kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

(αλλαγή τοποθεσίας) Κάλεσμα σε συνέλευση για τις κινητοποιήσεις των κρατουμένων

Η συνέλευση για της κινητοποιήσεις των κρατουμένων μεταφέρεται από την ΑΣΟΕΕ στην Πλατεία Πρωτομαγιάς.

Συνέλευση αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1627064/

Καλούμε τον κόσμο του κινήματος να πλαισιώσει την έκτακτη συνέλευση τη Δευτέρα 16-10-2023, 6:30μμ στην ΑΣΟΕΕ ώστε να συνδιαμορφωθεί πλαίσιο στήριξης, δράσεων και κινήσεις αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων.

Το κείμενο της συνέλευσης:

"Κάθε φωνή ας γίνει εκκωφαντικός ήχος, κάθε σπίθα ας γίνει πυρκαγιά που θα γκρεμίσει και θα πυρπολήσει συθέμελα αυτό το σάπιο κόσμο με τα ορατά και αόρατα κάγκελα του."

-Γιάννης Δημητράκης, Φυλακές Αλικαρνασσού 4/12/08, για τη μαζική απεργία πείνας κρατουμένων

Με την ψήφιση του νέου Σωφρονιστικού Κώδικα (ΣΚ) τον Οκτώβριο του 2022, οι κρατούμενοι στα κολαστήρια της χώρας ξεκίνησαν έναν πολύμηνο αγώνα με στόχο την κατάργησή του. Οι κινητοποιήσεις αυτές που πήραν διάφορες μορφές, με τους κρατούμενους να κρατούν ανοικτά τα κελιά τους και το προαύλιο, να αρνούνται την καταμέτρηση, να απέχουν από το συσσίτιο και, σε κάποιες περιπτώσεις να πραγματοποιούν μέχρι και απεργία από τα μεροκάματα, κράτησαν μέχρι και το καλοκαίρι του 2023. Από τις αρχές του Σεπτέμβρη, με την κυβέρνηση όχι μόνον να μην έχει πάρει πίσω καμία από τις ρυθμίσεις του ΣΚ, αλλά και να πραγματοποιεί εξαγγελίες για τροποποιήσεις στον Ποινικό Κώδικα (ΠΚ), οι κρατούμενοι στις φυλακές Δομοκού, Κορυδαλλού, Πάτρας, Τρικάλων, Κέρκυρας και Χανίων βρίσκονται και πάλι εν μέσω μαζικών κινητοποιήσεων, τις οποίες και αναμένεται να κλιμακώσουν το επόμενο διάστημα. Στόχος είναι το μπλοκάρισμα της ψήφισης των νέων αυστηροποιημένων νομοθετικών μεταρρυθμίσεων του ΠΚ, αλλά και η κατάργηση ρυθμίσεων του ΣΚ που έχει τεθεί ήδη σε ισχύ από πέρσι.

Μια σωφρονιστική δυστοπία με νέους περιορισμούς και απαγορεύσεις, αλλά και περιστολή δικαιωμάτων των έγκλειστων που κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες.

Υπό τον νέο ΣΚ, όσοι και όσες βρίσκονται στα ελληνικά κολαστήρια κατηγορούμενοι/ες για τρομοκρατικές ή εγκληματικές οργανώσεις, ληστείες ή αδικήματα περί ναρκωτικών πλέον θεμελιώνουν δικαίωμα για άδεια και υφ' όρων απολύσεις πολύ αργότερα από ό,τι ίσχυε μέχρι σήμερα, με τις άδειες για τους πολύ-ισοβίτες ουσιαστικά να καταργούνται. Την ίδια κατεύθυνση έχουν και οι εκπαιδευτικές άδειες, αφού αυξάνονται οι τυπικές προϋποθέσεις για τη χορήγησή τους και αυστηροποιούνται οι λόγοι μη χορήγησης ή ανάκλησής τους. Επαναφέρονται οι φυλακές τύπου Γ', «παραλλαγμένες» με το όνομα Σωφρονιστικά Καταστήματα Αυξημένης Ασφάλειας, ενώ θεσπίζεται και η απαγόρευση μεταγωγής σε Αγροτικές Φυλακές για συγκεκριμένες κατηγορίες κρατουμένων. Ακόμη, η διαχείριση των φυλακών παραμένει στο υπουργείο Προ.Πο. και την αστυνομία, κάνοντας ξεκάθαρες τις προθέσεις κυβέρνησης και κράτους για την τιμωρητική και εκδικιτική μεταχείριση του έγκλειστου πλυθησμού.

