμετέχει σε απεργίες πείνας ενάντια στο καθεστώς τύπου FIES, να διεκδικεί την σύνδεση της δικής του εμπειρίας με την ευρύτερη ιστορική μνήμη.
Δεν σταμάτησε να αγωνίζεται και να προπαγανδίζει με όλες του τις δυνάμεις την αναγκαιότητα της επίθεσης ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο.
Αυτή την στιγμή υπεύθυνο για την παράταση της αιχμαλωσίας του συντρόφου μας και το καθεστώς αυθαιρεσιών και εξαίρεσης που στήνετε εναντίων του είναι το Γαλλικό κράτος. Ενώνουμε λοιπόν κι εμείς τη φωνή μας με το κάλεσμα διεθνούς αλληλεγγύης για την απελευθέρωση του συντρόφου Claudio Lavazza. Οι αιχμάλωτοι σύντροφοι είναι σάρκα από την σάρκα των επαναστατικών κινημάτων και θα διεκδικούμε να βρίσκονται στον δρόμο και στους αγώνες του σήμερα.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ CLAUDIO LAVAZZA
ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ 17/05 ΣΤΙΣ 18.30
Πρωτοβουλία συντρόφων/συντροφισσών για αλληλεγγύη στον σύντροφο Claudio Lavazza
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Ιταλό σύντροφο Claudio Lavazza
Την Τρίτη 17/05, η Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, διωκόμενους και φυγοδικους αγωνιστές στηρίζει το κάλεσμα της πρωτοβουλίας συντροφισσών και συντρόφων για την αλληλεγγύη στον Ιταλό σύντροφο Claudio Lavazza και συμμετέχει στη συγκέντρωση αλληλεγγύης που θα πραγματοποιηθεί στη Γαλλική Πρεσβεία, στις 18:30.
Το «φιλελεύθερο» γαλλικό κράτος, της «δημοκρατίας» και της «ισότητας», της σκληρής αποικιοκρατίας και του πνιξίματος στο αίμα και τη βίαια κατοχή μεγάλων περιοχών σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, της σφοδρής καταστολής των κοινωνικών κομματιών που αγωνίζονται στο εσωτερικό του και της πρωτοπορίας σε αυτό που εδώ και δυο δεκαετίες ονομάστηκε «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας», κρατά παράτυπα στις φυλακές του Mont de Marsan τον αναρχικό Claudio Lavazza.
Ο σύντροφος Lavazza υπήρξε μια από τις εμβληματικές μορφές της ένοπλης πάλης στην Ιταλία των δεκαετιών του ´70 και του ´80, κυρίως μέσα από τις γραμμές της οργάνωσης «Ένοπλοι Προλεταριοι για τον Κομμουνισμό». Με συμμετοχή και στην σύμπραξη ενόπλων ομάδων, υπό την ονομασία «Οργανωμένοι Κομμουνιστές για την Προλεταριακή Απελευθέρωση», o Lavazza συμμετέχει και στην επίθεση στις φυλακές του Φροζινόνε το 1981, που πέτυχε να απελευθερώσει φυλακισμένους αγωνιστές. Από το 1982, ο Lavazza καταφεύγει, όντας καταζητούμενος φυγόδικος , στη Γαλλία. Από τότε έως το 1996, που συνελήφθη σε ληστεία τράπεζας στην Κόρδοβα της Ισπανίας, ο σύντροφος έζησε στην παρανομία διαπράττοντας απαλλοτριώσεις τραπεζών, μη σταματώντας ποτέ να στηρίζει έμπρακτα επαναστατικές δομές.
Τα ισπανικά δικαστήρια έστειλαν τον σύντροφο Lavazza σε φυλακές υψίστης ασφαλείας υπό το σκληρό και απάνθρωπο καθεστώς F.I.E.S, το καθεστώς εξαίρεσης και διαρκούς απομόνωσης/παρακολούθησης που ισχύει στην Ισπανία για τους πιο «επικίνδυνους» κρατούμενους, ανάμεσα τους και το σύνολο σχεδόν των πολιτικών κρατουμένων. Ο σύντροφος, που συνολικά έχει καταδικαστεί σε 118 χρόνια φυλακή από τα δικαστήρια τριών χωρών (Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία), βρίσκεται από πέρυσι στις γαλλικές φυλακές, λόγω της καταδίκης του για ληστεία στην Γαλλία, έχοντας εκτίσει εδώ και πολλούς μήνες τα 25 χρόνια που η ευρωπαϊκή νομοθεσία ορίζει ως ανώτατο όριο, μέσω συγχωνεύσεων ποινών, για περιπτώσεις όπως του συντρόφου Lavazza.
Το γαλλικό κράτος εκδικείται τον αναρχικό σύντροφο γιατί δηλώνει «απερίφραστα αμετανόητος», γιατί αγωνίστηκε και αγωνίζεται έξω και μέσα από τη φυλακή για την καταστροφή του κράτους και του κεφαλαίου. Ο σύντροφος Lavazza έχει πλέον προσβάλει και νομικά την καθόλα παράτυπη παράταση της ομηρίας του και, στις 17 Μάη, τα γαλλικά δικαστήρια θα εξετάσουν την προσφυγή του, το δίκαιο αίτημά του για αποφυλάκιση. Με τη διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των αγωνιζομένων ανθρώπων σε κάθε γωνία της Γης και την αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους και κρατούμενες ως κεντρικά προτάγματα , θα βρεθούμε κι εμείς , την 17η Μάη, έξω από την γαλλική πρεσβεία στην Ελλάδα. Στοχοποιώντας τους κρατικούς δήμιους του συντρόφου και στέλνοντας μήνυμα αμέριστης αλληλεγγύης στο πρόσωπο και στον ανυποχώρητο αγώνα του.
Άμεση Αποφυλάκιση του συντρόφου Claudio Lavazza.
Αλληλεγγύη στους/στις πολιτικές/ους κρατούμενες/ους.
Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές