Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013 στις 19.00
Συνέλευση Επιτροπής Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων
Μέρα με τη μέρα κάθε πόλη και γειτονιά βιώνει τις οδυνηρές συνέπειες της οικονομικής κρίσης και των πολιτικών λιτότητας και η γειτονιά μας δεν αποτελεί εξαίρεση. Πολλά νοικοκυριά δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα ακόμα και για τις βασικές τους ανάγκες εξαιτίας των κομμένων μισθών κ της ανεργίας. Συμπολίτες μας άστεγοι και πεινασμένοι ψάχνουν σε εισόδους πολυκατοικιών ένα μέρος να ξαπλώσουν και αναζητούν την τροφή τους σε κάδους σκουπιδιών. Ταυτόχρονα άνθρωποι άρρωστοι, εθισμένοι σε ναρκωτικές ουσίες περιπλανιούνται στους δρόμους, θύματα μίας συγκεκριμένης πολιτικής κατάργησης των προγραμμάτων στήριξης και απεξάρτησης.
Οι συνέπειες της κρίσης για τον καθένα μας, η φτωχοποίησή μας, η ματαίωση των σχεδίων και των ονείρων μας δεν μπορούν να γίνουν «αποδεκτά» χωρίς αυταρχισμό που ευνοείται και από ένα κλίμα φόβου. Πλάι στην ανησυχία της επιβίωσης και τον φόβο από τα, αρκετά συχνά, περιστατικά κοινού ποινικού εγκλήματος και τους βανδαλισμούς που συμβαίνουν στα Εξάρχεια , έρχεται και ο αυταρχισμός της αστυνομίας. Αυταρχισμός που επιβάλλεται με διμοιρίες ΜΑΤ που αποκλείουν ολόκληρους δρόμους, ρίχνουν χημικά μέσα στη γειτονιά, καταδιώκουν μετανάστες μικροπωλητές ενώ αφήνουν ανενόχλητους τους εντολοδόχους τους, που αναίτια προσάγουν και παρενοχλούν , συχνά με εξαιρετική βιαιότητα, κατοίκους και θαμώνες των Εξαρχείων.
Προσπαθούν να κάνουν τη γειτονιά μας αποκρουστική. Μας θέλουν τρομοκρατημένους και ανίκανους να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα: το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή για όλους: να μην κρυώνουμε στα σπίτια μας και να μην ξεπαγιάζουν άνθρωποι στους δρόμους, να μην τρώμε «προσφορές» και «ληγμένα» και να μην ψάχνουν κάποιοι στα σκουπίδια, να κυκλοφορούμε ελεύθερα στη γειτονιά χωρίς φόβο και χωρίς επιτήρηση. Δεν θέλουν να είμαστε δημιουργικοί και αλληλέγγυοι αλλά αποχαυνωμένοι καταναλωτές ενός φανταστικού life style που θα στοχοποιούμε τους πιο ανήμπορους. Δεν θέλουν να δούμε πως μας κλέβουν τα πορτοφόλια και τα όνειρα, όχι τα μικροκλεφτρόνια αλλά οι μεγαλοκαρχαρίες. Δεν θέλουν να διαπιστώσουμε τη βία που μας ασκούν και την ανομία και ατιμωρησία τους.
Νομίζουν ότι είναι εύκολο να στοχοποιούν στέκια και αυτοδιαχειριζόμενους κατειλημμένους χώρους που τους παρουσιάζουν στα δελτία ως την εστία του κακού για να κρύψουν τη βιαιότητα των μέτρων που μας επιφυλάσσουν και να φιμώσουν χώρους, που μπορούν να γίνουν στις γειτονιές, κέντρα πολιτισμού, αλληλεγγύης και δράσεων ενάντια στον κοινωνικό αποκλεισμό και το φασισμό.
Δεν είμαστε όμως τόσο κουτοί όσο μας θέλουν. Βλέπουμε, μιλάμε, στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο και όχι απέναντί του. Θα υπερασπισθούμε τους χώρους ελεύθερης έκφρασης και δημιουργίας, τους χώρους που δρουν μακρυά από την αγοραία λογική και αμφισβητούν τα κυρίαρχα πρότυπα.
Εμείς στην Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων ξεκινήσαμε το 2007 με σύνθημα «παίρνουμε τη γειτονιά στα χέρια μας». Από τότε διεκδικούμε τη γειτονιά μας και το δημόσιο χώρο και λόγο με χίλιους δυο τρόπους. Παρεμβαίνουμε όπου και όπως μπορούμε με μόνο όπλο την συλλογικότητα έχοντας επίγνωση των δυνατοτήτων και των ορίων μας. Δεν μπορούμε να τα βάλουμε με το κοινό ποινικό έγκλημα και να το εξαφανίσουμε αλλά δεν θα σταματήσουμε να κραυγάζουμε ενάντια στην κατευθυνόμενη υποβάθμιση των Εξαρχείων και να στήνουμε δράσεις και χώρους συνάντησης ανθρώπων και συλλογικοτήτων ενάντια στην αποξένωση και την εξατομίκευση, για τη διεκδίκηση μιας καλύτερης ζωής. Το κατειλημμένο κτήριο όπου στεγαζόμαστε έχει εξελιχτεί σε έναν ανοιχτό κοινωνικό χώρο πολιτισμού, σκέψης και δράσης.
Εδώ και λίγο καιρό στήσαμε και υποστηρίζουμε το «Συν Χρόνω» την τράπεζα χρόνου των Εξαρχείων, ένα δίκτυο ανταλλαγής υπηρεσιών με μέσο συναλλαγής το χρόνο. Στις δύσκολες τούτες μέρες ελπίζουμε να μας βοηθήσει να καλύψουμε κάποιες ανάγκες αλλά και να βοηθήσει να γίνουν τα Εξάρχεια μια μεγάλη, ανοιχτή γειτονιά με κατοίκους που γνωρίζονται, εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον, αλληλοστηρίζονται και αγωνίζονται μαζί! Η ιδέα αυτή προέκυψε από μια ανοιχτή συνέλευση, με τίτλο ¨΄Εξω η μαφιόζικη βία από τα Εξάρχεια¨ που διοργανώσαμε το Μάρτιο 2012 . Μέσα από αυτή τη συζήτηση βγήκε πως η δική μας απάντηση στον φόβο, την καταστολή, στον ρατσισμό προς άτομα και κοινωνικές κατηγορίες είναι η αντίσταση και η αλληλεγγύη! Θα συνεχίσουμε αυτή την κουβέντα για να δούμε τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε όλοι μαζί.
Ας μην εφησυχάσουμε, ας μην τρομοκρατούμαστε. Ας αντισταθούμε μαζικά και συλλογικά. Αν αισθάνεσθε όπως εμείς, αν έχετε ιδέες και διάθεση να προσφέρετε στη γειτονιά, ελάτε να ενώσουμε τις φωνές και τις δράσεις μας: Τσαμαδού 15 κάθε Δευτέρα στις 19.00.