Κάθε ποινικός και σωφρονιστικός κώδικας, ανεξαρτήτως με το πως παρουσιάζεται, έχει στο πυρήνα του την καταστολή και την πειθάρχηση. Παρότι αυτό είναι ένα γενικότερο περίγραμμα του θεσμού του εγκλησμού δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε οτι οποιεσδήποτε αλλαγές έχουν συντελεστεί σε βάθος δεκαετιών υπερ των δικαιωμάτων των κρατουμένων είναι ένα κερδισμένο έδαφος στο γενικότερο κοινωνικό ανταγωνισμό υπέρ των από τα κάτω. Οι συνεχείς αναθεωρήσεις και τροποποιήσεις που πραγματοποιεί η παρούσα κυβέρνηση, δείχνουν μια κατεύθυνση ολοένα εντεινόμενης εκδικητικότητας και περιστολής κεκτημένων δικαιωμάτων, κάτι που συνίσταται σε ένα πλαίσιο πισωγυρίσματος σε παλαιότερες δεκαετίες.

Στην ίδια αυτή κατεύθυνση κινούνται και οι τροποποιήσεις στον ΠΚ και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (ΚΠΔ) οι οποίες αναμένεται να κατατεθούν για ψήφιση το επόμενο διάστημα. Συγκεκριμένα, η ανώτατη συνολική ποινή επανέρχεται στα 25 έτη, ενώ η μέγιστη μειωμένη ποινή αυξάνεται από τα 8 στα 12 έτη. Κομβικής σημασίας είναι και η τροποποίηση για την ''απόπειρα'' στην οποία μέχρι τώρα επιβαλλόταν μειωμένη ποινή και πλέον εξισώνεται με την τετελεσμένη πράξη και θα μπορεί να «τιμωρηθεί» ως τέτοια. Τέλος, στο στόχαστρο της κυβέρνησης μπαίνει η αναστολή ποινής, με ποινές για αδικήματα που είτε υπάρχει προηγούμενη τελεσίδικη καταδίκη, είτε που εντάσσονται στους νόμους περί εγκληματικών οργανώσεων 187/187Α να μην μπορούν να ανασταλούν, ακόμη κι όταν πρόκειται για πλημμελήματα. Ακόμη, προβλέπεται και η αντικατάσταση της αναστολής με τις λεγόμενες "εναλλακτικές ποινές", δηλαδή με χρηματικά ποινές ή κοινωφελή εργασία, ακόμη και για πολύ μικρές ποινές (δύο έτη).

Oι ελληνικές φυλακές είναι ένα καζάνι που βράζει.

Οι φυλακές ανέκαθεν αποτελούσαν αποθήκες ανθρώπων που η εκάστοτε εξουσία αποφάσιζε να αποβάλει από το κοινωνικό σύνολο, βαφτίζοντάς τους ως επικίνδυνους εγκληματίες. Κάτω από την ταμπέλα αυτή βέβαια, συνήθως βρίσκονται επιλογές επιβίωσης λόγω ταξικής θέσης, καθώς και επιλογές αγώνα ενάντια στους κυρίαρχους. Εξάλλου, η φυλακή ως θεσμός, αποτελεί βασικό πυλώνα του ποινικού συστήματος και έχει ξεκάθαρα τιμωρητικό και εκδικητικό χαρακτήρα. Η ύπαρξη των ιδρυμάτων εγκλεισμού αποτελεί ένα από τα βασικότερα εργαλεία πειθάρχησης που επιβάλλεται από το κράτος και το κεφάλαιο.

