Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015 στις 19.30
Μικροφωνική παρέμβαση με αφορμή τη συνεργασία Ιανού-Ολύμπιον
Με αφορμή την συνεργασία του Ιανού με τον κινηματογράφο Ολύμπιον,στο πλαίσιο του φεστιβάλ ντοκυμαντέρ, καλούμε σε μικροφωνική παρέμβαση έξω από το Ολύμπιον, την ημέρα έναρξης του φεστιβάλ.
ΙΑΝΟΣ
ΑΛΥΣΙΔΑ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΤΗ
Η αλυσίδα πολιτισμού της εκμετάλλευσης Ιανός μας έχει απασχολήσει από παλιά. Εκατοντάδες εργαζόμενοι έχουν περάσει από εκεί, αλλά ελάχιστοι έμειναν. Άλλοι εκδιώχθηκαν και άλλοι αναγκάστηκαν σε παραίτηση γιατί δεν άντεχαν τα εξαντλητικά ωράρια και τους ολοένα και πιο εντατικούς ρυθμούς. Η επιχείρηση έχει βρεθεί στα δικαστήρια έπειτα από αγωγή εργαζόμενου.
Παρουσιάζεται ως αλυσίδα πολιτισμού και προώθησης του βιβλίου, ενώ από πίσω κρύβονται τα κάτεργα της εποχής. Στον Ιανό κάθε λάθος κοστίζει με πρόστιμο και ακόμα και η περιττή χρησιμοποίηση του ασανσέρ μπορεί να σε οδηγήσει σε μείωση μισθού. Εκμεταλλευόμενοι μάλιστα την οικονομική κρίση (για τους άλλους) και την τρομακτική ανεργία θωρακίζουν λιθαράκι λιθαράκι το κάστρο της αυθαιρεσίας και του εκβιασμού. Η κρίση αποτελεί και για αυτή την επιχείρηση τη χρυσή ευκαιρία για πετσόκομμα των εργατικών δικαιωμάτων (κοινώς για να μας κάνουν τη ζωή πιο δύσκολη)
Η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση εξαιτίας της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και της δίωξης συνδικαλιστών καλεί σε:
Μποϊκοτάζ στον Ιανό
προκειμένου να λειτουργήσει ως μέσο πίεσης για την εργοδοσία και ως μέσο παραδειγματισμού για τα υπόλοιπα αφεντικά.
Αν ο διπλοπρόσωπος θεός Ιανός στη ρωμαϊκή μυθολογία αντιπροσώπευε το κάθε ξεκίνημα και τη μετάβαση από τον πρωτογονισμό στον πολιτισμό, για μας η επιχείρηση Ιανός αντιπροσωπεύει τη μεγαλύτερη εργοδοτική επίθεση και αυθαιρεσία και το ξεκίνημα μιας εργατικής αντεπίθεσης.
Αφού δε μας σέβονται, καλύτερα να μας φοβούνται!
Γυρνώντας στο 2011 και επιστρέφοντας στο 2014, αυτή τη φορά με απολύσεις
Την Κυριακή 19/06/2011 εργάστηκαν για τον Ιανό Θεσσαλονίκης 20 άτομα, χωρίς όμως και πάλι να πληρωθούν τις νόμιμες προσαυξήσεις. Ένας από τους εργαζόμενους και μέλος του σωματείου Βιβλίου Χάρτου νομού Θεσσαλονίκης διαμαρτυρήθηκε και κατήγγειλε το γεγονός στην επιθεώρηση εργασίας. Η επιχείρηση αναγκάστηκε τότε να καταβάλλει το ποσό, αλλά στοχοποίησε το συνάδελφο και ξεκίνησε την προσπάθεια να τον απομακρύνει και να εκδικηθεί και αυτόν και τα υπόλοιπα μέλη του σωματείου (είχε ζητήσει από άλλες συνεργαζόμενες εταιρίες να μη στέλνουν στο κατάστημα συγκεκριμένους εργαζόμενους, που αγωνίζονταν με το σωματείο)
Η πρώτη της κίνηση ήταν να απαιτήσει από τους υπόλοιπους συναδέλφους να «αποκηρύξουν» τον ίδιο και το σωματείο, καθώς οι συλλογικότητες των εργαζομένων αποτελούν εμπόδιο στην αυξανόμενη εκμετάλλευση. Συγχρόνως σύνταξε ένα κείμενο όπου διαφημιζόταν και διατεινόταν ότι γράφτηκε από τους «πραγματικούς εργαζόμενους του Ιανού», ενώ παράλληλα κατηγορούσε όσους αντιστέκονται ως εργατοπατέρες (προσφέροντας το λιθαράκι του στη γενικότερη απονοηματοδότηση του πραγματικού συνδικαλισμού, εξισώνοντάς τον με πρακτικές ανάθεσης και γραφειοκρατίας).