Στα ιδρύματα αυτά, οι έγκλειστοι υπόκεινται σε συνεχή βασανιστήρια και στην εκδικητικότητα του κράτους. Μια ήδη επώδυνη συνθήκη, αυτή της στέρησης της ελευθερίας, συνοδεύεται από άθλιες συνθήκες διαβίωσης, που ξεφτιλίζουν την ύπαρξη και την αξιοπρέπεια των κρατουμένων. Άνθρωποι που στοιβάζονται κατά εκατοντάδες ή και χιλιάδες σε περιορισμένους και ακατάλληλους χώρους, με σχεδόν ανύπαρκτη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, κάτι που αναδείχθηκε με τον πιο τραγικό τρόπο κατά τη διάρκεια της πανδημίας, περίοδο στην οποία κινδύνευσαν ή/και έχασαν τη ζωή τους δεκάδες κρατούμενοι/ες εξαιτίας της εγκληματικής κρατικής διαχείρισης και της πλήρους εγκατάλειψης του έγκλειστου πληθυσμού. Σε συνδυασμό με την επιβολή διαχωρισμού, συνεχούς φόβου και εκβιασμών, επιχειρείται η εμπέδωση της υποταγής στην εξουσία και η καταστολή κάθε πιθανής αντίστασης σε αυτήν εν τη γενέσει της.

Το κράτος επιδιώκει διαχρονικά η παραπάνω συνθήκη να βρίσκεται εκτός της δημόσιας σφαίρας. Τα άτομα που βρίσκονται έγκλειστα στα κολαστήρια περιφράσσονται τόσο με τείχη, όσο και με σιωπή, απομονωμένα και μακρυά από το κοινωνικό βλέμμα. Δεν είναι τυχαία και η επιλογή οι φυλακές πλέον να χτίζονται ή να μεταφέρονται εκτός αστικού ιστού, με παράδειγμα το διαχρονικό σχέδιο του ελληνικού κράτους να μεταφερθούν οι φυλακές Κορυδαλλού στον Ασπρόπυργο, με τις εγκαταστάσεις εκεί να οικοδομούνται ήδη.

Η πολιτική πειθάρχησης δεν περιορίζεται στη διαχείριση του έγκλειστου πληθυσμού, αλλά επεκτείνεται και ευρύτερα στον κόσμο εκτός της φυλακής, μέσω της συνεχούς απειλής της στέρησης της ελευθερίας του.

Η πολιτική για το «έγκλημα» και τις φυλακές, όπως αυτή αποτυπώνεται στους κατά καιρούς ποινικούς και σωφρονιστικούς κώδικες είναι ένα μέρος μιας συνολικής πολιτικής. Δεν πρόκειται για μια πολιτική επιλογή ξεκομμένη από τις συνθήκες μέσα στις οποίες παράγεται. Οι συνεχείς αναθεωρήσεις και η αυστηροποίηση του σωφρονιστικού και του ποινικού κώδικα είναι αντανακλάσεις των κοινωνικών και ταξικών συσχετισμών.

Βρισκόμαστε σε μια συγκυρία που το κράτος έχει εξαπολύσει μια ολομέτωπη επίθεση σε κάθε κοινωνικό και οικονομικό πεδίο. Σε περιόδους κοινωνικοπολιτικών κρίσεων, όπως οι αλλεπάλληλες που αντιμετωπίζουμε τα τελευταία -τουλάχιστον 15- χρόνια, το ελληνικό κράτος, όπως και τα κράτη διεθνώς, προσαρμόζει τις πολιτικές του και οχυρώνεται πίσω από ολοένα και αυξανόμενες κατασταλτικές δυνάμεις. Χέρι χέρι με την ενίσχυση του ιδεολογήματος της εθνικής ενότητας και της κοινωνικής εξυγίανσης, επιχειρείται η εμπέδωση του φόβου και η ανάδειξη του κράτους ως του απόλυτου εγγυητή της ''ομαλότητας''. Στόχος είναι να επιτευχθεί μια διευρυμένη κοινωνική πειθάρχηση και η εδραίωση του δόγματος «Νόμος και Τάξη», στο οποίο η παρούσα κυβέρνηση πόνταρε τα ρέστα της και στις δύο πρόσφατες εκλογικές περιόδους. Ένα δόγμα, το νόημα του οποίου συμπυκνώνεται τόσο στο τσάκισμα των κοινωνικών αντιστάσεων σε όλα τα πεδία αγώνα που διεξάγονται, αλλά και σε μια γενικότερη προληπτική στρατηγική αντιεξέγερσης η οποία αποτελεί δομικό στοιχείο της ίδιας της ύπαρξης και της διατήρησης κράτους και του κεφαλαίου. Με λίγα λόγια,οι φτωχοί και όσες γενικά τολμούν να αμφισβητήσουν έμπρακτα την επιβαλλόμενη συνθήκη, είτε για λόγους επιβίωσης είτε ως επιλογή αντίστασης, θα τιμωρούνται. Είμαστε λοιπόν όλες/οι εν δυνάμει κρατούμενες/οι.