Η συγκεκριμένη πρακτική, το να μιλάν οι εργοδότες στο όνομα των υπαλλήλων και να προσπαθούν να περάσουν στη συνείδησή μας ότι τα συμφέροντα μας ταυτίζονται ή έστω εξαρτώνται από τα δικά τους, αποτελεί τη μεγαλύτερη ασυδοσία. Ως εργάτες διατυμπανίζουμε παντού ότι τα εργατικά συμφέροντα είναι αντίθετα από τα συμφέροντα των αφεντικών και ότι μόνο από εμάς εξαρτάται το να τα βάλουμε στην πρώτη γραμμή και να πολεμήσουμε γι αυτά ως την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς και την απελευθέρωση της τάξης μας.
Με ανάλογα κόλπα όμως επανήλθε το αφεντικό του Ιανού και το 2014, όταν συνέταξε και πάλι κείμενο στο όνομα των εργαζομένων, ως απάντηση στις προκηρύξεις και τον αγώνα του συλλόγου υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αθήνας. Αυτή τη φορά όμως δεν υπέγραψε γενικά ως «οι πραγματικοί εργαζόμενοι», αλλά επισείοντας το φόβο της απόλυσης και των αντιποίνων, απαίτησε από όλους τους εργαζόμενους να το υπογράψουν ονομαστικά (έτσι ώστε αυτή τη φορά να μην αποκαλυφθεί τόσο εύκολα ότι το έγραψε ο ίδιος). Εκμεταλλευόμενος την ανεργία και την οικονομική ανέχεια ζήτησε δηλώσεις νομιμοφροσύνης (θεωρώντας τον εαυτό του ως πλήρως κυρίαρχο), προκειμένου να συνεχίσει κάποια/ος να εργάζεται, για να του αποφέρει τα τεράστια κέρδη.
Εργαζόμενοι από το IANOS BAZAAR στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και από καταστήματα της Θεσ/νικης απολύθηκαν γιατί έβαλαν μπροστά την αξιοπρέπεια τους και αρνήθηκαν να υπογράψουν το κείμενο. Επίσης, μια ακόμη συναδέλφισσα εξωθήθηκε σε παραίτηση λόγω «δυσμενούς μετάθεσης». Επιπλέον ένα χρόνο πριν έβαλε τους υπαλλήλους να υπογράψουν υπεύθυνη δήλωση ότι δήθεν δεν υφίσταται Αργία του Αγίου Πνεύματος για τα βιβλιοπωλεία (!!!). Από πότε όμως έχουμε φτάσει στο σημείο να επιτρέπουμε στα αφεντικά να μιλάν στο όνομά μας;; (αφεντικοπατερισμός ονομάζεται)
ΓΙΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ
ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΞΕΖΟΥΜΙΣΜΑ, ΜΕΤΑ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ
Αλυσίδες στο λαιμό ή ο υπάλληλος του μήνα
Ο Ιανός πρωτοπορεί και κρεμάει μηχανάκια στο λαιμό των εργαζομένων (την επόμενη φορά ίσως διαλέξει και τα περιβόητα βραχιολάκια) προκειμένου να μετρήσει την αποδοτικότητά τους στις πωλήσεις και έτσι να ξέρει ποιον θα διώξει στο τέλος του μήνα. Σκοπός του να εισάγει τον ανταγωνισμό και τον κανιβαλισμό ανάμεσα στους εργαζομένους. Συγχρόνως με αυτό τον τρόπο τους αναγκάζει να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους και να εντατικοποιήσουν τους ρυθμούς τους, γεμίζοντας τους με περισσότερο άγχος και προσπαθώντας να τους κάνει να αναγνωρίζουν στους συναδέλφους τους τον ανταγωνιστή και όχι το σύντροφο.
Η επιχείρηση παραδέχεται ότι: «Μέσα από αυτά τα στοιχεία άλλωστε επιβραβεύονται οι καλύτεροι πωλητές με μπόνους», παραδέχεται δηλαδή ότι θίγεται η αξιοπρέπεια των εργαζομένων που μετατρέπονται σε κυνηγούς που θα παίρνουν τον πελάτη στο κατόπι, προκειμένου να του πουλήσουν το πιο ακριβό βιβλίο. Στην περίπτωση εξάλλου του ΙΑΝΟΥ, μπόνους αποτελεί το να μην χάσεις τη δουλειά σου.
Ξύλο στους απεργούς
Στις 28/12 κατά τη διάρκεια της απεργιακής παρέμβασης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας έξω από το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ στην οδό Σταδίου, η επιχείρηση ζήτησε τη συμβολή των μπάτσων για να χτυπήσει τους συγκεντρωμένους απεργούς και αλληλέγγυους κατά τη διάρκεια εκδήλωσης του ραδιοφωνικού σταθμού «στο κόκκινο» (συμφερόντων ΣΥΡΙΖΑ). Η αιτιολογία ήταν η παρεμπόδιση και παρακώλυση και έπειτα από τις μηνύσεις στις οποίες προέβη, ξυλοκοπήθηκαν οι απεργοί και συνελήφθησαν στην αρχή 4 άτομα και έπειτα άλλα 3, κατά τη διάρκεια της παράστασης αλληλεγγύης έξω από το αστυνομικό τμήμα Ακροπόλεως.
Η περιφρούρηση της απεργίας αποτελεί για το εργατικό κίνημα μια δίκαια πρακτική και αυτό το πρωτοφανές περιστατικό από πλευράς της εργοδοσίας και της ΕΛ.ΑΣ μας δείχνει ότι δεν αρκούνται πλέον στη γνωστή φτηνή προπαγάνδα περί «γραφικών συνδικαλιστών» και εχθρών της οικονομίας και της χώρας, αλλά ότι πλέον είναι ολοφάνερα τα μέτωπα που έχουν δημιουργηθεί και πρέπει να είμαστε πιο αποφασισμένοι μπροστά σε αυτά που θα ακολουθήσουν. Τα αφεντικά μικρά και μεγάλα έχουν δείξει πόσο σημαντική είναι για αυτούς η επιβολή και άλλων εργάσιμων ημερών μέσα στην εβδομάδα βάζοντας υπουργούς να νομοθετούν, μπάτσους να ξυλοκοπούν και να συλλαμβάνουν, κόμματα και εργατοπατέρες να υπόσχονται και να δολοπλοκούν.
Θα απαντήσουμε στην επίθεση αυτή με οργάνωση, αλληλεγγύη και ακηδεμόνευτους αγώνες. Έχουμε την υποχρέωση ως εργατική τάξη να επιδείξουμε την δύναμη που έχουμε όχι μόνο να καταργήσουμε οποιοδήποτε αντιεργατικό νόμο έχει ψηφιστεί τα τελευταία χρόνια αλλά και να κερδίσουμε νέους επιθετικούς αγώνες.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
Η ιδιοκτησία πίσω από τη βιτρίνα
Το μεγάλο αφεντικό της συγκεκριμένης επιχείρησης ονομάζεται Νίκος Καρατζάς και προωθεί για τον εαυτό του το γνωστό μύθο του αυτοδημιούργητου, του φτωχού και εναλλακτικού (ίσως και αριστερού) τότε νέου, που ξεκίνησε από υπάλληλος βιβλιοπωλείου και επιμελητής, αλλά «κατάφερε» (εκμεταλλεύτηκε ή πάτησε επί πτωμάτων δηλαδή) να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Μια αφήγηση πολύ γνωστή και τετριμμένη από τους υπέρμαχους του καπιταλισμού, όταν θέλουν να εξωραΐσουν το σύστημα και να δείξουν ότι δίνει πραγματικές ευκαιρίες για αυτούς που το αξίζουν( θέλοντας να μας περάσουν ότι: όλοι οι άλλοι είναι υπεύθυνοι της μοίρας τους και για τις διαφορές δε φταίει το σύστημα).
Έχουμε γνωρίσει πολλά αφεντικά σε διάφορους κλάδους, που διατείνονται ότι μας καταλαβαίνουν γιατί και αυτοί βρίσκονταν στη θέση μας (δικό σας άνθρωπος είμαι και εγώ!!!) και την ξέρουν τη δουλειά, αλλά τα πράγματα τώρα είναι διαφορετικά και να κάνουμε υπομονή και μπλα μπλα μπλα….., προκειμένου να μας χειραγωγήσουν ώστε να δουλεύουμε περισσότερο, να πληρωνόμαστε λιγότερο και να μην αντιδρούμε καθόλου. Για μας όμως οι αλλαγές ταξικού στρατοπέδου δεν είναι επιθυμητές. Η δική μας ταξική θέση είναι διαφορετική και στέκεται αντίπαλη σε όποιο σύστημα προωθεί και αναπαράγει την αδικία, την κυριαρχία και την εκμετάλλευση. Ως εργάτες δεν επιθυμούμε να αλλάξουμε τη θέση μας στην πυραμίδα της ιεραρχίας, αλλά να αλλάξουμε τους όρους που ζούμε, να πάρουμε της ζωές μας στα χέρια μας και να ζήσουμε με τις αξίες της αλληλεγγύης, της ελευθερίας και της ισότητας.
Βεβαίως ο Νίκος Καρατζάς δεν ήταν μόνος του σε αυτό τον αγώνα για ανέλιξη. Πλάι του βρισκόταν ο Άκης Τσοχατζόπουλος, που θέλοντας να ξεπλύνει το μαύρο χρήμα, ο Νίκος τον βοήθησε στη νομιμοποίηση των χρημάτων. Η μεταξύ τους συμφωνία προέβλεπε την πώληση του 20% του «Ιανού» έναντι 1,5 εκατ. Ευρώ (ενώ το μετοχικό κεφάλαιο του Ιανού ήταν τότε 180.000 ευρώ ), γεγονός όμως που μέχρι τώρα δεν φάνηκε να απασχολεί πολύ το αγοραστικό κοινό.
Προφανώς όμως αυτό που απασχολεί καθημερινά τον ιδιοκτήτη του Ιανού, είναι η αύξηση των κερδών του και η προσπάθεια του να το επιτύχει με κάθε τίμημα.
ΒΙΤΡΙΝΕΣ ΛΟΥΣΑΤΕΣ -ΕΞΟΝΤΩΜΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ
Τ' ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΠΛΟΥΤΙΖΟΥΝΕ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΠΛΑΤΕΣ
Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση
πηγή : email που λάβαμε στις 12 Μάρτιος 13h