Ο συγκεκριμένος αγώνας αποτελεί αφορμή ώστε να ανιχνεύσουμε τα σημεία εκείνα που συνδέουν τους επιμέρους αγώνες που λαμβάνουν χώρα στο κοινωνικό πεδίο μεταξύ τους, σε μία κριτική βάση.

Αποτελεί μια καλή αρχή ώστε να γεννήσει εξεγερμένες συνειδήσεις, να πυροδοτήσει αντιστάσεις ενάντια στην επέλαση κράτους και καπιταλισμού στις ζωές των καταπιεσμένων, ενάντια στην εκμετάλλευση, τον κοινωνικό έλεγχο, την εργασιακή σκλαβιά, τις δολοφονίες και τους βασανισμούς μεταναστών και ντόπιων από τους δυνάστες τους. Γιατί οι κρατούμενοι δεν αποτελούν κάτι το «αόρατο», το μακρινό, το διαφορετικό αλλά ένα κομμάτι της ίδιας της κοινωνίας-φυλακής ενάντια στην οποία αγωνιζόμαστε. Κάθε άνθρωπος που αγωνίζεται ή/και ξεφεύγει από τα όρια της αστικής νομιμότητας, θα μπορούσε να βρεθεί πίσω από τα κάγκελα ανά πάσα στιγμή. Για αυτό και ο αγώνας εντός των φυλακών είναι κομμάτι του ευρύτερου και συνολικότερου αγώνα για ελευθερία, υπενθυμίζοντάς μας πως τα κεκτημένα του σήμερα είναι κατακτήσεις πεισματικών και ανυποχώρητων αγώνων του χθες.

Μαζικοί αγώνες του (πρόσφατου παρελθόντος) όπως η μαζική απεργία πείνας χιλιάδων κρατουμένων ποινικών και πολιτικών του 2014 αλλά και του συνόλου των πολιτικών του 2015 αποτελούν φωτεινό φάρο για τους σημερινούς. Από την νικηφόρα απεργία πείνας των Τούρκων αγωνιστών πολιτικών κρατουμένων τα τέλη του 2022 που οδήγησε στην αποφυλάκισή τους μετά από 96 μέρες, μέχρι την νίκη του επαναστάτη απεργού πείνας και δίψας Γιάννη Μιχαηλίδη που οδήγησε τον σύντροφο εκτός φυλακής, μας δείχνουν τον δρόμο για έναν κοινό αγώνα τόσο των εντός, όσο και των εκτός φυλακών, αγωνιζομένων.

Ας αντικρίσουμε, λοιπόν, τον αγώνα αυτό, ως την προσπάθεια εκείνη για τη συνέχιση, την εξέλιξη και ενίσχυση της αναρχικής δράσης, την όξυνση του κοινωνικού πολέμου και την ανύψωση αναχωμάτων ενάντια στην επέλαση της καταστολής. Καμία και κανείς από μας δεν τρέφει αυταπάτες για την κατεύθυνση των κρατικών πολιτικών, εντός ή εκτός φυλακών. Στηρίζουμε με όλες τις δυνάμεις μας κάθε αγώνα και κάθε αίτημα των αγωνιζομένων κρατουμένων, έχοντας πάντα ως όραμα την καταστροφή του θεσμού της φυλακής.

Τα αιτήματα των κρατουμένων:

1. Να παρθούν μέτρα για την αποσυμφόρηση των φυλακών.
2. Υπαγωγή των φυλακών στο υπουργείο Δικαιοσύνης.
3. Να μην έχει αναδρομική ισχύ ο Σωφρονιστικός Κώδικας για τις άδειες, και να ισχύσουν τα παλιά όρια (τα 10ετή για ισοβίτες και πολυϊσοβίτες, και το 1/5 τις πρόσκαιρες καθείρξεις).
4. Να μην αυξηθεί το συνολικό όριο επιβολής κατά συγχώνευση ποινών από τα 20 στα 25 έτη.
5. Να επανέλθει για τις πρόσκαιρες καθείρξεις το όριο 3/5 για την υφ'όρων απόλυση για όλες τις υποθέσεις ανεξαιρέτως.
6. Επιτάχυνση της λειτουργίας των δικαστικών συμβουλίων για την χορήγηση της υφ'όρων απόλυσης.
7. Να μην απαιτείται περισσότερος χρόνος έκτισης όταν η ποινή ξεπερνάει τα 10 χρόνια από την ανώτερη κατά συγχώνευση ποινή (25) για συγκεκριμένα αδικήματα (ληστείες, ναρκωτικά κ.α.).
8. Να καταργηθεί το άρθρο 105 Β παρ.6 του Π.Κ. του 2019 που ορίζει όριο τα 25 έτη για τους καινούργιους πολυϊσοβίτες.
9. Να αρθούν τα εμπόδια για μεταγωγή στις αγροτικές φυλακές και την ΚΑΥΦ, να επανέλθουν τα όρια που ίσχυαν χωρίς εξαιρέσεις και να μπει τέλος στην υπονόμευση του θεσμού των αγροτικών φυλακών και στο σχέδιο ολοκληρωτικής υποστελέχωσης αυτών και της ΚΑΥΦ.
10. Δικαίωμα κατάθεσης αιτήματος για αναστολή από τον κρατούμενο πριν από την ολοκλήρωση της ποινής του ώστε να πάψει το φαινόμενο οι κρατούμενοι να εκτίουν τέσσερις ή και παραπάνω μήνες πέρα από την ποινή που τους έχει επιβληθεί.
11. Επιστροφή στο καθεστώς χορήγησης τακτικών αδειών, στο νόμο που ίσχυε μέχρι τον Μάιο του 2014.
12. Να μπορούν να γίνονται συγχωνεύσεις ποινών και πειθαρχικών και να εφαρμόζεται το άρθρο 94 παρ.4 χωρίς εξαιρέσεις και παρερμηνείες όσον αφορά τα αδικήματα κατά τη διάρκεια της άδειας και όχι πέραν των ημερών αυτών.
13. Να μην εξισωθεί η απόπειρα με την τελεσμένη πράξη.
14. Να μην περάσει η φάμπρικα κέρδους που επιχειρείται να στηθεί με αφορμή τις αναβολές στα δικαστήρια (προβλέπεται για πάνω από μία αναβολή που αιτείται η υπεράσπιση να επιβάλλεται πρόστιμο).

Αιτήματα που αφορούν το Κ.Κ. Κορυδαλλού:

1. Επαναφορά του δεύτερου εβδομαδιαίου επισκεπτηρίου που για δεκαετίες προβλεπόταν για τους υπόδικους.
2. Να επιτραπεί ξανά η είσοδος μαγειρευτών φαγητών και ορισμένων βασικών αγαθών (λάδι, μέλι, κλπ) που μπορούσαν για πολλά χρόνια να φέρνουν οι συγγενείς στους κρατούμενους.

Αιτήματα που αφορούν το Κ.Κ. Δομοκού:

1. Να εφαρμοστεί και στις φυλακές Δομοκού το όριο των 19 ετών, αντί των 25, για την υφ'όρον απόλυση στους πολυϊσοβίτες, όπως ισχύει σε όλες τις υπόλοιπες φυλακές της χώρας.
2. Να μην καθυστερούν τα Δικαστικά Συμβούλια της Λαμίας τις διαδικασίες για την υφ'όρον απόλυση.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

ΟΥΤΕ ΠΟΙΝΙΚΟΙ, ΟΥΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΚΑΙ ΟΣΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/92167/